• Vijf jongens doen mee aan een prijsvraag en hebben geluk; ze winnen allemaal twee tickets naar Ibiza, inclusief een verblijf in een zomerhuisje. De jongens mogen elk één familielid meenemen. Het enige wat ze niet weten is dat ze hun verblijf moeten delen, aangezien dit niet is vermeld bij de wedstrijd. Zullen de jongeren het goed met elkaar kunnen vinden en er met z’n allen een heerlijke vakantie van maken? Of ontstaan er vele ruzies waardoor mensen vertrekken? Haat, liefde en vriendschap bloeit op in het zonnige Ibiza.

    Foto's:
    Zomerhuisje.
    Badkamers. (2)
    Slaapkamers. (5)
    Keuken.
    Woonkamer.


    Een paar puntjes en tips:
    - Ik weet dat de verleiding enorm groot is om de eerste dag al meteen een liefde te laten opbloeien, maar dit wil ik dus vermijden. Liefde groeit, de kans is heel klein dat alle personages na één dag al meteen het bed hebben gedeeld.
    - Als de dag te lang duurt zal ik uiteindelijk voorstellen om wat tijd over te slaan, aangezien het heel vaak voorkomt dat mensen drie topics verspillen aan een enkele dag, met heel veel gebeurtenissen.

    Om het makkelijk te houden, zet ik hier even wat plekken neer waar je buitenshuis eventueel ook naartoe kan.
    - Het strand dat op nog geen kilometer van het zomerhuisje te vinden is. Zee, strand en rotsen zijn hier te bespeuren. (Zwemmen, klimmen, zonnen etc.)
    - De binnenstad vindt je ongeveer vijftien kilometer verderop. Het heeft een winkelgebied, verschillende eetgelegenheden en een klein plaatsje om de cultuur van Spanje te bezichtigen. (Winkelen, eten, musea etc.)
    - Rondom de binnenstad heb je kleinere plaatsjes. Dit betekent niet dat hier niets te beleven valt. Er is een Spaanse proeverij, een kleine paardenstal en een uitstekend wandelgebied. (Wandelen, paardrijden, eten, fietsen etc.)
    - En natuurlijk is er op Ibiza een uitgaansgebied. Waarschijnlijk spreekt dit voor zich.


    Regels:
    - Géén one-liners, minimaal vijf regels zijn verplicht.
    - 16+ is toegestaan. (Seks, geweld, drugs etc.)
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Maximaal één rol per persoon, mits je toestemming van mij krijgt voor meerdere rollen.
    - Off-topic gaan graag tussen haakjes en met mate.
    - Alleen ik of Magicales maken de topics aan.
    - Bij afwezigheid eventjes melden. –En hierbij bedoel ik niet dat je voor een uurtje weg bent!-
    - Ervaring is niet vereist, ik vereis enkel dat er niet na het eerste topic wordt gestopt en dat je ABN –probeert- te schrijven.
    - Mary Sues en Gary Stues zijn ten strengste verboden. Ik keur de personages eerst.
    - Gelieve geen bromance die in een romance verandert. Ik heb er niets op tegen, maar bij rpg’s zoals deze past het niet bepaald.


    Rollen:
    - Louis William Tomlinson. || Mufinn.
    - Zayn Javadd Malik. || Depay.
    - Harry Edward Styles. || DamnBieber.
    - Liam James Payne. || quin98.
    - Niall James Horan. || VRIJ.

    Zusjes (max 5.)
    - Bree Jade Rae Tomlinson. || HurtedHeart.
    - Katie Willow Malik. || Praelectio.
    - Ava Bethany Styles. || Lifeisajoke
    - Maya Rowan Payne. || Blog.
    - Danelea Caitlin Horan. || Vindicatif.

    Het begin:
    We beginnen bij de aankomst. Iedereen komt met zijn of haar familielid naar het zomerhuisje toe. Of dit met de eigen auto, een gehuurd voertuig of een taxi is mag je zelf bepalen. Iedereen heeft een sleutel gekregen via de post en kan gewoon het huis betreden. De slaapkamers mogen zelf verdeeld worden, maar beschikken elk over dezelfde faciliteiten. Broers en zussen slapen bij elkaar op de kamer, aangezien het me onwaarschijnlijk lijkt dat je de eerste dag al naast een onbekend iemand gaat slapen.
    Mocht de persoon met wie je naar de bestemming gaat niet online zijn kun je alvast een beginpost maken. Mocht het veel te lang duren, schrijf dan een iets langer stukje en ga verder. Negeer de andere persoon hier niet bij en blijf realistisch!

    [ bericht aangepast op 13 april 2013 - 21:45 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Bree Jade Rae Tomlinson
    "Oké, ik ben Ava dit hier is Harold, Maar aangezien ik hier de komende weken met hem opgescheept zit en ik niet wil dat hij me negeert, noemt hij Harry". Zest ze en ik glimlach naar de twee. 'Leuk jullie te ontmoeten. Dan komen er nog twee het huis binnen. Een meisje en een jongen die niets zeiden en ik nam dus aan dat ze verlegen waren. Ik ben het ook maar met verlegen zijn maak ik geen vrienden. Dan komt er een jongen met zwart haarin een kuif en een zonnebril op. Hij was een beetje getint hij was zeker niet lelijk, maar tot nu toe is niemand lelijk. 'Sorry, maar volgens mij zitten jullie verkeerd. Ik heb namelijk dit huis gewonnen voor een trip?' Zegt hij terwijl hij zijn zonnebril afdoet. 'Nope wij zitten in ieder geval niet verkeerd.' Zeg ik wijzend op mij en Louis. 'Louis hier heeft het namelijk ook gewonnen.' Zeg ik vriendelijk. Ik glimlach mijn witte tanden bloot. Ik steek mijn hand uit. 'Ik ben Bree. Met het bruine haar is Louis. Zij is Ava en die krullenbol is Harry volgens mij.' Stel ik ons allemaal voor. Ik richt me ook meteen op het meisje dat er een beetje bijstaat. 'En wie zijn jullie allemaal?' Vraag ik aan hen. De jongen met de kuif de andere jongen met bruin haar en bruine ogen en het verlegen meisje.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Katie Willow Malik.

    Zayn schudde inderdaad zijn hoofd en ik grinnikte nog zachtjes na zijn woorden. Eerlijk gezegd vond ik het weer typisch dat het ons overkwam. Ik volgde Zayn op mijn gemak en slaakte een zachte zucht doordat de hitte me een beetje liet smelten. De koffers waren niet heel licht en ik had eventjes de neiging om iedereen te negeren en meteen in een zwembad of zee te springen, ook al had ik mijn kleding nog aan.
    "Misschien is er een fout gemaakt." opperde ik toen ik naast Zayn stond. Ik liet mijn blik over de mensen glijden en deed behoedzaam een stap achteruit toen ik de drukte inschatte. Ik had geen zin om mezelf in deze hitte op te dringen. "Of juist niet."
    Mijn blik bleef op mijn broer hangen en ik keek hem vragend aan. Ik wist zoals eerder gezegd helemaal niets hier vanaf, marmer zouden het vast wel kunnen oplossen. Mijn zonnebril verduisterde het licht in de gangen verschrikkelijk, maar ik had nog geen zin om hem af te zetten. Misschien was het vreemd, maar de glimlach pronkte nog steeds rondom mijn lippen en ik bleef uiterst kalm. Ruziemaken had toch geen zin. Ik ving nog net op dat een meisje, Bree, zichzelf en de anderen voorstelde. Ik reageerde meteen op haar introductie.
    "Ik ben Katie, of liever Kate. En de jongen die nu zo verbaasd kijkt is Zayn." zei ik vriendelijk.

    [ bericht aangepast op 4 april 2013 - 8:59 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Omdat xBenno na drie dagen niet heeft gereageerd op de topics of mijn berichtje vervalt haar reservering. Niall is vrij, maar voorlopig zal ik vanuit hem schrijven zodat andere mensen niet vast komen te zitten.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall James Horan.

    Ik sloeg met mijn handen zachtjes op de hoes waar mijn gitaar in zat en keek nieuwsgierig uit het raam, terwijl de taxi langzaam voort reed. Ik had een auto kunnen huren en zelf naar het zomerhuisje kunnen rijden, maar de angst dat ik een ongeluk zou veroorzaken met Danelea naast me was nou eenmaal te groot. Ik zou het mezelf nooit vergeven als er dankzij mij iets met mijn zusje zou gebeuren, daarvoor had ik haar veel te graag.
    "Ben je nog steeds een beetje opgetogen?" vroeg ik lichtelijk onzeker aan haar. Ik had het volgens mij al tig keer gevraagd, maar ik wilde gewoon dat Danelea zich op haar gemak zou voelen als ze me mij op een tripje was. Volgens mij had ik ook duizenden keren gevraagd of ze zeker weten met me mee wilde gaan. Ik was af en toe gewoon onzeker, maar dat was uit liefde, hoor.
    Een tevreden grijns krulden rondom mijn lippen toen ik het bekende gestalte van het huis zag naderen. Het verbaasde me enkel dat er vele taxi's en een tweetal auto's stonden, maar misschien waren die mensen ook naar hun vakantiehuisje op zoek. Ach ja, zolang Danelea en ik samen een leuke tijd konden beleven was ik al gerust gesteld.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Danelea Caitlin Horan

    Met grote ogen, waar altijd nog een nieuwsgierig twinkeling in te vinden was, keek ik net als Niall uit het raam. Naar het mooie uitzicht dat voorbij raasde. Ik kon nog steeds niet geloven dat hij mij meenam naar Ibiza. Zo vaak als mijn broer had gevraagd of ik zeker wist dat ik met hem meewilde, had ik gevraagd of hij het echt meende. Nee, ik kon niets anders zeggen dan dat hij de beste was.
    'De onzekerheid is nergens voor nodig, Little Blond Leprechaun.' Ondanks hij een stuk langer was dan mij, vond ik deze bijnaam toch nog steeds een van de leukste. 'Mijn antwoord zal niet meer veranderen. En daarbij vind ik het geweldig om hier samen met jou te zijn.' Vervolgde ik. Deze vraag had Niall ook al vaak gesteld, maar vond het niet erg. Zo kreeg hij ook steeds weer te horen dat ik het alles behalve erg vond, om iets met hem samen te doen. Of in dit geval ergens naartoe te gaan.
    Mijn blik was allang weer op Niall gericht, maar toen er een tevreden grijns rondom zijn lippen krulde, keek ik toch naar buiten. Het gestalte van het huis kwam met bekend voor. Daarom hield ik voor de laatste keer de zak met snoep voor zijn neus, voor ik deze weg zou stoppen. In dit opzicht kon je wel zeggen dat ik net zo erg kon zijn als Niall. Maar had wel geleerd om het met hem alleen te delen. 'Dit word een geweldige tijd samen met jou.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Praelectio schreef:
    Katie Willow Malik.

    Zayn schudde inderdaad zijn hoofd en ik grinnikte nog zachtjes na zijn woorden. Eerlijk gezegd vond ik het weer typisch dat het ons overkwam. Ik volgde Zayn op mijn gemak en slaakte een zachte zucht doordat de hitte me een beetje liet smelten. De koffers waren niet heel licht en ik had eventjes de neiging om iedereen te negeren en meteen in een zwembad of zee te springen, ook al had ik mijn kleding nog aan.
    "Misschien is er een fout gemaakt." opperde ik toen ik naast Zayn stond. Ik liet mijn blik over de mensen glijden en deed behoedzaam een stap achteruit toen ik de drukte inschatte. Ik had geen zin om mezelf in deze hitte op te dringen. "Of juist niet."
    Mijn blik bleef op mijn broer hangen en ik keek hem vragend aan. Ik wist zoals eerder gezegd helemaal niets hier vanaf, marmer zouden het vast wel kunnen oplossen. Mijn zonnebril verduisterde het licht in de gangen verschrikkelijk, maar ik had nog geen zin om hem af te zetten. Misschien was het vreemd, maar de glimlach pronkte nog steeds rondom mijn lippen en ik bleef uiterst kalm. Ruziemaken had toch geen zin. Ik ving nog net op dat een meisje, Bree, zichzelf en de anderen voorstelde. Ik reageerde meteen op haar introductie.
    "Ik ben Katie, of liever Kate. En de jongen die nu zo verbaasd kijkt is Zayn." zei ik vriendelijk.


    Zayn Malik
    Misschien is er een fout gemaakt.' zei Katie toen ze naast me kwam staan. Al snel zette ze een stapje naar achter, een beetje verlegen en terughoudend. 'Of juist niet.' Katie keek me vragend aan en ik haalde mijn schouders op. Ik wist echt niet hoe dit kon. Ik had dit huis gewonnen voor mij en Katie, niet voor iemand anders. Ik schudde verward mijn hoofd en haalde een hand door mijn haar toen een meisje vertelde dat ene Louis, die er ook bijstond, het had gewonnen. 'Maar hoe kan dat.. Is de prijs voor meerdere mensen?' vroeg ik verward en ik hoorde Katie naast me praten tegen ene Bree, die naast haar stond. 'Ik ben Katie, of liever Kate. En de jongen die nu zo verbaasd kijkt is Zayn.' zei ze vriendelijk als ze was. Ik dacht nog eens na over alles, maar kwam tot de conclusie dat dit niet waar kon zijn. Ik besloot om er maar geen probleem van te maken, ruziemaken was nutteloos in deze hitte. We moesten het er dan maar mee doen, en als het niet leuk zou zijn, kon ik vast nog wel een ander huis voor ons regelen.
    'Ik ben dus Zayn en Katie hier, is mijn zusje.' zei ik toen ik grijnzend een arm om haar heen sloeg. Ik wist dat ze het haatte als ik zo tegen haar deed. Ik was altijd vrij beschermend over haar. Ik wilde niet dat ze gekwetst werd. Tenslotte was het wel mijn zusje en betekende ze heel veel voor me.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Niall James Horan.

    Ik kreunde zachtjes van frustratie toen Danelea mijn bijnaam weer eens uitsprak. Ik had een hekel aan die naam, maar ik zweeg er liever over. "Lea..."
    Mijn vingers gleden nog eventjes over de hoes heen, voordat er een glimlach op mijn gezicht verscheen door de woorden van mijn zusje. Deze lach werd nog breder toen ik de zak snoep voor mijn neus zag verschijnen en hebberig viste ik twee dropjes eruit. Danelea kon met me delen, ik kon amper met Danelea delen. Misschien een beetje oneerlijk, maar mijn eten bleef toch van mij. Af en toe deelde ik wel eens, maar dat hing af van de hoeveelheid die ik nog had.
    "Ik hoop het maar, anders heb ik jouw vakantie toch ook mooi verpest." mompelde ik zachtjes. Ik griste wat geld uit mijn zakken en gaf het aan de chauffeur, voordat ik met moeite het portier opende en eventjes bleef hangen op die manier. Ik was niet lui, maar energiek kon je me ook niet bepaald noemen. Ik zat liever met een bak ijs op de bank dan dat ik koffers ging verslepen. IJs... daar had ik nu zin in. Ik treuzelde zichtbaar om uit de taxi te klimmen, aangezien het gewicht van de gitaar me niet zo beviel. Gelukkig had ik maar één enkele koffer mee.

    (Ik raad je aan om Danelea en Niall eventjes in de buurt van de taxi te houden, in verband met de ophoping bij de deur. :') Ik wacht met Katie totdat een paar anderen hebben gereageerd.)


    Reading a good book is like taking a journey.

    (Laat maar, ik heb geen geduld en kreeg een idee. ;p)

    Katie Willow Malik.

    Zayn haalde zijn schouders op en ik besefte dat hij op dit moment evenveel als mij wist. Normaal gesproken zou ik het nu aan hem overlaten, aangezien hij dit allemaal zo goed en wel had geregeld. Toch deed ik dit niet en bleef ik geduldig bij hem staan, terwijl ik de anderen in me opnam. Harry was de krullenbol, Ava was de bruinharige dame die sprekend op hem leek, Bree was het blije geval, Louis was de broer van Bree en die andere twee namen waren me ontschoten. Ik keek eventjes verbaasd op toen Zayn zijn arm om mijn schouders sloeg en ons nog eens voorstelde, waarna ik hem eerder lichtelijk beledigd aankeek. "Kate." mompelde ik zacht, waarna ik hem een por in zijn zij gaf. "Anders weet ik nog wat leuke bijnamen voor je, Zaynie."
    Ik begreep nog altijd niet waarom mijn ouders me per se Katie moesten noemen. Waarom Zayn nou geen verkleinwoordje als naam had gekregen wist ik ook niet, maar blijkbaar was ik het slachtoffer daarvan geworden.
    Ik trok mijn koffers een stuk ruwer dan net naar voren, zakte door mijn benen heen zodat ik onder Zayn's arm uit kon komen en duwde de mensen voorzichtig een stukje aan de kant. "Als we dan toch hier met z'n allen zitten, moeten we misschien eens beginnen met een gesprekje op een comfortabele plek." zei ik, terwijl ik mijn vriendelijke toon bleef behouden. Ik draaide me vragend naar de mensen om en zette al snel een speelse blik op. Ik was nieuwsgierig naar de rest van het huis en als het ene schaap over de dam was, volgden er altijd meer.

    [ bericht aangepast op 5 april 2013 - 21:06 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Danelea Caitlin Horan

    Een zachte grinnik verliet mijn mond, want iedere keer bleef maar naar voren komen dat Niall zijn bijnaam niets vond. Maar voor hem was het jammer, want ik vond het wel leuk. 'Ook Nialler beter dan? Of gewoon ook knuffelbeer? Dan zal ik af en toe eens afwisselen.'
    Aangezien we er toch bijna waren, had ik mijn gordel al los en schoof iets dichter naar mijn broer toe. Daarbij was dat ook nodig om de gevallen papieren en andere spullen van grond te pakken en in mijn tas te stoppen. Ik hoefde niet op te kijken om te weten dat er een glimlach op zijn gezicht verscheen. De zak snoep hield ik nog steeds voor zijn neus en net als bij zijn zorgde deze voor een nog breder glimlach. Ja, ik was niet veel anders gewend.
    Toen hij de dropjes had, deed ik de zak dicht en gooide deze bovenop mijn tas. Dat hij amper kon delen, maakte me niet uit, want dat kon ik ook niet. Alleen samen met hem, alleen was hij daar mijn broer voor.
    'Je kan mijn vakantie niet verpesten. Echt niet, dus wees daar niet bang voor.' zei ik zachtjes waarna ik mijn lippen kort tegen zijn wang drukte. 'Je bent juist de liefste. En door jou ben ik hier.' zei ik terwijl ik weer naar mijn eigen plek schoof. Deze jongen maakte zich soms echt te druk. Ik keek toe hoe hij het geld aan de chauffeur gaf, voordat met moeite de portier openging. Daarna volgde ik zijn voorbeeld, maar in tegenstelling tot hem had ik juist wel weer de energie door het stilzitten. Wat een wonder was dat -dat lukte. 'Niall, kom nou.' Grinnikte ik terwijl ik ondertussen al voor zijn neus stond. 'Treuzelen kan later altijd nog.'

    ( Haha is goed.)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson
    Mijn ogen schoten alle kanten op en ik kon me maar moeilijk concentreren op de mensen om me heen. Zachtjes wiebelde ik heen en weer, terwijl ik op mijn onderlip beet. Iedereen werd voorgesteld en glazig keek ik iedereen aan, om de namen proberen te onthouden. Een ding scheelden. Het waren dus ook broers en zussen. Want even was ik bang geweest dat ik mijn vakantie met kleffe stelletjes moest doorbrengen, terwijl ik hier met Bree zat. 'Heeft niemand een nummer die we kunnen bellen, om te vragen voor uitleg?' Want eerlijk, ik snapte er nog altijd niets van. Ik deed een klein stapje opzei, toen een van de meisjes, waar ik van verdacht dat zij katie was, langs me heen probeerde te lopen. 'Dat kan ook.' Ik volgde haar voorbeeld en liep verder de grote woonkamer in. Meteen liet ik me languit op de grote bank vallen. Het was hier echt bloedheet. Weer eens wat anders dan de Engelse lucht. Beter, maar even wennen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    ( Magicales -> Vindicatif)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Niall James Horan.

    Ik stak mijn tong eventjes uit. "Jij bent al de knuffelbeer. Ik ben... Niall."
    Ik was niet speciaal, nee. Danelea was iemand die geweldige knuffels kon geven en makkelijk vriendschappen opbouwde, ik was gewoon een doorsnee Ier. Met een arendsblik keek ik toe hoe mijn kleine zusje haar spullen pakte. Ik wilde niet dat ze voorover zou vallen en haar hoofd zou stoten. Misschien was ik af en toe te oplettend als het om haar draaide, maar ze betekende dan ook alles voor me. De kus die ik op mijn wang gedrukt kreeg maakte me ook al meteen een stukje zekerder.
    "Maar Lea..." Ik noemde haar meestal Lea voor het gemak. En als ik haar wilde vervelen noemde ik haar Daantje. Als ik heel serieus was sprak ik haar naam volledig uit. Met mijn accent gaf dat wel een komisch effect, maar meestal viel er dan niets te lachen. "Ik wil ijs."
    Uiteindelijk kwam ik moeizaam overeind en tilde ik de gitaar met mijn linkerhand op, waarna ik naar de kofferbak sjokte en die opende. Ik zette Danelea's koffer en tas op de grond, pakte mijn eigen -enige- koffer en sloot de kofferbak weer, waarna een zucht mijn mond verliet. "Zou de koelkast daar al gevuld zijn? Anders moeten we maar snel gaan winkelen."


    Reading a good book is like taking a journey.

    (sorry, ik weet niet of ikvanavond kan reageren, heb nu al visite en morgen heel veel voor mijn verjaardsg. Als je kan mag je gewoon al vede zonder reactie van liam)

    [Ik heb geduld, en gefeliciteerd!]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    (dankje! Is maandag pas maar ja haha)