• Een groep leerlingen gaat samen met een leraar op reis naar San Francisco. Ze verblijven daar in een hotel in het centrum. Er wordt natuurlijk geshopt, gegeten en dingen achter de leraar's rug om gedaan, maar ook gewandeld en een trip naar Alcatraz staat ook op de planning. Wat zal er met de groep gebeuren? Zullen bestaande relaties blijven bestaan? Zullen nieuwe zich vormen? Zullen er grote ruzies uitbreken? Het is aan jullie!


    Jongens:
    - Austin Charlie Daniels - Sylvesti
    - Kyle Nathan Jones - quin98
    - Anthony -Antz Jayy von Monroe - Mufinn
    - Brandon -Bam Kilian von Monroe - Mufinn
    - Brandon Jason Jefferson - Depay

    Meisjes:
    - Danielle 'Daan' Carly Jase - MindBreaker
    - Savannah Chiara Rose DiLaurentis - Malino
    - Megan Jane Rhine - Erestor
    - Lydia Campbell - xMerlex
    - Carmela Lorenza Bella Agnelli - Lucerna
    - Robin Smith - NewYorkTower
    - Maité Rhaine - Matilda


    Rollentopic
    Kletstopic


    Regels:
    - Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
    - Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    - OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    - Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
    - Als het stelletje van te voren bestaat, meld het even.
    - Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    - Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - 16+ is geoorlooft.
    - Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
    - Houd het realistisch. Personages kunnen maar op 1 plek tegelijk zijn en niet vliegen of teleporteren. Het wordt heel onoverzichtelijk als je je hier niet aan houd.

    - Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

    Veel plezier!

    Kamerindeling:
    Kamer 701:
    Brandon
    Brandon
    Anthony

    Kamer 707:
    Austin
    Kyle

    Kamer 401:
    Carmela
    Robin
    Lydia

    Kamer 607:
    Danielle
    Megan

    Kamer 407:
    Savannah
    Maité


    Het Hotel:



    De Kamers:

    [ bericht aangepast op 21 april 2013 - 14:29 ]


    Bowties were never Cooler

    Megan Jane Rhine
    Steeds meer leerlingen komen aanlopen, hopelijk kunnen we snel vertrekken. Ik heb niet veel geduld en al helemaal niet als ik stil zit. 'De leukste zijn gearriveerd,' roepen Anthony en Brandon in koor. Het lijkt me super gaaf om een tweeling te zijn. Altijd iemand met wie je de dag kan doorbrengen. 'En de meest bescheiden,' lach ik erachteraan. Dan heeft Lydia weer een domme actie. Ze glijdt uit over slagroom waar ze uiteindelijk ook nog op valt. Ze vertrekt om zich om te kleden en komt even later terug in een nieuw jurkje. Ik zou precies weten hoe ik het zou veranderen. In mijn hoofd begin ik al uit te denken of de stof geschikt is om het te bewerken en hoe ik het zou kunnen naaien, Waarschijnlijk zou ik er een rok van maken met een hoge taille en de bandjes weghalen. Ik schrik op uit mijn gedachten door Lydia die iets zegt. Ongeduldig sta ik op en begin wat heen en weer te lopen. 'Ik heb genoeg van het wachten,' klaag ik. Dan zie ik de longboards die Anthony en Brandon bij zich hebben. 'Kan een van jullie me niet leren hoe ik dat moet doen?' vraag ik ze.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    [ [url = Url foto ] gewoon tekst, in jou geval jurk. [ url] en dan zonder spatie's. ]

    Brandon -Bam Kilian von Monroe
    Ik duwde een van de bekers in Anthony zijn handen als hij uit de greep van Lyria is. Ik vond haar altijd al een beetje, raar. Maarja, dat vonden mensen vaak ook van Anthony en mij. Ik koude rustig op het rietje. Ik schoot in de lag toen Lydia vol met haar kont in de slagroom terecht kwam. Hoe dom. Ze verdween naar de wc en ik stapten op mijn longboard om heen en weer te wiebelen. Ik letten al niet meer op Lydia Waneer ze terug was en was gekken bekken met Anthony aan het trekken. 'Kom maar. 'Als je het aandurft.' Maakte Anthony mijn zin af, als Megan vraagt of we haar kunnen leren longboarden. Ik stapten van mijn board en gaf hem een zetje richting Megan als teken dat ze er op moet stappen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Megan Jane Rhine
    'Kom maar,' begon Brandon. 'Als je het aandurft,' werd de zin afgemaakt door Anthony. Het is grappig om te horen hoe ze elkaars zinnen afmaken, na jaren bij ze in de klas te zitten, ben ik er nog steeds niet aan gewend. Brandon stapt van zijn board en laat het naar me toe rollen. 'Het is bijna een belediging,' grap ik. Het ergste wat kan gebeuren is iets breken, maar dat is na een paar weken ook wel weer voorbij. Ik zet mijn lege beker op tafel en ga achter het board staan. 'Daar ga ik dan.' Voorzichtig zet ik mijn eerste voet erop waarna mijn tweede voet volgt. Ik zet me af van een stoel die voor me staat zodat ik wat vooruit kom. 'Dit is makkelijk, dit kan een klein kind-' Ik krijg de mogelijk niet om mijn zin af te maken. Een kleine gil verlaat mijn mond als ik op de grond terecht kom. 'Jullie zijn de slechtste leraren ooit,' lach ik naar ze.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Anthony -Antz Kayy von Monroe
    Ik trek mijn wenkbrauw op als Megan meteen op het board stapt. Dit gaat sowieso fout. Toch hou ik mijn mond en kijk ik toe. En inderdaad net als ze wil roepen dat het makkelijk is, ligt ze op de grond. 'Klopt. Wees blij dat we er geen geld voor vragen.' Grijns ik en trek haar met een hand overeind, terwijl ik met de andere mijn beker naar mijn mond breng en rustig doordrink. Ik zet uiteindelijk even mijn beker beer en pakt Megan op, om haar op het board te zetten. 'Niets doen. Alleen je evenwicht bewaren.' Ik pak haar bij haar middel en begin rustig te lopen. Uiteindelijk geef ik haar een zetje en laat ik zonder waarschuwing los.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Megan Jane Rhine
    Anthony helpt me gelukkig overeind. We beginnen gelijk aan de tweede poging. Dat ik eenmaal ben gevallen, betekent niet gelijk dat ik nooit meer op het board durf te stappen. 'Niets doen. Alleen je evenwicht bewaren,' zegt hij nadat hij me op het board heeft geholpen. Hij pakt me bij mijn middel en begint te lopen, dit gaat een stuk beter dan de vorige keer. Hij geeft een zetje waardoor ik nog harder ga. Onverwacht laat Anthony me los waardoor ik gelijk begin te wiebelen. Als ik zie dat ik elk moment tegen een vrouw kan botsen probeer ik het board te stoppen. Ik heb natuurlijk geen idee hoe dat moet waardoor ik net te laat er van af spring en tegen de vrouw aan bots, die blijkbaar drinken in haar hand had. Haar mouw is doorweekt van haar drankje. Geschrokken bied ik tientallen keren mijn excuses aan. 'Fijne dag verder?' probeer ik vriendelijk te blijven. Met het board in mijn handen loop ik terug naar Anthony en Brandon. De vrouw ben ik allang vergeten, ik zal haar toch nooit meer tegenkomen. 'Je geniet er gewoon van om mij voor schut te zien staan,' lach ik naar hem. 'Als jij me had gewaarschuwd was dit allemaal niet gebeurd.' Waarschijnlijk zou ik precies hetzelfde hebben veroorzaakt, longboarden heeft blijkbaar veel oefening nodig.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    -Ik zou hier graag aan meedoen. Kan dat nog?-


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Anthony -Antz Jayy von Monroe
    Mijn lach schoot door de luch, wanneer Megan vol tegen een vrouw opbotst. Ondanks dat ik het daarnet zelf ook nog ha gedaan, was het toch grappig om te zien. Brandon lag ook in een deuk. 'Misschien is het verstandig om het buiten te leren.' Concludeerde ik. Waarschijnlijk was dat iets verstandiger en kregen we geen problemen me de bewakers hier, doe alweer naar ons stonden te kijken. En degene waar ik eerder tegenaan was gerent, keek niet zo heel blij. wat ik wel begreep. Ik schudden grinnikend mijn hoofd 'Dan had het ook gebeurd.' Ik pakten mijn drinken weer en nam een slok. Misschien moet je beginnen met mijn kinderboard.' Grijnsde Brandon, die zijn vel rode penny board tussen de lussen van zijn rugzak haalden. Ik schoot in de lach en trok het ding uit Brandon zijn handen om er vervolgens op te gaan staan en er trucjes mee te gaan doen. Dat kreeg je ervan als je, je verveelden. Ik wilde gewoon weg van er vliegveld en gaan doen waarvoor ik gekomen was.

    [ik ben even de naam kwijt van die mini dingen, en zit op mijn telefoon. Maar zet er straks op school, wel een foto bij ofzo, als jullie niet weten wat ik bedoel ;x]

    [ bericht aangepast op 26 maart 2013 - 11:55 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Penny boards

    en ja dat mag. Ik zal zo de link plaatsen voor het rollentopic]


    Bowties were never Cooler

    -Ah, te gek! Bedankt!-


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Austin Charlie Daniels
    Onder dat we daar zo zaten kwamen Antz en Bam aangelopen. Ik sprak ze al jaren niet meer bij hun voornamen aan. Ze hadden zowel hun longboards als hun penny boards bij zich. Ik alleen mijn skateboard die aan mijn rugzak vast zat. In de brugklas had mijn moeder voor me een elastiek zo over de achterkant bevestigd dat ik zo mijn skateboard achterop mijn tas kon schuiven om hem mee te dragen. Erg handig, want er altijd mee rondzeulen was erg onhandig. eer onderuit en moest nu voor de tweede keer vandaag omkleden. Dat ging lekker. Ik lachte vrolijk met de tweeling mee en richtte me toen weer op Danni. "We gaan het hier zo leuk hebben samen." Ik ging even met mijn hand door haar haren en zag toen de andere leraar aan komen lopen. Nu waren we min of meer compleet. Bij ons aangekomen schraapte de leraar zijn keel en deed wat aankondegingen: We gaan nu met zijn alle in pendelbusjes naar het hotel aan Union Square. Daar krijgen jullie je kamer sleutel. Als jullie je spullen op jullie kamers hebben gezet zijn jullie vrij tot 6 uur. Dan gaan we vanaf het hotel samen ergens eten. Daarna zijn jullie vrij tot 12 uur. Dan doen we nog een ronde langs de kamers om te kijken of iedereen er is en krijgen jullie informatie over morgen.

    [Als er een aankondeging van de leraar naar de groep is, zet het even dik en schuin zodat iedereen die niet alles leest zeker ook het bericht krijgt. Het verhaal moet namelijk wel een beetje kloppend blijven]


    Bowties were never Cooler

    Maité
    Alsof het feit dat de rits van mijn koffer scheurde, en al mijn kleren over de bagageband verspreid lagen, nog niet genoeg is, sta ik nu verdwaald naar een bordje te kijken. Het is de job van dat stomme bordje me de weg te wijzen, en dat doet het niet. Uit wanhoop, iedereen zal wel al bij de Starbucks gearriveerd zijn, vraag ik de weg aan een knap uitziende jongeman. Als hij ter afscheid knikt en voorzichtig verder loopt, kan ik een giechel niet onderdrukken. Dan zie ik eindelijk de Starbucks, en loop er glimlachend naartoe. De leerkracht is bezig met het uitleggen van het verloop van de dag, dus mompel ik zachtjes een begroeting naar mijn medeleerlingen en zoek dan een krukje om op te zitten. De geur van chocolademelk kruipt in mijn neus en het gevoel dat deze dag niet meer stuk kan, overvalt me. Ik probeer aandachtig te luisteren, maar het feit dat alle meisjes hier in oftewel een mooi jurkje oftewel een nog mooier jurkje rondhuppelen, leidt me af. De jeans en sweater die ik aanheb, steken daar flauwtjes bij af. Austin en Danni gniffelen en glimlachen wat naar elkaar. Soms ben ik best jaloers op hen. Maar we kunnen nu niet persé van een van de jongens zeggen dat ze superknap zijn. Behalve onze tweelingbroertjes dan. Benieuwd wat San Francisco teweeg zal brengen bij ons bonte groepje tieners.


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Moringa schreef:
    Megan Jane Rhine
    Steeds meer leerlingen komen aanlopen, hopelijk kunnen we snel vertrekken. Ik heb niet veel geduld en al helemaal niet als ik stil zit. 'De leukste zijn gearriveerd,' roepen Anthony en Brandon in koor. Het lijkt me super gaaf om een tweeling te zijn. Altijd iemand met wie je de dag kan doorbrengen. 'En de meest bescheiden,' lach ik erachteraan. Dan heeft Lydia weer een domme actie. Ze glijdt uit over slagroom waar ze uiteindelijk ook nog op valt. Ze vertrekt om zich om te kleden en komt even later terug in een nieuw jurkje. Ik zou precies weten hoe ik het zou veranderen. In mijn hoofd begin ik al uit te denken of de stof geschikt is om het te bewerken en hoe ik het zou kunnen naaien, Waarschijnlijk zou ik er een rok van maken met een hoge taille en de bandjes weghalen. Ik schrik op uit mijn gedachten door Lydia die iets zegt. Ongeduldig sta ik op en begin wat heen en weer te lopen. 'Ik heb genoeg van het wachten,' klaag ik. Dan zie ik de longboards die Anthony en Brandon bij zich hebben. 'Kan een van jullie me niet leren hoe ik dat moet doen?' vraag ik ze.

    { Tweeling zijn hoeft niet zo geweldig te zijn hoor, ik heb ervaring:) }


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    [ X - Vaagheid ]

    [ bericht aangepast op 27 maart 2013 - 17:14 ]


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    [kan ik naar iemand met Kyle?]