• Een van 's werelds meest beroemde bands, One Direction. Gillende fans lijken uit alle hoeken van de wereld naar hun concerten te komen.
    Nu One Direction in Londen werkt aan een nieuw album, maar voor het grootste deel ook allemaal naar hier verhuisd willen ze allemaal een pauze van het leven wat ze nu lijden. Maar wat gebeurt er als een aantal van de jongens trouwen? Anderen verliefd worden.. op elkaar? Ruzie krijgen? Een nieuwe baan vinden?
    Ze lijken elkaar blijven, maar gaan wel eigen weg. Tot de dag van vandaag, want ze komen terug om door te gaan waar ze gebleven waren en willen weer naar de top van de wereld. Hoe ver zullen ze gaan om hun doel te bereiken? Zal het ten koste gaan van hun familie? De liefde? En hoe zit het met de nieuwe vrienden die ze ontmoeten? Met de fans? Zullen ze nog steeds achter ze staan of is er teveel veranderd?



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:


    Rollen:
    -Niall James Horan; nessje
    -Louis William Tomlinson; Magicales
    -Liam James Payne; Sidestap
    -Harry Edward Styles; Mufinn
    -Zayn Javadd Malik; Mufinn


    De vriendinnen/vrouwen van de jongens
    ( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)

    - Eirwen Morgana Awen CadwaladerSylvesti
    - Serena Melody Woods Rossi
    - Skyler Daffney Thompson Glucio
    - Rosalie Sarah Angels Coockies
    - Mackenzie Lou Arretez Curlies



    De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Magicales en nessje maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.



    Eerste krantenartikel;

    One Direction, wie kent ze niet? De vijf getalenteerde jongens die een paar jaar geleden miljoenen harten hebben gestolen. Ze verbraken record na record en de concerten waren ongelooflijk snel uitverkocht. Goed nieuws voor de fans van de band, want door verschillende mensen is bevestigd dat de band weer samen is en terug wilt keren naar de top. Ze starten vanaf waar ze gebleven zijn en zijn regelmatig in de studio om verder te werken aan het lang verwachtte album. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson konden het gewone leven blijkbaar niet aan. Ondanks dat hun wegen elkaar scheidde bleef het toch allemaal in One Direction. Wat denken jullie ervan? Is er teveel veranderd of gaat het toch lukken?

    Een van leerlingen die Louis Tomlinson les geeft zegt het volgende; 'De jongens kunnen niet zonder elkaar en het was niet meer dan logisch dat het zo gebeuren. Louis mistte ze echt verschrikkelijk en had het er altijd al over dat er wel een tijd zou komen, want ondanks hij het leuk vind om les te geven bleef One Direction zijn grote droom. Verschillende keren hebben we hem moeten opvrolijken. Sinds de jongens in het lokaal aankwamen was het weer als vroeger. Voor het eerst was er dan ook weer een echte glimlach op zijn gezicht. Het gaat ze lukken en zullen genoeg mensen achter ze staan.


    Het nieuws van deze week over de boyband One Direction;
    - Niall Horan kapot van overlijden vriendin
    - Harry Styles in de problemen?
    - Binnenkort een eind aan de relatie tussen Zayn en Louis?
    - De tegenwerking van Liam Payne.
    - One Direction langzaam terug naar de top of toch naar een dieptepunt?
    - Hoe is het de afgelopen jaren gelopen.

    Over deze onderwerpen zullen jullie snel genoeg van alles lezen en te weten komen. Dus blijf allemaal opletten om alles te weten te komen over de boys van One Direction.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis Tomlinson
    Ik trok een pruillipje aangezien ik het nu juist wel nuttig vond. 'Dan had je maar niet zo leuk moeten zijn. Dan had ik nooit gevonden en iets anders nuttig gevonden.' Lachte ik en zag dat ik het net voor was met mijn actie. 'Wees gerust het staat je. Net als dit.' Ik smeerde wat meel op zijn wang en drukte er een kus op. 'Hoeft ook niet, want jij hebt er ook genoeg van weg. Daarbij kunnen we dat altijd regelen hoor, want moet hem zo toch bellen.' Zei ik onschuldig. Sommige dingen van One Direction waren gewoon om nooit te vergeten. Alleen waren sommige dingen wel weggezakt. Ik keek naar mijn neus die ook deels wit was gekleurd en glimlachte. 'Zie je dat we bij elkaar passen. Wat jij heb moet ik ook.' Lachte ik en uiteindelijk gaf ik de kom terug aan Zayn. Eigenlijk had ik behoefte om nog wat deeg op Zayn te smeren, maar wist dat ik dat terug zou krijgen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn malik
    IK schudden lachend mijn hoofd.'je bent zelf een cupcake.' piep ik en neem niet eens de moeite op het meel van mijn neus en nu ook wang af te halen, wetend dat ik toch snel genoeg weer onder zou zitten. Ik keek naar de meel op Louis neus en lachten. natuurlijk lachten ik. Deze jongen liet me neits anders doen. Het was best eng dat Louis en ik weinig tot nooit ruzie hadden. Als we ruzie hadden, hadden we ook goed ruzie en duurden hij even. Maar uiteindelijk eindigde dit altijd huilend in elkaars armen. Nee, deze jongen moest echt zijn best doen om me boos te krijgen. 'Dus wat ik heb, moet jij ook?' herhaalde ik grijnzend met twinkelende ogen. Mijn vinger ging in de kom, zodra Louis deze me gaf en eindigde over zijn wang. Ik liet een spoor van deeg achter en lachten. Snel hield ik de kom buiten bereik van Louis en stak ik mijn tong naar hem uit. Ik pakten een lepel en begon rustig het deeg over de bakjes te verdelen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Ik haalde versiering voor de cupcakejes alvast uit de kast en keek naar Zayn. 'Tss, moet je horen wie het zegt. Degene die hier een cupcake is, ben jij.' Zei ik glimlachend en vond het meel eigenlojk wel bij hem staan. Misschien wel zo goed dat het te weinig is, maar wist dat Zayn dat ook al lang doorhad. Ik keek rond toen hij begon te lachen en wees uiteindelijk vragend naar mij. Natuurlijk wist ik waar het omging, maar alsnog. 'Hoef durf je me uit te lachen?' Vroeg ikzelf ook lachend. Natuurlijk was het niet serieus. Zulke dingen waren dat bijna nooit en hadden dan ook heel weinig ruzie. Het was fijn, alleen soms toch een beetje vreemd. Maar liever nooit ruzie dan altijd en daarbij was deze jongen te lief om ruzie mee te zoeken. 'Ja, dat was inderdaad wat ik zei en bedoel.' Antwoordde en had het idee dat ik het beter niet had kunnen zeggen. Ik volgde met mijn blik zijn vinger en mijn ogen werden groot, maar voor iets doen mogelijk was zat het deeg al op mijn wang. Ik kon het niet laten om ook te lachen en aangezien hij de pak buiten mijn bereik hield, pakte ik de zilveren glitters van de versiering. Deze gooide ik in zijn haar en haalde mijn schouders op. 'Dan toch via een andere manier en daarbij staat dat nog beter.' Lachte ik en keek toen rustig toe. Ik wilde nog wel een cupcake hebben straks. Al had ik er al een of eigenlijk twee.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Ik had dit zien aankomen. Dat was ook de reden dat ik de bak buiten Louis zijn bereik hield. Ik had alleen kunnen weten dat, dat niet genoeg maatregel was. Ik piepten hard en vlogen mijn handen naar mijn haar. Gelukkig voor ons, stond de bak deeg al op het aanrecht, anders was het dag, dag, cupcakes. 'Mijn mooie haartjes.' Piep ik. Niet dat er nog iets van mijn haar over was na vandaag, maa erger hoefde ook weer niet. Ik schudden wild mijn hoofd, waardoor de glitters in het rond vlogen. 'Die krijg je terug, Tomlinson!' Ik pakte het kleine busje met gekleurde sterretjes en trok aan de touwtjes van Louis zijn trui, waardoor de hals oprekten en ik kieperde het busje om in zijn trui. Ik wist waar dit op ui zou draaien en het stond me wel aan.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Het verbaasde me niet meer dat het keer op keer weer hier op uitliep. Het bleef ook steeds weer leuk ondanks het nog een hoop extra werk gaf, en minder van het gene dat we zouden maken. Ik grinnikte zacht door de reactie van Zayn. Dat iedereen van zijn haar af moest blijven was al heel lang duidelijk, maar toch bleef dat juist het leukste. Bang om met zijn kapsel te prutsen was ik dan ook al niet meer. 'Zijn nu alleen nog mooier. Zilver stond je altijd al goed.' Lachte ik. Expres gooide ik nog wat glitters die kant op, alleen sloeg al snel mijn handen voor mijn gezicht toen deze in het rond vlogen. 'Je doet je best maar, Malik.' Met grote ogen keek ik toe hoe hij het busje me gekleurde sterretjes pakte en probeerde naar achter te kruipen. Alleen was dit een mislukte poging. Ik piepten zacht toen Zayn het busje in mijn trui om kieperde. Ik sprong van het aanrecht af en probeerde de sterretjes, of het merendeel, uit mijn shirt te krijgen. Daarna keek ik zonder om te kijken een nieuw busje vast, om vervolgens dreigend een paar stappen in zijn richting te zetten. Tenminste was dat de bedoeling, want het was eerder lachwekkend, volgens mij. 'Het is oorlog.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Ik schoot in de lach en deed snel een paar stappen achteruit om een tegenaanval te ontlopen. Wat ik niet verwachten was dat Louis van het aanrecht sprong en het enige wat ik kon doen was hem met grote ogen aankijken. Ik keek niet eens naar het busje in zijn hand. 'Boo, doe voorzichtig.' Piepten ik. Ookal zag het er lachwekkend uit, hoe hij op me af kwam lopen, ik maakte me meer druk om zijn lichaam. 'Pak je witte vlaggetje dan maar.' Snel greep ik ook een busje vast. Er leek niets aan de hand met Louis en ik wilde geen spelbreker zijn. Dus ik bleef niet ongewapend toekijken hoe hij mij straks onderde versiersel rotzooi hielp.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Ik stak mijn tong naar hem uit en ondanks Zayn een paar stappen naar achter deed, kon hij toch niet ontsnappen. Ergens had ik wel het idee dat we straks nog weinig overhadden voor de cupcakejes zelf. Zijn grote ogen negeerde ik, maar knikte toch kort bij zijn volgende woorden. 'Het voordeel van rust is dat je op moment dat het nodig is, met moeite wel iets kan doe.' Stelde ik met gerust. Het ging prima en zou wel luisteren als mijn lichaam het genoeg vond. 'En pak hem wel, maar dan voor jou. Dan heb je alvast iets bij de hand.' Mijn blik ging naar het busje dat Zayn vastpakte en weer terug. Ik zette nog een stap naar voren en drukte snel een klein kusje op zijn lippen. 'Maar wel succes.' Zei ik en gooide daarna nog een busje over hem leeg. 'Maar eerst krijg je nog de kans om je wapens te zoeken.' Voegde ik er nog aan toe en draaide me om, om in de koelkast naar nog iets bruikbaars te zoeken.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Ergens was ik het er niet mee eens en wilde ik Louis gewoon oppakken en terug op het aanrecht zetten, om de cupcakes af te maken en in de over te doen. Maar na wat Louis nu deed, zorgde ervoor dat ik me bedacht. Ik piepten en voelde alles in mijn haar belanden, en langs mijn gezicht en lichaam vallen. Even was ik verbaast toen hij zich opdraaiden en in de koelkast dook. Meteen pakten ik mijn kant en trok ik het elastiek van zijn broek en boxer naar me toe, om het volgende potje in zijn boxer te gooien. Even wilde ik het atletiek terug tegen zijn huid te laten schieten, maar met de beurzen plek waar hij dan terecht zou komen, deed ik het maar niet. Ik greep zijn heupen vast en plaatste een kusje achter zijn oor. 'wapen gevonden?' lispelde ik in zijn oor en kneep even in zijn kont.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Dit was eigenlijk wel een leuke bezigheid en verrassend genoeg ging het nog redelijk goed ook. Al wist ik wel dat Zayn het er nog steeds niet mee eens was, maar gelukkig bracht mijn volgende actie hem op andere gedachten. Ik grinnikte en bekeek Zayn van top tot teen. Hij zag er nog altijd leuk uit, en had ondertussen wel iets weg van een sneeuwvlokje met al dat wit en al die sneeuwvlokjes in zijn haar, wat dus blijkbaar in het laatste potje zat. Een piep verliet mijn mond toen ik voelde hoe de inhoud van het volgende potje in mijn boxer belandde. 'Oké, deze had ik moeten zien aankomen en was niet bepaald slim van me.' Piepte ik en wiebelde heen en weer. Dit was dus geen fijn gevoel. Alleen was opzich wel weer blij dat hij het elastiek niet terug liet schieten. Mijn handen plaatste ik op de zijne en knikte. 'Ja hoor.' Zei ik voor ik me grijnzend omdraaide en een kusje op zijn lippen drukte. 'Je krijg drie seconde om te vluchten voor je echt zoet bent, letterlijk. En voor onder andere je geweldige kapsel eraan gaat, want deze krijg je drie keer zo hard terug.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Ik glimlachte onschuldig en kuste Louis kort en zachtjes terug, even dacht ik dat het afgelopen was en pakten ik zijn handen vast die op de mijne lagen. Mijn ogen werden groot na zijn volgende worden en ik wist meteen dat ik maar beter echt kon rennen. In mijn hoofd ging ik binnen een tiende seconde alle mogelijke verstoppleken af, maar kon nu ik het, het hardste nodig had, niet zo gauw bedenken. 'straks zit heel het huis onder.' probeerde ik me er zielig onderuit te lullen. Maar wist al meteen dat het geen zin had. Mijn handen plaatste ik steviger rond Louis zijn heupen en duwde hem iets naar links, tegen het aanrecht aan en wipten hem omhoog, zodat hij erop zat. Mijn lippen raakten net die van hem en ik grijnsden 'oke, doei' Dan maar heel het huis schoonmaken straks. Ik verdween binnen een oogwenk de keuken uit en vloog met een vogelvlucht achter de bank.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Zijn reactie liet me toch heel even twijfelen en wilde het erbij laten, maar zette het plan uiteindelijk toch door.Toen zijn ogen groot werd en ik wist dat hij wist dat dit serieus bedoeld werd, verscheen er een onschuldige grijns op mijn gezicht. Geduldig wachtte ik af, want gaf hem wel de tijd om nog te kunnen vluchten. Drie seconde waren wel een beetje heel erg kort. 'Ik help straks wel met schoonmaken.' Het was leuk geprobeerd, maar we wist allebei heel erg goed dat dit niet zou werken. Met een glimlach keek ik toch op toen ik zijn handen steviger om mijn heupen voelde en niet veel later op het aanrecht weer zat. Nou ja, wel bleef ik heem en weer wiebelen, want het zat echt voor geen meter nu. 'Bye, Zayn.' Zei ik met een glimlach nadat ik hem zelf ook nog een kusje had geven aangezien ik er geen genoegen meenam. Toen hij de keuken uitvloog bleef ik luisteren naar iets van deuren of trappen, terwijl ik opzoek ging naar het gene wat nu kon helpen, maar hoorde niet en nam dus aan dat hij hier nog was. En kon zo snel maar een ding verzinnen. De spullen stopte ik in mijn zak en schuifelde naar de bank waar ik plaats op nam, om vervolgens erachter te kijken. 'Zolang je maar bang blijft.' Grijnsde ik en haalde een hand door Zayn zijn haar.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Ik bedacht me dat ik beter iets mee had kunnen nemen om straks niet totaal machteloos te staan. maar het was nu te laat. Omdat ik met mijn rug op de grond lag, zag ik Louis zijn hoofd meteen toen deze over de bank verscheen. Ik grijnsde ligt en schudden mijn hoofd.. 'bang voor, jou met je cupcake versierseltjes zeker.' ik stak mijn tong naar hem uit en trok Louis over de bankleuning heen. 'ik hou namelijk wel van zoet.' fluisterde ik, toen hij uiteindelijk op me lag. Ik wist dat dit Louis niet tegenhield en ik gewoon mijn noodlot moest ondergaan. 'doe het dan.' fluisterde ik speels, maar zachtjes op dezelfde toon. misschien dat als ik toe zou geven hij het niet meer leuk vond. Maar toen ik uiteindelijk naar zijn handen keek, waren deze leeg. Even trok ik mijn wenkbrauw op Erik vroeg me sterk af wat hij van plan was. En opeens vond ik overgeven niet zo'n goed idee meer. 'grapje, doei.' ik krabbelde weer onder aldus vandaan en sprong over de bank heen terug naar de keuken om meteen alles te grijpen wat ik tegenkwam.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Hoe dit ging aflopen wist ik deze keer echt niet. Ja, wel wist dat dat we er beide niet zouden zien. Ik keek de jongen met een lichte grijns en die zijn hoofd schudde aan. 'Zeker; want waarom zou je anders zou snel wegrennen?' Vragend keek ik Zayn aan en een piep verliet mijn mond toen hij me over de bankleuning heen trok. 'Dan heb je geluk, want dit is dat een en al. ' Er was geen mogelijke manier om zich eronderuit te praten. Ik schudde mijn hoofd toen hij zei dat ik het moest doen en drukte een kusje op zijn neus. 'Nog niet. Ik wil nog even genieten nu je er nog een beetje normaal uitziet.' Lachte ik zachtjes en volgde zijn blik naar mijn handen die nog steeds leeg waren. Ik haalde mijn schouders op en hield mijn mond. 'Bye.' Zei ik waarna ik toekeek hoe hij onder me vandaan krabbelde en waarschijnlijk weer naar de keuken ging. Zelf krabbelde ik overeind en zette een paar stappen in de richting ervan, maar bleef toen twijfelend staan. Wetende dat ik nu alles teug zou krijgen en de kans groot was om er als regenboog uit te zien.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Vluchtig keek ik keuken rond. Het was ditmaal zeker dat we niets over zouden houden voor de keekjes. Ik gristen het zakje glazuur nog snel van et aanrecht en stopten het bij de rest tussen mijn boxerrand, zodat mijn handen leeg waren. Naar mijn gevoel duurde het wel erg lang voordat Louis er weer was, maar ik gin echt niet kijken waar hij bleef. In plaats daarvan ging ik rustig veder met het deeg verdelen in de bakjes en zegen het snel in de oven, die ik aanzetten. 'Boo bear!' Riep ik vrolijk, terwijl ik op het keuken las ging zitten. Waar bleef die jongen. Even begon ik te twijfelen. Misschien had hij wel pijn. Maar dan zou hij roepen toch?


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Ik haalde een hand door mijn haar en sloop naar de keuken. Net naast naast de ingang liet ik me langs de muur naar beneden zakken. Onopvallend hield ik Zayn in de gaten en beet op mijn lip om niet te gaan lachen. Sowieso had ik wel genoeg versiering bij me. Ik glimlachte toen hij verder ging met de cakejes, want dan hadden we straks tenminste nog iets. Het liefst zou ik nu naar hem toelopen en zeggen dat het goed ging, maar had geen zin om me nu al te verraden en mijn plan op te geven. Hij zou er straks vanzelf wel achterkomen dat er niets was en dan was het snel weer vrolijk.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer