[RPG] Kids of the round table. - Speeltopics

In de tijd van de tweede wereldoorlog leven zes kinderen tussen de 14 en 16.
Ze verschuilen zich in het weeshuis. Als ze worden opgepakt door de Duitsers worden ze naar een vliegtuig gebracht.
Tijdens de vlucht naar Duitsland wordt het vliegtuig aangevallen door de Amerikanen.
Het vliegtuig stort neer en de kinderen denken dat het gedaan is met hun korte leventje.
Dan uit het niets word alles licht en staan ze met zijn zessen in het bos. Ze zijn teruggereisd naar de tijd van King Arthur.
Ze worden getraind om de ridders van de ronde tafel te worden en om te strijden tegen het kwaad mocht dat nodig zijn.


Rollen:

De kinderen:

Meisjes
Livian Rose Porter VladiFerr[/pink].
Hazel Lillian Kendrick Silas Lavinia Esmaralda McFaith Kwijt



Jongens
Vincent Daimen Millborg KellyBelly
Cole Woods. VladiFerr


Merlin:
Sylvesti

King Arthur:
VladiFerr


Mordred:
Vegangirl

Morgana:
KellyBelly

REGELS!!!
1: We respecteren iedereen
2: Bestuur alleen je eigen karakter.
3: Minimaal 8 zinnen.
4: Nobody's perfect.
5; Wees er zeker van dat je mee wilt doen. Niet na een dag al stoppen.
6: je mag twee rollen, maar wees er zeker van dat ze allebei aan bod komen.
7: WIL je stoppen meld dat dan, dankjewel

[ bericht aangepast op 18 april 2013 - 7:47 ]

"Rebellion's are build on hope"

[Geen teugels

Ik ga eten. Ben zo terug]

[ bericht aangepast op 1 april 2013 - 17:29 ]

Bowties were never Cooler

[Eten, dus even niet te snel oke. ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Hazel Lillian Kendrick.
Ik volgde de gesprekken niet heel erg goed maar ik had wel door dat er behalve mij nog drie anderen meegingen. Vincent, Livian en omdat Livian meeging ging Cole ook automatisch mee. Met enige moeite lukte het me om op de rug van de pony terecht te komen. Ik hield me stevig vast aan de manen van het beestje. Het enige wat ik op dit moment wilde was duidelijkheid over wat er aan de hand was. Hoe was het mogelijk dat we terug in de tijd waren gesprongen? Nu ik een beetje gekalmeerd was voelde ik me niet meer echt angstig, het alternatief was sterven in een neerstortende vliegtuig en hier had ik nog een kleine kans dat dingen goed zouden aflopen. Dat ik een lang en gelukkig leven zou kunnen gaan leven al was het dan hier en nu in plaats van de tijd en plaats waarvan ik als kind hoopte dat ik er een toekomst zou krijgen. Nu ik over mijn angst heen was gekomen waren Merlin en Mordred stukken minder eng als hiervoor. Morgana, die nu verdwenen was zou ik waarschijnlijk altijd eng blijven vinden maar met een beetje geluk zou ik haar nooit meer zien.

[ bericht aangepast op 1 april 2013 - 17:44 ]

Remember to be ridiculous.

Merlin
Ik relaxte wat meer toen Morgana verdween. Ik voelde me nooit prettig met die heks in de buurt. Vroeger waren we vrienden geweest, maar dat was al lang geleden. Ik keek op naar nog een jongen die vroeg om een paard. Ik floot en niet veel later kwam de dikste lompste pony aangegaloppeerd, nouja gegaloppeerd, het was meer hobbelen. "Ik denk dat jij het met Pegasus moet doen. Ik weet het, de naam is ironisch. Hij is niet eens wit. Ik heb geen idee waarom ze hem zo hebben genoemt." Ik aaide even over de pony zijn dikke witte neusje. Hij was ten minste nog tammer dan de schoothondjes van de koningin. Ik keek even naar het andere meisje en de ander ejongen die daar nog stonden. "Willen jullie ook een pony, of gaan jullie bij mij en Mordred achterop?" Voor hen was dit misschien nog wel een groter avontuur dan voor ons. Ik schudde mijn warrige haren even uit. Even keek ik rond en zag dat de meeste andere kinderen al op de ponies zaten. Natuurlijk stond Pegasus weer te eten. "Stumpy, stoppen. het is nu geen etenstijd." De pony keek op en ik floot hetzelfde. Nu brieste de pony. "Op stumpy reageert hij ook. Dat is het koosnaampje van iedereen voor hem omdat Pegasus te belachelijk voor woorden is." Owen duwde in mijn rug. Ik floot weer wat en aaide over zijn neus. Het fluiten had ik aangeleerd, want elke keer een paard moeten aanraken om te communiceren was veels te veel werk.

[Sorry, Dikke pony moest even]

[ bericht aangepast op 1 april 2013 - 18:35 ]

Bowties were never Cooler

(Hahahahahaha die pony lig helemaal dubbel. Wacht maar op Vin zijn reagtie )

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Ik ben benieuwt]

Bowties were never Cooler

Vincent

Ik kan het eigenlijk nog altijd niet echt geloven dat we in de middeleeuwen zitten, het is allemaal zo onwaarschijnlijk. Ik kijk weer om me heen. Het grote veld waar we in staan, de heuvels, de hoge bomen en het kasteel. Het is allemaal zo raar. Ik hoor gefluit en ik kijk de kant uit, Merlin floot dus.
"Ik denk dat jij het met Pegasus moet doen. Ik weet het, de naam is ironisch. Hij is niet eens wit. Ik heb geen idee waarom ze hem zo hebben genoemd," Ik kijk met afschuwelijke blik naar de pony. Een grapje toch? Ik kijk naar Merlin. "Willen jullie ook een pony, of gaan jullie bij mij en Mordred achterop?" vraagt hij dan aan de andere. Nog altijd staat mijn gezicht verstomt. "Stumpy, stoppen. het is nu geen etenstijd." zegt Merlin als hij het beest ziet eten. Een spottend lachje komt uit mijn mond. "Op stumpy reageert hij ook. Dat is het koosnaampje van iedereen voor hem omdat Pegasus te belachelijk voor woorden is," Ik zucht even en kijk Merlin aan. "Ja er is wel meer belachelijk voor woorden, bijvoorbeeld dat ik op dát moet gaan zitten!" zeg ik en bij het woord dát wijs ik naar de pony. "Kom op, ik ben niet gek, dat beest houd me nooit," zeg ik en ik ga op de pony zitten. "Ga dan, hup! Vooruit!" Zeg ik en ik beweeg een beetje om het beest in beweging te krijgen. Ik grom en stap van het beest af, vervolgens ga ik achter hem staan en zet mijn handen tegen zijn kont, met alle kracht duw ik. "Hij beweegt niet eens!" Zeg ik en net op dat moment zet hij een aantal stappen naar voor. "WHAH~" roep ik en ik val voorover op de grond. Ik blijf liggen en kijk naar Merlin. "Kan ik niet achterop en dat een ander op dit beest gaat?" mompel ik.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Mordred

God, wat zag dit er hilarisch uit. Had Merlin geen andere paarden kunnen roepen? Die van Gawain was sterker dan de meesten - mede dankzij het feit dat het paard Gawain altijd meesleurde als het riddertje dronken was, wat nogal vaak voorkwam - en Gawain deed graag aan liefdadigheid. Ik speurde de bosrand af. Geen spoor van Morgana. Ik wilde vloeken, maar ik bespaarde me de moeite. Fijn, was ik weer alleen rondom mogelijke vijanden. Fijn, heel fijn. Ik wierp een blik op de jongen die net vooruit was gevallen. Ik zuchtte en schudde zacht mijn hoofd. Ik liep naar de jongen toe en stak mijn hand uit, als teken dat hij overeind kon komen door zich aan mijn arm omhoog te hijsen.
'Merlin, je had wel betere paarden kunnen kiezen' zei ik tegen Merlin.
'Niet verkeerd bedoeld hoor, Pegasus is het zachtaardigste paard van heel de stal, maar hij is nogal koppig bij vreemden'
Ik wachtte opdat de jongen door mijn doen weer omhoog kon.
'Je kan wel op mijn paard, ik heb gezonde benen' zei ik tegen hem en ik glimlachte.
Ik wist niet waarom ik oprecht sympathiek tegen hem deed. Waarschijnlijk was hij een outsider. Net zoals ik.

I will keep watch.

Merlin
Ik keek hem grinnekend aan. "Stumpy kan meer dan je denkt." Toen de jongen dan achter de pony ging staan om hem te duwen floot ik zacht en de ponny liep zo naar me toe, zodat de jongen plat op de grond viel. Ik grinnekte zachtjes bij het schouwspel. "Stumpy is prima. hij is het meest betrouwbaar van de hele groep." Ik aaide rustig over zijn neus terwijl ik het paardje geruststelde. Dom beest was het ook. Ik keek toen even naar Mordred en haalde mijn hand van Stumpy af om zijn woorden neit te vertalen. "je weet dat alle paarden opgesloten staan op stal, maar de kudde ponies voor de schildknapen altijd buiten staan. Deze kunnen dus komen, die niet. Daarbij volgt zelfs Stumpy de andere ponies wel. vooral omdat hij een oogje heeft op die daar." Ik wees naar de zwarte pony waar Hazel op zat. Gelukkig was Stumpy veels te dik om haar te dekken, want zij was wel het snelste ponytje van ze allemaal. Mordred stelde dan tegen mijn verwachtingen in voor dat de jongen zijn paard nam. Ook goed. "Ga jij dan echt lopen? of wil je Stumpy?" Ik aaide nog eens over de pony zijn dikke bruine neus om hem de situatie uit te leggen, waar hij niks van snapte. Net als van het feit dat degene die hij 'modder jongen' noemde niet op zijn rug zou gaan zitten. Hij vond hem namelijk wel grappig. "Ik denk dat de pony het dit keer voor het zeggen heeft, want hij wil alleen dat jij," ik wees naar de jongen in de modder, " op zijn rug gaat zitten en hij heeft beloofd zo snel mogelijk te rennen. Bijna even snel als die zwarte merrie daar." Ik knikte even naar de merrie en grinnekte toen even. Dat werd een hobbelig ritje.

Bowties were never Cooler

[Oeh, Merlin of Mordred moet trouwens wel voelen dat Vincent magic heeft ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Komt wel. Merlin weet ten minste al dat cole het heeft.]

Bowties were never Cooler

( Kijk, ik wil wel schrijven dat Mordred het voelt, maar bij beiden staat dat Merlin er als eerst achter komt d: No hate)

I will keep watch.

[Maakt niet uit, geen zin om aan te passen hahah. Een van de twee iig]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Anders laat ik merlin het wel voelen als Vincent en hij tegelijk Stumpy aanraken en daarna kan Mordred het verdenken als Merlin met Vinc staat te smoezen?]

Bowties were never Cooler

[Dat is een goeie ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.