• ER KUNNEN NOG MENSEN MEEDOEN

    THE BREW

    Als je New York hoort denk je natuurlijk meteen aan het Vrijheidsbeeld, de prachtige skyline, het lichtgevende Times Square, het sprookjesachtige Central Park, het chique Upper East Side, maar waar je niet aan denkt is The Brew.
    In the concrete jungle where dreams are made of, staat een klein koffietentje, The Brew. Vlakbij Central Park heft dit tentje de perfecte plek. The Brew is een ontmoetingsplek voor vele jongeren uit New York. Of je nou bij de rijke elite hoort, of een centje minder te makken hebt, The Brew is voor iedereen. Je kunt hier altijd terecht voor een Latte Macchiato en een overheerlijke donut, maar je kunt ook snel langs wippen voor een Iced Coffee to-go. Bij the Brew kan het allemaal.


    In dit RPG speel je een jongere uit New York. Je mag helemaal zelf bepalen hoe het leven van deze jongere eruit ziet. Is hij of zij arm, of juist heel rijk? Kent hij/zij al veel van de andere personages of is hij/zij juist nieuw in New York? Het ligt allemaal in jouw handen!
    Het is niet zo dat The Brew in dit RPG de enige locatie is waar je je personage heen kunt laten gaan, je kunt ze overal heen laten gaan waar je wilt, maar The Brew zal wel een grote rol spelen. Hier ontmoeten veel jongeren elkaar.
    Onderling mag er al afgesproken zijn welke personages jouw personage allemaal al kent, maar er mag niemand buiten gesloten zijn! Ten slotte is het natuurlijk ook leuk als er een aantal personages zijn waar jouw personage nog kennis mee moet maken. Richt je dus niet alleen op de personages die die van jou al kent!

    REGELS:
    • Als je een week lang niet hebt gereageerd, zul je eerst een bericht van mij krijgen, reageer je hier binnen twee dagen NIET op, zal ik je zonder pardon uit het topic zetten. Dit zal ik doen zodat het topic niet te vol wordt en ik hoop dat hierdoor het topic een beetje zal blijven leven. Kan je om een bepaalde reden een tijdje niet reageren, wil ik dit graag horen. De reden van je afwezigheid hoef je dan niet perse te vertellen.
    • Geen berichten van één zinnetje. Het liefst graag minimaal twee regels per bericht. Weet je echt niets te verzinnen zal ik voor een aantal keer een bericht van één zin door de vingers zien, komt dit te vaak voor, zal ik je verzoeken langere berichten te plaatsen.
    • Elke schrijfwijze wordt getolereerd.
    • Je mag twee personages aanmaken, maar dan wel een jongen en een meisje, zodat het verschil tussen het aantal jongens en het aantal meisjes niet te hoog oploopt!
    Deze regels klinken misschien een beetje streng, maar deze zijn er omdat ik niet wil dat het topic al te snel doodloopt.

    INVULLIJSTJE:
    Volledige naam:
    Leeftijd (17/22):
    Innerlijk:
    Uiterlijk (foto is verplicht):
    Extra:
    Huis van je personage:

    Er is geen maximum personages, wel wil ik graag het aantal meisjes en het aantal jongens ongeveer gelijk houden!
    Meisjes:
    - Kayleigh Isabelle Hunter - MinnieMouseX
    - Zoella "Zoë" Niamh West - Sourire
    - Esmée Sophia Pearson - mismi
    - Robyn Ferguson - Lovelydemon
    - Felicity Harper - Amell
    - Valentine Julie Rosefield - Lumineers
    - Julia Miller - Mamo
    - Hannah Kenningston - BUYTHESTARS
    - Lore Marith Dorner - MaitePayne
    - Amy Lisa Parker - mismi
    - Rosie Vanderwaal - Mamo
    - Roxanna ''Roxi'' Vermeer - BeMe

    Jongens:
    - Jake Harper - Amell
    - Blake Austin Gabriëls - Lumineers
    - Drew Austin Whiteley - Mamo
    - Aiden Sean Watterly - Sourire
    - Cameron Pathe - BUYTHESTARS
    - Christian Grey - mismi
    - Justin Benjamin Smith - KiliOfDurin
    - Cedric Beckett - Amell
    - Matthew Simon Collins - Lumineers
    - Marcus Bell - LaSz
    - Samuel ''Sam'' Van Der Meer - BeMe
    - Marc Robinson - BeMe

    Nog wat extra informatie:
    De tijd in het RPG zal ongeveer gelijk zijn als de echte tijd. Het is al wel zomer, dus de personages hoeven niet naar school.

    Have fun!

    The BrewCentral Park

    Speeltopic 2!
    Speeltopic 3!
    Speeltopic 4!
    Speeltopic 5!
    Speeltopic 6!
    Praat- en rollentopic!

    [ bericht aangepast op 17 juli 2013 - 20:31 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Blake Austin Gabriëls

    'Hey.' zei hij zicht ,maar alweer ontweek hij mijn blik en deze keer had hij alleen aandacht voor Zoella.
    'Ik wil hier weg.' Zei hij en hij stond op. 'Dat lijkt me niet zo verstandig.' zei ze dan ,waarna ze hem terug in bed duwt. Cameron heeft gewoon geen verstand meer ,dacht ik droogjes.Ik draaide me om ,toen ik de deur hoorde opengaan. Twee politie agenten kwamen de kamer binnen.
    'We zijn hier voor meneer Pathe. ' zeiden ze en mijn blik ging automatisch naar hem 'Wilt u aangifte doen?' vroegen ze. Als hij dat ging doen ,dan was hij echt niet goed wijs.
    Aiden ,is/was een goede vriend van hem en hij had het allemaal zelf uitgelokt. Ik kuch even en kijk met een waarschuwende blik naar Cameron.
    Ik wilde nog met hem praten ,alles weer bijleggen en zijn verstand weer opfrissen voordat hij zijn mond zou opentrekken ,maar die agenten zouden dat niet toelaten en volgens mij Cameron ook niet.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Cameron
    'Dat lijkt me niet verstandig,' zei ze waarna ze me zacht terug duwde. Ik wou reageren maar mijn aandacht kwam op twee politie agenten die vroegen of ik aangifte wou doen. Ik zag de dreigende blik van Blake en het maakte me zelfs een beetje angstig. Van Blake keek ik naar Zoë die naar de grond keek. Ik grijnsde even naar de politie en schudde toen mijn hoofd. 'Mag ik nog even nadenken?,' ei ik toen rustig. Ik wist dat ik het niet zou doen,Het was niet dat ik medelijden had, ik wou gewoon zelf naar hem toe dan zou ik wel met hem praten. Misschien niet eens praten. Zelf had ik daarbij ook geen zin in een rechtzaak.

    [ bericht aangepast op 19 juli 2013 - 14:49 ]


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Zoella "Zoë" Niamh West.

    'Mag ik nog even nadenken?' Zei hij als antwoord. Een zachte opgeluchte zucht rolde over mijn lippen. Gelukkig. Misschien zou het het niet doen. Ik hoopte het zo. Ik hoorde voetstappen op de gang en zag mijn vader in de deuropening Verschijnen. Ik zuchtte geërgerd en keek hem verveeld aan. Wat moest hij nou weer hier? Mijn vader keek mij boos aan. Waarom reageer je niet op mijn smsjes Zoella?' Vroeg hij nors. Bijna niemand zei mijn naam volluit. Alleen mensen die mij niet kende en mijn ouders. Ik haalde nonchalant mijn schouders op en volgde mijn vaders blik die op Cameron hing. 'Je bent voor hèm hier?' Vroeg hij vol afschuw en ik keek hem verbaasd aan. 'Ja, ik ben voor Cameron hier ja.' Zeg ik kort. Mijn vader snuift even en kijkt arrogant naar Cameron. 'Net zijn vader.' Zegt hij en mijn wenkbrauwen schieten omhoog. Waarom weet ik niks van de geschiedenis tussen mijn vader en die van Cameron af?


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Cedric Beckett

    "Onder zoek naar kinder kanker" ik knik even. Daar wil ik het wel aan geven. Als Christian opmerkt dat hij het kwa geld beter doet haal ik mijn schouders op. Dat is altijd zo geweest maar geld doet mij niks. "Aan jou de eer" zeg ik tegen Christian als ik hem de fles en een kurkentrekker aangeef.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Cameron
    Ik zag de opluchting van Zoë, die zou geen kant kunnen kiezen. Ik hoorde voetstappen en keek op. Zoë's vader, ik kende de man niet goed. Maar ik wist dat mijn vader geen goede relatie met hem had. 'Waarom reageer je niet op mijn smsjes Zoella?' Zei hij nors. Al snel bleef zijn blik op mij hangen en ik wendde mijn gezicht van hem af. 'Je bent voor hém hier?' Zei hij toen. Zijn gezicht stond vol afschuw en ik keek dit keer geiïriteerd zijn kant op. Ik kwam wat meer overeind en staarde hem dit keer aan tot hij begon over mijn vader. Door alle pijn heen stond ik op en deed een stap naar haar vader toe waardoor ik met mijn borst naar voren stond om groter te lijken. Het deed veel pijn aan mijn rug maar je kon niet over me vader praten.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Christian Grey
    Hij haalt zijn schouders op. "Aan jou de eer" zegt hij terwijl hij me de fles weer geeft met een kurkentrekker. Ik open de fles en vul de glazen. Dan gaat de bel weer. "Volgens mij is ie der." Zeg ik tegen Christian. "Ik hoop dat ie een beetje aardig is." Zeg ik.
    Op een gegeven moment komt Amy beneden. "Hey, wil jij ook naar het benefiet komen binnenkort?" Vraag ik als ze klaar is met Cedric. Ze fronst even en knikt dan. "Dat is goed, maar verwacht geen miljoenen van mij.." zegt ze. Ik knik. "Het hoeft niet veel te zijn. Maar dan stuur ik jou ook een uitnodiging. Ik heb dan wel je adres nog nodig straks." Zeg ik.

    Amy Lisa Parker
    Ze zegt dat de rode jurk me waarschijnlijk beter past, dus hang ik de blauwe weer terug. Ze antwoord dat ze maat 38,5 heeft, maar ook wel een 39 past. Ik knik. "Ik ben zo terug" zeg ik. Ik hang de jurk even op en loop weer richting de keuken/woonkamer. "Hey Ced, heb je heel toevallig al die hakken nog??" Vraag ik. Dan vraagt Christian nog iets.

    Cedric Beckett

    De bel gaat. "Volgens mij is ie der. Hoop dat ie een beetje aardig is" zegt Christian. Ik knik "haal hem anders maar even op. Wil liever mijn toegangscode niet aan een vreende geven" zeg ik tegen Christian. Dan vraagt Amy of ik hakken heb. "Ik loop wel ff mee" antwoord ik "je mag wel even meelopen hoor als je wilt, dan zit je niet alleen" zeg ik tegen Hannah. Vervolgens loop ik naar boven waar ik Julia tegen kom in de inloop kast. "Iets moois gevonden?" Vraag ik voor ik een vederlicht kusje op haar wang druk. "Christian geeft binnenkort een benefiet avond..." zeg ik terwijl ik de inloop kast rondloop. Waar is die lade ook alweer. "Ik zou het leuk vinden als je met me mee zou gaan. Kun je die prachtige jurk van vanmiddag aan" ik kijk Julia even verlegen aan en grijns dan een beetje. Dan vind ik de goede lade. Druk er zachtjes tegen waardoor hij vanzelf open gaat en wat hakken tevoorschijn tovert.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    BeMe schreef:
    Samuel Van der meer
    Ik zie Justin in het zand zitten. Ik loop naar hem toe en plof naast hem neer.
    ,,zo. O en trouwens om terug te komen op je voorstel, Roxi kan ook best wel een keer koken hoor. Anders verleerd ze het alleen maar." Zeg ik met een knipoog. ,,Maar vertel. Mag jij wel met vreemde jongetjes praten?" zeg ik terwijl ik plagend mijn tong uitsteek.


    Justin Benjamin Smith
    Ik glimlachte toen Sam naast me in het zand plofte. Ik schudde mijn hoofd bij zijn woorden. "Ik kook graag hoor." Ik ging met een hand door mijn pluizige haar. Ik schoot in de lach bij zijn woorden. "Ik ben 19, dus ik denk van wel. Maar mag jij ook wel met vreemde jochies praten?" Ik gaf hem een knipoog en zag hoe Aidan van het klimrek kukelde. Al snel krabbelde hij op en liep samen met Dean vrolijk weer het klimrek op. Doerakken waren het ook.


    Bowties were never Cooler

    Samuel Van der Meer
    ,,Ik ben 19, dus ik denk van wel. Maar mag jij wel met vreemde jochies praten?'' kaatst Justin met een knipoog terug.
    Ik lach. ,,Ik denk dat ik met mijn 19 jaren levenservaring wel op mezelf kan passen. En mijn ouders kunnen me van deze afstand toch niks maken. De enige die er wat van kan zeggen is Roxi, en haar kan ik wel aan.'' grinnik ik.
    Ik zucht even,
    ,,Heb je verder geen familie waar je contact mee hebt?''

    Justin Benjamin Smith
    Ik luisterde naar zijn woorden. Natuurlijk. Zijn ouders zaten uren vliegen hier vandaan. Bij zijn vraag zuchtte ik zacht en schudde mijn hoofd. "Sinds mijn vriendin 2 maanden zwanger was niet meer. We zijn allebei uit onze families gezet en uit de gemeenschap. Ik heb ze nog een geboortekaartje en een rouwkaart gestuurt, maar ze hebben nooit gereageert, dus ik heb het maar gelaten." Ik zuchtte weer. Dean en Aidan zouden dus nooit hun opas en omas kennen. gewoon omdat die ze niet wilden zien. Ook zouden ze nooit een moeder hebben, want die was dood. Eigenlijk hadden ze op mij na geen familie die zo ooit zouden kennen.


    Bowties were never Cooler

    Samuel van der Meer
    ,,Sinds mijn vriendin 2 maanden zwanger was niet meer. We zijn allebei uit onze families gezet en uit de gemeenschap. Ik heb ze nog een geboortekaartje en een rouwkaart gestuurd, maar ze hebben nooit gereageerd, dus ik heb het maar gelaten.''
    Hij zucht. Ik slik. Damn ik wil deze jongen helpen. Maar hoe?
    ,,Wonen ze ver weg?'' vraag ik voorzichtig

    Zoella " Zoë" Niamh West.

    Toen mijn vader over Cameron zijn vader begon, stond Cameron boos op en deed een stap naar mijn vader toe. Hij deed zijn borst vooruit om iets groter te lijken, maar het werkte niet. het zag er eigenlijk best wel komisch Pap, laat hem met rust. Het is beter als je gaat." Zei ik rustig. Het was beter om nu niet tegen hem uit te vallen, want dan zou hij helemaal door het lint gaan. "Waar was dat nou weer goed voor?!". Maar in plaats van tr antwoorden zei hij: "Ik verbied je om nog met hem om te gaan." . Ik knipperde even met mijn ogen. Wat? "Jij kan mij niks verbieden." Kwam er bits uit. Vlak daarna voelde ik een vlakke hand tegen mijn wang en ik greep er met mijn hand naar. Geschokt keek ik naar mijn vader. "Zoella..." Zei hij zacht maar ik ontweek het en rende langs hem naar de wc. Daar keek ik in de spiegel en zag dat er al een rode plek ontstond. Ik vloekte binnensmonds en deed er wat koud water tegen. Daarna droogde ik het af en liep de gang op. Mijn vader was al weg en ik liep weer terug naar Cameron zijn kamer. "Ben ik weer," probeerde ik zo normaal mogelijk over mijn lippen te krijgen en ik zette en snelle glimlach op.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Justin Benjamin Smith
    Ik keek op bij zijn vraag en schudde mijn hoofd. "Maar zo'n 3 uur rijden, dus dat valt best mee. Ze wonen in een gemeenschap aan de rand van Baltimore." Ik wist niet of hij de grote steden kende, maar goed. Zo ver was het niet. Misschien voor europese begrippen, want daar zat je met 3 uur rijden 4 landen verder, maar hier was het niets. Hier zat je aan de oostkust 3 Staten verder en aan de westkust zat je vaak nog in dezelfde staat. Ik keek even naar de spelende jongetjes en toen terug naar Sam. "Maar ik kan toch niet terug, want ze zullen de deur toch niet open doen, zeker nu niet meer." Ik zuchtte. "Maar ik hoef geen meelij. Het is nou eenmaal gebeurt en ik wil graag door met leven."


    Bowties were never Cooler

    Cameron
    Ik keek toe hoe haar vader haar verbood om met mij om te gaan en hoe Zoë er tegen in ging. Na een paar harde woorden te verwisselen gaf haar vader haar een klap. Ik kon er niets meer van zeggen en ik stond daar maar terwijl haar vader haar probeerde tegen te houden. 'Klootzak,' zei ik wat kortaf en keek naar Blake. Het was vast geen goede actie dat ik dit tegen haar vader zei maar ik kon er niks meer van maken. Haar vader maakte zich snel uit de voeten en even daarna kwam Zoë terug met een nep glimlach. Ik keek haar even aan en liet mijn hand over haar wang glijden. 'Niet persoonslijk, maar ik pak je vader.' Het klonk meer macho dan eigenlijk moest.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Zoella Niamh West.

    "Niets persoonlijk, maar ik pak je vader.'. Ik glimlachte om de manier waarop hij het zei. "Waar voor?". Ik zei het alleen maar in de hoop dat hij niks had gemerkt. Mijn gedachten dwaalden even af naar Aiden. Ze zouden hem vast nog vasthouden tot dat Cameron een aangifte indiende of dat juist niet deed. Een zucht van mezelf bracht me weer in het heden. "Wat zeiden de doktors? Is het er?". Ik haalde mijn hand even door mijn haar en keek hem vragend aan. Ik hoopte dat het niet zo erg was. Dat hij hier niet langer moest blijven. Hij haat ziekenhuizen. De politie agenten hadden de kamer al verlaten en ik keek even achterom. Het zag er een beetje verlaten uit. Dr ziekenhuis lucht begon me nu behoorlijk te irriteren en ik zette mij naast Cameron op het bed.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †