High School || One Direction || RPG - Speeltopics

Rollen:

Jongens:

Louis William Tomlinson - Whisperings
Harry Edward Styles - Eighties
Zayn Javadd Malik - Gereserveerd door Presley
Liam James Payne - Presley
Niall James Horan - LegoIas
Rowan Jason McScott -LegoIas
-

Meisjes:
- Frankie Noah Calloway - Whisperings
- Rosalie Allen - CrazyGirlxx
- Brianna Jade Aurélie Tomlinson - Malcolm
- Alexandrya Irina Martin - Benzema
-
-
-

Regels:

• Minimaal een post van minstens 150 woorden, dit is makkelijk haalbaar. Het liefst meer, maar minimaal 150.
• Max. 3 personages per persoon
• Alleen je eigen personage(s) besturen, niet die van anderen.
• Hou het een beetje realistisch, bijvoorbeeld geen relatie binnen twee dagen.
• Geen ruzie OOC, IC mag natuurlijk wel.
• Geen Mary-Sue's / Gary Stue's
• 16+ is toegestaan! maar houd het netjes.
• Namen van leraren en lesroosters kunnen worden verzonnen tijdens de RPG, maar het is wel de bedoeling dat iedereen zich aan die namen en roosters houdt.
• Reserveringen blijven 72 uur staan.
• OOC tussen haakjes, of in het Praattopic.

Vakken:



De School

Lokalen, maar dan ingericht naar het vak wat daar gegeven wordt.
Gangen + Kluisjes
Aula + podium voor optredens
Administratie
Computerlab

HAVE FUN <3

Begin: Iedereen komt aan op school, op de eerste schooldag. De leerlingen hebben even tijd om de school te verkennen, waarna ze naar drama worden gestuurd. Mevrouw Hall zal de leerlingen rondleiden.

[ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 18:38 ]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Rowan McScott

'Nee, blijf maar weer zitten.' Dit voorspelt helemaal niks goed. Hij pakt een pakje sigaretten en steekt er eentje op. 'Wil je er ook heen?' Ik weet dat het geen vraag is en knik daarom maar, bang voor ergere dingen. Toch ben ik tegen roken. Het is slecht voor je. Ik zou zo een stuk of tien redenen op kunnen noemen. Maar ik durf dat niet, want dan ben ik weer een nerd. 'Bedankt,' zeg ik bijna fluisterend. 'Zullen we gewoon opnieuw beginnen?' vraag ik en ik schrik zelf van de toon waarop ik het zeg. Ik zeg niks meer, bang dat hij nu boos op me gaan worden. 'We waren eerst geen vrienden, maar misschien kunnen we dat nu wel worden?' stel ik voor. Het klinkt nu weer heel erg zwak. Hij heeft echt geen idee, geen idee over hoe ik me de afgelopen jaren voelde. Over hoe bang ik was om naar school te gaan, voor zijn clubje.

---

Spoiler alert: you will save yourself

[Brianna weet zelf niet dat ze twee persoonlijkheden heeft btw ;') En anderen in principe ook niet. Misschien dat Louis iets vermoed.]

---

Reality's overrated.

Brianna "Brian" of "Bree" Jade Aurélie Tomlinson.

Hij schrikt af. Maar als ik toegeef verzucht hij "heel erg bedankt," en rol ik met mijn ogen. Ik draai me om en begin weer te lopen. Bij zijn volgende woorden verstijf ik. "Weet je wat er gisteravond is gebeurd?"
Verdomme. Zenuwachtig wrijf ik over mijn handen, de beenderen. Tot mijn schrik zijn mijn knokkels rood en beschadigd, duidelijke sporen datikgisteravond weer op de vuist ben gegaan. Ik voel mezelf onrustig worden, maar herpak me al snel weer. "Nee," zeg ik eerlijk. "Wat maakt dat uit? Ik ben hier alleen omdat het moet, niet voor mijn lol. Zodra het kan ben ik weg. Schiet nu maar op, is dat wijf die Hark?" Haar naam spreek ik expres vekreerd uit, ik ben namelijk niet zo dom zo'n simpele naam niet te onthouden. Ik pruts verveeld wat aan mijn gitzwart gelakte nagels. Het liefst zou ik nog een sigaret opsteken en die tot de filter oproken. Een paar slokken uit de flacon zou ook niet mis zijn. Het is een hele tijd geleden dat ik op dit tijdstip nog helemaal niks gedronken had en ik snak. Mijn ahnden zijn zelfs aan het trillen.

[ bericht aangepast op 1 feb 2014 - 15:30 ]

---

Reality's overrated.

Liam Payne.

De angst was van hem af te lezen, wat mij liet grijnzen. Hij knikte, waarschijnlijk omdat hij bang was dat ik hem anders iets aan zou doen. 'Bedankt,' zei hij bijna fluisterend. Ik knikte, en gooide mijn aansteker naar hem toe. 'Zullen we gewoon opnieuw beginnen?' vroeg hij. Ik keek hem een beetje verbaasd aan. Ik kan nu toch niet ineens vriendjes met hem gaan zijn. Wat zal mijn oude groep vrienden wel niet van me denken, nee, voorlopig blijf ik denk ik maar even de jongen waar iedereen bang voor is. 'We waren eerst geen vrienden, maar misschien kunnen we dat nu wel worden?' zei hij daarna. 'Luister, je lijkt me best aardig, maar ik denk niet dat je vrienden wilt zijn met zo iemand als mij.' zei ik. Volgens mij beschermde ik hem voor mezelf. Waarom? Geen idee, waarschijnlijk omdat ik als ik weer eens los sla ik wéér geschorst word, en me wéér alles ontzegd word thuis, en ik wéér elke dag een preek krijg van mijn ouders. Dacht ik terwijl ik de rook van mijn sigaret inhaleerde en uit blies.

[ bericht aangepast op 1 feb 2014 - 23:31 ]

---

How far is far

Rowan McScott

'Luister, je lijkt me best aardig, maar ik denk niet dat je vrienden wilt zijn met zo iemand als mij.' Ik kijk hem verbaasd aan, maar de betekenis van wat hij zegt dringt al snel tot me door. Hij wil geen vrienden met je zijn. Niemand wil dat. Ik slik en knik. 'O-oke,' fluister ik bijna. Ik heb nog de sigaret in mijn handen, maar heb die nog niet aangestoken. Doe dan, lafaard. Nee, ik wil niet. Ik leg de sigaret neer. 'Je h-hebt me ge..geen aans-t-teker ge-geven,' zeg ik. Het stotteren wordt erger en ik kan mezelf wel slaan. Waarom ik nou weer? Omdat je niks waard bent. Dat is zo, toch? Ik weet het allemaal niet meer, niemand wil echt vrienden met me zijn, alleen omdat ze dingen van me willen of erger nog: gewoon een grap uithalen.

[Rowan heeft soms een stem in zijn hoofd die allemaal negatieve dingen tegen hem zegt. Hij gelooft de dingen die de stem zegt]

---

Spoiler alert: you will save yourself

[Fluitsma -> 020314.]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis William Tomlinson

Brianna's reactie op mijn vraag is dat ze over haar handen wrijft. Ikzelf zou het er ook moeilijk mee hebben, door de drank zou ze waarschijnlijk niet meer weten wat er de vorige avond was gebeurd. Ik bekeek haar handen eens, en schrok. Haar knokkels waren rood, misschien door iets wat gisteravond is gebeurd… 'Nee.' antwoordt Brianna. Ik kan zien dat ze het meent, volgens mij zou ze ook nooit tegen mij liegen. 'Wat maakt dat uit? Ik ben hier alleen omdat het moet, niet voor mijn lol. Zodra het kan ben ik weg. Schiet nu maar op, is dat wijf die Hark?' vervolgde het meisje, waarna ze zich verveeld bezighoudt met haar zwartgelakte nagels. 'Bree, je bent hier om te leren. Dan kan je een toekomst opbouwen.' legde ik haar uit. 'Het is erg belangrijk, wil je een baan krijgen. En ik neem aan dat jij ook een gezin wilt?' Ik hield zielsveel van mijn zusje, echt waar, maar ik had totaal geen zin om mijn hele leven aan haar te besteden. Ik wilde ook gaan trouwen en kinderen krijgen. Ik wilde graag een baan als acteur, of iets in die richting.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Frankie Noah Calloway

Al snel merkte ik dat ik niets te zoeken had bi Rowan en Liam. Zonder verder nog iets te zeggen liep ik weg, het was veel beter als ik hier niet bij was. Ik zou een van beide vast gaan irriteren, dan hadden ze nu al een hekel aan mij. Niet dat ik werd gepest of zoiets, of dat niemand me mocht, ik voelde me gewoon slecht als iemand teleurgesteld in me was, of mij irritant of niet aardig vond. Maddie en ik hadden af en toe ruzie, de heeft me wel eens urenlang op mijn kamer laten huilen, simpelweg omdat ik dacht dat ze me een stomme zus vond.
Nou ja, opzoek naar iemand anders. Ik liep de school in, wachtend op de bel. Dan zou ik teruglopen naar het lokaal waar ik net was. Daar zat Hall vast te wachten, totdat haar klas eindelijk compleet was.
Ik zag midden in de hal twee jongens staan. Hoe ze eruitzagen was moeilijk te zien, maar ik drong me tussen de menigte door en bereikte hen. 'Hé…!' lachte ik. 'Ik ben Frankie Calloway. Koekje?' Ik wenkte naar de paarse doos, die ik nog steeds met me mee droeg.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Bree.

In dat hele geneuzel over dr toekomst heb ik dus echt geemn zin. "Ik heb gern toekomst, dat is allang duidelijk, " snauw ik. "Wil je nog naar dat wijf? Schiet op, je verpest mijn kostbare tijd."
Het is waar. Wir in hemelsnaam zou mij nou echt willen? Zowel op het school-, werk- als liefdesgebied. Alleen voor pleziertjes, alleen voor een leuke nacht. En ik heb er vrede mee, echt. Mijn ambities heb ik dan ook allang laten varen. Toch wil ik Louis zijn toekomst niet verpesten, mijn broer, dir altijf in alles wat hij doet zo perfect is, verdient het zijn dromen waar te maken. Mijjn drang naar nicotine word steeds zwaarder. Ook het feit dat ik nog steeds honderd procent nuchter ben helpt niet mee met mijn humeur. "Fack, Lou. De enige reden waarom ik dit nog doe, de enige reden dat ik nog thuis ben is om jou en mam niet teleur te stellen. Jullie geen pijn te doen. Al is het zinloos. Ik weet wel hoe jullie over me denken. Ik ben een misbaksel," val ik dan ineens uit. "Krijg de tering. Klotewereld!" schreeuw ik dan dior de gang terwijl ik met grote passen wegbeen. Ondertussen haal ik het pakje sigaretten en de aansteker uit mijn laars, maar dr flacon laat ik even zitten tot ik bij een rustig plekje ben. Het fietsenhok, helemaal achter in een hoekje. Waar ik zeker weet dat er geen camera's hangen. Met trillendr handen steek ik een sigaret op en adem zo diep in dat ik mijn longen bijna voel knappen onder de zware druk van de rook. Met mijn anderr hand haal ik de flacon uit mijn andere laars en neem een paar grote slokken. Het is sterk spul en het id me pas genoeg als ik mijn hoofd wat rustiger voel worden. De flacon is halfleeg. De waas hangt echter nog steeds voor mijn ogen en mijn ziel lijkt slechts met een gouden lijdraatje nog aan mijn lichaam verbonden te zijn. Wat het is weet ik niet. Maar het voelt niet goed. Alsof iemand binnen probeert te dringen.

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson

'Ik heb geen toekomst, dat is allang duidelijk.' snauwde Brianna. 'Maar Bree,' probeerde ik haar gerust te stellen. 'Verheug je — je er dan niet op dat je een man hebt, met kinderen?' Mijn zus vervolgde haar verhaal. 'Wil je nog naar dat wijf? Schiet op, je verpest mijn kostbare tijd.' Vroeger schrok ik heel erg wanneer Bree dit tegen me zei. Maar nu snapte ik het wel, Brianna had gewoon een paar probleempjes. Toch bleef ze de liefste zus die je maar kon hebben. 'Fack, Lou. De enige reden waarom ik dit nog doe, de enige reden dat ik nog thuis ben is om jou en mam niet teleur te stellen. Jullie geen pijn te doen. Al is het zinloos. Ik weet wel hoe jullie over me denken. Ik ben een misbaksel.' valt Brianna opeens uit. 'Krijg de tering. Klotewereld!' Mijn hart breekt echt wanneer ik mijn zusje zo zie. E is veel tegen me gezegd over Brianna. Mijn ouders, vrienden en zijzelf hadden wel een oordeel over haar klaar. Maar dit is toch vreselijk?
Brianna loopt weg, ik volg haar op de voet. De haalt een pakje sigaretten uit haar laars, ik wist niet dat ze deze had meegenomen. 'Bree!' riep ik, met tranen in mijn ogen, om haar te stoppen. Bij het fietsenhok steekt ze een sigaret op, en haalt ze uit haar andere laars een grote fles flacon. Alcohol, dat had alles verpest. Ze nam een paar flinke slokken van de drank. 'Brianna…' snikte ik. 'Stop alsjeblieft. Beloof me dat je hulp gaat zoeken. Dit kan toch niet langer?'

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Bree.

"Een man? Wie wilt mij nou?!" raas ik als hij over ren man en kinderrn begint, allemaal shit.
Het doet me pijn om te zien hoe dit alles Louis raakt. Mijn hoofd doet raar en ik snap er niks van. Van deze hoevelheid drank word ik nog niet dronken? Voor mij id dit heel weinig. Daarbij is dit gevoel zoveel anders. Mijn lichaam dwingt me de sigaret uit te drukken op mijn pols en een geluid, tussen den zowel pijnlijke als genietende kreun en een piep, verlaat minn keel. Het is alsof ik moet vechten voor mijn bewustzijn. Alsof alle opgekropte woedeen verdriet me opvreet. Een paar seconden is het zwart voor mijn ogen. Heb ik geen idee wat er gebeurt. Hoewel, die paar seconden zouden net zogoed vedl langer kunnen zijn. Ik heb geen idee. Maar tegen de tijd dat ik weer bij ben sta ik. Vrremd. "Nee," zeg ik dan zachtjes. Waarna harder: "Ik ben niet gek. Ik heb geen hulp nodig. Ik wil geen hulp. Waarmee zouden ze me dan moeten helpen? Laat me alleen, Lou." Dan zak ik weer door mijn benen.

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson

'Een man? Wie wilt mij nou?' raasde Brianna. 'Hoeveel heb je er al gehad?' vroeg ik koeltjes. Ik wist heus wel dat Brianna het vast al met een aantal jongens had gedaan. Verder zou elke man met een gezond verstand verliefd kunnen worden op Bree, als je haar lieve kant kende. Het meisje drukte haar sigaret uit op haar pols, waarbij een kreuntje haar mond verliet. 'Brianna!' riep ik, waarbij ik haar pols vastpakte. Dit kon toch niet? Dit zou Bree toch nooit doen? Alsof iemand anders het deed. Brianna zou zichzelf nooit zo pijnigen. Het meisje staat op, 'nee', zei ze daarna, toen ik over hulp begon. 'Ik ben niet gek. Ik heb geen hulp nodig. Ik wil geen hulp. Waarmee zouden ze me dan moeten helpen? Laat me alleen, Lou.' Met die woorden zakt ze door haar benen. 'Bree?' roep ik. De tranen stroomden inmiddels over mijn wangen. 'Brianna!'

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Bree.

"Hoeveel heb je er al gehad?" vraagt Louis koel.
"Bedpartners? Meer dan ik vimgers heb," geef ik toe. "Maar dat is heel wat anders dan een mán."
Louis.schrikt van het uitdrukken van de sigaret en dan voornamelijk de plaats waarop. Zodra ik weer doorijn benen zak begint Louis te roepen. Een.paar seconden blijf ik zo zitten. Knieën opgetrokken, handen over mijn oren. Dan sta ik op en been weg. Nog een nieuwe sigaret opstekend, het gaat hard. In mijn onoplettendheid bots ik op tegen een knul, die in gesrek was met de jongen, ik vraag me af wat hij met dit stuudje doet. Ik bedoel, fock, hij is knap. Maar wat doet hij dan met zo'n sukkel. Het enige waar dat soort wezens goed voor zijn is slijmen bij de docenten. Verschrikkelijk. Wat voor leven hebben zij dan wert? Alsmaar tienem halen. Nou, vrije tijd zullen ze er wel niet aan ovee houden.

---

Reality's overrated.

Liam Payne.

Hij keek me verbaasd aan. Hij slikte en knikte. 'O-oke,' fluisterde hij bijna. Ik had gewoon bijna medelijden met hem. 'Maar ik kan het wel proberen.' zuchtte ik daarna. Ik weet zelf hoe het voelt geen vrienden te hebben, en daarom wou ik op mijn nieuwe school dus een keer niet de gepeste jongen zijn. Hij had zijn sigaret nog steeds in zijn handen. Hij legde even later de sigaret neer. 'Je h-hebt me ge..geen aans-t-teker ge-geven,' zei hij. Ik zuchtte even, en gooide mijn aansteker naar hem toe. Even later botste er iemand tegen me aan. Ik keek geërgerd achterom wie er tegen me aan gebotst was. Maar toen ik zag dat het het meisje van daarnet was, en kreeg een spontane grijns op mijn gezicht. 'Ik zou in het vervolg uitkijken waar je loopt, straks val je nog.' zei ik. 'Zou zonde zijn als zo'n mooi meisje beschadigt.' zei ik, en keek haar met een grijns aan.

---

How far is far

Rowan McScott

'Maar ik kan het wel proberen,' zegt hij. Ik knik. Hij gooit zijn aansteker naar me toe en ik steek de sigaret aan, met trillende handen. Ik wil mezelf wel slaan, waarom moet ik nou juist nu trillen? Ik brand mijn vingers en vloek even. Dat doet pijn. Ik probeer het nog een keer en nu lukt het wel. Eigenlijk zou ik mijn hand nu drie minuten onder de kraan moeten houden, maar dat ziet er zo stom uit. Ach, wat maakt het uit, alsof iemand hier denkt dat je niet stom bent. Een meisje loopt tegen Liam aan en ik zie de minachting in haar ogen als ze mij ziet. 'Ik zou in het vervolg uitkijken waar je loopt, straks val je nog. Zou zonde zijn als zo'n mooi meisje beschadigt.' Een steek van jaloezie gaat door me heen. Ik ben homo, en vroeger was ik inderdaad verliefd op Liam Payne.

---

Spoiler alert: you will save yourself