• Wat als je moeder zegt dat je op kamp moet..
    Wat als er geen begeleiding mee gaat..
    Wat als je met een jongen of een meisje in èèn tent moet..
    Wat als je op een gegeven moment verder van de groep weg moet met je partner..
    Wat als het bos overdags mooi is en 's nachts eng en donker..
    Wat als er 's nachts rare dingen gebeuren..


    Rules;
    -One Direction bestaat niet
    -Sowieso 3 regels.
    -Niemand is perfect.
    -Niemand is beter dan de ander, iedereen staat gelijk.
    -Iedereen is sowieso voor 1 ding bang.. (Komt later in het verhaal aan toepassing)
    -Blijf actief reageren, als je een tijdje afwezig bent meld het eerst even.
    -Als je offtopic gaat berichten tussen haakjes: [.........]
    -16+ mag maar hou het netjes .

    Jongens;
    1. Niall Horan || 24121993
    2. Harry Styles || Hersheys
    3. Liam Payne || Dempsey
    4. Louis Tomlinson || 24121993
    5. Zayn Malik || Cheeseburger

    Meisjes
    1. Lauren Ariana Williams || iPayphone
    2. Alyson Rose Valentino || Malino
    3. Maddison Fay Rylance || BlueHeaven
    4. Anna Rose Prime || Hazzakins
    5. Yasmin Amelia Jones || Depay

    De brief:

    Hallo,
    Welkom bij ons kamp. Helaas kan er dit maal geen begeleider(s) mee. Ivb angst voor het bos.
    Als je in het bos bent kan je niet meer terug. Je zou moeten overleven.

    Tip; Neem sowieso vèèl eten en drinken mee. Er is geen supermarkt in de buurt, de begeleider zou voor het eten zorgen maar
    Aangezien deze dit maal er niet is moeten jullie zelf voor eten etc. zorgen.

    Je zou echt moeten overleven. Er kunnen rare dingen gebeuren in het bos.. Meer zeggen wij niet.

    Dan hier de tenten indeling;
    Alyson Valentino en Zayn Malik in tent blauw.
    Lauren Williams en Niall Horan in tent groen.
    Yasmin Jones en Louis Tomlinson in tent rood.
    Maddison Rylance en Harry Styles in tent geel
    Anna Prime en Liam Payne in tent paars.

    Bij elk tentje staan wchokjes met een toilet erin (neem zelf toiletpapier mee)
    Bij het kampvuur voor elk tentje staan ook kookgelegenheiden op gas.
    Derest zal je zelf moeten uitvinden.


    Mvg, Meneer McCurdy
    Ps. Je angsten zullen niet veilig zijn...


    -
    Je begint dat je bij het kamp aankomt.

    [ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 22:51 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    24121993 schreef:
    (...)

    Ik wilde een andere naam, maar klikte op verkeerd knop)


    [Slimbo x'3 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    [ik vind 24121993 een heel leuke naam hoor veel leuker dan bijvoorbeeld 24121994 xD Nauja je bent golden member dus je kan het over 2weken weer veranderen
    ik heb gister trouwens ook mijn naam verandert cheesburger --> cheeseburger ik merkte eindelijk mijn stomme dyslectische fout op o.o Ben gelijk een metamorfose ondergaan, nieuwe profielfoto, nieuwe sig en ik heb ook de inhoud van mijn profiel wat minder depressing gemaakt ^^]

    [ bericht aangepast op 2 juni 2013 - 19:37 ]


    The big big bang The reason I'm alive

    Cheeseburger schreef:
    [ik vind 24121993 een heel leuke naam hoor veel leuker dan bijvoorbeeld 24121994 xD Nauja je bent golden member dus je kan het over 2weken weer veranderen
    ik heb gister trouwens ook mijn naam verandert cheesburger --> cheeseburger ik merkte eindelijk mijn stomme dyslectische fout op o.o Ben gelijk een metamorfose ondergaan, nieuwe profielfoto, nieuwe sig en ik heb ook de inhoud van mijn profiel wat minder depressing gemaakt ^^]


    Haha, dankjewel en dat is inderdaad een voordeel. Heb nu al vaak genoeg mijn naam veranderd de laatste tijd.
    Maar vind het leuk die veranderingen bij jou ^^

    @iPayphone that's me


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [dankjewel :)]


    The big big bang The reason I'm alive

    [ ik moet zometeen even mijn hond uitlaten. En heel misschien nog het hok van mijn muisjes verschonen :/ . Dus kan wat laat reageren ^-^]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    24121993 schreef:
    Louis Tomlinson
    De stralende glimlach was iets wat zorgde dat Yasmin ook weer kon lachen. Het was goed om te horen, net als het grinnik door mijn volgende woorden. 'Ja, dat denk ik zeker Louis. Je stem is echt heel mooi.' zei ze en besloot toen maar op een ander onderwerp over te gaan. Iets wat ik een goede zet vond, want we zouden het er niet snel over eens worden en in een discussie had ik geen zin. Daar was het te gezellig voor. 'Dankjewel. En dat zijn gelijk de laatste woorden die ik erover zeg.' Een diepe zucht verliet haar mond waardoor ik haar weer aankeek. Ik zag dat Yasmin haar mijn blik door de tent gleed. 'Superman, ik wil iets doen.. Ik verveel me.' zuchtte ze toen ik haar vingers over mijn rug voelde glijden. Een lichte grijns verscheen op mijn gezicht door beide dingen. 'We kunnen is kijken wie hier nog meer is. Of ik weet niet of je honger hebt? Alleen moet ik wel gelik zeggen dat Superman niet zo super in de keuken is.' zei ik lachend. Dat laatste vond ik op zich best wel jammer, want vond het wel altijd leuk. 'Louis, ik heb echt geluk met jou als kamergenoot.' waren de woorden die zorgde voor een nog bredere grijns. 'En ik heb geluk met jou, Yasmin. Ik heb geluk dat jij degene bent met wie ik dit door mag brengen.'


    Yasmin Jones
    'We kunnen is kijken wie hier nog meer is. Of ik weet niet of je honger hebt? Alleen moet ik wel gelijk zeggen dat Superman niet zo super in de keuken is.' zei hij lachend waarna ook mijn lach door de tent galmde. Ik sloeg mijn hand snel voor mijn mond. Mijn harde en uitbundige lach klonk hier nog harder dan normaal. 'En ik heb geluk met jou, Yasmin. Ik heb geluk dat jij degene bent met wie ik dit door mag brengen.' zei Louis met een grijns op zijn gezicht. 'Ahw!' kwam er vertederd uit mijn mond toen ik rechtop naast Louis ging zitten. Snel en zachtjes drukte ik een kusje op Louis' wang en glimlachte even. 'We kunnen wel kijken of er nog meer mensen zijn!' zei ik grijnzend waarna ik snel de tent uitstapte. 'Hallo! Is hier iemand?' riep ik hard door het bos heen waarna ik even moest lachen door mijn eigen actie. Zo was ik normaal nooit, het leek wel of ik blijer was dan normaal, al had ik geen idee hoe dat kwam. 'Kom je nog?' vroeg ik toen ik even bukte en de tent inkeek naar Louis die nog op het matras zat.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Niall Horan
    Doordat ik even opzij keek, draaide Lauren haar hoofd ook mijn kant op. "Daar ben ik ook blij voor, Cookie Monster." Zei ik tegen hem en stopte weer een verdwaald plukje achter haar oor. 'Het kan natuurlijk ook niet anders in mijn geval, maar ben blij om te horen dat je blij bent, Snowflake.' zei ik en kreeg niet veel later ook antwoord op mijn vraag. "Als ik heel eerlijk moet zijn.-" zachtjes beet ze op haar lip. Ik kreeg al een vermoeden wat de rest van de zin zou zijn en haar woorden waren alleen maar een bevestiging. "-Heb ik werkelijk geen idee. Het komt vast wel goed." Ik knikte langzaam en keek naar de kommetje soep dat ik tussen mijn handen had ingeklemd. Ik wilde zo graag dat het goed zou komen. 'Ik vertrouw op jou en je woorden. En daarbij hebben we elkaar anders nog. We weten beide hoe het is.' zei ik met een glimlach. Ik schoof wat dichter naar haar toe en staarde weer naar voren. De duisternis in.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis Tomlison
    Haar lach galmde door de tent, maar Yasmin sloeg al snel een hand voor haar mond. Dat was iets waardoor ik in de lach schoot. 'Je mag van mij lachen, want het klinkt schattig en past bij je.' zei ik tussen het lachen door en vroeg me af of het nog te verstaan was. 'Ahw!' kwam er vertederd uit haar mond toen ze rechtop naast me ging zitten en na mijn woorden over geluk. Het geluk dat ik met haar zat ingedeeld. Snel en zachtjes drukte ik een kusje op Louis' wang en glimlachte even. Door beide dingen werd mijn grijns ook weer breder, maar voor ik tijd kreeg om iets te zeggen o het doen, nam Yasmin het woord en kwam in actie. 'We kunnen wel kijken of er nog meer mensen zijn!' zei ze grijnzend waarna ik snel de tent uitstapte. 'Hallo! Is hier iemand?' hoorde ik haar door het bos roepen waardoor ik me lachend achterover op het matras liet vallen. Het was niet iets wat ik van haar zou verwachten en het was gewoon grappig. Met moeite kwam ik overeind bij het horen van haar volgende woorden. Nog lachend krabbelde ik overeind en niet veel later stond ik naast haar. 'Ik ben er al. Maar geweldig actie Supergirl. We zijn echt al een team.' grinnikte ik.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Lauren Williams.
    Langzaam knikte Niall met zijn hoofd en keek naar zijn kommetje soep die tussen zijn handen ingeklemd zat. Ik speelde wat met mijn lepel in de soep en nam uit eindelijk weer twee hapjes/slokjes (?). Ik tuurde wat naar voren het duistere bos in. Hopelijk zou ik niet al te erg flippen vannacht, of misschien beter, helemaal niet. Ik hoopte dat het allemaal goed zou komen. En daarbij hoopte ik dat Niall me niet in de steek ging laten in de loop van de tijd. Mijn tweede angst; alleen zijn. En ik hoopte ook dat we als
    dit kamp voorbij was, nog contact bleven houden. "Ik vertrouw op jou en je woorden. Em daarbij hebben we elkaar anders nog. We weten beide hoe het is." Zei hij met een glimlach. Ik maakte een instemmend geluidje, "Dat is ook zo." Hij schoof wat dichter naar mij toe en staarde weer naar voor. De duisternis in. "Cookie Monster?" Ik keek hem afwachtend aan.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Niall Horan
    Hoeveel ik ook opzag tegen straks voelde ik me wel op mijn gemak. Het was omdat ik wist dat Lauren bij me was en met precies hetzelfde probleem zat. Het was dus duidelijk hoe ik me kon voelen en door kon slaan. Ze speelde wat met haar lepel in de soep en nam uit eindelijk weer twee hapjes. Samen tuurde wat naar voren het duistere bos in. Het was vreemd hoe snel ik op haar vertrouwde, want dat deed ik normaal niet snel. Maar dit voelde gewoon goed sinds het eerste moment. Ik had echt het idee dat het nog lang niet over was tussen ons en zelfs na het kamp niet. Tenminste dat was bij mij het geval. Een instemmend geluid verliet haar mond bij mijn woorden. "Dat is ook zo." "Cookie Monster?" Ik keek opzij als teken dat ik luisterde en zag haar afwachtend mij ook wee aankijken. 'Zeg het is, Snowflake.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Neiin, ben ik bijna klaar met mijn stukje schrijven, valt me tablet uit -,-. Als ik uit ben van school schrijf ik hem wel opnieuw. :'] ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Essink schreef:
    Harry Styles.
    Ik grinnik als ik merk dat haar ogen groter worden na mijn woorden over een lijk. 'Harry! Zo'n dingen moet je niet zeggen, daar word ik alleen maar bang van!.' Zegt ze, terwijl ze me tegen mijn arm aan slaat. Ik slaak een verontwaardigd geluidje. 'Bang? Dat is toch leuk om te zien...' Fantastisch. 'Ugh, nu wil ik niet meer door dit bos lopen. Maar zou je echt het werk dat ze bij de recherche doen willen doen?' Ik grinnik opnieuw en knik dan. 'Ja, dat lijkt me echt leuk. Alles onderzoeken, leuke collega's, gezellig.' Dan had ik wel liever vrouwen collega's natuurlijk, maar dat maakte niets. Hopelijk lag er inderdaad ergens een meertje, want als je de hele dag zo door moest blijven lopen, dat zouden we waarschijnlijk niet eens overleven, oke, dat was overdreven, maar het was nou eenmaal erg heet.


    [Sorry dat ik nu pas kan reageren, had het erg druk en was het hele weekend weg..]
    Maddison Fay Rylance
    Hij grinnikt even na mijn reactie, als mijn ogen groot worden, en ik schud dan uiteindelijk toch even mijn hoofd met toch een klein glimlachje rond mijn lippen. Hij slaakt dan een verontwaardigd zuchtje nadat ik hem zacht tegen zijn arm aan sla en ik steek weer mijn tong naar hem uit. 'Die had je verdiend,' zeg ik dan grijnzend. 'Bang? Dat is toch leuk om te zien...' Ik schud even mijn hoofd en kijk hem "dreigend" aan, waarin ik dan ook erg faal. 'Niet leuk.' Mompel ik. Hij grinnikt en knikt dan. Ja, dat lijkt me echt leuk. Alles onderzoeken, leuke collega's, gezellig.' Antwoord hij na mijn vraag. Ik knik dan even en glimlach. 'Het lijkt me wel leuk hoe je het nu zo zegt, maar als het er echt aan toe komt zou ik er denk ik niet echt een type voor zijn. Moord, lijken, bloed. Niet echt allemaal mijn favourite dingen.' Zeg ik dan eerlijk en haal even mijn schouders op en krijg dan toch weer een klein glimlachje rond mijn lippen. Ik kijk even naar Harry en kijk dan weer voor me. Ik knijp mijn ogen lichtjes samen als ik wat in de verte zie en een grijns verschijnt rond mijn lippen als ik besef wat het is. 'Ik denk dat we misschien een meertje hebben gevonden.' Zeg ik grijnzend als ik even Harry aankijk en dan wijs in de verte waar ik het had gezien.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [Mallory -> Dempsey]


    •*• Lululu •*•

    24121993 schreef:
    Niall Horan
    Hoeveel ik ook opzag tegen straks voelde ik me wel op mijn gemak. Het was omdat ik wist dat Lauren bij me was en met precies hetzelfde probleem zat. Het was dus duidelijk hoe ik me kon voelen en door kon slaan. Ze speelde wat met haar lepel in de soep en nam uit eindelijk weer twee hapjes. Samen tuurde wat naar voren het duistere bos in. Het was vreemd hoe snel ik op haar vertrouwde, want dat deed ik normaal niet snel. Maar dit voelde gewoon goed sinds het eerste moment. Ik had echt het idee dat het nog lang niet over was tussen ons en zelfs na het kamp niet. Tenminste dat was bij mij het geval. Een instemmend geluid verliet haar mond bij mijn woorden. "Dat is ook zo." "Cookie Monster?" Ik keek opzij als teken dat ik luisterde en zag haar afwachtend mij ook wee aankijken. 'Zeg het is, Snowflake.'


    Lauren Williams.
    Afwachtend keek ik hem aan. Niall keek opzij als teken dat hij luisterde. "Zeg het is, Snowflake."
    Onzeker keek ik naar het schaaltje soep in mijn handen. "Blijven we contact houden na dit kamp?" Vroeg ik best onzeker en staarde naar het lepeltje waarmee ik begon te spelen. Het zou zonde zijn als dit vervaagd na dit kamp. Niall voelde zo vertrouwt, als of ik hem langer kende dan amper een halve dag. Ik wist niet wat het was maar ik vertrouwde hem gelijk. Zo snel vertrouw ik bijna nooit iemand. Vooral geen jongens. Ik had slechte ervaringen met jongens. Niall was anders. Positief gezien. En ik ben blij dat ik hij mijn tentgenoot is.
    Met mijn lepel schepte ik weer wat soep op en nam weer wat hapjes. Ik staarde naar voor het donkere bos in. In de verte zag ik iets of iemand. Ik probeerde het beter te zien. Toen diegene omdraaide liep er een rilling over mijn rug. Snel liep het weer rennend verder. Uit schrik schoof ik een heel stuk naar Niall toe.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Niall Horan
    Onzeker keek Lauren naar het schaaltje soep in haar handen. "Blijven we contact houden na dit kamp?" Vroeg ze best onzeker en staarde naar het lepeltje waarmee ze begon te spelen. Mijn schaaltje soep zette ik naast me neer en sloeg mijn armen om Lauren heen. 'Snowflake, denk je nu echt dat ik je na dit kamp in de steek laat? Je komt niet meer van me af, want daar ben je te lief voor.' antwoordde ik. Ik vertrouwde Lauren sinds het eerste woord al volledig en zou ervoor zorgen dat er na het kamp nog contact bleef. Ik zou ook niets anders willen. Ik keek heel even naar de soep naast me die langzaam afkoelde, maar nog onaangeraakt was, maar dat kwam later wel. Wauw, nooit gedacht dat -dat bij mij nog zou voorkomen. Ik staarde weer naar voren en keek weer opzij toen een rilling over haar rug liep. Maar ook een stuk dichter naar me toeschoof door de schrik. 'Schrikken is niet nodig. Ik zal je beschermen.' zei ik zacht en drukte een klein kusje op haar wang. Alleen ik zag nog niet in waardoor ze zo schrok.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer