• De credits gaan allemaal naar Rapunzel. Ik open alleen het nieuwe rollentopic

    Ongeveer zes tot tien jongeren gaan in de kerstvakantie mee op een kamp van school. Ze gaan op kamp in een bosachtig gebied. Ze vinden het kamp maar saai en besluiten sneaky weg te sluipen van de groep om het gebied zelf te verkennen.
    Na urenlang door de bossen rond gedoold te hebben komen ze uit bij een groot, oud en verlaten huis. De jongeren besluiten hier te blijven, niet wetend wat voor vloek er rust op dit huis. De jongeren komen er te laat achter wat deze vloek in houdt en raken ingesneeuwd. Nu zijn ze gedwongen te overleven in dit huis waar maar rare dingen in gebeuren. Zo verdwijnen er wel eens mensen, die zomaar uit het niets terugkomen zonder dat ze weten dat ze überhaupt weg waren.
    Kunnen de jongeren hier nog op tijd weg komen of wordt deze domme actie hun fataal?


    Wat informatie over de vloek en wat er gebeurd is:
    De McAllister familie was zeer rijk en welvarend. Ze hadden een prachtig huis in het bos gekocht waar iedereen jaloers op was. Met name een van de houthakkers uit dat bos. Hij was een fanatiek natuurbeschermer en deed er alles aan om het bos te beschermen. Hij baalde erg het huis van de McAllister's zich in het bos bevond. Na drie jaar kon hij er niet meer tegen en sloop hij s'nachts het huis van de McAllister's in. Hij vermoorde ze stuk voor stuk met zijn bijl en verstopte hun lichamen ergens in de kelder van het huis. Nu hebben de McAllister's besloten zich te wreken op iedereen die hun huis betreedt door hen te teisteren met een vreselijke vloek. Ze laten mensen verdwijnen en verschijnen zonder dat ze er zelf iets tegen kunnen doen, drijven mensen tot waanzin en vermoorden tot slot ook nog mensen uit woede richting de vreselijke houthakker die hun hele familie uitmoordde.


    De regels:
    (Gelieve deze door te lezen voor je überhaupt begint met het aanmaken van je rol)
    • Er is een minimum van 200 woorden.
    • OOC is altijd alleen in het praattopic.
    • 16+ is toegestaan, houd het netjes.
    • Je bestuurt alleen je eigen personage(s)
    • Niemand is perfect.
    • Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
    • Let op spelling en interpunctie.
    • Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    • Denk goed na voor je meedoet.
    • Max. 2 Personages per persoon. (Man en vrouw)
    • Alleen ik maak de topics aan! Tenzij ik daar iemand anders voor vraag.
    • Houd bij het aanmaken van rollen het aantal mannen en vrouwen een beetje gelijk.
    • Van te voren wordt er niet besproken wie een relatie krijgt met wie.
    Als je je niet aan deze regels houd, zal ik je moeten kicken uit deze RPG.


    Het invullijstje:
    Naam:
    Leeftijd: Minimaal 18
    Geslacht:
    Uiterlijk mét foto: (Niet iedereen is perfect)
    Innerlijk: (Probeer te varïeren. Niet iedereen is bitchy en/of lief.)
    Geschiedenis: (Vertel wat over het verleden van je personage)
    Extra: (Eventueel extra dingen over je personage, hieronder kunnen vallen: fobiën, huisdieren etc.)


    De rollen:
    x Jongens
    • Chase Carter x RapunzeI
    • Noah Riker Constantines x Teresa x 1.1
    • Micardo ... ... x Walt
    • Gereserveerd x xLout
    • Jongen

    x Meisjes
    • Raven May Winter x Roww
    • Cassie Elora Mears x Lethe x 1.1
    • Athalia Sevillia Espironaz x Sillage x 1.1
    • Evangeline "Eve" Valentina Beaumont x Serenitae x 1.2
    • Agnes Meryl Ellery x Pompeij

    Geesten van McAllister's (maximaal 4)
    • Euphemia (Mia) Ainsley Cresent McAllister x Snowqeeun
    • Lily McAllister x Ardina

    Belangrijke topics:
    x Praat Topic


    [ bericht aangepast op 9 feb 2014 - 19:22 ]


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial



    Why don't you just... I don't know... shut the fuck up?


    You know I love you. (cat)


    Ik dacht ik zet hem even in een spoiler.

    Explicit language. (N)

    [ bericht aangepast op 29 jan 2014 - 21:02 ]


    help

    Sillage schreef:
    (...)


    Nee, I'm sorry - maar jullie weten waarom 't niet gaat.


    •

    Walt schreef:
    (...)

    Nee, I'm sorry - maar jullie weten waarom 't niet gaat.


    Mahw, ik vind het ook jammer. :/


    help

    Walt schreef:
    (...)

    Nee, I'm sorry - maar jullie weten waarom 't niet gaat.


    Ik weet het. :3 Maar vind het alsnog jammer ;/


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    -

    [ bericht aangepast op 29 jan 2014 - 21:30 ]


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    Weet je wat – Fuck alles.
    Ik wil Micardo terug en ik wil met hem spelen ook.

    Ik ga 'm wel een beetje aanpassen.


    •

    Walt schreef:
    Weet je wat – Fuck alles.
    Ik wil Micardo terug en ik wil met hem spelen ook.

    Ik ga 'm wel een beetje aanpassen.




    IK HOU VAN JE!!!!


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    Agnes heet Agnes Meryl Ellery. (:


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Sillage schreef:
    (...)



    IK HOU VAN JE!!!!


    LOVEYOU2.


    •

    Serenitae schreef:

    Naam: Evangeline "Eve" Valentina Beaumont. Hoewel ze het zelf fijner vindt om als Evangeline aangesproken te worden, verbastert men het meestal toch. Eve is dus een veelgebruikte bijnaam.
    Leeftijd: Twintig jaar. Ze verjaart op vijfentwintig augustus.
    Geslacht: Vrouwelijk.
    Uiterlijk: Evangeline is de trotse eigenaar van natuurlijke, bruinblonde lokken die van zichzelf een mooie slag hebben. Ze heeft haar haren nog nooit geverfd en is ook niet van plan om van haar natuurlijke kleur af te wijken, hoewel ze -ze graag nog iets blonde zou zien. Daarnaast heeft ze een paar gifgroene kijkers, die ze graag accentueert met een laagje mascara rondom haar wimpers en een bruinkleurige oogschaduw.
    Naast haar haren en ogen, is ze ook blij met haar gevormde wenkbrauwen, waar ze weinig werk aan heeft en meestal laat voor wat het is. Over het algemeen is Evangeline erg tevreden over haar uiterlijk. Ze heeft een paar volle lippen en iets bredere neusvleugels, hoewel haar neusbrug vrij lang en smal is. Haar huid is melkachtig van kleur en hier en daar zijn enkele oneffenheden, zoals sproetjes en moedervlekken, te bekennen.
    Evangeline heeft een lengte van één meter vijfenzestig en is vrij tenger qua postuur. Aangezien ze nogal mager oogt, heeft ze ook geen opvallende, vrouwelijke vormen zoals ze had gewenst. Haar heupen zijn ver genoeg ontwikkeld, maar haar billen en borsten hebben helaas weinig vorm gekregen tijdens haar groei.
    Haar kledingstijl is netjes en vrouwelijk. Ze heeft rokjes en jurkjes in verschillende soorten en maten en draagt graag bijbehorende accesoires, zoals een dure ketting of prachtige oorbellen. Evangeline probeert haar kledingkeuze altijd zo klassiek mogelijk te houden, hoewel ze graag speelt met de ouderwetse en moderne culturen.
    Ze doet niet aan tatoeages of piercings, mede door het feit dat haar ouders hier streng tegen zijn.
    Innerlijk: Evangeline staat bekend als een beleefde dame die nooit voor haar beurt zal praten en zich enkel in een gesprek mengt mits dit nodig is. Ze is hartelijk, zachtaardig en goedgemanierd, hoewel mensen haar vaak als een arrogant type inschatten, mede door haar kaarsrechte houding. Als je haar namelijk nog niet zo goed kent, lijkt Evangeline erg mysterieus en weet je niet zo goed wat je van haar kunt verwachten. Ze kan namelijk erg onverwacht uit de hoek komen, vooral omdat men haar als een 'gewone', welvarende vrouw ziet en haar misschien niet zo slim inschat.
    Naarmate je haar beter leert kennen, zul je zien dat Evangeline eigenlijk een intelligent, serieus en open type is. Ze zal altijd een stiller muisje zijn, aangezien ze liever luistert dan praat, maar je kan erop rekenen dat ze altijd voor je zal klaarstaan en je graag goede adviezen geeft. Ze is een luisterend oor en zal ook nooit je geheimen doorvertellen, aangezien Evangeline weet dat roddels vaak als vooroordelen de bus uit zullen komen. Ze heeft een hekel aan vooroordelen, zeker omdat ze er zelf regelmatig mee geconfronteerd wordt.
    Naast deze feiten is Evangeline ook eerlijk en trouw. Ze is erg kalm en beheerst, hoewel je haar niet bang moet maken. Als er iets is waar ze boos om wordt, is het als iemand haar angst aanjaagt.
    Geschiedenis: Evangeline werd geboren in het Franse Rochefort, waar ze samen met haar oudere broer, Louis, en haar ouders woonde. Haar ouders, Mary-Lou Huntington en Laurent Beaumont, waren beiden erg welvarend en ontmoetten elkaar tijdens een zakenreis.
    Ze leefde een zorgeloos leven en had een fijne jeugd, maar zodra Evangeline twaalf werd, verhuisde ze samen met haar familie naar Amerika, het vaderland van haar moeder. Sindsdien is ze nooit meer uit Amerika vertrokken.
    Evangeline heeft op verschilende kostscholen gezeten, maar zodra haar broer ging studeren, hebben haar ouders in overleg met haar -haar toch naar een particuliere school laten gaan, waar ze uiteindelijk verschillende vriendinnen maakte en een van de fijnste tijden uit haar jeugd beleefde. Verder is haar leven niet heel bijzonder geweest tot nu toe, aangezien haar ouders haar snel in bescherming namen en haar broer hier ook graag een handje mee hielp. Ze heeft nog steeds veel contact met Louis en haar vader, hoewel ze sinds kort minder met haar moeder spreekt dan voorheen.
    Momenteel studeert Evangeline psychologie, aangezien ze graag bezig is met mensen helpen en het uitvogelen van de gedachten van een individueel organisme.
    Extra: Evangeline is linkshandig en spreekt vloeiend Frans, haar tweede moedertaal is Engels. Daarnaast is ze bang voor het donker, aangezien haar broer haar één enkele keer vreselijk liet schrikken in de nacht toen ze klein was, waardoor het eigenlijk als een soort trauma is achtergebleven.


    Evangeline is helemaal bijgewerkt.


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Micardo Guiseppe Vercini
    •••




          • Persoonlijke Gegevens

          Naam
    Micardo Guiseppe Vercini

          Roepnaam
    Mica • Micardo

          Afkomst
    Venetië, Italië

          Leeftijd
    21 • December 31, 1992

          Studie
    Psychologie


          • Relationele Gegevens

          Gezin
    † Vader – Guiseppe Salvator Vercini
    † Moeder – Amorelia Florentina Vercini
    † Zusje, 4 jaar – Florentina Julyia Amarante Vercini


          Familie
    Grootmoeder – Julyia Gabriëlla Victorian


          • Karakteristieke Gegevens

    Micardo – ook wel bekend als Mica – is op het allereerste gezicht een stille, ietwat verlegen jongeman die eerder de eenzaamheid boven het gezelschap van andere personen zal verkiezen. Alhoewel Micardo zichzelf hierdoor door middel van verschillende manieren op de achtergrond tracht te laten verdwijnen – heeft hij een zekere natuurlijke aantrekkingskracht over zichzelf heen hangen. Het is deze overduidelijke aantrekkingskracht waardoor Micardo andere personen eerder naar zichzelf toe zal trekken, dan dat hij deze personen van zich weg zal stoten – iets wat hij verafschuwt aan zichzelf, door de onontkombare aandacht die ermee gepaart gaat.
    Hetgeen de aantrekkingskracht van Micardo maakt zoals hij in werkelijkheid is, is niet simpelweg met enkele woorden aan te geven – het is eerder een grote mengeling van verschillende factoren die bij deze constructie een grote rol spelen. Echter, hetgeen hierbij op de allereerste plaats lijkt te komen staan, is de prettige en aangename uitstraling die Micardo lijkt te bezitten – waardoor hij andere personen zichzelf snel op het gemak zal laten voelen. Micardo wordt hierdoor door veel prsonen omschreven als een "grote broer" of als een "beste vriend" – wat naast in zijn uitstraling eveneens terug te zien is in het gedrag van Micardo. Enkele voorbeelden hiervan zijn het feit dat Micardo zijn eigen belang of zijn eigen wensen nooit of te nimmer voor het belang of de wensen van andere personen zal steken – hij zal goedschiks of kwaadschiks altijd zichzelf compleet weg cijferen, ondanks de vele bezwaren van de personen in zijn omgeving.
          Echter, hetgeen Micardo nooit of te nimmer aan andere personen zal laten merken – is het gegeven dat hij er ontzettend veel moeite mee heeft om een hechte band met andere personen op te bouwen. Ondanks dit onvermogen pleiten veel personen voor het feit dat ze een ontzettend goede band hebben met Micardo – waarbij ze niet weten dat hij ze slechts voor een klein, minuscuul gedeelte in zijn leven heeft binnen gelaten. Wanneer Micardo merkt dat deze gedachten bij verschillende personen spelen, zal hij zichzelf botter en afstandelijker opstellen dan voorheen – hiermee tracht hij ervoor te zorgen dat deze personen opnieuw afstand van hem nemen en de zogenaamde "vriendschapsband" te laten varen.
    Het onvermogen om andere personen binnen te laten in zijn leven en zelfs om van andere personen te houden – is een uitkomst van de meest verschrikkelijke gebeurtenis in het leven van Micardo. Sinds die ene dag is hij namelijk doodsbang om zijn vrienden, familieleden of zelfs maar vage kennissen te moeten verliezen – waardoor hij een mening heeft gevormd over het feit dat het beter is dat hij met niemand een hechte band op zal bouwen. Slechts enkele personen krijgen het voor elkaar om tot de kern van Micardo's bestaan binnen te dringen. Het gevolg hiervan is het feit dat Micardo ontzettend jaloers en beschermend jegens deze personen wordt – wat op veel momenten ontzettend kan doorslaan.



          • Fysieke Gegevens

    Alhoewel Micardo's oorsprong zich in het land van Italië bevindt – is dit vrijwel op geen enkele manier terug te zien in zijn uiterlijke verschijning, wat hij in zijn geheel van zijn moeder heeft geërfd. Het enige uiterlijke kenmerk dat Micardo van zijn vader – en daarmee zijn Italiaanse komaf – heeft geërfd, is zijn paar haast lichtgevende, groene ogen. Vanaf zijn pupil lopen enkele dunne, gouden strepen naar de rand van zijn iris – waardoor zijn ogen het licht dat ze vangen lijken te weerspiegelen. Daarnaast is de welbekende uitdrukking "de ogen zijn de poort naar de ziel" voor niemand meer van toepassing dan voor Micardo – iedere emotie, ieder gevoel en iedere gedachten die hij heeft worden namelijk weerspiegeld in zijn paar ogen, waardoor iedere persoon binnen enkele seconden in de gaten heeft hoe hij over iets denkt of hoe hij zich op dat moment voelt.
    Echter, naar zijn paar prachtige ogen heeft Micardo een vrij standaard Amerikaans uiterlijk – waardoor enkel en alleen zijn naam zijn daadwerkelijk komaf zou kunnen verraden. Hetgeen opmerkelijk is aan zijn uiterlijk in relatie met zijn komaf – zijn zijn donkerblonde haren, welke ieder moment van de dag in een ietwat warrig model liggen. Wanneer Micardo nerveus of zenuwachtig is, zal hij het niet kunnen laten gaan om zijn hand enkele malen door zijn haren te halen – slechts om zichzelf een houding te geven.
          Micardo is geen ijdel persoon – maar besteedt toch enkele tijd aan zijn uiterlijk. Dit is echter enkel en alleen een voorzorgsmaatregel – zodat geen enkele persoon in de gaten krijgt dat hij zichzelf op sommige momenten ontzettend kan verwaarlozen. Enkel en alleen aan zijn scherpe kaaklijn – welke bezaaid is met een licht stoppelbaardje van enkele dagen – en de donkere kringen rondom zijn ogen valt te zien dat Micardo er soms moeite mee heeft om "goed" voor zichzelf te zorgen en te voorkomen dat hij opnieuw terug valt in de donkere depressie waar hij maanden in gevangen heeft gezeten.
    Wanneer Micardo zich rot voelt of naar zijn mening te vaak aan zijn verleden denkt – duikt hij de sportschool in, wat duidelijk te zien is aan zijn gespierde lichaam. Hij gebruikt zijn lichaam echter nooit of te nimmer in zijn eigen voordeel, alhoewel hij dit gemakkelijk zou kunnen doen doordat het een groot gedeelte van de meisjes op de campus het hoofd op hol zou kunnen brengen. Micardo zal echter ieder moment weigeren om zijn lichaam aan andere personen te tonen – met name zijn bovenlichaam . De reden hiervoor is het lange, gerafelde litteken dat aan zijn rechterkaak begint en langs zijn rug naar beneden loopt, waar het uiteindelijk eindigt in zijn zij.



          • Geschiedenis

    Micardo heeft tot aan zijn veertiende levensjaar het welbekende "perfecte" Amerikaanse leven geleid – hij had een stel trotse, liefhebbende ouders en een jonger zusje dat altijd met gigantisch grote ogen naar hem op keek. Alhoewel zijn jongere zusje – Florentina – een geheel stuk jonger was dan Micardo zelf, hield hij van haar als geen ander. Vanaf het moment dat hij Florentina voor het allereerst vast mocht houden na haar geboorte, nam hij zichzelf voor om de "allerbeste" grote broer van de gehele wereld te worden. Florentina was zijn alles, zijn wereld – hij leerde haar hetgeen wat ze moest weten en nam haar altijd mee wanneer hij bepaalde activitieten ging ondernemen.
          Echter, de dag na Kerstmis – op het moment dat de familie Vercini terug reed van een familiebezoek aan hun grootmoeder – sloeg het onontkoombare noodlot toe. Doordat er een gigantische vrachtwagen te dicht in de buurt kwam van de kleine familiewagen van de familie Vercini, werd deze met een luide klap van de grote weg geslingerd – waarna hij ongelukkig terecht kwam in een diepe, met water gevulde sloot.
    Micardo's moeder – genaamd Amorelia – was binnen enkele seconden van de wereld verdwenen door de klap waarmee haar voorhoofd de voorruit van de familiewagen raakte. Micardo's vader – genaamd Guiseppe – was al buitenwest zijn op het moment dat de auto daadwerkelijk contact maakte met de diepe sloot. Enkel en alleen zijn jongere zusje Florentina schreeuwde wanhopig om zijn naam – terwijl de auto steeds verder zakte in de modder, waarbij het water genadeloos de familiewagen binnen kwam stromen.
          Micardo vocht. Hij vocht niet voor zijn eigen leven – maar voor het leven van zijn familieleden. Hij vocht voor het leven van de vierjarige Florentina, die nogmaals zijn naam schreeuwde. Binnen enkele seconden schoot de gordel van Micardo los en probeerde hij door het troebele, modderige water verder de auto binnen te komen – tot het moment dat hij een messcherpe pijn voelde onderaan zijn kaak, welke door leek te glijden over zijn rug en daar uiteindelijk ten einde kwam. Wat Micardo niet had gezien was het loshangende stuk metaal van de auto, dat geheel open was gebroken door de knal van de botsing – waar hij onderdoor moest zien te komen om bij Florentina te komen. De pijn deerde hem echter voor geen enkel moment – het enige waar hij zich op dat moment op concentreerde was het lijkbleke handje van Florentina, dat onder de hoop metaal vandaan piepte.
    Woedend en schreeuwend van onmacht en ellende werd Micardo's leven gered door de reddingsmedewerkers die hem uit het wrak van de familiewagen trokken – terwijl hij met alle macht probeerde om terug in het water te komen, terug bij Florentina. De reddingsmedewerkers hadden met een oog echter gezien dat het een verloren zaak was – dat er nu enkel en alleen gekeken moest worden naar de wond van Micardo, waardoor deze niets anders kon doen dan lijdzaam toekijken hoe zijn vader, moeder en kleine zusje een voor een uit het water werden gehaald.
          Micardo's grootmoeder – genaamd Julyia – heeft hem sinds de dag van het verschrikkelijke ongeluk in huis genomen, iets waardoor Micardo ontzettend veel is opgeknapt. Hij wist namelijk als geen ander welk verlies zijn grootmoeder moest doorstaan – waardoor er binnen de kortste keren een immense band tussen de twee is ontstaan.
    Onder grote aanmoediging van zijn grootmoeder ging Micardo uiteindelijk psychologie studeren, waar hij zich al snel thuis voelde en zich inschreef voor verschillende cursussen – waaronder een kookcursus. Hier leerde hij de naïeve, maar vrolijke Cassie kennen – die hem het hart op hol deed slaan en waar hij binnen de kortste keren een gigantische verliefdheid voor heeft ontwikkeld. Echter, na een avond in de bar kwam de waarheid hard bij Micardo binnen – hij zou niets meer dan een verschrikking voor Cassie zijn en wanneer hij haar kwijt zou raken zou zijn wereld opnieuw instorten. Vanaf dat moment werd Micardo steeds verder in een donkere, duistere depressie gesleept waar hij uiteindelijk negen maanden onder heeft moeten lijden. Zijn afwezigheid op de campus werd een gewoonte, waardoor vrijwel niemand hem meer herkende toen hij uiteindelijk terug kwam en zijn leven langzaamaan weer vorm begon te geven.


    •

    Kan ik nog met een jongen mee doen?


    If you don't know where you're going, any road will get you there

    xLout schreef:
    Kan ik nog met een jongen mee doen?


    Als je het niet erg vindt om in te springen, zie ik niet in waarom niet. :3


    help

    xLout schreef:
    Kan ik nog met een jongen mee doen?


    Ondanks dat het Erieka's rpg is,
    Heb je wat ervaring met rpg's? Het spijt me dat ik het vraag maar het is een vraag die ik meestal stel als iemand nog niet veel posts heeft.


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    Sillage schreef:
    (...)

    Ondanks dat het Erieka's rpg is,
    Heb je wat ervaring met rpg's? Het spijt me dat ik het vraag maar het is een vraag die ik meestal stel als iemand nog niet veel posts heeft.


    Haha, ben zit nog niet heel lang hier, maar heb een beetje ervaring, hoop dat het niet uitmaakt.


    If you don't know where you're going, any road will get you there