• De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?



    De rollen:
    De jongens:
    - Louis William Tomlinson. (Ramazzotti.)
    - Zayn Javadd Malik. (Styles.)
    - Liam James Payne. (Cimmaron.)
    - Niall James Horan. (Escuela.)
    - Harry Edward Styles. (Makeilon.)
    - Kit Owen Davies. (KiliOfDurin.)

    Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
    - Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Averalda.)
    - Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (Roth.)
    - Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Foxes.)
    - Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Shaughnessy.)
    - Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Vulcano.)
    - Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Nici.)

    De regels:
    - Geen oneliners. Minimaal vier regels.
    - Geen perfecte personages!
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
    - Alleen Cimmaron of Ramazzotti maken nieuwe topics.
    - Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
    - 16+ mag.


    Het Begin:
    Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

    [ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 14:27 ]


    Reality's overrated.

    Liam James Payne

    In het donker, verlicht door de schemer van de lantaarnpalen, kan ik nog net zien dat hij zijn wenkbrauwen fronst. "Tu, tu, kom, niet liegen. Ik weet heus wel dat jullie al eens met elkaar naar bed zijn geweest."
    Zie ik daar enige twijfel? Misschien, daar ben ik nog niet over uit. "Nou... Ach, wat gaat jou het ook aan. Hou jij je lekker bezig met je eigen seksleven, volgens mij heb je het daar al moeilijk genoeg mee."
    Nu is het mijn mond waaruit een schamper lachje klinkt. "Wist je niet meer wat te zeggen Tomlinson? Ben je misschien bang dat ik je zal uitlachen om je 'Little Thing'. Bang dat 'ie compleet wegvalt naast die van mij? Dat het pijn zal doen? Ach, wat schattig."

    [Sorrehh, laatste stukje lukte niet helemaal.]


    Reality's overrated.

    [Omg! Dat tussen Liam en Louis is zooo vermakelijk om te lezen!]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    [Heel erg]


    Bowties were never Cooler

    [Indeed! Haha]


    The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

    -Aeternitatem --> Roth -


    That is a perfect copy of reality.

    Louis Tomlinson.
    "Wist je niet meer wat te zeggen Tomlinson? Ben je misschien bang dat ik je zal uitlachen om je 'Little Thing'. Bang dat 'ie compleet wegvalt naast die van mij? Dat het pijn zal doen? Ach, wat schattig." Ik balde mijn handen tot vuisten en ik had deze keer toch echt de raad van Jay op moeten volgen, hier werd ik dus niet vrolijk van en straks ging ik iets doen waar ik later spijt van zou krijgen, oke, niet echt spijt want ik tenslotte haat ik hem nog steeds. Maar ik weet niet wat het was. "Ik weet donders goed wat ik tegen zo'n zelf ingenomen zak als jou moet zeggen, maar ik ga mijn woorden toch echt niet aan jou verspillen. Oh, ik wil wedden dat ik al vaker met iemand in bed heb gelegen dan jou, dat is een ding wat je er sowieso wel van af kan zien." Een arrogante blik verscheen in mijn ogen en uitdagend keek ik Payne aan.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    [hi, ik ben de nieuwe Zayn =D
    haha, ik moet denk ik even terug gaan lezen ofzo eerst. want ik heb geen flauw idee waar dit over gaat. ;x
    maar mag ik vast een samenvatting ofzo? [a] ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Zayn en Kit hebben na het grote gevecht nog gevochten. Beiden hebben flinke tikken ontvangen en gegeven. Kit ging knockout na Zayn te zeggen dat hij ten minste wel voor zijn gevoelens uit kwam. Zayn zakte weg in een steegje. Daar is hij nu nogsteeds en ook Kit's vader, die Zayn niet herkent, omdat hij erlangs kwam richting de supermarkt. De vader heeft net hem uitgenodigd in elk geval mee te komen eten]


    Bowties were never Cooler

    Liam James Payne

    "Ik weet donders goed wat ik tegen zo'n zelf ingenomen zak als jou moet zeggen, maar ik ga mijn woorden toch echt niet aan jou verspillen. Oh, ik wil wedden dag ik al vaker met iemand in bed heb gelegen dan jou, dat is een ding wat je er sowieso wel van af kan zien." Een arrogante blik verschijnt in zijn ogen en hij kijkt me uitdagend aan.
    Alweer verlaat en schamper lachje mijn mond. "Oh, zou dat zo? Je weet toch dat -dat alleen zo is omdat ik niet met jan en alleman het bed in duik, uit wanhoop bijvoorbeeld. Nee, alleen als ik de persoon lief heb, of als het me zinvol lijkt en ik zin heb. Zo... Nu."
    Met mijn handen in mijn zakken doe ik nonchalant een stapje in zijn richting, met mijn tong bevochtig ik mijn lippen.

    [ bericht aangepast op 3 okt 2013 - 11:57 ]


    Reality's overrated.

    KiliOfDurin schreef:
    Marcel James Davies
    De jongen leek van me te schrikken. Ik trok rustig mijn hand terug en ging door mijn knieën om hem recht aan te kunnen kijken, net als wat je met een kleuter doet. Hij kon nog een beetje glimlachen, maar ik had echt met hem te doen toen ik hoorde wat er met hem was gebeurt. Direct dacht ik aan mijn zoon. Dat hij net zo goed hier zou kunnen zitten als ik hem niet meer in huis wilde. Al was dat iets wat ik me niet kon voorstellen, hoe vaak hij ook onder het bloed thuis kwam. In mijn lage zachte stem klonk nog duidelijk het Welshe accent door, bij de kinderen een stuk minder, want die waren hier opgegroeit, al konden ze het wel allemaal spreken en verstaan. "Het spijt me. Als je geen plek hebt om heen te gaan mag je wel met mij mee voor eten en een bed tot het weer goed gaat met je ouders of tot je een plek hebt gevonden voor jezelf. Ik ging net nog even vlees halen en ik kan als je wil mijn vrouw zeggen dat ze een bordje bij moet schuiven. 10 of 11 maakt toch niet uit." Veel mensen verklaarden ons voor gek: 8 kinderen, maar wij vonden het heerlijk. Het was nooit rustig in het huis, maar dat hoefde ook niet. Eentje extra maakte dan ook niet uit. Daarbij klikte het misschien wel met Kit en zou hij hem wat uit het criminele circuit kunnen trekken. Hij zag er namelijk wel als een goed opgevoede jongen uit. Kit was dat ook, maar hij deed er niets mee. Als hij niet zou willen zou ik hem wel een deken komen brengen. Ik had namelijk echt met hem te doen.


    Zayn Javadd Malik
    Ik wilde dat deze man me alleen liet. Ik hoefde niet te horen hoe zielig ik wel niet was en hoe slecht ik eruit zag. Daar had ik namelijk niets aan. Ik liet mijn hoofd tegen de muur rusten en probeerde de pijn die door heel mijn lichaam stroomde, te negeren. Ik sloot mijn ogen even en hoopte dat als ik ze zou openen de man weer weg zou zijn. Ik had liever geen gezelschap nu. "Het spijt me. Als je geen plek hebt om heen te gaan mag je wel met mij mee voor eten en een bed tot het weer goed gaat met je ouders of tot je een plek hebt gevonden voor jezelf. Ik ging net nog even vlees halen en ik kan als je wil mijn vrouw zeggen dat ze een bordje bij moet schuiven. 10 of 11 maakt toch niet uit." Mijn ogen schoten weer open en ongelovig keek ik de man aan. Meende hij dit serieus. Zag hij niet hoe ik erbij liep. Meteen wilde ik zijn aanbod afslaan. Want dan dachten mensen vast dat ik zwak was en ik niet voor mezelf kon zorgen. Maar een maaltijd en een warm bed, tegenover niets te eten en dit donkere steegje waar ik de nacht door moest brengen, klonken heel aanlokkelijk. Ik hoorde mijn moeder in mijn achterhoofd roepen, dat ik nooit met vreemde mee naar huis mocht. Maar dat was dezelfde vrouw, die me aan mijn lot overliet op straat, dus knikte ik langzaam. 'Als ik niet tot last ben, heel graag.' Ondanks mijn reputatie en mijn manier van communiceren met andere personen, was ik nog altijd opgevoed.

    [Heb het even terug gelezen en hoop dat het zo goed is. ;x]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Marcel James Davies
    Hij leek zich voor me af te sluiten, maar toch kon ik het niet laten hem een voorstel te doen. Doe voor een ander wat je zou willen wat een ander voor jou zou doen. Daarbij hadden we nog een logeerbed vrij in Kit en Josy's kamer, dus dat kwam mooi uit. Deze jongen zag er dan wel heel slecht uit, juist nu had hij iemand nodig om hem er weer bovenop te helpen, toch? Na mijn voorstel te hebben uitgesproken schoten zijn ogen open en keek hij me vol ongeloof aan. Die had hij vast niet verwacht. Ik zag hem twijfelen en wachtte rustig. Toen hij toch knikte was ik wel opgelucht. Ik had hem denk ik zoizo niet kunnen achterlaten in deze vieze koude steeg zonder dat mijn geweten me was gaan kwellen. Aan zijn woorden hoorde ik direct dat hij inderdaad goed opgevoed was, iets wat hij hopelijk op Kit kon overbrengen. "Tot geen enkele last, jongen. Loop je even mee naar de supermarkt. Dan halen we karbonaatjes en kunnen we terug naar huis. Daar kan een van de meisjes je ook helpen met die nare wonden van je. Bella en Daeni zouden dat wel doen. Zeker als ze erdoor niet hoefden af te wassen. Ik stak mijn hand uit om de jongen omhoog te helpen. Hoe stoer hij misschien ook wilde doen, wegkwijnen in de goot was echt niet stoer. De laatste keer dat ik het had opgezocht niet in elk geval.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Jawadd Malik
    Kinesist niet waarom ik dit deed. Ik hielt er totaal niet van om mezelf op te dringen of afhankelijk van mensen te zijn. Maar op dit moment, wilde ik niets liever dan een warme douche en rust. Mijn lichaam zou een nacht op de straat niet overleven. En deze man leek me een warmhartig persoon. Tenminste veel zorgzamer dan mijn eigen vader. Maar daar was niet heel veel voor nodig. Ik knikte langzaam. Ik was nog altijd niet zeker van mijn zaak, maar de man leek er geen probleem mee te hebben om me voor een nacht op te vangen. Ik keek even naar mijn wonden. Ik kreeg kit nog wel. De volgende keer dan ik hem zag, zorgde ik ervoor dat hij nooit meer opstond van de grond. Hij had ervoor gezorgd dat mijn vader me verafschuwde en nooit meer hoefde te zien. Hier kwam hij echt niet ongestraft mee weg. Ik keek naar de uitgestoken hand van de man. Ik kon nu nog terug. Toch pakte ik hem aan en trok ik mezelf omhoog. 'Dankuwel.' Het gaf me een naar gevoel, dat zelfs een vreemde me in huis wilde hebben en mijn eigen familie niet. Al wist deze man niet wat ik gedaan had. Als kon hij het vast wel raden met hoe ik er nu uit zag.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Marcel James Davies
    Met mijn uitgestoken hand hielp ik hem omhoog en ik knikte naar hem. "Geen probleem." Ik liep de steeg uit. "Kom , dan gaan we nog even vlug naar de supermarkt voor ik je aan de rest voorstel. Ik moet je wel waarschuwen, het is vrij druk in het huis." Ik viste ondertussen mijn mobiel uit mijn zak en smste mijn vrouw dat er nog iemand mee zou eten. Ik was dan wel een vader van bijna 40, ik kon wel smsen. Ik keek naar de jongen onder het lopen naar de supermarkt. Nu pas zag ik echt goed hoe slecht hij er aantoe was. Dat kwam vast door dat verschrikkelijke gevecht, maar ik zou er niet naar vragen. Als hij erover wilde praten deed hij dat wel. "Is er trouwens iets wat je echt niet lust of echt niet eet? Daar houden we natuurlijk rekening mee. Dat doen we ook met onze eigen kinderen, dus ook met een logee." Josy, lustte bijvoorbeeld geen paprika en Eira at geen vlees. Pas bij de winkel, zo'n 300 meter verder, kwam ik erachter dat ik nog niet eens wist hoe de jongen heette en dat ik me nog niet had voorgestelt. "Ow god. Wat ben ik onbeleefd geweest. Ik heet Marcel." zei ik vlug. Dat was echt heel onbeleefd geweest om me niet voor te stellen. In de winkel pakte ik een mandje. We hadden alleen vlees nodig, dus een mandje zou voldoende zijn.

    [even fast Forward naar de winkel als je het niet erg vind]

    [ bericht aangepast op 3 okt 2013 - 21:28 ]


    Bowties were never Cooler

    [Mijn topics] :D


    I aspire to inspire before I expire

    Zayn Malik
    Ik zakte bijna weer ineen toen ik stond. Heel mijn lichaam protesteerde heftig en mijn hoofd duizelde. Ik gaf het niet graag toe, kit had me best goed te pakken gehad. En niet enkel met zijn vieze gay truc, waardoor ik het huis uit was getrapt. Ik glimlachte dankbaar naar de man en verstopte mijn handen in mijn zakken van mijn broek. Het was best koud, zo enkel met een shirt. Ik zag dat de man naar me keek en sloeg mijn blik naar de tegels. Ik voelde me nu alles behalve op mijn gemak. Alsof heel mijn imago er af was geslagen net. Echt, als ik die Davies in mijn handen kreeg. Ik zou door gaan tot hij tussen zes planken in de grond lag. Ik keek de man twijfelend aan. Ik wilde nu niet ook nog eisen gaan stellen, maar ik kon niet anders. 'Ik mag een varken. Vanwege mijn geloof.' Of wat er dan nog van over was tenminste. Verder was ik stil en hoopte ik vurig om geen bekende tegen te komen. Mijn blik was strak naar beneden gericht terwijl ik bij elke stap verkromp van de pijn. Volgens mij had ik een rib gebroken ofzo. Ik keek op toen de man zich voorstelde. 'Zayn. En nogmaals heel erg bedankt Marcel.' Waarschijnlijk was deze man vanavond mijn redder in nood.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''