• Verhaallijn:

    Verschillende tieners gaan naar een speciaal Internaat toe omdat ze er door de maatschappij, school en/of ouders verstoten zijn. Ze denken allemaal dat het gewoon een strenge school is voor tieners met een strafblad en houden hun gaven geheim -- tenminste voor zolang dat duurt...
    Ondertussen gebeurt er van alles en moeten ze voorkomen dat de boel uit de hand loopt. En uiteraard ligt er een vijand op de loer.

    Het speelt zich af in Amerika, in regenachtig Washington. In het heden.

    !!!alle personages kunnen gaves hebben, en zijn ook onsterfelijk/immortal!!!

    je mag zo veel en vaak schrijven als jij zelf wil (:


    Regels:
    - Om en nabij 10 regels per post [dus meer mag minder ook zolang het niet maar twee zinnen zijn bijvoorbeeld.] Meer mag uiteraard, alleen geen complete boeken neerzetten haha.
    - Houd je aan het minimum aantal regels, zo niet krijg je twee keer een waarschuwing, de derde keer lig je eruit!
    -als je voor een keer voor een tijdje niet kunt RP'en laat dit dan even weten in het rollentopic of stuur een PB naar mij.
    • OOC is altijd tussen haakjes, of gebruik het rollentopic.
    Dus niet onnodig spammen.
    • Schelden en 16+ is toegestaan.
    Ga alleen niet personages van de ander de grond in boren als de ander te kennen geeft dit niet leuk te vinden.
    • Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
    Zo kunnen anderen rekening met je houden.
    • Let op spelling en interpunctie.
    Het is niet prettig voor de ander als je post vol spellingsfouten staat.
    • Alleen Frozeniax [ik dus] maak de topics aan!
    Dit is voor het overzicht.
    ________________________________________________________________________________________________

    Het is een nieuw jaar op Bradfords Boarding School op Vashon Island, Verenigde Staten. Iedereen is terug van vakantie en schrijft zich in, keert terug en gaat settelen.

    hier begint dus de RPG mee.

    het gebouw zelf is groot, oud van buiten én van binnen. heeft veel donkere hoeken en gangetjes. een enorm antiek hekwerk staat eromheen gebouwd.]

    Enjoy!

    ________________________________________________________________________________________________________________________

    voor de personages kun je terug gaan naar het rollentopic of hieronder even snel blikken:

    Engelen:
    --Raven Elizabeth Pike [Raz/Shadow] Engel, bliksemsturing, shaduwzielen >> Frozeniax
    --Maria Cecilia Preska, Engel, genezer >> MissCastle
    --Catherin, Symphaty, Engel >> xMerlex

    --Adam Dawson, Engel, Illusion >> Nosh

    Supernatural
    --Whitley Sophia Measen [Weather] Supernatural, besturen van het weer >> WhitCullen
    --Scarlet Darcy Reed [Untouchable] Supernatural, energie uitzuiger >> ShatterMe
    --Lesley Jennifer Sewart ,supernatural, afpakken van gaves >> lilangel

    --Jack Parker,Supernatural, kijkt door je heen >> EstherPierce
    --Jase Layton Miller [Wraith] ,supernatural, verblinden van zintuigen >> Rayvenious

    --Misago Nakajima [Arashi] , supernatural, bliksemsturing >> KellyBelly

    Demonen
    -- [komt er nog een bij!]
    --Jenna Jones, Demon,Ziener[toekomst] >> EstherPierce
    --Quirino Cameron LaRosa [Mastermind] Demon, telepathie >> Irrevocable--
    --Beau Dean Davis, demon, sympathy >> ALLSTARSx
    --Matthew Elliot Jaculus, demoon/engel hij is een 'mol' in de school, kan dode/levenloze voorwerpen tot leven laten komen >> Nyan



    Leraren:
    --Headmaster Cole [Lily] supernatural, sturing van licht >> Silas
    --Iseabail Leslee MacPherson (Ms. MacPherson) [Glide] Engel, levitatie >> Irrevocable

    --Tyler Alfie Samuels [Ty] Engel, sturing van 4 elementen >> ALLSTARSx
    --Firtha Fiducia Filomena Kendrick ( Ms. Kendrick); supernatural; Healer >> chrizzreader
    --Paradis Louise Loverwoods (Ms. Loverwoods) Demon, 'hartenbreekster' >> Nyan

    [ bericht aangepast op 5 april 2013 - 17:38 ]


    Legends say that when you can't sleep at night, you're awake in someone else's dream..

    Lesley Jennifer Stewart

    "Volgende keer moet je misschien een beetje voorzichtiger zijn." zegt de jongen die me opgevangen heeft met een frans accent. Voorzichtig zet ik mijn voeten goed neer en ga ik weer rechtop staan. Ik voel dat mijn wangen rood worden, dit heb ik nou altijd. Ik draai me om naar de jongen en grinnik zacht 'ik zal het proberen, ik heb echt altijd dat soort dingen. Bedankt dat je me hebt opgevangen, ik heb je toch geen pijn gedaan hé?' vraag ik. Ik neem de jongen even kort in me op 'je bent niet erg groot' direct nadat ik dit heb gezegd kan ik mezelf wel voor men hoofd slaan 'niet verkeerd bedoeld ofzo hoor maar ik dacht dat je groter was'. Even bijt ik op mijn lip 'sorry ik praat veel te veel, ik ben trouwens Lesley'. Ik steek mijn hand naar hem uit, dit was echt weer een perfecte ontmoeting, not.

    [yay (yeah)]


    When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

    Jenna Jones
    Ik zag een Visioen.Dat een Jongen haar bekeek uit haar hart,Haar Karakter, of ze een Vriend is of welke soort ze is.
    Als iemand weet dat ze een Demon is En dat wilt ze niet ze wilt een Nieuwe start in haar leven. Als ik de jongen ontloopt kan hij me niet me identiteit van me weten.De Jongen heeft blond haar en blauwe ogen en hij is enorm verlegen type.Hoe dan ook ik moet hem ontlopen.

    (Wil iemand Jenna Ontmoeten? :3)

    Matthew Elliot Jaculus|| Demoon
    "Nou ja, ik ga toch even vragen bij de balie, ga je mee?"vroeg ze me en ik knikte.
    "Ja is goed,misschien heb je toch wel gelijk."zei ik en lip alvast naar de bali die volgens mij een paar gangen terug was.
    "Waarom koos je eigelijk om naar deze school te komen?"vroeg ik haar dan.Ergens hoopte ik door deze vraag te achterhalen wat haar gave was.
    Ik stak mijn handen in mijn broekzakken en keek haar dan even vragend aan,maar algauw dwaald mijn blik weer door de gang.
    Ondanks dat het iets ouds en engs heeft ,heeft het ook wel zijn charme.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Maria Cecilia Preska [iEngel][/i]

    "Waarom koos je eigenlijk om naar deze school te komen?" vroeg hij me terwijl we terug liepen naar de balie. Ik schrok van die vraag.
    Ik twijfelde of ik het hem zou vertellen van mijn verleden of niet. Hij keek mij vragend aan. Hij leek wel te vertrouwen, maar ik wist het nog niet, ik wist niet of ik zou liegen of niet. Ik kon zeggen dat ik ruzie had met mijn ouders, of omdat ik te goed was voor mijn school, maar iets in mij voelde dat ik hem kon vertrouwen en de waarheid kon vertellen. Ik volgde mijn instinct en vertelde het hem, als hij het zou doorvertellen dan wist direct de hele school dat ik suïcidaal was. "Ik heb 3x geprobeerd zelfmoord proberen te plegen, maar het mislukte steeds dus nu zit ik hier helaas." Ik wachte zijn reactie af en vroeg droog: "En jij?"


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Matthew Elliot Jaculus|| Demoon
    Ze leek te schrikken van de vraag en ik zag twijfel in haar ogen.
    "Ik heb 3x geprobeerd zelfmoord proberen te plegen, maar het mislukte steeds dus nu zit ik hier helaas." vertelde ze me toch na een tijdje en ik kijk haar even verbaasd aan.
    Ze leek niet echt een type ,die een einde wilde maken aan haar leven.Ik vind het juist vreemder ,dat ze haar hier steken. Hier word ze niet echt gecontroleerd ,dus zou ze het zo opnieuw kunnen doen.
    Ik besloot niet echt vragen erover te stellen ,omdat het vast ongepast is.
    "En jij?" vroeg ze me droog.
    Ik besloot gewoon te vertellen over mijn gave,dat ging vast rapper gaan dan gewoon afwachten tot zij er iets over ging zeggen.
    "Mijn ouders stuurden me hier om te leren ,mijn gave te besturen."antwoord ik dan."Ik kan bijvoorbeeld,mijn tatoeage later bewegen,of een schilderij tot leven laten komen."vervolg ik dan met een glimlachje.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    "En jij?" vroeg ik droog.
    "Mijn ouders stuurden me hier te leren, mijn gave te busturen. Ik kan bijvoorbeeld, mijn tatoeage laten bewegen, of een schilderij tot leven laten komen."
    Ik was opgelucht, ik was dus niet de enige met een gave, misschien kon hij me helpen! "Hé je hebt ook een gave! Ik ook! Ik kan mensen genezen en doden tot leven wekken. Maar ja, hoe ben je er eigenlijk achtergekomen dat je een gave had?" Ik was ontzettend opgelucht dat ik niet de enige was, ik kon wel dansen, maar ik hield me in. Ik keek hem ontzettend opgetogen aan, benieuwd naar zijn antwoord.


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Matthew Elliot Jaculus|| Demoon
    "Hé je hebt ook een gave! Ik ook! Ik kan mensen genezen en doden tot leven wekken. Maar ja, hoe ben je er eigenlijk achtergekomen dat je een gave had?" zei ze opgewekt en ik glimlach naar haar. Ze was blijkbaar opgelucht dat ze niet de enige was . Haar gave was wel bijzonder. Je met eens denken ,welke doden je tot leven zou kunnen wekken.
    "Ik weet niet ,het was zo plots. Ik dagdroomde even ,terwijl ik naar een beeldje keek en die begon nplots te bewegen. Ik was toen een jaar op 15 denk ik.Ik heb dan zo proberen mijn gave wat beter te leren controleren."antwoord ik met een glimlachje.
    "Hoe heb jij het ontdekt?" vroeg ik haar dan terug en kijk haar even aan. Ik kijk dan weer voor me uit en zie in de verte de bali al


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    "Ik ontdekte het toen ik de hele tijd over mijn overleden opa zat te denken en opeens zat hij naast mij in levende lijve. Dat was wel even schrikken, maar het ergste is, het is voor langere duur, nou ja, dat kan wel handig zijn, maar toen was het zo van: O nee, wat nu gedaan, mijn opa hoort dood te zijn, waar moet ik hem verstoppen. Als je begrijpt wat ik bedoel?" Ik was zo blij, dat ik doorratelde, een eigenschap van mij. "Daarom was het voor mij ook onmogelijk om zelfmoord te plegen, ik wekte mij altijd weer op of genas mijzelf, maar ik gebruik het alleen in noodzaken, want ik raak ontzettend uitgeput als ik mijn gave veel gebruik, misschien moet ik wat meer oefenen. Ik praat echt te veel." We waren inmiddels bij de balie aangekomen en ik vroeg de vrouw: "Weet u misschien of wij het rooster en de plattegrond nu krijgen of waneer krijgen we die eigenlijk?"


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    (mijn topics...sawrry nogal laat...:$)

    Jase Layton Miller | Supernatural

    'maledizione pasticcio troppo!' de snerende vloek verliet mijn mond sneller dan ik in gedachten voor hield. Ik werd serieus niet goed van overal overheen flikkeren. leraren hier waren altijd zo 'netjes'? Nou,...laat dan vooral boeken slingeren midden in het pad. Met een grom boog ik voorover om het verrekte ding op te pakken met het plan het ergens naartoe te smijten, toen ik ineens merkte dat het nieuw moest zijn. het was ook geen boek.
    het was vrij klein, met een azuurblauwe kaft waarop zwarte, krullende lijnen zich door elkaar heen strengelden aan de rand. Bovenaan stond dat het een Agenda van dit schooljaar was. Maar van wie? het moest een nieuwe zijn, daar was ik zeker van na die twee jaar vol met gezeur, onzin en teveel mythes. mensen die hier al langer zaten dan ene jaar hadden niet eens de moeite genomen ene agenda aan te schaffen. En al zeker niet zo'n...schattig ding
    Ugh, ik had een hekel aan dat woord.
    Eigenlijk had ik aan vrij veel een hekel -- te veel om eerlijk te zijn. ik zuchtte diep, ging weer rechtop staan en liep het gebouw in dat er nog steeds zo verrot uitzag als voor de zomer. met een frons keek ik om me heen en zag ik een nogal kleine jongen en een blond meisje nogal scheel bij de trappen staan. Het meisje stond te blozen en ik werd al weer pessimistisch van het feit dat er nooit een meisje was dat ik liet blozen.
    nouja, die waren er wel alleen vond ik ze niet interessant genoeg.
    ik liep door, een onverschillige blik op mijn bleke gezicht, en zag de twee bij de trap vluchtig naar me kijken. niet las in 'wie is het, hoe ziet hij eruit en wat moet ik ermee?'. Nee, gewoon 'daar loopt iemand'. Goed -- ik hield niet van veel aandacht en al zeker niet omdat mijn hals nou niet bepaald egaal was.
    ik sloeg de hoek om, op zoek naar de trap achterin die zich naar mijn kamer zou leiden. Nog steeds droeg ik de agenda van de 'nieuweling'. ik keek er nog eens naar en werd nieuwsgierig, wilde weten van wie het was. en dan erbij -- zo kon ik die persoon eens heel leuk op z'n nummer zetten.
    ik klapte het open, op zoek naar de 'persoonlijke gegevens' pagina en zocht naar een naam.
    'Raven Pike....hmm, die gast lijkt me niet erg...mannelijk.' mompelde ik met opgetrokken wenkbrauwen.


    (die twee bij de trap zijn lesley en Adam ;) enne...Jase is nogal....pessimistisch XD)


    The Definition of Insanity

    [ OHMYGAWD ik bewn zo laat:$ Waar kan ik beginnen? En ik zie net dat ik dit in het rollentopic moest plaatsen :$ Sorrysorrysorry... ]

    [ bericht aangepast op 9 april 2013 - 15:07 ]


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    [@xMerlex Catherin kan Quinn wel ontmoeten :) ]

    [ bericht aangepast op 9 april 2013 - 16:34 ]


    Some are born great, some achieve greatness and some have greatness thrust upon them. ~ Shakespeare

    Scarlet Darcy Reed || Supernatural

    Hoe langer ik in mijn kamer zat hoe harder het voelde alsof ik terug opgesloten zat in mijn piep klein donker kamertje van de instelling. Het nam mijn gevoel van vrijheid terug af. Niet dat ik hier veel vrijheid zou krijgen waarschijnlijk. Ik besloot dat ik genoeg had van op mijn kamer te zitten en stond op. Ik liet mijn handschoenen liggen aangezien ik niet het gevoel had dat ik iemand zou tegen komen, laat staan aanraken. Ik begin te lopen niet wetend waar ik heen zou gaan. Dat deed ik wel vaker, maar meestal kwam ik dan in de problemen en als ik geluk had een mooie plek waar nooit iemand komt. Het enigste wat hier misschien mooi kon zijn was de bibliotheek en wat er buiten was. Ik zou buiten wel een mooi plekje zoeken dat ik alleen kende of met iemand deelde. Ik klopte al in mijn gedachte op het pakje sigaretten in mijn broek. Na dit pakje ging ik stoppen-dat had ik al zo vaak gezegd.
    Zonder dat ik het door had liep ik tegen iemand op- waar aan ik kon voelen dat het een jongen was door de spieren-waardoor ik met mijn hand zijn arm en een stuk van zijn hand aanraakte voordat ik op de grond viel. Ik was deels gevallen omdat ik mijn hand zo snel mogelijk van de zijn huid had afgetrokken uit schrik dat ik niet meer zou kunnen stoppen als ik te lang contact had en het ander deel was dat ik een beetje onhandig was. Mijn adem was in mijn keel gestokt toen ik de energie door me had voelen stromen. Misschien had hij het wel gevoeld? Hoe zou het eigenlijk voelen? Waarom kon zoiets slecht zo verkeerd zijn? Ik keek hem niet aan omdat ik wist dat ik bloosde van schaamte en ook omdat ik nog nooit een jongen had aangeraakt. Mijn ogen vielen op het boek dat door mijn schuld misschien uit zijn handen was gevallen. Ik pakte het op zodat ik een excuus had hem niet aan te kijken.
    'Sorry,' kon ik alleen maar zachtjes mompelen terwijl ik zijn agenda naar hem uitsteek en me al klaar zette om verder te lopen. Ik was nog steeds niet gewend aan het geluid van mijn stem waardoor ik even in elkaar kromp. Ik wachtte tot ik uitgescheld zou worden door de jongen terwijl ik nog steeds naar mijn hand die de agenda vasthield keek en hoopte dat het rood van mijn wangen snel weg was.

    [@Rayvenious ze loopt tegen Jase aan als je het niet erg vind. :$ Zeg als ik iets moet veranderen ofzo.(; Sorry, dat ik nog niet veel gepost had, maar ik was niet vaak thuis.;(]


    Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

    Matthew Elliot Jaculus|| Demoon
    "Ik ontdekte het toen ik de hele tijd over mijn overleden opa zat te denken en opeens zat hij naast mij in levende lijve. Dat was wel even schrikken, maar het ergste is, het is voor langere duur, nou ja, dat kan wel handig zijn, maar toen was het zo van: O nee, wat nu gedaan, mijn opa hoort dood te zijn, waar moet ik hem verstoppen. Als je begrijpt wat ik bedoel?" ratelde ze aan een stuk door "Daarom was het voor mij ook onmogelijk om zelfmoord te plegen, ik wekte mij altijd weer op of genas mijzelf, maar ik gebruik het alleen in noodzaken, want ik raak ontzettend uitgeput als ik mijn gave veel gebruik, misschien moet ik wat meer oefenen. Ik praat echt te veel." en het enige dat ik wat kon verstaan ervan ,is dat ze niet dood kon gaan ,omdat ze haarzelf weer tot leven wekt.
    Ik knik gewoon even en kijk dan naar de vrouw aan de bali.
    "Weet u misschien of wij het rooster en de plattegrond nu krijgen of waneer krijgen we die eigenlijk?"vroeg ze de vrouw en ze keek ons even aan.
    "Die krijg je later."melde ze en ik knikte en keek Maria aan.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    [Had adam alweer gereageerd? ]


    When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.