RPG - Dangerous Connections || Union J & One Direction [Topic 1] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 3 sep 2013 - 22:25 ]

16 - 09 - '17

Jaymi William Hensley • Union J

Nadat we werden opgepakt, heb ik alleen nog maar gezwegen. Wat zou Olly hiervan vinden? De gedachte aan Olly doet me pijn. Hij zou me haten, en ik heb niks gedaan! Ik staar voor me uit. Waarom moet ons dit overkomen? Ik lever mijn spullen -telefoon, portomonnee, sleutels- in en loop verder. Ik wil niet in een kamp! Ik heb Olly nog niet eens kunnen vertellen wat er gebeurd is! 'Mag ik even bellen?' Vraag ik aan een agent, maar hij schudt zijn hoofd. Ik laat triest mijn hoofd hangen. Hij gaat me vermoorden als ik hieruit kom. De agent wenkt me en ik loop mee. 'Dit is jouw kamer.' Zegt hij als we een chalet binnengelopen zijn en hij een kamer heeft opengedaan. Ik bekijk de kamer even. De spullen waren niet erg luxe ofzo. Niet dat ik dat had verwacht... Ik zet mijn spullen op een bed en loop de kamer uit. Dat ruim ik later wel op.
Ik loop naar buiten en kijk om me heen. Overal agenten... Ik zucht zacht en plof neer op het zachte gras. Dit is waarschijnlijk gewoon een vage droom. Straks wordt ik gewoon wakker in mijn eigen bed en mijn eigen huis.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Katharina 'Thari' Dane

Zuchtend ren ik de laatste meters en stop enkele centimeters voor het ijzeren hek. Terwijl ik neer kniel om mijn witte veters te strikken probeer ik weer mijn adem op orde te krijgen. Alles draait even en ik draai me lichaam 90 graden terwijl ik vervolgens via het ijzeren hek naar beneden zak. Terwijl ik mijn knieën optrek en daar me hoofd op laat steunen zie ik voor een aantal secondes zwarte vlekjes voor mijn zicht. Snel begin ik te knipperen en zie hoe ze vervagen. Ik ga overeind staan en loop naar de chalet toe. Ik doe mijn paardenstaart uit en gelijk bedekt mijn lange bruine haar grotendeels mijn rug en terwijl ik het bruine elestiekje om mijn pols behendig doe. Haal ik mijn linkerhand door mijn haar en merk dat er duidelijk klitten in zitten. Even trek ik een pijnlijk gezicht en loop de chalet binnen waar ik op zoek ga naar mijn borstels die ik alweer voor de zoveelste keer deze week kwijt ben.
'' Borstel, borstel... '' Mompel ik en ik hou triomfantelijk mijn kam omhoog als ik hem vind onder een kussen. Vraag me niet hoe hij daar komt. Als ik ook mijn borstel heb gevonden begin ik mijn haar vanaf de puntjes te borstellen op de bank en al snel verveel ik me. Ik haat het hier echt. Waarom moest dit mij overkomen? Als ik niet gesnapt was dan zat ik nu samen met de andere in Europa. Maar ik was degene die gesnapt werd. De andere zijn gewoon veilig Europa binnen gekomen en ik zit vast in dit geweldige -kuch- kamp. Ik loop de slaapkamer in en ga op mijn bed liggen en ik trek de dekens over mij heen. Ik speel met het leren gevlochten armbandje dat ik een keertje in Peru heb gekregen en ik glimlach terwijl ik er aan terug denk. Het was toen daar echt prachtig. Als ik uit mijn gedachtes opschrik merk ik dat ik daar niet meer zit maar in dit rotkamp. Ik rol me op tot een klein bolletje en ik merk dat ik weer naar wat heroine snak. Waneer ik hier uit ben ga ik dat als eerste zoeken.

[ bericht aangepast op 27 juli 2013 - 22:55 ]

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Dessy Felicia Daniels
Zuchtend word ik wakker en ga ik rechtop in mijn bed zitten. Nog steeds is het onwennig als ik de kamer rondkijk. In plaats van in mijn eigen comfortabele bed tussen de roze muren, word ik nu wakker op een oud bedje wat al door honderden mensen gebruikt is naar mijn idee. Ik haatte het hier in dit stomme kamp en het liefst wilde ik zo snel mogelijk terug naar huis. Alleen door die idiote vechtpartij van laatst in de disco zat ik nu hier. Dat die trut maar met haar vieze tengels van mijn vriend afgebleven was. Of nou ja, inmiddels ex. Hij had me gedumpt toen hij had gehoord dat ik hier naartoe moest. Ik schudde mijn hoofd en haalde even een hand door mijn lange zwarte haar wat tot het midden van mijn rug kwam. Ik zucht nogmaals zachtjes en sta op. Mijn korte roze broekje bedekt niet veel van mijn lichaam maar ach, het was goed genoeg om even buiten wat te gaan roken. Op die agenten hier hoefde ik toch al geen indruk meer te maken, dus ik zette mijn haren in een simpele knot midden op mijn hoofd en trok een zwarte sweater over mijn topje aan. Mijn roze teenslippers schoven aan mijn voeten en ik griste het pakje sigaretten uit mijn tas. Sloffend liep ik naar buiten en ging ik op de veranda van de chalet zitten. Ik stak met wat moeite de sigaret aan en nam langzaam een hijs die een paar seconden later mijn mond weer verliet. Mijn standaard ochtend ritueel, zonder dat, zou ik helemaal gek worden hier.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Joshua "Josh" Cuthbert - Union J
Ik had eerst gelachen toen de politie ineens voor de deur stond. 'Grappig hoor, jongens,' had ik met een bulderende lach gezegd terwijl ik één van hen vriendschappelijk op hun schouder sloeg. Maar hun gezichten stonden bloedserieus, en dezelfde agent die ik net een schouderklopje had gegeven sloeg me in de boeien. Het lachen was me snel vergaan. Ik had hard gevloekt en gezweerd, tot de politie me het zwijgen oplegde. Het was zo onrechtvaardig! Wat had ik, of wat hadden we, in godsnaam misdaan? Daarna had ik op de politie ingepraat. Wat voor bewijs hadden ze? Maar ze zeiden niks. Helemaal niks, en het maakte me zo verschrikkelijk woedend. Hulpeloos had ik naar Jaymi gekeken. Die zweeg alleen maar. Inmiddels zijn we aangekomen bij het kamp. Ik voel me leeg vanbinnen. Het voelt onrealistisch, als een nachtmerrie waaruit ik maar niet wakker kan worden. Onze zangcarrière is pas net begonnen... Hoe zouden we verder kunnen gaan als we hier moesten blijven? En hoe lang moesten we hier überhaupt zitten? Woedend wordt ik met de rest gefouilleerd. Mijn portemonnee en huis-en autosleutels verdwijnen achter slot en grendel. Ik knars met mijn tanden en kijk de agent die alles in beslag neemt woedend aan. Hij kijkt weg, alsof ik lucht ben. 'Mag ik even bellen?' vraagt Jaymi aan een agent. Waarschijnlijk wilt hij zijn ouders bellen. De agent schudt zijn hoofd, wat me nog bozer maakt. 'Ik dacht dat 'gevangenen',' zeg ik met de nadruk op het laatste woord, 'altijd recht hadden op een telefoontje.' Weer negeert hij me. Razend kijk ik naar de andere agenten, die me ook geen verklaring geven. In tegenstelling, die klootzakken lopen recht voor ons uit en gebaren ons hen te volgen. Ik hijs mijn tas op mijn schouder. We lopen richting een groot chalet. Ieder van ons krijgt een agent toegewezen, die ons naar onze kamers brengt. De kamer voelt kil aan. Er staan niet heel veel spullen in, en van luxe is zeker niet te spreken. Zonder nog een woord met me te wisselen loopt de agent weg, waarna ik mijn bagage met een plof op de grond laat neerkomen. Met mijn handen in mijn haar ga ik op bed zitten. Verdomme!

[ bericht aangepast op 28 juli 2013 - 16:07 ]

I can't define who I am.

Depay schreef:
[Mijn topics]

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Joshua "Josh" Cuthbert
Dit heeft gewoon geen zin. Alles zit tegen... We zaten in dit kamp, we wisten niet eens waarom, we mochten geen telefoontjes plegen, en dan hadden we ook nog ruzie met elkaar... Ik bijt op mijn lip. Langzaam sta ik op van het bed en kijk ik lusteloos naar mijn bagage. Ik wilde het niet uitpakken. Uitpakken voelde als thuiskomen, en dit kamp beschouwde ik zeker weten niet als mijn thuis! Ineens krijg ik een zwaar gevoel op mijn borst van de eenzame, standaard kamer. Mijn 'kamer'... Eerder mijn cel. Met grote passen loop ik naar buiten. Iets verderop zie ik Jaymi op het gras zitten. Sinds de arrestatie heb ik helemaal niet meer met hem gepraat. En al die ruzies die eraan vooraf waren gegaan maakten het ook niet makkelijk, maar ik had echt even behoefte aan een gesprekspartner. 'Hey, man...' mompel ik een beetje ongemakkelijk.

I can't define who I am.

Jaymi William Hensley

Ik peins nog even verder over Olly, als ook Aaron in mijn hoofd opkomt. O, shit, ik was echt de meest waardeloze broer ooit. Aaron heeft mij altijd gesteund, altijd. Toen we kind waren hadden we wel vaak ruzie, maar dat maakten we altijd weer goed. Toen ik uit de kast kwam, accepteerde hij het als eerste. Mijn ouders volgden direct.
'Hey, man...' Hoor ik en ik word uit mijn gedachten getrokken. Ik kijk op en zie Josh ongemakkelijk kijken. Ik sta op zodat we ongeveer even groot zijn.
'Heey..' Zeg ik terug. Ik haal diep adem en kijk hem aan. 'Olly vermoordt me als ik hier uit kom.' Mompel ik zacht, zodat alleen Josh het hoort. 'Maar uhmm.. Ik denk dat we maar eens kennis moeten maken met de mensen hier.' Zeg ik erna. 'Misschien hebben hun een telefoon, of weten ze hoe je kan bellen.' Ik kijk Josh aan. 'Weet je, ik snap er helemaal niks van en ik moet echt bellen! Kom!' Ik pak zijn arm en sleur hem mee naar een andere chalet, waar een meisje zit te roken. 'Hoi, ik ben Jaymi en dit is Josh!' Stel ik ons voor en ik kijk het meisje aan.

[ bericht aangepast op 28 juli 2013 - 15:49 ]

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

JamesPotter schreef:
Jaymi William Hensley

Ik peins nog even verder over Olly, als ook Aaron in mijn hoofd opkomt. O, shit, ik was echt de meest waardeloze broer ooit. Aaron heeft mij altijd gesteund, altijd. Toen we kind waren hadden we wel vaak ruzie, maar dat maakten we altijd weer goed. Toen ik uit de kast kwam, accepteerde hij het als eerste. Mijn ouders volgden direct.
'Hey, man...' Hoor ik en ik word uit mijn gedachten getrokken. Ik kijk op en zie Josh ongemakkelijk kijken. Ik sta op zodat we ongeveer even groot zijn.
'Heey..' Zeg ik terug. Ik haal diep adem en kijk hem aan. 'Olly vermoordt me als ik hier uit kom.' Mompel ik zacht, zodat alleen Josh het hoort. 'Maar uhmm.. Ik denk dat we maar eens kennis moeten maken met de mensen hier.' Zeg ik erna. 'Misschien hebben hun een telefoon, of weten ze hoe je kan bellen.' Ik kijk Josh aan. 'Weet je, ik snap er helemaal niks van en ik moet echt bellen! Kom!' Ik pak zijn arm en sleur hem mee naar een andere chalet, waar een meisje zit te roken. 'Hoi, ik ben Jaymi en dit is Josh!' Stel ik ons voor en ik kijk het meisje aan.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Dessy Felicia Daniels
Mijn sigaret raakt steeds verder op en ik schat dat ik nog zo'n vier à vijf trekken ervan kan nemen. Op een afstandje word ik in de gaten gehouden door een agent. Hij kijkt me met een norse blik op zijn gezicht aan en even haal ik arrogant mijn wenkbrauwen op waarna ik mijn blik richt op een plek waar geluid vandaan komt. Het was altijd maar stil buiten en veel geluid betekende meestal een gevecht. Ik ging iets rechter op zitten maar toen ik zag dat twee jongens mijn kant op kwamen zakte ik al snel weer in. Mijn elleboog leunde op mijn gebruinde bovenbeen en mijn sigaret houd ik in mijn rechterhand vast. Ik haal even mijn wenkbrauwen op als ze voor me staan. Twee jongens, wat deden die hier nou weer? Jongens waren hier over het algemeen verboden en ik was gewend om hier alleen met meisjes te zitten. Ik keek even om naar de agent maar hij reageerde er verder niet op. Alsof het zo hoorde dat die jongens hier waren. 'Hoi, ik ben Jaymi en dit is Josh!' zegt één van de jongens vriendelijk en spontaan en hij kijkt me even aan. Ik glimlach door zijn spontane begroeting en richt me op de twee jongens. 'Ik ben Dessy.' stel ik mezelf vriendelijk voor. Moeite om een hand te geven doe ik niet, ze zouden zelf maar wat moeite moeten doen. 'Wat doen jullie hier?' vroeg ik toen ik even inhaleerde van mijn sigaret en de rook langzaam weer uitblies.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Joshua "Josh" Cuthbert
'Heey...' zegt Jaymi terug, en hij staat op. Godzijdank, hij praat terug. 'Olly vermoordt me als ik hieruit kom,' mompelt hij zachtjes. Ik schud mijn hoofd. 'We hebben niks gedaan. Voor zover ik weet,' grimas ik, en schop een steentje weg met mijn voet. 'Maar uhmm...' gaat hij verder, 'ik denk dat we maar eens kennis moeten maken met de mensen hier. Misschien hebben hun een telefoon, of weten ze hoe je kan bellen. ' 'Goed plan...' zeg ik. Eigenlijk had ik er nog helemaal niet aan gedacht op contact te zoeken met de andere mensen hier. Eigenlijk vond ik het wel een beetje risky. De mensen die hier zaten hadden écht iets misdaan. Voordat ik hem kan tegenspreken gaat Jaymi al weer verder: 'Weet je, ik snap er helemaal niks van en ik moet echt bellen! Kom!' roept hij. Ik snap dat hij Olly wil spreken... of zijn familie... Ik wilde ze natuurlijk ook informeren, maar waarschijnlijk had het nieuws hen op de één of andere manier al bereikt. Nieuws over beroemdheden verspreidde zich altijd als een lopend vuurtje. Ik schaamde me tegenover mijn familie en de fans, maar dan bedenk ik weer dat we helemaal niks gedaan hebben. 'Dit is allemaal gewoon een groot misverstand!' roep ik luid. Jaymi pakt mijn arm en sleurt me mee naar de tweede chalet van het kamp, waar een rokend meisje staat. 'Hoi, ik ben Jaymi en dit is Josh!' roept hij spontaan als hij is. Ik zucht hoorbaar, maar ik weet dat Jaymi alles zou doen voor een telefoon om zo zijn vriend te kunnen bellen. Het meisje stelt zich voor als Dessy. 'Wat doen jullie hier?' vraagt ze daarna, terwijl ze onverstoorbaar verdergaat met roken. Ik kuch. 'Geen flauw idee,' beken ik. 'Ik bedoel, we weten echt niet waarom we hier zijn. We werden gewoon ineens opgepakt, zonder verklaring.' Ik voel dat ik weer boos begin te worden, dus ik plant mijn vingernagels in mijn handpalmen om niet te gaan schreeuwen.

I can't define who I am.

[Mijn topics]

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Jaymi William Hensley

Het meisje glimlacht en Josh zucht. Daarna stelt het meisje zich voor als Dessy. 'Wat doen jullie hier?' Vraagt ze en ik haal mijn schouders op. 'Geen flauw idee,' zegt Josh. 'Ik bedoel, we weten echt niet waarom we hier zijn. We werden gewoon ineens opgepakt, zonder verklaring.' Ik knik en kijk het meisje aan. 'Heb jij toevallig een telefoon of weet jij waar ik kan bellen? Ik moet...' Ik twijfel even. De meeste gevangenen mogen homo's niet echt. Ik heb geen zin om weer elke dag in elkaar geslagen te worden zoals op school, 'Mijn vriendin spreken.' Ik werp Josh een speel-mee blik toe en kijk dan weer naar Dessy en hoop op een positief antwoord. Als ik Olly niet kan bellen word ik echt gek.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

(Wie voor Dawn)

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Dessy Felicia Daniels
'Geen flauw idee.' antwoord één van de jongens. Volgens mij was het Josh.. 'Ik bedoel, we weten echt niet waarom we hier zijn. We werden gewoon ineens opgepakt, zonder verklaring.' zegt hij en ik grinnik even. Ik blaas de laatste rook van mijn sigaret uit en druk het ding daarna uit op het trapje waar ik op zat. 'Dat zei ik op het begin ook.' begon ik. 'Maar je komt hier niet als je niets gedaan hebt hoor.' maak ik mijn zin af. Ik geloofde het op het begin ook niet. Niemand geloofde dat ik opgepakt werd. Ik dacht dat ik weg zou komen met die hele vechtpartij, maar blijkbaar vond die trut het erg genoeg om er toch een aanklacht voor in te dienen. Uiteindelijk was er genoeg bewijs en werd ik opgepakt. Mijn vriend had tegen me getuigt in de rechtbank, iets wat ik hem nog steeds kwalijk nam. Hij had zijn eigen vriendin naar dit stomme kamp gestuurd om het vervolgens uit te maken en een relatie te beginnen met die hoer. Ik had gehoopt dat ze nog veel meer schade had opgelopen dan een gebroken neus en een blauw oog, maar helaas.. Ik zucht en sta op, om wat meer op hun hoogte te staan. Niet dat het heel erg hielp, want met mijn één meter zestig haalde ik het niet bij hun lengtes. 'Heb jij toevallig een telefoon of weet jij waar ik kan bellen? Ik moet mijn vriendin bellen.' zei hij en ik keek hem even met medelijden aan. Arme vriendin, ze zou een lange tijd niks meer van hem horen.. De meiden hier hadden al een tijd geen jongens gezien en het zou me niet verbazen als deze twee jongens heel veel aandacht zouden gaan trekken, echt lelijk waren ze niet..
'We mogen hier geen telefoon hebben. Één keer in de week mogen we bellen, vijf minuten. Dus het spijt me' vertel ik hem. ' Maar hebben jullie echt geen idee waarom jullie hier zijn? Geen vechtpartij, stiekeme drugsdeals?' vroeg ik.

[ bericht aangepast op 28 juli 2013 - 17:07 ]

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Joshua "Josh" Cuthbert
Jaymi knikt instemmend op wat ik zeg. Daarna wendt hij zich weer tot het meisje. 'Heb jij toevallig een telefoon of weet jij waar ik kan bellen? Ik moet...' ik hoor een lichte aarzeling in zijn stem en hij kijkt me doordringend aan, 'mijn vriendin spreken.' Ik ben in de war. Ik dacht dat Jaymi er altijd zo open voor uitkwam dat hij homo was... Maar ik besluit er natuurlijk niks op te zeggen. 'We mogen hier geen telefoon hebben. Één keer in de week mogen we bellen, vijf minuten. Dus het spijt me,' zegt Dessy. 'Godver,' mompel ik geïrriteerd. 'Ik zweer het, als ik hier uit kom... Ik wil een advocaat,' grom ik. 'Maar hebben jullie echt geen idee waarom jullie hier zijn? Geen vechtpartij, stiekeme drugsdeals?' vroeg het meisje. Ik lach spottend. 'Nou, ik heb voor zover ik weet niet in drugs gehandeld of mensen in elkaar geslagen. Jaymi, jij? Misschien de andere jongens?' snuif ik sarcastisch. 'Sorry dat ik zo chagrijnig doe. Maar ik heb gewoon geen idee waarom we met z'n vieren opgepakt zouden worden zonder reden, en ik voel me machteloos.' Normaal was ik altijd vrolijk en grappig, maar ik had nu echt eventjes geen zin om zo te doen. Ik vroeg me echt heel hard af hoe lang we hier nog moesten blijven. Deden ze soms onderzoek naar iets en moesten we hier in de tussentijd blijven? Maar waarom in godsnaam? Ik kijk uit naar mijn wekelijkse telefoontje. Misschien wisten mijn ouders of broer of zus wel wat er allemaal aan de hand was... Intussen blijf ik onwetend.

[ bericht aangepast op 28 juli 2013 - 18:45 ]

I can't define who I am.