RPG Jongerencamping x Tijdmachine - Speeltopics

Een groep jongeren vindt een tijdmachine en gaat twintig jaar terug in de tijd, om schokkende gebeurtenissen te voorkomen die hun ouders hebben meegemaakt tijdens hun zomervakanties. Op deze manier hopen ze het leed in hun families te kunnen doen verdwijnen.

Personages

[ bericht aangepast op 5 dec 2013 - 12:14 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat is helemaal geen raar idee!' reageerde Ilse direct. Ze vond echt dat Marije eens over Simon heen moest komen, want hij was onbereikbaar voor haar.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Natuurlijk mag dat!' zei DJ direct. De meisjes stelden zich voor en DJ keek naar Lotte. 'Ik heb al wel een paar cuties gezien. Wie trok meteen jouw aandacht?' vroeg ze nieuwsgierig aan Lotte. Ze glimlachte een beetje blozend naar Angel, June en Marije, want ze wilde niet als een of andere jongensfreak over komen.

[ bericht aangepast op 2 dec 2013 - 17:43 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Marit en Grace hadden lang doorgeslapen, waardoor ze een groot deel van de ochtend gemist hadden. Marit had lang wakker gelegen en was rond een uur of acht 's ochtends al wakker geworden, maar was al snel weer in slaap gevallen en had toen enkele uren slaap ingehaald. Desondanks was ze nog steeds moe toen ze wakker werd en wilde ze het liefst nog lekker doorslapen, maar de zon brandde haar uit de tent.
Naast haar lag Grace, die haar ogen ook al open had. Marit rekte zich uit en klom toen uit haar slaapzak. Ze pakte haar kleren, die ze in het hoekje van de slaapcabine had gegooid, en begon zich om te kleden, waarna ze haar borstel uit haar toilettas pakte en haar haren begon te borstelen. Ze was blij dat ze een grote tent mee hadden genomen.
Sinds haar tweede ontvoering droeg ze geen make-up meer. Ze had altijd make-up moeten dragen als er weer mannen waren geweest die zich op haar hadden gestort. Make-up maakte haar mooier en het laatste wat ze wilde, was aantrekkelijk zijn voor mannen. Want hoe mooier iemand was, hoe meer klanten ze kreeg. Marit, die niet extreem mooi was maar wel mooier dan de gemiddelde meid daar, had veel klanten aangetrokken. Te veel.
Ze zette de herinneringen van zich af en glimlachte naar Grace. 'Zullen we wat leuks doen, vanmiddag?' In tegenstelling tot de rest was Marits moeder nog niet gearriveerd. Hoewel Myrthe hele plannen had gemaakt om haar moeder eerder te laten komen (zodat Mosh direct op Ilse zou vallen), geloofde Marit niet dat haar moeder echt zo naïef zou zijn om haar hele reisplannen om te zetten. In Marits beleving was haar moeder altijd erg wantrouwig, dus zou ze niet zomaar reageren op zo'n mail.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lotte keek even opzij, naar de jongens naast hen. Ze had zich nog niet eens voorgesteld. Eén van hen zat een beetje afgezonderd en staarde naar de zee. Hij had ravenzwart haar en zijn ogen gingen schuil achter zijn zonnebril. Twee bolletjes sierden zijn onderlip.
Ze was sowieso een type dat piercings erg mooi vond en ook bij deze jongen stond het goed, met zijn gave gezicht en donkere haren. Heel vlug dwaalden haar ogen over zijn bovenlijf, maar daar moest ze een beetje van blozen omdat ze hem niet wilde scannen als een stuk wildbraad. Hij was niet erg gespierd, maar van een buikje was absoluut geen sprake.
Ze richtte haar blik op de andere jongens. Eén voerde het hoogste woord en zat samenzweerderig te smoezen met een knap meisje.
Van onder tot boven was hij onder getatoeëerd, nog veel meer dan ze van haar beste vriend gewend was. Ook hem vond ze hem niet onaantrekkelijk, al gold dat ook voor de andere drie jongens die er nog bij zaten, maar die geen heel opmerkelijk uiterlijk hadden, al vond ze ze zeker heel erg knap.
‘Ik weet het niet,’ fluisterde ze. ‘Ik vind hen alle vijf vreselijk aantrekkelijk.’
Ze giechelde een beetje nerveus en vroeg zich af hoe dat op de anderen zou overkomen. Ze was niet iemand die snel in vuur en vlam stond, maar als ze die jongens naast haar zag, vermoedde ze dat ze wel eens flink verliefd zou kunnen worden deze vakantie.
‘Jullie?’

June vermoedde dat ze toch een antwoord moest geven als de meiden haar een beetje leuk vonden en over Raphael en Davey zou ze maar niets zeggen, want het viel vast op als ze zo vriendschappelijk met elkaar omgingen.
Ze wist dat de anderen de vaders van Faella, Abigail en Myrthe waren, dus het was maar vreemd om daar een keuze uit te maken. Uiteindelijk ging ze maar voor Cyrith, omdat hij – zoals ze hem zo zag – toch nooit op haar af zou stappen als ze het eens te horen kreeg.
‘Die jongen aan de zijkant. Ik heb het wel op rustige types…’

[ bericht aangepast op 2 dec 2013 - 19:16 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Grace ging rechtop zitten en ritste haar slaapzak open. ‘Ja hoor. Waar zat je aan te denken?’

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik ruik een grandioos idee.’ Mosh blikte even naar de meisjes die erbij waren komen zitten en herkende het witblonde meisje ook dat al eerder vandaag zijn aandacht had getrokken. Hij zou zichzelf wel met haar koppelen.
‘Ik wil niet onbeleefd doen, maar hoe heet je eigenlijk?’
Het was een stomme vraag, maar lang praten met iemand waarvan je niet wist hoe diegene heette was net zo vreemd.

Every villain is a hero in his own mind.

Cyrith was niet achterlijk en hoorde best wel dat Mosh bezig was hem te koppelen. Hij keek even naar de vriendin van het meisje waarmee hij sprak. Ze was niet lelijk, maar dat kon hem niet zoveel schelen. Hij zou toch niet verliefd worden, hoe hard Mosh zijn best ook zou doen. Hij kwam overeind en liep naar de zee toe, waar hij zich in de golven niet vallen en blij was even aan de rest ontsnapt te zijn.

[ bericht aangepast op 20 mei 2014 - 23:10 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Abigail en Jochem hadden de camping inmiddels grondig verkend, maar nergens was een spoor van Steve te vinden. Ze wilden net teruggaan naar het kampeerveld toen ze Haloony en Brian zagen en besloten even bij te kletsen.
‘Hé,’ groette ze het stel. ‘Hoe vinden jullie het hier?’

Every villain is a hero in his own mind.

'Ze zijn wel leuk, ja,' knikte DJ. 'Alleen niet echt mijn type,' zei ze bedenkelijk. 'Zullen we een goed woordje voor je doen, June?' vervolgde ze enthousiast. 'En voor jullie?' Ze glimlachte ondeugend naar de meiden.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Hallo,' zei Brian. 'Ik vind het tot nu toe wel leuk. Ik heb onze moeders al gezien!' viel hij direct met de deur in huis.

[ bericht aangepast op 2 dec 2013 - 19:26 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Hij is wel leuk, ja,' zei Angel, die hem met zijn ogen volgde. Hij ging op zijn eigen houtje de zee in, zonder zich te bekommeren om wat zijn vrienden van plan waren. Dat vond ze wel stoer.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hmm, eerst maar even aankijken,' glimlachte June. 'Misschien is hij wel helemaal niet aardig. Je weet maar nooit.'
Ze wist natuurlijk dat hij hartstikke aardig was, maar dat kon ze niet zeggen.

Every villain is a hero in his own mind.

Allison Cecilia Evers
Allison stond op en floot even. Shadow kwam al snel naar haar toe gerend. Ze deed zijn riem om en liep weg ,weg van de rest. Een meter bij de rest vandaan ging ze zitten en legde haar voeten een beetje in de zee, ze voelde de licht warme gevoel door haar voeten gaan. Shadow zat rustig naast haar, de zon had een heerlijke warmte die har omringde. Waarom was ze naar het strand gegaan? Ze kon beter bij haar tent blijven. Wie zou met een meisje omgaan die blind was. Tuurlijk ze had Mosh, Darwin en Flynn. Maar zo te zien waren ze met drukke dingen bezig en she would not intervene with that.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

'Vast wel,' knipoogde DJ. 'Je moet eerst achter zijn naam zien te komen,' vond ze. 'Dat is een goed begin.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik ben Ilse,' stelde ze zich voor. 'En dat is Marije. Hoe heet jij?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain