[RPG] The Performing Arts Academy [EEN] - Speeltopics

The Performing Arts Academy, gelegen in het geweldige New York, is een kunstacademie voor mensen die het willen maken in - bijvoorbeeld - de modewereld, maar ook als schrijver, acteur of actrice en danser. De academie is een school vol kansen, in een bruisende stad die barst van de kansen. De plek waar dromen beginnen - de plek waar de toekomstige Hollywood acteurs, de oscar winnende regisseurs, beroemde fotografen, succesvolle dansers en modellen hun carrière beginnen. Talent alleen is niet genoeg op deze school, je moet sterk zijn met de heftige concurrentie die hier te vinden is. Vertrouw niemand, iedereen aast op jouw carrière in deze stad. Roddels, leugens en verhalen zullen hier de ronde doen - sommigen gebaseerd op leugens, anderen op waarheid. Kijk goed uit wie je gelooft in deze harde wereld.

Regels van de school:
- Na 11 uur is iedereen in zijn kamer.
- Meisjes komen niet in de jongenskamers, ook niet andersom.
- Iedereen volgt zijn/haar lessen. Wanneer dit niet gebeurd moet hier een hele goede reden voor zijn, anders kan je namelijk gelijk vertrekken.
- Iedereen eet gezamelijk in de daarvoor bestemde ruimtes op de daarvoor bestemde tijden (8 uur voor het ochetendeten, 12 uur middageten en 6 uur avondeten).
- Wanneer je een aantal dagen niet op het schoolgebouw aanwezig kunt zijn meld je dit en is hier een hele goede regel voor.
- Er wordt hier niemand gepest.
- Er wordt hier niet gevochten.
- De rest van de regels zijn te lezen in het schoolregelement.
- Wie deze regels niet naleeft kan op staande voet verwijderd worden.



Hoe alles eruitziet:
Slaapkamer (Maar dan natuurlijk met twee bedden)
Sportruimte
Buitenzwembad
Binnenzwembad
Zaal voor de specialisaties(elke zaal is anders en speciaal voor de specialisatie die daar gegeven wordt ingericht)
Aula/woonkamer
Aula/woonkamer 2
Aula/woonkamer buiten
Eetzaal (Maar dan met meerdere kleinere tafeltjes verdeeld over de zaal)
Theaterzaal

[ bericht aangepast op 27 jan 2014 - 21:22 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Bentley Edward Cooper

Nadat ik plaatsnam op de bank, keek Andrew een tijdje naar zijn schoenveters.
Ongemakkelijk beet ik op mijn lip.
Toen ik vroeg waar hij vandaan kwam, keek hij op. 'Uhm, ik woonde in Los Angeles, maar mijn opa en oma kwamen uit Roemenië.'
Bij het laatste trok ik mijn wenkbrauw op. 'Leuk,' grijnsde ik.
'Doe je veel als model?' vroeg hij toen aan me.
Ik knikte. 'Ik heb al wat ervaring, wil je mijn portfolio zien?' vroeg ik. Misschien was dit een stomme vraag, of was ik te opdringerig.
Weer beet ik op mijn lippen en staarde toen maar vooruit.
Er volgde een dodelijke stilte.
'Je hebt een leuk Engels accent,' zei hij toen uit het niks.
Ik keek op en keek naar zijn ogen, die echt mooi waren. 'Uhm, dankje,' zei ik toen maar met blozende wangen.

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Finn Ryder Brussel
De lift was erg druk en gelukkig had Ethan dat ook door. Mijn ogen gingen over zijn positie heen en ik deed hetzelfde alleen stond ik dan tegenover hem. ''Drie keer raden,'' zei hij met een grijnsje en hij blies de rook net als mij uit. Hij wachtte kort maar ik wou hem niet té oud of té jong gokken. Hij was zeker ouder dan mij, dat kon je zien. ''Ik ben namelijk 21, jij?'' Vroeg hij met hetzelfde grijnsje als daarnet. ''Ik ben achttien,'' zei ik kortaf en blies de rook nogmaals uit. Ik draai mij om te kijken of de lift al iets minder druk was maar bots tegen een blond meisje aan, ze heeft een oorbel in die erg opvalt en haar ogen zijn diep blauw. Even betrap ik mezelf op het staren naar haar rondingen maar ik herstelde mij snel. De peuk viel uit mijn handen en geïrriteerd rol ik met mijn ogen. Het meisje was mooi maar ik kon mezelf niet inhouden om er niks van te laten merken. Ik vond het vreselijk irritant als mensen blindeling ergens heen liepen en dan zeker wanneer ze tegen mij aan botste. Ik trapte de peuk uit en mijn blik gaat nogmaals over haar heen. Ze liep op hakken wat haar waarschijnlijk iets groter maakte dan ze eigenlijk was. ''Wil je wat aandacht?'' Zeg ik dan iets verontwaardigd en ik frons kort met een lichte grijns op mijn gezicht. Mijn hand haal ik soepeltjes door mijn haar en ik trek de zonnebril weer recht op mijn gezicht. De zon scheen hier niet, maar ik vond het wel wat hebben.

Everything is illuminated by the light of our past.

Julia Angel Dubois
Gelijk toen ik Alexia gevraagd had of we eerst even bij de jongens zouden gaan kijken, zag ik een grijns op haar gezicht verschijnen. ‘Beter idee inderdaad’ antwoordde ze.
‘Oké dan’ antwoordde ik en ik draaide me om, om de jongensafdeling op te lopen. Echter botste ik gelijk toen ik me om gedraaid had tegen een jongen aan. Nou, die jongens heb ik snel gevonden dacht ik terwijl ik in lachen uit barste. Omdat ik zijn peuk op de grond zag vallen, zocht ik in mijn tas gelijk een nieuwe die ik hem aanbood. Iets dat ervoor zorgde dat ik niet zag hoe hij naar mijn lichaam keek. ‘Sorry’ zei ik, nog steeds half lachend, terwijl ik hem mijn sigaret aanbood.
‘Wil je wat aandacht?’ vroeg de jongen verontwaardigd, waardoor ik stopte met lachen en voor heel even geïrriteerd leek te raken, maar al snel verscheen er een plagende grijns op mijn gezicht.
‘Kun jij me die geven dan?’ vroeg ik.

Keep your head up, keep your heart strong

Courtney Phebe Hall

Niet veel later naar mij kwam mijn kamergenoot binnen. Ik keek even naar al haar tassen en ik vroeg me af hoe ze ooit kon doorkomen met zo weinig. 'Hey, ik ben Anna' zei het meisje dat mijn kamergenoot voor voorlopig was. 'Hey. Ik ben Courtney. Ben jij mijn nieuwe kamergenoot? Hm, dat moet wel goedkomen denk ik' zeg ik dan tegen haar. Ik glimlach even. Ik pakte nog even de laatste spulletjes uit en zette die op de goede plek neer wanneer ik naar de deur loop. 'Hé Anna. Ik ga even door de school rondlopen. Als je mee wilt moet je me maar achterna komen, maar aangezien je nog bezig bent lijkt het me sterk dat je gelijk meegaat. Zie ik je straks weer?' zei ik glimlachend tegen haar en toen liep ik de deur uit. Ik ging naar de hal en toen richting de jongenskant. Al snel kwam ik een jongen tegen en ik besloot om een gesprek met hem aan te gaan. Ik liep naar hem toe en begroette hem. 'Hey. Ik ben Courtney en ik ben de school een beetje aan het bekijken. Weet jij al waar alles te vinden is?' vroeg ik aan hem.

That is a perfect copy of reality.

Adam Scott Hale

Ik glimlachte opgelucht toen ik hoorde dat Christy ook zong. ‘’Ik ben blij dat je ook zingt, hoeven we in ieder geval niet alleen te beginnen,’’ zei ik terwijl ik mijn hand door mijn krullen haalde. Ik bekeek haar snel van top tot teen en was blij dat ze geen gedachten kon lezen, want ze zag er zeker goed uit. En aardig was ze zeker, echt zo’n meisje waar je veel lol mee kunt hebben. Eigenlijk net zo iemand als ik. ‘’Voor mensen dansen heb ik trouwens echt respect, dat is pas echt hard werken geloof ik,’’ zei ik tegen haar terwijl ik stopte met het deuntje. Op het moment dat ze de laatste rook uitblies beet ik onhandig op mijn lip want God wat had ik weer zin in een sigaret. Toen ik in New York kwam en een poster met een foto van zwarte longen tegen roken zag, ben ik onmiddellijk gestopt.
Ze vroeg me hoe oud ik was. ‘’’tweeëntwintig,’’ antwoordde ik overdreven knikkend, alsof ik het een hele prestatie vond.
Natuurlijk, ze was hier vanwege haar droom, net zoals bijna iedereen. Ze vroeg me of ik wel blij was om op de academy te zitten. ‘’Nee, dat is het niet,’’ mijn stem sloeg wat over toen de woorden over mijn lippen rolden. ‘’Ik ben geboren en opgegroeid op een ranch in Texas, maar na achttien jaar koeien vangen wilde ik toch iets anders gaan doen. Ik wilde de wijde wereld zien, en waar kan dat beter als in New York. Eenmaal daar moest ik een richting kiezen, waar ik eigenlijk nog nooit over na heb gedacht. Economie ligt me niet, de zorg vind ik vies, slim mag ik mezelf ook niet noemen en noem zo maar op. Mijn enige talent is muziek, en toen ik auditie voor de academy deed omdat ik eigenlijk niets beters wist, werd ik nog aangenomen ook. Maar ik vind het prachtig, hoor, niet dat je denkt dat ik het niet naar mijn zin heb.’’ Ineens besefte ik dat ik eigenlijk helemaal niet van dit soort gesprekken hield, maar blijkbaar kon ik bij Christy mijn verhaal toch kwijt.

[ bericht aangepast op 9 jan 2014 - 21:59 ]

Hope, it is the only thing stronger than fear

Ethan James Doyle || Model & Zang ~Outfit

Finn ging tegenover me staan en probeerde dezelfde houding als mij aan te nemen. Ik keek hem even onderzoekend een en nam ondertussen een hijs van mijn peuk.''Ik ben achttien,'' vertelde hij me kortaf en ik knikte zacht. Ik zag vanuit mijn ooghoeken een blond meisje afkomen. Ze lette echter niet op en knapte tegen Finn aan. Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik het duo aan en iets verderop meende ik nog een meisje te zien. Zijn peuk viel uit zijn handen, waardoor hij deze geïrriteerd uitstrapte. Het meisje bood hem wel een nieuwe sigaret aan. Het nog onbekende meisje bood haar excuses aan voor hem, maar zijn reactie erop was nogal vaag. . ''Wil je wat aandacht?' vroeg hij waarop het meisje even geïrriteerd leek, maar dan toch antwoorde met een plagende grijns. Kun jij me die geven dan?’Ik lachtte zachtjes. En keek de twee even met een opgetrokken wenkbrauw aan terwijl ik nog een laatste hijs neem van mijn peuk en deze dan ook uitduwde. Het leek net alsof ik niet bestond wat mij ietsje begon te vervelen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Andrew Jase

Ik bloos een beetje en probeer zoveel mogelijk niet naar hem te kijken. Ik knik als hij vraagt of ik zijn portfolio wil zien. Opeens stormt Daniëlle de kamer binnen. Ik vloek zachtjes en sta op. 'Ik kom alleen wat pakken uit je koffer, hoor,' Zegt ze met een irritante stem. Ze opent mijn koffer en een aantal drankflessen komen tevoorschijn. Daan kijkt me verbaasd aan, maar zegt niks. Ze pakt iets en loopt weer weg. Ik open de deur voor haar en zegt net iets te hard: 'Leuk vriendje heb je uitgezocht.' Boos kijk ik haar na 'Sorry, dat was mijn zusje,' leg ik uit, en ik ga weer op de bank zitten, en nu wat dichter bij Benley. Ik hoop maar dat hij niet gehoord heeft wat Daan zei, hoewel er een grote kans is dat ze me voor de lol voor schut zet. Daan is de enige die weet dat ik ook op jongens val. Ik heb een keer hiervoor een vriendje gehad en toen betrapte ze me. Helaas ging het al snel uit, maar het gaf me wel zelfvertrouwen dat ik niet de enige ben.

Spoiler alert: you will save yourself

Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

Samantha Sophie Brown || Acteren & fotografie ~ Outfit

Dervillia moest hard lachen om mijn gekke smoel en sloeg dan haar handen voor haar mond, waardoor ik ook even gelachen had. Na onze foto stak Davi haar camera ook weg.Op mijn voorstel knikte ze waardoor ik glimlachte. 'Ja, leuk, we hebben nu toch beide geen van onze specialisaties.' zei ze instemmend waarop ik tevreden knikte. 'Maar eerst, wie neemt welk bed.' vroeg ze dan en ik keek even bedenkelijk de kamer rond. Ik had wel zo'n gevoel dat ze graag het bed naast het raam wilde dus gunde ik haar dat pleziertje. "Ik neem deze wel. Mijn koffers liggen er nu toch al op." grinnikte ik en keek haar dan vragend aan. "Gaan we nu de school verkennen? Misschien komen we wel leuke jongens tegen of zo." vroeg ik haar met een grijnsje, terwijl ik even kort kijk naar mijn mobiel en deze dan wegstak ik mijn broekzak.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Courtney Phebe Hall

'Hey Courtney mijn naam is Antony, maar noem me maar Tony en nou het is nog best grappig dat je dat vraagt, want ik geloof dat ik een beetje de weg kwijt ben' zegt de jongen die dus Antony heet. 'Nou, eh hi Tony. Leuk je te ontmoeten' zeg ik glimlachend. Ook Antony zet een klein beschamend lachje op terwijl hij zijn hand door zijn haren haalt. 'Wil je anders samen met me dit verkennen? Ik ben namelijk op zoek naar waar ik kan vragen naar de internet code' zegt hij dan met een lach op zijn gezicht. Ik lach ook even. 'Ik vind het goed. Ik heb ook wel het internet nodig namelijk. Ben jij trouwens al een Nathan tegengekomen?' vraag ik daarna aan hem en ik lach weer even. 'Dat is namelijk mijn broer die hier ook op school zit. Waarschijnlijk zul je hem vaak tegenkomen op een skateboard' zeg ik daarna tegen hem.

That is a perfect copy of reality.

Bentley Edward Cooper

Andrew knikte toen ik vroeg of hij mijn portfolio wilde zien. Een golf van opluchting ging door me heen, het was niet zo'n stomme vraag als ik dacht.
Ik prong lichtjes op van de bank en liep naar 'mijn' bed. Ik ritste mijn koffer open toen er ineens een meisje naar binnen kwam gestormd.
Zachtjes vloekend, stond Andrew op.
'Ik kom alleen wat pakken uit je koffer, hoor,' zei het meisje met een irritante stem.
Ze opende Andrew zijn koffer en er kwamen veel drankflessen tevoorschijn. Dat kan nog eens gezellig worden. Ik zette een glimlach op mijn gezicht.
Het meisje pakte wat ze nodig had en liep naar de deur, waar Andrew haar uitliet.
'Leuk vriendje heb je uitgezocht.'
Ik spitste mijn oren en draaide mijn hoofd bij.
'Sorry, dat was mijn zusje,' legde Andrew me uit.
Ik liep weer naar de bank en hij kwam dichter naast me zitten, wat ik erg fijn vond.
'Wat bedoelde ze met 'Leuk vriendje heb je uitgezocht?' vroeg ik hem, terwijl ik mijn portfolio op zijn schoot legde. 'Ben je misschien, uhmm. Val je misschien op jongens?'

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Christy Monroe

‘’Ik ben blij dat je ook zingt, hoeven we in ieder geval niet alleen te beginnen,’’Zei hij opgelucht. 'Ik ben er ook blij mee.'Glimlachte ik. Ik voel zijn blik snel over me heen gaan. Hoe zou het nu trouwens met Alexia gaan? Vond haar kamergenoot leuk, vast niet. Dat was zo vaak. Ze mocht veel mensen niet. Ik gaf ze een kans. Mijn blik gleed door de prachtige tuin. ’Voor mensen dansen heb ik trouwens echt respect, dat is pas echt hard werken geloof ik,’Hij stopte met het deuntje spelen. 'Het is soms hard werk. Maar wel super!'En hier zou ik nog veel beter worden. En hopelijk beroemd. Met zang of dans. Maar het liefst met beide. En ik zal er ook voor strijden. ’tweeëntwintig,’Antwoordde hij toen ik vroeg hoe oud hij was. En hij knikte overdreven. 'Ik negentien.'Na dat hij mij vroeg of dit mijn droom was, en ik vroeg of hij hier wél wilde zijn antwoordde hij. ‘’Nee, dat is het niet,’’Zijn stem sloeg over en ik voelde me schuldig nu. ‘’Ik ben geboren en opgegroeid op een ranch in Texas, maar na achttien jaar koeien vangen wilde ik toch iets anders gaan doen. Ik wilde de wijde wereld zien, en waar kan dat beter als in New York. Eenmaal daar moest ik een richting kiezen, waar ik eigenlijk nog nooit over na heb gedacht. Economie ligt me niet, de zorg vind ik vies, slim mag ik mezelf ook niet noemen en noem zo maar op. Mijn enige talent is muziek, en toen ik auditie voor de academy deed omdat ik eigenlijk niets beters wist, werd ik nog aangenomen ook. Maar ik vind het prachtig, hoor, niet dat je denkt dat ik het niet naar mijn zin heb.''Ik knikte kort. 'Iedereen is goed in een vak op school! En hier is iedereen supergoed. Daarom zijn we hier. Om ons talent te delen met de anderen.'Glimlachte ik hem toe.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

[ bericht aangepast op 10 jan 2014 - 17:15 ]

Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

Andrew Jase

'Wat bedoelde ze met "Leuk vriendje heb je uitgezocht?" Ben je misschien, uhmm. Val je misschien op jongens?' vraagt hij. Ik voel mijn wangen rood worden. Zachtjes knik ik. 'Ja. En nu zegt ze de hele tijd dat soort dingen,' zeg ik. Ik schrik er zelf van. Dit is de eerste keer dat ik zomaar tegen iemand die ik niet ken mijn grootste geheim vertel. Ik open zijn portfolio en bekijk de foto's. Ze zijn stuk voor stuk heel erg mooi, maar ik durf niks te zeggen. Ik kijk er gewoon naar en soms kijk ik op om naar hem te kijken. Na een tijdje heb ik alle foto's gezien. 'Het zijn mooie foto's,' zeg ik, en ik geef het portfolio weer terug. Ik wil heel graag iets zeggen maar durf dat niet omdat ik bang ben dat het raar klinkt ofzo. Nu vindt hij me waarschijnlijk raar omdat hij nu weet dat ik homo ben. Zelfs als mensen niet tegen homo's zijn, ze zullen je toch anders gaan behandelen. Dat is ook de rede dat ik het niet zeg. Danielle komt weer binnen gerend maar als ze me boos ziet kijken rent ze weer weg.

Spoiler alert: you will save yourself

Adam Scott Hale

Er viel een korte, ongemakkelijke stilte. Zoekend naar mijn woorden keek ik ongemakkelijk heen om een onderwerp te vinden. ‘’De introductie van de zangles begint toch om één uur, toch?’’ Vroeg ik haar. Ik was niet echt zenuwachtig voor de introductie, maar ik had er juist heel veel zin in. Ik was benieuwd wat ik moest verwachten van de lessen, de leraren en de klas. ‘’Wat zing jij eigenlijk graag?’’ Ik trok een wenkbrauw op en begon weer wat te tokkelen. ‘’Ik zing eigenlijk van alles een beetje, maar met rappen of opera moet je bij mij in ieder geval niet aankloppen,’’ lachte ik. ‘’Maar goed, we zijn hier om te leren dus wie weet,’’ zei ik met een grinnik in mijn stem. Uit mijn broekzak haalde ik mijn nieuwe iPhone die ik als afscheidscadeau had gekregen tevoren en zette de camera aan om wat foto’s van de tuin te maken. ‘’Kunnen ze thuis zien waar ik ben,’’ zei ik met een glimlach terwijl ik een foto van de omgeving knipte. ‘’Smile!’’ zei ik vrolijk tegen Christy terwijl ik mijn camera op haar richtte.

Hope, it is the only thing stronger than fear