• Ben jij tussen de 16 en 21 jaar oud, en heb je altijd al gedroomd in een film te spelen? Meld je aan via www.inthemovie.com en wij nodigen vier jongens en vier meiden, totaal onervaren, uit om mee te spelen in onze film!

    Zal de droom van de acht jongeren uitkomen? Zelf denken ze van wel en melden zich, vol enthousiasme, aan. Tot hun grote verbazing worden ze uitgekozen en worden ze van huis opgehaald en naar de locatie gebracht.
    Aangekomen op de locatie krijgen ze instructies en worden ze per busje naar de plek van filmen gebracht. Maar wanneer ze daar aankomen en uitgestapt zijn, rijd het busje met een noodvaart weg. Ze zijn in de val gelopen. Hoewel ze niet verwachten dat ze nog in een film spelen, is dat fout gedacht. De jongeren zijn deel van een reality show genaamd; We know how to survive.
    De jongeren moeten zien te overleven in het beboste terrein terwijl, zonder dat zij het weten, er camera's op hun gericht zijn.
    Liefde, haat, vriendschap, leugens en teamwork spelen een grote rol in deze show.

    ~De story
    ~Rollentopic

    Rollen;
    Jongens; NOG EEN PLEK!
    ~ Emrys Einion Cyffin||17||RlN||
    ~ Jake Dylan Cooper||17||quin98||
    ~ Sergio Rafael Madiedo||20||IcanBreathe||
    ~ Sem Varrell||21||Chiroptera||

    Meiden; VOL!
    ~ Isabeau Sky Ferina||16||Enface||
    ~ Eos Meraya Aquilon||18||Maximesa||
    ~ Raven Ariana mcCalley||20||Eavan||
    ~ Alexandra Udinov||20||Tonkin
    ~ Alaska Swan||19||MiIls

    Regels;
    - Leeftijden verschillend graag!
    - Ik wil het liefst wat ervaren rpg’ers, en mensen die gemotiveerd zijn
    - Maximaal 1 personage per account
    - Géén perfecte personages. Iedereen heeft zijn minpunten wel
    - Geen ééndagsvliegen die na een paar reacties of topics al stoppen
    - Er is een minimum aantal woorden en dat is 300. Ik wil dat je, je eraan houd. Halve zinnen tellen niet! Gebruikt omgeving, gedachten etc.
    - Naamsverandering doorgeven
    - Alleen meedoen wanneer je het zeker weet
    - Bestuur alleen je eigen personage.
    - OOC tussen haakjes of in het praattopic
    -Alleen RlN opent nieuwe topics. Tenzij anders vermeld
    - 16+ is toegestaan, maar het gaat hier niet alleen maar om.
    - Let op je Nederlands
    - Houd rekening met elkaar! Niet iedereen heeft elke dag de tijd om te reageren. Daarom wil ik dat het rpg géén sneltrein wordt, maar reageer wel minimaal 2 keer in de week
    - Wacht minimaal 2 posts na jouw eigen post voor je weer reageert, dit is dan zodat mensen die nog in moeten springen makkelijker mee kunnen komen


    The beginning;

    Iedereen wordt bij zijn huis opgehaald per taxi en worden naar de locatie gebracht. Daar krijgen ze zometeen verder te horen wat er gaat gebeuren, als ze er allemaal zijn!

    [ bericht aangepast op 18 feb 2014 - 13:05 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    IcanBreathe schreef:
    (...)

    [Ik wijs je er alleen maar op omdat je nieuw bent dus ik vind jou reactie daar op een beetje kinderachtig]
    [Ja, ik weet zelf ook wel dat mn post te kort was hoor, maar ik vind het niet nodig dat je dan meteen op de regels wijst, als ik nou met een post van twee zinnen aan kom zetten, was het iets anders geweest. En dit niet om de bitch uit te hangen, maar snap je mn punt een beetje? :')]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Tonkin schreef:
    (...)[Ja, ik weet zelf ook wel dat mn post te kort was hoor, maar ik vind het niet nodig dat je dan meteen op de regels wijst, als ik nou met een post van twee zinnen aan kom zetten, was het iets anders geweest. En dit niet om de bitch uit te hangen, maar snap je mn punt een beetje? :')]


    [Ja het is al goed, het viel me eigenlijk alleen op omdat ik merkte dat je post sowieso een beetje achterliep op de rest van het verhaal
    Anyways genoeg er over]


    It's very important for you to believe that you are the one

    IcanBreathe schreef:
    (...)

    [Ja het is al goed, het viel me eigenlijk alleen op omdat ik merkte dat je post sowieso een beetje achterliep op de rest van het verhaal
    Anyways genoeg er over]
    [Uhu, ik ben heel druk met school, werk en stage, dus ik heb nooit de tijd om alles bij te lezen... Maar oké, zand erover *O*]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Tonkin schreef:
    (...)[Uhu, ik ben heel druk met school, werk en stage, dus ik heb nooit de tijd om alles bij te lezen... Maar oké, zand erover *O*]


    (Yes, lief samen spelen :') Om het gelijk maar even duidelijk voor je te maken, niet gemeen opvatten, Sem, Sergio, Sky, Eos en Raven zitten al in de bus. Emyrs zit volgens mij nog in de loods net als Jake. Voor de rest weet ik het ook niet eigenlijk. Er is overigens ook een praattopic, mocht je dat nog niet weten)

    Let's keep the peace in here, please...
    Ik ga nu Emrys maken, Jacco :Y)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Emrys Einion Cyffin

    Voelde ik me alleen? Ja. Voelde ik me achtergesteld? Helemaal. Voelde ik me genegeerd? Zekerweten!
    Er komt een zachte, ontevreden zucht uit mijn mond en ik steek mijn handen in de zakken van de hoodie die ik aan heb en ik wandel de loods door. Ik hoorde de mannen ons meededelen dat we naar de bus moeten gaan, en al snel is iedereen om mij heen verdwenen. Wat doe ik toch fout? Ik probeer gewoon gesprekken aan te gaan, en iedereen negeert me gewoonweg. Misschien moet ik gewoon wat sneller op mensen afstappen, minder onzeker overkomen, dan komt het wel goed.
    Wanneer uiteindelijk de gehele loods leeg is besluit ik ook mijn weg nasr buiten te banen. Ondereeg naar de deur pak ik mijn mobiel en WhatsApp ik mijn broer. Al snel krijg ik een berichtje met motiverende woorden en ik glimlach tevreden. Als ik hem toch niet had dan zou ik het echt niet meer weten. Met een rechte rug en opgeheven hoofd ga ik de deur door naar buiten. Ik zie nog een aantal mensen in het busje stappen en ik zucht even kort. Gewoon erheen gaan en instappen. Net op het moment dat ik naar het busje wil gaan komt er iemand aangelopen.
    "Ik ben Alex, leuk jullie te ontmoeten," ik zet meteen een stap naar voor en glimlach vriendelijk terwijl ik mijn hand even door mijn haar haak en hem vervolgens naar haar uitsteek.
    "Emrys," stel ik mezelf met een vriendelijke houding en uitstraling voor. "Had je vertraging?" Vraag ik vervolgens nieuwsgierig en ik bekijk haar even. Dan valt mijn blik op de chauffeur die ongeduldig naar ons wenkt.
    "Ik eh... ik wil je niet opjagen, Alex, maar ik denk dat we naar het busje moeten. Die brengt ons naar de filmlokatie," glimlach ik en ik zwaai even naar de chauffeur, zodat hij weet dat we eraan komen. Ik neem mijn koffer, die ik gelijk mee naar buiten had meegenomen, vast en zet een stapjr richting de bus. Wel blijf ik op Alex gefocust en hoop dat ze mee loopt.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alexandra Udinov

    Nadat ik me voorstelde, stapte de blondje jongen meteen naar voren. De rest van de deelnemers waren al richting een busje gelopen, waarom deden ze dat?
    Ik keek verbaasd naar de rest, totdat ik me wendde tot de jongen die zijn hand uitstak.
    Snel pakte ik mijn sigaret over naar mijn linkerhand, om zijn hand aan te nemen.
    'Emrys,' stelde hij zichzelf voor. Hij kwam vriendelijk over. Ik pakte zijn hand aan en schudde deze even. Hij had grote, mannelijke handen.
    'Leuke naam,' zei ik toen ik zijn hand losliet en een hijs nam van mijn sigaret.
    'Had je vertraging?' vroeg Emrys me nieuwsgierig.
    'Ja, die taxi's hier zijn niet wat ik gewend ben,' zuchtte ik toen een beetje gefrustreerd door de late opkomst van mijn taxi.
    'Ik eh... Ik wil je niet opjagen, Alex, maar ik denk dat we naar het busje moeten. Die brengt ons naar de filmlocatie,' glimlachte hij en hij zwaaide naar iemand.
    Toen ik me omdraaide zag ik dat de chauffeur van het busje een beetje gepikeerd naar ons keek.
    'Oeps, ik dacht dat dat hier was,' zei ik toen stom. Ik nam snel de laatste hijsen van mijn sigaret en gooide deze op de grond. Ik pakte mijn beide koffers en handtas en moest rennen om Emrys bij te houden.
    'Dusss, waarom doe je eigenlijk mee als ik vragen mag?' vroeg ik Emrys toen ik mijn koffers aan de chauffeur gaf, die ze op zijn beurt weer in de bus gooide.
    Ik liep rustig naar de ingang van de bus, wachtend op Emrys. Ik zocht in mijn hoofd naar de meest elegante manier om in de bus te stappen. De opstap was namelijk niet zo hoog, maar ik had een best kort jurkje aangedaan, nou ja, je weet het wel.
    Ik keek snel om me heen om te kijken of er mensen naar me keken en holde toen snel de bus in.
    De bus zat redelijk vol en een beetje kijkend van wat ik moest doen, glimlachte ik maar.
    'Hoi, ik ben Alex!'
    Ik ging snel ergens zitten en hoopte dat Emrys naast me kwam zitten. Ik kende hem namelijk beter dan de anderen en ik wil niet alleen zitten.


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Bij deze is de regel; Wacht minimaal twee posts na het jouwe, opgeheven. Wanneer het weer te snel gast kan deze regel altijd nog terug komen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Emrys Einion Cyffin

    "Leuke naam," zei Alex toen ze mijn hand even had geschud. Ik glimlach wat verlegen. Zo een compliment heb ik nog niet gehad. Vaak was het zo van; Wat een rare naam. Hoe zijn je ouders daarop gekomen? Hadden je ouders een hekel aan je of zo. Dit compliment doet me dus best goed. Het betekend voor mij dat ik niet zo onzeker moet zijn over mijn naam.
    "Ja, die taxi's hier zijn niet wat ik gewend ben," zuchtte Alex op mijn vraag en ik kijk even aandachtig naar haar.
    "Oeps, ik dacht dat het hier was," hoor ik Alex zeggen waarna ze achter mij aan komt. Eenmaal naast mij houd ze weer in en ik glimlach naar haar.
    "Dusss, waarom doe je eigenlijk mee als ik vragen mag?" Ik knik even en bewaar deze vraag even tot we in de bus zitten. Ik geef net als Alex mijn koffer aan de chauffeur en volg haar de bus in. Ik lach even als Alex zichzelf luid voorsteld met; "Hoi, ik ben Alex!".
    Ik ga snel de bus in en ga naast haar zitten. Met een glimlachje kijk ik naar een paar andere personen in de bus.
    "Ik doe mee omdat het wel een droom is van mij om in een film te komen. En mijn broer dwong me ook min of meer, maar heel erg vond ik dat niet. Toen ik eindelijk mail terug kreeg dat ik in de selectie zat was ik over de toeren van blijdschap," lach ik zacht en kijk Alex aan.
    "Waar kom je eigenlijk vandaan? Omdat je zei dat je de taxi's hier niet zo gewend bent?" Vraag ik nieuwsgierig en ik kijk even kort het busje rond, waarna ik mijn blik weer nasr Alex wend. Ik was wel blij dat ik nu iemand heb om mee te praten.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alexandra Udinov

    Nadat ik hem had verteld dat hij een leuke naam had, glimlachte hij verlegen.
    'Heeft dat nooit iemand tegen je verteld of zo?' lachte ik. 'Waarom kijk je zo verlegen?'
    Niemand in de bus had nog iets gezegd en ik sloeg een beetje nerveus mijn benen over elkaar. Ik staarde naar de best grijze lucht buiten. Alsof het bijna ging regenen.
    'Ik doe mee, omdat het wel een droom is van mij om in een film te komen. En mijn broer dwong me ook min of meer, maar heel erg vond ik dat niet. Toen ik eindelijk mail terug kreeg dat ik in de selectie zat, was ik over de toeren van blijdschap,' lachte Emrys zacht en keek me aan.
    'Oh, wel leuk dat je een broer hebt die je zo support,' zei ik als enigste en ik speelde met een los plukje haar.
    'Waar kom je eigenlijk vandaag? Omdat je zei dat je de taxi's hier niet zo gewend bent?' vroeg Emrys nieuwsgierig.
    'Ik kom uit Londen, maar ik woon al een paar maanden in de Verenigde Staten, een beetje overal en nergens. Los Angeles, Las Vegas, San Fransico, New York, Miami, Washington. Noem maar op,' lachte ik naar hem. 'Ik woon een beetje overal en nergens. Daarom wilde ik meedoen aan dit alles, om een beetje houvast te hebben in mijn leven,' zei ik en wreef over mijn nek, waar mijn tattoo zat.
    'Ik heb best een vervelende jeugd gehad namelijk, vandaar de houvast. Maar daar heb ik het liever niet over, eigenlijk,' zei ik zacht en glimlachte zwakjes.


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Raven Ariana McCalley

    Sky, Sergio, Eos en Sem. Dat waren op zijn minst vier namen die ik kon koppelen aan gezichten, en dus vier mensen die ik niet meer moest gaan omschrijven om door te krijgen wie wie is.
    ‘Dankje,’glimlachte ik naar Sergio toen hij het pepermuntje in mijn hand legde en ik hem in mijn mond stopten terwijl hij de rest die er een wilde ook een gaf. Sem had zijn hand naar me uitgestoken om zichzelf voor te stellen, waarop ik deze aannam en ook mezelf nogmaals voorstelde. ‘Raven, ook aangenaam,’ reageerde ik en liet vervolgens mijn ogen nieuwsgierig over iedereen heen glijden. Ik was benieuwd wat er allemaal zou gaan gebeuren, en of we allemaal samen zouden gaan spelen of misschien apart. Behalve het bericht dat we mee mochten doen, stond er verder niks in de brief. Hopelijk wisten we dan ook snel meer.
    ‘Ik ben best benieuwd waar ze ons nu weer heen gaan brengen,’ klonk het vanuit Sky waarop ik bedenkelijk knikte en een vlugge blik uit het raam wierp. ‘Anders ik wel,’ mompelde ik en streelde onbewust lichtjes met mijn vinger over de lijnen van de tatoeage die op mijn boven arm zat. Sommige waren namelijk nog steeds lichtjes voelbaar ondanks dat deze toch al een tijdje erop zat.
    Met een diepe zucht richten ik me weer op de rest waar ik bijzat en zag vervolgens hoe nog een jongen en een meisje de bus in kwamen. Het leek me nu dat we compleet waren en hopelijk snel konden vertrekken, ik was het wachten nu inmiddels wel meer dan beu. ’Hopelijk hetgeen waar we nu naar toe gaan gewoon de studio, en niet weer een of andere rare loods,’ bracht ik vervolgens uit als reactie op Sky haar woorden. Mijn vingers waren inmiddels gestopt met het strelen van mijn tattoo, en gleden nu een keer lichtjes door mijn rode lokken.


    [Sorry voor wederom een korte post, ik moet echt nog even inkomen merk ik zelf. ]

    [ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 22:46 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [^ Alex is een meisje, aangezien je schrijft dat er twee jongens de bus inkomen :W]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    [Oeps, sorreh. Heb het aangepast. ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Eos Meraya Aquilon
    (op mn telefoon dus ik weet niet precies hvl woorden ik heb :$)

    Het gesprek nam een wending en het ging plotseling over de plek van bestemming. De koffers moesten mee, waarschijnlijk gingen we dan naar een hotel om onszelf te kunnen installeren, en gingen we daarna naar de studio. Dat was althans wat ik dacht. Dat we naar de studio ging kon ook goed. Ik keek opzij naar Sem, ergens leek hij nog steeds op een antwoord te wachten, wat me ergens niet verbaasde. 'Wat versta je precies onder een beginner en wat precies onder een gevorderde?' vroeg ik uiteindelijk maar. Het was niet bepaald een onderwerp waar ik graag over praatte, maar het was onbeleefd om helemaal niks over mezelf te vertellen gezien ook hij zijn best deed. Bovendien wilde ik nog steeds weten of hij ook gitarist was. Hij deed me enorm denken aan een jongen die ik op de orion music awards had gezien. Ik zat toen in de eerste en had in het voorbijgaan perongeluk cola op zijn shirt gemorst. Bij het zien van hem, wat ik in de eerste bij praktisch ieder enigszins aantrekkelijk mannelijk ras had, begon ik onzin uit te kramen. Ik zei dat ik wel een reserveshirt bij me had, waarop hij in de lach schoot. Toen ik me realiseerde dat het natuurlijk een jongen was verontschuldigde ik me en bood ik aan een nieuwe cola te halen, terwijl het mijn cola was die ik had gemorst. En als toppunt riep ik ook nog eens dat hij goed speelde terwijl hij nog niet eens was geweest. Als het kon zou ik de hele eerste van de middelbare school opnieuw doen, al was het maar om dat soort dingen te voorkomen. Ergens bedacht ik me hoe gênant het zou zijn als Sem bijvoorbeeld die jongen was. Als zoiets het geval was zou ik hem waarschijnlijk ontlopen. Nu was het ook in mijn voordeel dat ik ook ontzettend veranderd was ten opzichten van de eerste. Van acne, beugel en een buikje, al begon rond die tijd ergens mijn anorexia de kop op te steken, naar geen acne, rechte tanden en een lichaam wat ze maar moesten accepteren. In mijn hele leven had ik nog nooit een meisje ontmoet dat tevreden was over haar figuur. Ik besloot een uitzondering op die regel te zijn. Ik vroeg me af in hoeverre er een fornuis zou zijn waar we zouden verblijven. Er stapte nog meer mensen in. Misschien dat we dan eindelijk konden vertrekken. Als we nog langer zouden wachten was de kans groot dat ik last zou krijgen van spanning en naar het toilet moest.


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

    Isabeau Sky Ferina
    In mijn ooghoeken zag ik Sergio terug in zijn stoel zakken nadat hij de hand van Sem geschud had, hoewel hij nu direct aan het gangpad zat. Ook Raven schudde Sem zijn hand, 'Raven, ook aangenaam,’ had ze gezegd. Ik ging wat meer onderuitgezakt zitten toen Eos niet meer op mijn woorden reageerde en weer terug in gesprek ging met Sem. Ook prima. Raven was de eerste die op mijn woorden reageerde, ‘Anders ik wel,’ mompelde ze. Mijn blik werd afgeleid door haar vingers die haar arm afwezig streelde toen ik beter keek zag ik dat het de lijnen van haar tatoeages waren die ze volgde. Ik bedoel ik had haar tatoeage al eerder gezien, hij was vrij groot, maar ik had nu pas de tijd genomen om hem echt te bekijken. Ik vond hem wel tof, voor mezelf vond ik het niets maar bij andere kon ik het wel waarderen. Sleeves waren gewoon niet echt voor mij weggelegd.
    Ook wat meer op mezelf gericht hield ik me bezig met het ontwarren van mijn oortjes, die krengen zaten om de minuut in de war. Behoorlijk frustrerend. Nadat ik tenminste een oortje had ontward stopte ik het in mijn oor die zich bij het raam bevond, zo kon ik de rest ook nog prima horen maar ook mijn muziek. Ik luisterde bijna altijd muziek, zelfs als ik ging slapen. Sterker nog, zonder viel ik moeilijk in slaap. Anders raakte ik continu afgeleid en was ik de halve nacht bezig met van alles behalve slapen, in vakanties kwam het regelmatig voor dat ik om half 3 uit mijn bed stapte om beneden film te gaan kijken of iets anders wat me op dat moment leuk leek. Mijn ouders waren toch amper thuis, vooral in de vakanties gingen ze vaak naar curaçao of een ander vakantieland. Vroeger hadden ze me nog wel meegevraagd, maar na tientallen afwijzingen namen ze de moeite niet meer om het te vragen. Wat had ik daar te zoeken met alleen mijn ouders als ik hier mijn vrienden had?
    Ik schudde mijn hoofd om mijn gedachte weer bij de tijd te houden en mijn ogen vielen op de jongen en het meisje die ook de bus in kwamen gelopen. 'Hoi, ik ben Alex' had het meisje gezegd voordat ze ging zitten. Ik had even kort gezwaaid naar het meisje, als teken van begroeting. Ik had haar nog niet eerder gezien, de jongen had in de loods gezeten maar ik was er zeker van dat zij er niet bij was. Waarschijnlijk net aangekomen.
    ’Hopelijk hetgeen waar we nu naar toe gaan gewoon de studio, en niet weer een of andere rare loods,’ had Raven gezegd en ik knikte bevestigend. 'Ik hoop het ook, ze konden ons beter gelijk naar de studio sturen. Dit heen en weer gereis is niet echt heel chill' zei ik en ik haalde mijn schouders even nonchalant op. Niet dat ik wat te klagen had, ik zou in een film gaan spelen, maar de gang van zaken was gewoon vreemd.