[RPG] The Performing Arts Academy [EEN] - Speeltopics

The Performing Arts Academy, gelegen in het geweldige New York, is een kunstacademie voor mensen die het willen maken in - bijvoorbeeld - de modewereld, maar ook als schrijver, acteur of actrice en danser. De academie is een school vol kansen, in een bruisende stad die barst van de kansen. De plek waar dromen beginnen - de plek waar de toekomstige Hollywood acteurs, de oscar winnende regisseurs, beroemde fotografen, succesvolle dansers en modellen hun carrière beginnen. Talent alleen is niet genoeg op deze school, je moet sterk zijn met de heftige concurrentie die hier te vinden is. Vertrouw niemand, iedereen aast op jouw carrière in deze stad. Roddels, leugens en verhalen zullen hier de ronde doen - sommigen gebaseerd op leugens, anderen op waarheid. Kijk goed uit wie je gelooft in deze harde wereld.

Regels van de school:
- Na 11 uur is iedereen in zijn kamer.
- Meisjes komen niet in de jongenskamers, ook niet andersom.
- Iedereen volgt zijn/haar lessen. Wanneer dit niet gebeurd moet hier een hele goede reden voor zijn, anders kan je namelijk gelijk vertrekken.
- Iedereen eet gezamelijk in de daarvoor bestemde ruimtes op de daarvoor bestemde tijden (8 uur voor het ochetendeten, 12 uur middageten en 6 uur avondeten).
- Wanneer je een aantal dagen niet op het schoolgebouw aanwezig kunt zijn meld je dit en is hier een hele goede regel voor.
- Er wordt hier niemand gepest.
- Er wordt hier niet gevochten.
- De rest van de regels zijn te lezen in het schoolregelement.
- Wie deze regels niet naleeft kan op staande voet verwijderd worden.



Hoe alles eruitziet:
Slaapkamer (Maar dan natuurlijk met twee bedden)
Sportruimte
Buitenzwembad
Binnenzwembad
Zaal voor de specialisaties(elke zaal is anders en speciaal voor de specialisatie die daar gegeven wordt ingericht)
Aula/woonkamer
Aula/woonkamer 2
Aula/woonkamer buiten
Eetzaal (Maar dan met meerdere kleinere tafeltjes verdeeld over de zaal)
Theaterzaal

[ bericht aangepast op 27 jan 2014 - 21:22 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Courtney Phebe Hall ~ Acting & dance.

Ik had er erg veel zin in. Het eerste jaar op deze school. Ik had er echt al heel mijn leven op gewacht. Ook zou mijn broer, Nathan naar deze school gaan. Ik was hem nog niet tegengekomen, maar dat zou later wel komen. Als eerst luisteren we naar de übersaaie toespraak van het schoolhoofd en zoals gewoonlijk is mijn concentratie al snel zoek. Ik kijk even rond. Na de toespraak mogen we naar de kamers. Ik slaap in kamer 211, samen met ene Anna. Hopelijk was ze aardig. Ik liep mijn verdieping in en zag alleen maar meisjes rondlopen, de jongens sliepen duidelijk op een andere verdieping. Ik ging opzoek naar kamer 211 en vond hem al snel. Toen ik hem open deed zag ik dat mijn kamerpartner er nog niet was. Ik zuchtte even en liep toen naar het beste bed en de beste kant. Ik claimde dat dat deel door mijn spullen er al snel op te gooien. Niet veel daarna begon ik mijn spullen uit te pakken en te ordenen.

That is a perfect copy of reality.

[SnowHeart ---> Whisperings]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Samantha Sophie Brown || Acteren & fotografie ~ Outfit

'Ach, alles beter dan Dervilia.' zei ze en ik keek haar vragend aan, maar ik besloot er maar niet naar te vragen. Op mijn andere vraag knikte ze 'Iers.' zei ze dan en ik knikte. Ik dacht al dat ik het accent ergens vaag van kende 'Dervilia betekent dan ook "dochter van Ierland"", alsnog vind ik hem verschrikkelijk. Daarom noemt iedereen me Davi. Sorry als je me niet kan verstaan.' vertelde ze en ik lachte zachtjes en schudde dan mijn hoofd. "Maakt niet uit hoor. En ik vind het wel een bijzondere naam van je, maar Davi is inderdaad makkelijker uitspreekbaar." grinnikte ik.Een brede glimlach sierde mijn lippen toen ze vertelde welke specialistaties ze had.Ze lachte ook. 'Oh wat leuk! We gaan de hele kamer zeker behangen met foto's, hè?' vroeg ze en ik grijnsde. "Dat gaan we zeker doen ja!" zei ik enthousiast en ik haalde alvast mijn camera uit. "Wat dacht je van onze eerste foto samen? Dat word dan ook de eerste foto op de muur." stelde ik glimlachend voor. Dit word echt een topjaar.

[ bericht aangepast op 7 jan 2014 - 23:00 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Dervilia Downett Dohorty

Sam lachte zacht en schudde haar hoofd toen ik het over mijn afkomst en naam had, waarbij ik me verontschuldigde dat ik zo moeilijk verstaanbaar was. 'Maakt niet uit hoor. En ik vind het wel een bijzondere naam van je, maar Davi is inderdaad makkelijker uitspreekbaar.' was haar antwoord, waardoor ik me eventjes bijzonder voelde. Toen ik vertelde op welke specialisaties ik was aangenomen, grijnsde Sam van oor tot oor. 'Dat gaan we zeker doen ja!' riep het meisje dan ook toen ik voorstelde om de muur met foto's te behangen. Ze pakte haar camera meteen en ook ik dook letterlijk in één van mijn koffers om mijn fotocamera te pakken te krijgen. Ik griste het met roze diamantjes gedecoreerde camera-hoesje uit de koffer en ritste deze open om mijn camera eruit te pakken. Het was een simpel model wat in elke elektronicawinkel te verkrijgen was, maar deze camera was al in mijn bezit sinds mijn veertiende. Al vijf jaar gebruik ik een en dezelfde camera, maar dat maakt mij niet uit. 'We kunnen hem tegelijk maken, dan hebben we beide een foto voor als we weer weggaan.' bedacht ik me. Eigenlijk wilde ik niet aan weggaan denken, want dit zou beslist een van de beste jaren uit mijn leven worden.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

[mt.]

Johnathan Becket. outfit

Bijna op een slenterende manier van lopen kwam ik aan bij mijn kamer. Althans, het word een "onze" kamer. Ik sta voor de deur van kamer 111. Ergens had ik al het vermoeden dat mijn kamergenoot er al was. Nathans was zijn naam geloofde ik. Ik verstevigde mijn grip op de drie koffers die ik bij me had. In de ene zaten al mijn spullen, in de andere zat mijn uitklapbare keyboard en in de derde die klein was een ukelele. Ik probeerde zo goed mogelijk de deur te openen en als me dat lukt kijk ik de kamer in. Zoals ik al had verwacht zag ik Nathan. Hij zette net zijn overige spullen voor zijn bed neer. Ik sluit de deur onhandig achter me dicht en loop naar het bed toe dat was overgebleven. Die was het dichtst bij de deur en het boeide me totaal niet. Ik laat met een zucht de spullen op mijn bed neer komen en glimlach rustig maar de jongen. Ik pak de koffer waar mijn keyboard in zit en zet die op de grond neer. Ik ontpak het en zet het gelijk rechtop in de kamer. De rest van de spullen laat ik nog even voor wat het is en loop naar Nathan toe.
'Nathan was het geloof ik toch?' zeg ik vriendelijk naar de bruinharige jongen. 'Ik ben John Becket. Leuk je te ontmoeten.'
Ik steek mijn hand uit en wacht tot hij hem aanpakt of niet.

"Rebellion's are build on hope"

Adam Scott Hale

Ik sloot mijn ogen en liet een diepe zucht over mijn lippen rollen. Nog niet zo lang geleden zat ik op een paard met een cowboyhoed op koeien te vangen, en nu zit ik hier, in New York op een academie waar getalenteerde mensen een moord voor zouden doen. Ik niet. Ik deed meer auditie omdat ik iets anders wilde gaan doen dan koeien vangen. Tot mijn grote verbazing vond de school mij goed genoeg. Niet dat ik het niet leuk vond, ik vond het fantastisch, maar aan de andere kant voelde ik me schuldig voor de mensen die niet werden gekozen en het zo graag wilden.
Omdat mijn kamergenoot er nog niet was besloot ik alvast mijn gitaar en keyboard die nog beneden bij de koffers stond te halen om de leegte van de kamer te vullen met muziek. Muziek, ik hield van muziek.
Dit keer liep ik met de trap naar beneden. De trappen waren leeg, ik kwam onderweg maar een stuk of vijf man tegen. Al gauw kwam bij de hal uit, waar verschillende schilderijen hingen van, tja, Joost mag het weten. Waarschijnlijk schoolhoofden, of mensen die beroemd zijn geworden na ze op deze school hebben gezeten. Ik slenterde naar de plek van de tassen en vond ik mijn gitaar- en keyboardtas al snel. Ik tilde mijn gitaar heel voorzichtig over mijn schouder en nam de keyboardtas in mijn hand. Ze waren beide best zwaar dus wilde ik eigenlijk weer met de lift gaan, tot dat ik zag dat het nog steeds zo druk was daar. ‘’Dan niet hé,’’ mompelde ik onverstaanbaar.

[ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 14:34 ]

Hope, it is the only thing stronger than fear

Samantha Sophie Brown || Acteren & fotografie ~ Outfit

Davi snuffelde ook even in haar koffer om dan niet veel later een camera hoesje uithaalt. Deze was mooi versierd met roze diamantjes, niet echt mijn ding, maar het was wel een leuk idee om je camera te stylen. Ze haalde haar camera uit en ik keek hem bestuderend aan. 'We kunnen hem tegelijk maken, dan hebben we beide een foto voor als we weer weggaan.' stelde Davi voor en ik knikte glimlachend. "Goed idee." stemde ik glimlachend in. Ik ging naast haar staan en trok alvast een gekke bek. Ik wachtte tot Dervilia klaar stond en telde dan af."3, 2, 1! Gekke bek!" riep ik vrolijk en trok een gekke bek en ter gelijke tijd trok ik mijn foto met haar. Ik lachte even en borg mijn camera dan weer op. "Heb je zin om straks de school te verkennen?" vroeg ik Davi dan met een glimlachje.Ik wilde heel graag de school verkennen, ondanks dat ik al de vele prentjes en rondleidingen van mijn vader al eens gezien had. Maar in het echt op de eerste schooldag en zonder mijn vader was het vast en zeker veel boeiender.

[ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 17:11 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Anna Svetlana Gorbatsjov. Dans.
Outfit.

De toespraak van de directeur was afgerond en iedereen begon in grote getallen naar buiten te lopen. Allemaal leerlingen die hier net waren of hier net al een tijdje zaten. Ik wist dat velen hier voor 2 specialisaties waren, maar ik daarin tegen was hier enkel voor dans en dan nog niet eens alle stijlen. De reden ? Vrij simpel eigenlijk, ik was geboren met 1 talent, dans, en hoe graag ik ook dingen wou leren, met 1 specialisatie had je gewoon veel meer tijd om te doen waar je zelf zin in had. Ik stelde me ook recht toen iedereen ongeveer weg was. Ik zou de keuze nu waarschijnlijk niet meer hebben van in welk bed ik ging moeten slapen, maar persoonlijk gaf ik daar niet echt veel om. Zolang ik maar bevriend werd met mijn kamergenote, anders zou mijn verblijf hier dik tegenvallen. Ik nam mijn tassen die ik bij had vast en liep naar de balie om mijn sleutel te halen. Toen ik toekwam was het namelijk veel te druk geweest om hem te kunnen nemen. Ik ging op zoek naar mijn kamer en deed de deur open. Ik probeerde mijn tassen naar binnen te krijgen zonder het te doen lijken alsof ik heel mijn kast mee had, want op zich had ik echt niet zo veel mee, maar er zaten ook dingen in om mijn kamer persoonlijker te maken.
"Hey, ik ben Anna."

Finn Ryder Brussel
''Model en zang, jij?'' Antwoordde hij waarbij ik grijnsde zwakjes. Het was dus z'n wannabe gast. ''Ik acteer,'' zei ik en sierde mijn gezicht vervolgens met een zwak glimlachje. Ik liet een hand door mijn haar gaan en ging op het bed zitten en keek naar de jongen. ''Ga je zo mee naar buiten?'' Vroeg ik en mijn blik bleef op hem gericht. Uit mijn zakje haalde ik het pakje sigaretten en bedacht me dat hij misschien ook wel rookte. Het leek me sterk, maar je weet maar nooit. ''Jij ook één?'' Vroeg ik en ik hield het vuurtje onder de sigaret en inhaleerde diep. Het hielp mij meestal ontspannen wat ik erg nodig had aangezien ik van alles wel een probleem wist te maken als ik gestrest was. ''Dus jij zingt ook nog?'' Voegde ik aan mijn vraag toe en ik leunde wat naar achter en stond dan weer op. Ik was bijna altijd moe en viel altijd snel in slaap, waar ik ook was. Ik liet mijn tong over mijn lippen gaan aangezien ze erg droog waren en keek toen Ethan weer aan. Hij had vast een erg moeilijk leven dacht ik sarcastisch, hij kon zingen en was een model. Dan heb je het waarschijnlijk al gemaakt voordat ze je zelfs hebben gehoord - althans dat was wat ik altijd dacht en wat mijn vooroordeel over dat soort jongens waren. Toch leek hij me wel een aardige jongen, tot zover we hadden gepraat dan.

Sorry van het slechte stukje..

[ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 19:04 ]

Everything is illuminated by the light of our past.

Alexia Monroe

‘Dans en acteren.'Antwoordde ze,toen ik haar vroeg wat zij voor specaliteit had. Ze had met Christy dus dans. En met mij acteren. ‘Dans is echt belangrijk voor mij, acteren eigenlijk een stuk minder.'Zei ze en ik hoorde dat ze eerlijk was. 'Voor mij is acteren belangrijk. Maar het modellenwerk ook. Ik kan niet kiezen.'Grinnikte ik. Ik keek wat om me heen. En Julia ging zich omkleden gokte ik. Ze kwam terug in haar danskleding en deed haar schoenen aan. Ook deed ze er een leuk jurkje over heen. 'Ik ben zo terug.'Mompel ik waarna ik wat kleding uit mijn kast neem en naar de badkamer liep om mij daar om te kleden. Een rode broek, grijze sweater, een zwarte muts met'Whatever' er op en een ketting met 'Sexy'. Toen ik klaar was haalde ik alweer een hand door mijn haar en pakte het elastiekje van mijn pols om mijn hoofd naar voren te gooien en een hoge staart te maken. Daarna liep ik de kamer weer in. 'Rook je?'Vroeg Julia. Ik knikte. 'Ja jij?'Ze haalde een pakje sigaretten uit haar koffer. 'Ja dus.'Grinnikte ik. De klok ving mijn blik en ik kwam erachter dat ik nog tijd had. Mooi.

[ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 21:40 ]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Ethan James Doyle || Model & Zang ~Outfit

''Ik acteer,'' zei hij en een zwak glimlachje ging om zijn lippen. Ik volgde zijn bewegingen en zag hoe hij met een hand door zijn blonde haren ging en niet veel later plofte hij neer op zijn bed, iets wat ik ook maar deed op mijn eigen bed, om dan zo vervolgens mijn leegemaakte rugzak onder het bed te schuiven. ''Ga je zo mee naar buiten?'' vroeg Finn en ik keek hem zwak glimlachend aan en knikte dan. "Ja tuurlijk. Ik heb wel zin in wat frisse lucht." zei ik met een zuchtje. Ik zag hoe hij een pakje sigaretten uithaalde en eentje tussen zijn lippen stak. Ergens snakte ik ook wel naar een peuk. Gewoon om de lichte stres er af te roken. ''Jij ook één?'' vroeg hij me terwijl hij een vuurtje onder zijn peuk stak. Een grijnsje sierde mijn lippen. "Ja graag." zei ik en stond dan alvast op. ''Dus jij zingt ook nog?''vroeg hij terwijl hij even wat naar achteren leunde, maar hij stond daarna toch op. ''Dus jij zingt ook nog?'' vroeg hij me dan en weer knikte ik. "Ik heb jaren zangschool gevolgd. En doe het ook graag. Het modellenwerk is meer een hobby" legde ik dan met een glimlach uit. "Dus zijn we naar buiten? Vind ik namelijk wat fijner om te roken." zei ik dan schouderophalend. Ik wachtte even en ging dan alvast de kamer uit .

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Nathan Luke Hall || Slaapkamer – Outfit

Ik was bezig met mijn spullen uitpakken toen ik een deur hoorde open gaan, dat zou vast Johnathan zijn. Ik draaide mezelf van de kast vandaan en zag dat hij inderdaad binnen was gelopen. Hij had blond haar en was groter dan ik, niet zo veel zie ik. Hij pakt een van zijn koffers uit en ontpakte deze. Uit de koffer kwam een keyboard, zijn specialiteit was dus muziek. Hij liet de rest van zijn spullen staan en kwam naar me toe lopen.
‘Nathan was het geloof ik toch?’ Zei hij vriendelijk. ‘Ik ben John Becket. Leuk je te ontmoeten.’
Hij stak zijn hand uit en ik nam deze aan.
‘Nathan was het ja, Nathan Hall. Ook leuk om jou te ontmoeten, muziekkant neem ik aan?’ Ik knikte met mijn hoofd naar zijn keyboard, en lachte.
Met een vriendelijke glimlach liet ik zijn hand los en ging verder met mijn eigen spullen.
‘Heb je er problemen mee als ik mijn lampen in de kamer zet? Ze zijn voor mijn Youtube-video’s, maar ik wil ze ook wel in mijn tas laten als je ze liever hier niet hebt. En dat ik ze alleen gebruik wanneer ik video’s maak?’ Ik keek hem vragend aan en wachtte op zijn antwoord voordat ik zelf verder ging met uitpakken.

[ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 20:56 ]

Julia Angel Dubois
Toen ik terug in mijn kamer kwam, merkte ik dat Alexia blijkbaar ook het idee had zich om te gaan kleden. Echter was ik dus net iets eerder geweest.
‘Ik ben zo terug’ hoorde ik haar zeggen, waarna ze de badkamer in liep. Zelf pakte ik mijn kam en een elastiekje, waarna ik naar de spiegel die in onze kamer hing liep om mijn haar in te vlechten en in een staart te doen.
‘Rook je?’ vroeg ik toen Alexia weer de kamer in kwam lopen, terwijl ik ondertussen naar mijn koffer liep om er een pakje sigaretten uit te halen. ‘Ja jij?’ antwoordde ze, maar voor ik kon zeggen dat ik ook rookte, merkte ik dat ze dat al door had.
‘Ga je mee naar buiten dan?’ vroeg ik haar, want ook al rookte ik al jaren, binnen roken deed ik niet. Ik haatte het om de hele tijd in die stank rond te moeten lopen.
Zonder echt op een antwoord te wachten liep ik de kamer uit, wetend dat ze toch wel mee zou komen als ze ook wilde roken. Even twijfelde ik om met de lift te gaan, maar toen ik zag dat het daar nog steeds zo druk was besloot ik met de trap naar beneden te lopen.
Op de eerste verdieping bleef ik echter staan en draaide ik me, met een lichte grijns op mijn gezicht, om naar Alexia. ‘Of zullen we eerst gaan kijken of er nog leuke jongens op deze school rondlopen?’ vroeg ik.

Keep your head up, keep your heart strong

Johnathan Becket. outfit


‘Nathan was het ja, Nathan Hall. Ook leuk om jou te ontmoeten, muziekkant neem ik aan?’
Hij knikte naar mijn keyboard. Ik knikte en grijnsde.
Met een vriendelijke glimlach liet hij mijn hand los en die van mij liet ik rustig naast me vallen.
‘Heb je er problemen mee als ik mijn lampen in de kamer zet? Ze zijn voor mijn Youtube-video’s, maar ik wil ze ook wel in mijn tas laten als je ze liever hier niet hebt. En dat ik ze alleen gebruik wanneer ik video’s maak?’
Ik schudde mijn hoofd en grinnikte.
'Zolang je me er maar niet mee wakker maakt door de lampen in mijn gezicht te schijnen, maar hoezo? Is fotografie ook jouw specialiteit?'
Dat zou echt leuk zijn namelijk. Want dan konden we samen tips wisselen over de foto's die we maakte. Andere kanten van het perspectief zouden goed zijn. Ik liep naar mijn grote koffer en haalde er een goede canon camera uit.
'Dat is mijn extra specialiteit namelijk' zei ik en glimlachte.

"Rebellion's are build on hope"