• One Direction is nog steeds een beroemde boyband na een aantal jaren. We zitten nu al in 2013, maar de jongens zijn nog steeds vreselijk populair. Na die jaren hebben de jongens al velen awards gewonnen, prijzen in de wacht gesleept en twee albums ontwikkeld. Er zijn al vele vriendinnetjes in beeld geweest, tattoo-invasies op de cover en paparazzi die de jongens altijd weer weet te stalken.
    Toch hebben de jongens een geheim, een geheim dat niemand ooit te weten mag komen. Fans maken er nu al vele grappen over en sommigen nemen het serieus, maar als de jongens eerlijk moeten zijn hebben de shippers gelijk. De bromances zijn niet verzonnen, ze zijn echt. Bang om fans te verliezen zwijgen de jongens erover en gaan ze hun gang enkel achter de schermen, enkel als er niemand is. Zelfs management mag het niet te weten komen. Vreemdgaan tussen de jongens, ruzies en verschrikkelijk veel lust en liefde spelen een grote rol. Wie zal er bezwijken en als eerste uitkomen voor zijn seksuele geaardheid? Of dwingen de jongens elkaar om te zwijgen als het graf? Goedschiks, of kwaadschiks.


    Rollen:
    - Liam James Payne. || quin98
    - Harry Edward Styles. || Praelectio
    - Louis William Tomlinson. || Magicales
    - Zayn Javadd Malik. || Mufinn
    - Niall James Horan. || HurtedHeart

    Extra: (Paparazzi, management, 'vriendinnetjes' etc.)
    - Luciana Dé La Rosá. || Lavigna
    - Romée Lucy de la Abenière. || Rossi
    - Melanie Kiara Mancini || Depay
    - Delana Caroline Simons. || MissStoran
    - Louise Melody Lockwood. || nessje


    Regels:
    - Géén one-liners, minimaal vijf regels zijn verplicht.
    - 16+ is toegestaan. (Seks, geweld, drugs etc.)
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Maximaal één rol pp, aangezien er maar weinig rollen beschikbaar zijn. Mits je mijn toestemming hebt, natuurlijk.
    - Ervaring bij RPG is vereist, vooral met een redelijke grammatica en spelling(!).
    - Verdere standaardregels. (Naamsveranderingen, off-topic etc.)
    - De jongens zijn gay, maar relaties voor de fans met meisjes zijn mogelijk. Onthoudt wel dat de jongens dus niet verliefd zijn op hun vriendin.


    Rollentopic.


    *Samen met het personage van Rossi worden eventuele aanpassingen aan nummers gegeven of nieuwe nummers besproken.

    [ bericht aangepast op 16 maart 2013 - 17:16 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Liam James Payne

    'Hmm in dat geval' zeg ik en een grijns komt rond mijn lippen. Mijn handen gaan naar zijn zij en ik begin daar te kietelen. Na niet heel lang stop ik weer en kijk Louis lachend aan. 'Was dat goed?' vraag ik lachend en kijk hem aan. Na zijn vraag schud ik mijn hoofd, 'Nee ik ben nogal moe van alles' zeg ik, we hadden vandaag een best lange dag gehad wat ook wel te merken was volgens mij waren we allemaal moe op dit moment. 'Nou dan hoop ik voor mezelf, en voor jou dat dat me toch wel gaat lukken dan' zeg ik en grinnik even zachtjes. 'Daar kan ik me ook wel wat bij voorstellen, de fans zijn ook vermoeiend' zeg ik met een knikje. Zelf had ik op dit moment ook niet zoveel zin in de fans, het liefst ging ik er niet langs maar dat konden we ook weer niet maken. Ik moet moeite doen een gaap te onderdrukken en kijk daarna Louis weer aan. Volgens mij kan ik nu waar ik ook ga liggen zo inslaap vallen.

    Louis William Tomlinson
    Zijn woorden en grijns laten me weten dat het niet heel veel goeds kan zijn. Dit word bevestigd als zijn hand naar mijn zij gaat en daar begint te kietelen. Een lach verlaat mijn mond en laat Liam los, om zo zijn handen proberen vast te pakken. 'Het komt aardig in de buurt.' Mijn armen liggen inmiddels al weer rond zijn middel, terwijl ik hem nog steeds aankijk. 'Het komt wel goed' zeg ik. Het is ook teveel voor op een dag en iedere keer weer dezelfde vragen werkt ook niet bepaald mee. 'Dat ben ik helemaal met je eens, maar het moet je wel lukken' zeg ik lachend en knik. 'Het helpt allemaal niet mee en dan de drukte er ook nog bij' zeg ik, terwijl een gebaar maakte dat ik er totaal niet op zat te wachten. Liam moet moeite doen om een gaap te onderdrukken voor hij mij weer aankijkt en een grijns verschijnt op mijn gezicht. Ik trek Liam mee naar de ruimte waar ik net nog was en duw hem op de bank. Ik plof op zijn schoot neer en trek een bedenkelijk gezicht. 'Oké, nu verder met je andere ideeën.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    'Aah toch wel, misschien moet ik het dan toch zo opnieuw doen zodat je vrolijk wordt' zeg ik en grinnik even. Al weet ik zelf dat ik het nu niet gelijk weer ga doen. 'Ja vast wel' zeg ik met een glimlach. 'Tuurlijk wel, ik krijg jou toch altijd weer vrolijk' zeg ik en grinnik even. 'Ja dat is ook nog is niet fijn' zeg ik met een knikje en kijk ven bedenkelijk, van het management moeten we meer tijd besteden met de fans maar de fans hadden vast wel genoeg aan de andere jongens voor even zodat wij eerst even rustig zonder het geschreeuw van de fans konden zijn. Louis trekt me mee en niet veel later zit ik op een bank met Louis op mijn schoot. 'Hmm andere ideeën, misschien heb ik die nog wel helemaal niet' grinnik ik en kijk hem aan. Ik woel even zachtjes door zijn haar en grijns even. Hmm wat zou ik dit keer verzinnen om hem vrolijk te maken.

    Louis William Tomlinson
    'Hmm, misschien wel en misschien ook niet. Wie zal het zeggen en wie zal zorgen dat ik weer vrolijk wordt..Oh wacht, dat laatste zou jou voor zorgen' Lach ik, maar ken het langer van vandaag om te weten dat Liam het niet gelijk weer deed. 'Beetje vertrouwen hebben.' Ik knik aangezien zijn volgende woorden niet te ontkennen zijn. 'Dat is ook zo, en vraag me toch nog steeds af hoe' zeg ik glimlachend.
    'Ach, jammer genoeg heeft het leven vaak dingen die niet fijn zijn' mompel ik, maar een nieuwsgierige blik verschijnt in mijn ogen bij zijn bedenkelijke blik. Ik wil zijn plan of tenminste zijn gedachten weten. 'Misschien moet je die dan maar heel snel verzinnen of moet ik plan B uit gaan voeren?' vraag ik onschuldig en grinnik zacht als ik zijn hand door mijn haar voel. Een gaap verlaat mijn mond en nestel me dicht tegen Liam aan om mijn ogen vervolgens kort te sluiten. Mijn armen nog steeds stevig om hem heen geklemd. Ja, nog steeds ben ik een klein kind en denk niet na bij de dingen die ik zeg of doe. Ik weet niet, maar maak me er geen zorgen over. 'Levende knuffelbeer, maak me maar wakker als je een plan hebt.' grijns ik.

    [ bericht aangepast op 9 maart 2013 - 1:58 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Niall James Horan
    Het interview was erbij en de wallen staan onder mijn ogen. Ik had duidelijk slaap tekort. Als alle jongens weglopen ren ik nog even snel naarde kantine. Mijn maag had een aantal keren gerommeld in het interview en dat hoeft niet nog is. Ik pak twee pond uit mijn zak en geef het aan het meisje waar ik naar glimlach. Ze bloost even niet dat het me iets deed. Ze was niet lelijk, maar ik vond geen meisjes meer aantrekkelijk. Ze geeft me de bak koekjes en komt achter de kassa vandaan. 'M-mag ik met je op de foto?' Vraagt ze ik glimlach naar haar al is het met moeite. 'Tuurlijk.' Zeg ik vriendelijk. Ik doe een arm om haar heen en ze maakt de foto. Ze trekt met in een knuffel en ik word half gewurgd, maar het zijn fans we moesten er voor ze zijn. 'Doeg hè leuk je gesproken te te hebben.' Zegt ze. Ik knik en loop terug naar de uitgang. Ik kijk rond waar de jongens zijn, maar ik zie niemand. Ik was niet goed in het vinden van een uitgang of mensen aangezien ik niet alleen naar buiten wou. De fans waren leuk maar ik was bang dat ze me iets zouden doen. Ze waren met zo veel al in sommige buien rende ik zo de massa in, maar nu was ik ontzettend moe en wou ik mijn beste vrienden vinden.
    [Wie wilt/willen Niall vinden?]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Harry Styles.

    Ik slikte eventjes toen de lippen van Zayn mijn huid zachtjes raakte en zijn woorden met gemak over zijn tong rolden. Mijn vingers gleden heel eventjes over de palm van zijn hand heen, voordat ik automatisch begon te glimlachen door zijn glimlach, waar zelfs ik van zou kunnen smelten als het moest. Helaas smolt ik allang niet meer bij verschillende glimlachjes, ik had er de energie niet meer voor.
    Om de fans een loer te draaien heb ik namelijk ervoor gezorgd dat ik een vriendin kreeg, genaamd Luciana. Ik noemde haar nog altijd Lucy. Toch was het heel vervelend om te acteren dat ik verliefd op haar was. Het was niet eerlijk tegenover haar en niet eerlijk tegenover mezelf.
    Ik was te moe om hem een normaal antwoord te geven, dus ik hield mijn mond maar en volgde Zayn naar de uitgang, waar ik Niall al snel in mijn ooghoeken zag.
    "Zayn, wacht een seconde." mompelde ik als teken dat hij nog niet door de deur mocht lopen. Ik snelde naar Niall toe en grijnsde eventjes, voordat ik een koekje uit de kleurige bak viste en hem in mijn mond stopte. "Dank je."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Zayn Malik
    Ik liet de klink weer los en draaide me langzaam weer om en mijn glimlach verdween. Ik stak mijn handen in mijn zakken en leunde te de deur aan. Ik wachten wel weer hoor. Mijn ogen volgde Harry, die Niall zijn koekjes plunderden. Dat ze konden eten. Ik aas kotsmisselijk van de vermoeidheid. Ik wreef even met mijn handen over mijn gezicht en toen ik ze weer weghaalde merkte ik pas dat we twee mensen misten. Het intreseerde me weinig waar ze waren, maar vond het oneerlijk dat hun wel vertrokken waren en ik gewoon door deze deur naar buiten moest en oorverdovende gegil in. Ik ging met mijn handen over elkaar staan en tuiten mijn lippen iets. Ik wilde niet meer. Ik wilde naar bed. Lekker knus tegen iemand aanliggen en slapen. Om pas weer wakker te worden als ik er weer helemaal tegen kon.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    niall James Horan
    Ik eet de koekjes uit mijn bak als ik harry zie. Ik glimlach naar hem als hij een koekje pakt uit MIJN bak. Voor ik hem terug kan pakken stopt hij het in zijn mond. Ik grom even zacht. 'dankje.' zegt hij dan. Dankje? DANKJE!! Dat was MIJN koekje. Uit MIJN Bakje. 'Dat was van mij.' zeg ik met een zielig pruillipje alsof ik bijna moet gaan janken. Mijn onderlip trilt zachtjes en telkens als ik dat doen trappen de jongens erin. Soms merken ze niet eens dat ik het speel. Ik kijk harry Stiekem aan. 'Wat moet ik nou als mijn bak leeg is dan zou ik eigenlijk nog een koekje hebben maar die is nu weg.' Zeg ik nog zieliger. Ik kijk harry aan. Ik moest denken aan zielige puppys zodat er oogvocht in mijn ogen komt en het lijkt alsof ik bijna moet huilen. Ik voreg me af of harry daar tegen kon.
    [G met een vriendin naar het dorp om en kadotje tekopen reageer weer als ik terug ben]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Harry Styles.

    "Dat was van mij." zei Niall met een pruillipje, voordat zijn onderlip begon te trillen en ik eventjes mijn hoofd naar mijn linkerkant laat zakken. Niall en zijn eten was onafscheidelijk en het verbaasde me niks dat hij erom begon te huilen.
    "Wat moet ik nou als mijn bak leeg is? Dan zou ik eigenlijk nog een koekje hebben, maar die is nu weg." zei hij op een zielige toon, waardoor er ook nog eens tranen in zijn ogen leken te ontstaan. Ik trok een grimas en slikte het koekje door.
    "Dat koekje krijg je nog van me terug, goed?" vroeg ik uiteindelijk, terwijl ik een zwak glimlachje wist op te zetten. De schattigheid van de blonde Ier vrolijkte me altijd wel weer op. Net zoals Zayns lach, Louis zijn humor en Liams zorgzaamheid. Elke jongen had zijn eigen manier, alleen wist ikzelf niet hoe ik het deed, hoor.
    Ik draaide me eventjes naar Zayn en trok mijn wenkbrauwen licht ongerust op. "Gaat het nog?"

    [ bericht aangepast op 9 maart 2013 - 10:01 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Liam James Payne

    'Dat laatste ga ik inderdaad doen al denk ik dag je nu al wel weer iets vrolijker bent dan dat je voordat je bij mij was' zeg ik en grijns even. 'Ik heb er wel vertrouwen in' zeg ik met een glimlach. 'Dat komt gewoon omdat je alleen bij het zien van mij al vrolijk wordt' zeg ik lachend en kijk hem even aan. 'Ach ja, maar gelukkig ook veel dingen die wel weer fijn zijn' zeg ik met een glimlach, er waren veel dingen die niet fijn waren maar meestal werd dat wel weer goed gemaakt met iets fijns. Ik grinnik even als ik zijn nieuwsgierige blik zie, 'je wilt weten wat ik denk hé?' vraag ik lachend en kijk hem aan. 'Wacht maar even met jou plan B want ik heb nog wel iets voor je' zeg ik waarna mijn ene hand in mijn zak verdwijnt om daar twee snoepjes uit te halen. Ik kijk Louis aan en dan naar de snoepjes. 'Het zijn mijn laatste twee dus daar moet je wel blij van worden nu' zeg ik lachend en hou ze voor Louis. Ik glimlach even als hij dichter tegen me aankruipt en laat mijn ene hand die nog om hem heen ligt wat strakker om hem heen zitten. ' Volgens mij wordt jij van slapen al blij dus misschien maak ik je gewoon niet wakker'

    [ bericht aangepast op 9 maart 2013 - 10:34 ]

    Louis William Tomlinson
    'Ik ben benieuwd en blij dat je dat gaat doen. Maar dat valt inderdaad niet te ontkennen, vooral niet omdat je het zelf al doorheb' zeg ik lachend. 'Als je vertrouwen in hebt, moet het goed komen' zeg ik dan en langzaam keert mijn vrolijkheid toch terug. 'Ja, je bent ook te geweldig om niet vrolijk van te worden zeg ik zo serieus mogelijk, maar schiet dan toch in de lach. 'Nee, je hebt wel een punt met alle twee de dingen' voeg ik eraan toe. De jongen waar mijn blik op gevestigd is, heeft iedere keer eer gelijk, maar heeft ook gelijk een manier waardoor je toch weer kan lachen. 'Natuurlijk. Hoe kan je dat nu nog vragen?!' antwoord ik bijna gelijk. 'Ik wacht zo geduldig mogelijk af' zeg ik en bij het zien van de snoepjes komt er een grijns op mijn gezicht. 'Nu heb je er nog een en die is voor jou. Maar die en de aandacht is een goede combinatie, dus bedankt' zeg ik glimlachend en pakt dan een van de snoepjes. 'Hmm, weet dat je dan wel de hele tijd aan me vastzit.' Ik plukte iets aan zijn shirt als bezigheid en er zo voor te zorgen dat mijn ogen weer niet dichtvielen. Ik kon het niet maken om nu in slaap te vallen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    ' Het is inderdaad niet te ontkennen, maar ik ben wel blij dat je nu al vrolijker bent want ik zie je graag vrolijk' glimlach ik en grinnik daarna even. 'Dat denk ik ook' glimlach ik en merk toch wel dat hij vrolijker aan het worden is. Ik begin te lachen en knik even, 'Dat weet ik toch al Lou' zeg ik zo serieus mogelijk en begin daarna te lachen. Ik glimlach even als die zegt dat ik een punt heb. Ik grinnik even, 'Ik dacht aan dat we eigenlijk naar de fans moeten van het management maar ik daar totaal geen zin in heb' zeg ik simpel en kijk Louis even aan. 'Zo lang hoef je dus niet te wachten' grinnik ik en glimlach als hij grijnst bij het zien van de snoepjes. 'Oké dan, eigenlijk waren ze allebei voor jou maar als je der maar een hoeft' zeg ik lachend en haal mijn schouders op. Ik stop het snoepje in mijn mond en kijk even kort om me heen. 'Misschien vindt ik dat wel helemaal niet zo erg' glimlach ik en voel hoe hij aan mijn shirt pulkt. 'Volgens mij heb ik je nog steeds niet vrolijk genoeg gemaakt zodat je veel energie heb hé?'

    Louis William Tomlinson
    'Dus dat proberen we maar niet ook, maar natuurlijk want het kan niet anders bij jou in de buurt. Kort samengevat komt dat goed uit' zeg ik wat vrolijker. 'Dat moet het zeker goed.' Ik weet dat ik de juiste persoon had gevonden om me op te vrolijken. Een zachte grinnik verlaat mijn mond door zijn antwoord. 'Anders zou het wel heel vreemd zijn' zeg ik lachend. Zijn glimlach na de woorden van dat hij een punt heeft, laat me toch ook weer glimlachen. 'Liam die geen zin heeft om er naar toe te gaan? Hmm, nooit verwacht dat te horen.' Ik ga iets verzitten en knik. 'Maar goed ook, want e weet hoe dat uitpakt.' Ik heb totaal geen geduld en dat is iets wat niet altijd meewerkt. 'Zo erg dat ik je laatste snoepje afpakt? Nee, die mag jezelf hebben.' Lachend volg ik zijn voorbeeld en stop het snoepje in mijn mond. 'Je bent lief en je komt nu, na die woorden, echt niet gemakkelijk van me af.' Ik schud mijn hoofd om deze vervolgens tegen schouder te leggen. 'Je vrolijkt me zeker op, maar de extra energie gebruik ik nu om wakker te blijven. Het is te moeilijk om gewoon een nacht normaal te slapen, volgens mij.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    'Nou he komt enk ik gewoon door jezelf hoor dat je weer wat vrolijker bent want wie wordt er nou niet vrolijk van jou' zeg ik met een glimlach en grinnik daarna even. 'Dan zou het inderdaad een beetje vreemd zijn' grinnik ik en kijk Louis aan. Ik grinnik even en haal mijn schouders op, 'De fans zijn lief en ik hou van ze maar op dit moment zijn ze me iets te druk en ik ben te moe dus daarom heb ik geen zin, en bovendien hoe kan ik er nou zin in hebben als ik nu met jou ben?' vraag ik lachend en kijk hem aan. 'Ja dat weet ik inderdaad en daar heb ik niet zoveel zin in' grinnik ik. 'Je had hem best gemogen hoor' zeg ik met een glimlach. 'Jij bent nog liever, en ik wil ook helemaal niet van je af' glimlach ik en zie hoe hij zijn hoofd tegen mijn schouder aanlegt. 'Nou ik ben toch blij te horen dat ik je weer een beetje opgevrolijkt heb en ik denk dat je vanavond wel weer normaal kan slapen want we hebben het weer wat rustiger nu' zeg ik met een glimlach. Een keer lekker slapen is wel weer fijn, dan was ik tenminste helemaal niet moe meer maar ja we hebben er de laatste tijd niet echt genoeg tijd voor gehad.

    Zayn Malik
    "Gaat het nog?" Het duurde even voordat ik doorhad, dat Harry zijn worden tegen mij waren. Ik knikten langzaam. 'Prima.' Ik loog. Het ging nog beroerder dan tijdens het interview. Maar ik loog altijd als het ging om hoe ik me voelde. Ik was Zayn en het ging altijd goed met me. Voor ieder ander dan ikzelf dan. Het ging vanzelf. Ik wilde me niet klein opstellen tegenover de rest. Dat kon ik niet. Zelfs niet tegen mijn beste vrienden. 'Maar, als ik een knuffel krijg, gaat het nog veel beter.' Ik keek de krullenbol me grote onschuldige ogen aan en lachte lief. Het waren Harry zijn knuffels en aanrakingen die me nog wel even door zouden laten gaan. Hoe ik mijn neus dan in zijn krullen kon duwen en even het gevoel had, dat ik erin kon verdwijnen. Iets ongeduldig stak ik mijn armen al uit, maar dezelfde lieve, maar kleine glimlach bleef op mijn gezicht. Ik zou hem wel krijgen. Ik kreeg alles als ik dat wilde. Zelfs van de jongens.

    [ bericht aangepast op 9 maart 2013 - 14:20 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''