MSV - Midden Aarde RPG - Speeltopic 3 - Speeltopics

Dit is het schrijftopic voor een verhaal in Midden Aarde.

De rode lijn:

[ bericht aangepast op 8 sep 2014 - 12:53 ]

Every villain is a hero in his own mind.

[Priscake Priscake Priscake ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

-

[ bericht aangepast op 7 mei 2014 - 17:43 ]

Nadat Kili Skylar antwoord gegeven had over waarom er zo weinig dwergen waren en wie de leider was keek hij rond en spoorde toen zijn pony aan om wat verder te lopen waarna hij eraf sprong en het dier aan een boom bond. Hierna ging de dwerg zelf uit de gietende regen zitten en begon tegen een andere dwerg te praten. Skylar zelf keek nog wat rond en zag zo hoe een hobbit met een tovenaar stond te discussiëren, elfen waren nergens te bekennen die waren vast op zoek naar eten of allemaal achter Sha'rin aangelopen. Uiteindelijk besloot ze ook onder een boom te gaan zitten wat verder van Kili aangezien ze hem niet het gevoel wou geven dat ze hem stalkte en ook de dwerg naast hem zag er niet zo'n type uit dat graag in vreemd gezelschap vertoefde wat ze volledig begreep.

Those who don't believe in magic will never find it!

Ithilwen Cútalion
Ithilwen moest stiekem lachen om de woordenwisseling tussen Sha'rin en Thranduil. Thranduil leek haar te mogen, want hij was openhartiger tegen Sha'rin dan hij tegen haar was geweest in het begin. Ergens voelde ze een steek van jaloezie, maar die duwde ze meteen weer weg. Er was totaal geen reden toe, Thranduil had vast geen oog voor vrouwen. Ze kon het haar in ieder geval niet voorstellen dat deze man überhaupt verliefd zou worden, zeker na de dood van zijn vrouw. Snel toverde ze weer een glimlach op haar gezicht en vulde haar kruik met water.
'Zeg, ligt het aan mij of hebben jullie ook honger? Ik rammel.' grijnsde ze. Ze hoopte dat iemand wat te eten zou hebben, want in haar haast om op tijd te komen had ze niks meegenomen. Ze liep zo goed en kwaad als het kon terug naar het kamp en probeerde heel hard niet om over de stenen te struikelen, want dat zou vreselijk gênant zijn als ze voor de voeten van Sha'rin en Thranduil zou vallen. Maar de duivel leek te schuilen in haar hoofd, want zodra ze eraan dacht bleef haar voet hangen en struikelde ze. Ze wist zich nog net op te vangen met haar andere been, maar ze wankelde gevaarlijk heen en weer met de kruik nog in haar handen.

Helleuw, ik vond het een beetje stil hier en toen bedacht ik me dat ik aan de beurt was met schrijven ^^ Hopelijk komt het een beetje op gang

Angel Elthenin
Angel keek had de moet al opgegeven om met iemand te praten, ze kende geen van deze lieden en voelde zich niet op haar gemak. Waarom wilde ze ook zo graag mee.
'Ik had thuis moeten blijven, misschien had Halbaron wel gelijk. en hoorde ik niet in deze compagnie. Misschien moet ik het maar op geven, want kan ik doen?'
En terwijl Angel opnieuw omzich heen keek, in de hoop dat er iets haar zou laten blijven, kruisde haar blik met die van Ithilwen. Zij zou haar het meest missen. Angel wist niet waarom maar ze voelde een vriendschap tussen haar en de elf was ontstaan.
'Misschien kan Ithilwen me wat vertrouwen geven over deze Quest.'
Maar juist op het moment dat Angel naar de jonge elf wilde lopen zag ze Ithilwen struikelen. Zonder ook maar na te denken rende Angel op haar af en greep haar hand. Wat water spatterde uit de kruik over haar hand

Hellow, ik hoop het ook

A wizzard is never late Frodo Baggins, nor is he urly. he arrives precisely when he means to ~Gandalf

Sha'rin had even haar adem in gehouden toen de kruik met water op de grond dreigde te vallen. Het zou zonde zijn als het vat zou sneuvelen, want ze moesten het water met veel monden delen. Ze blikte even op de vrouw die Ithilwen ten hulp was geschoten en knikte even naar haar.
Vanuit haar ooghoek zag ze echter dat een elfenman er wél in slaagde zijn beide kruiken te laten vallen. Hij liep echter gewoon verder en Sha'rin nam hem met samengeknepen ogen toe. 'Wat doe je, idioot.'

[ bericht aangepast op 13 mei 2014 - 23:13 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Ithilwen Cútalion
Ithilwen schrok toen iemand haar hand vast pakte. Ze klampte zich aan degene vast, wie het ook moge zijn, en vond haar evenwicht terug. Toen ze opkeek keek ze recht in de ogen van Angel. Ithilwen grijnsde.
'Bedankt.' Ze liet de hand van haar vriendin los en pakte de kruik met die hand, zodat ze de ander kon uitschudden. Er was een klein beetje water uitgespat, maar gelukkig was het overgrote deel bewaard gebleven. Ze zuchtte opgelucht, zo maakte ze niet meteen een slechte indruk.
'Wat doe je, idioot?' klonk het ineens achter haar. Ithilwen keek verbaasd om en zag Sha'rin met samengeknepen ogen naar Larduin kijken. Hij had de kannen op de grond gesmeten. Ze fronste, zelf had ze net zo'n moeite gedaan om de hare te redden, en dan ging hij er zo onzorgvuldig mee om! Ze had geen idee hoe hij zou reageren, want om eerlijk te zijn kende ze hem niet zo goed. Ze wist wel dat het een erg trotse elf was, dus ze was benieuwt hoe dit ging aflopen.

[ bericht aangepast op 14 mei 2014 - 17:55 ]

Deamonium schreef:
Ithilwen Cútalion
Ithilwen schrok toen iemand haar hand vast pakte. Ze klampte zich aan degene vast, wie het ook moge zijn, en vond haar evenwicht terug. Toen ze opkeek keek ze recht in de ogen van Angel. Ithilwen grijnsde.
'Bedankt.' Ze liet de hand van haar vriendin los en pakte de kruik met die hand, zodat ze de ander kon uitschudden. Er was een klein beetje water uitgespat, maar gelukkig was het overgrote deel bewaard gebleven. Ze zuchtte opgelucht, zo maakte ze niet meteen een slechte indruk.
'Wat doe je, idioot?' klonk het ineens achter haar. Ithilwen keek verbaasd om en zag Sha'rin met samengeknepen ogen naar Thranduil kijken. Ze was verbaasd dat de vrouw zo veel moed opbracht, want degene die zo onrespectvol tegen de elvenkoning was kon nog flink wat problemen met hem krijgen. Behoedzaam keek ze toe, benieuwt hoe dit ging aflopen.

(Haha, ik moest er wel om lachen. Ik neem aan dat 'de elvenman' Thranduil is?)

Every villain is a hero in his own mind.

OakenshieId schreef:
(...)

Nee, Larduin gooide zijn kannen op de grond omdat het ging regenen ofzo?

[ bericht aangepast op 14 mei 2014 - 17:55 ]

Angel Elthenin
Glimlachend dat ze Ithilwen had kunnen helpen, wende Angel haar hoofd naar de vrouw, die zojuist gesproken had. het was een mens, maar Angel durfde niet te zeggen waar ze vandaan zou komen. Halabaron had het nooit vaak over de andere mensen die voorbij de grenzen van hun land woonden. Ja over de lijn van Isildúr en Anarion daar had ze van gehoord en hoe hun generatie in Gondor woonde, maar dat was het.
Angel merkte dat ze naar de vrouw stond te staren en wende toen snel haar blik naar de elf, die zojuist werd beledigt. Om hem heen lagen plassen water en twee kapotte kruiken. Met opgetrokken wenkbrauw, staarde Angel naar de gebarste stukken die rond de voeten van de elf lagen. Waarom deed hij dat?

[ bericht aangepast op 15 mei 2014 - 8:27 ]

A wizzard is never late Frodo Baggins, nor is he urly. he arrives precisely when he means to ~Gandalf

'We moeten toch ook water meenemen?' vroeg Hobson verward. Hij verwachtte niet dat zijn waterzak door de regen zou vollopen en hij wilde hem niet onderdompelen in een plas!

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Aan het aanbod van de natuur was te leiden dat die tocht voor water niet nodig was'.
Larduin trok zijn mes en stak hem recht in de boom achter hem. Hij bewoog het mes een beetje en er stroomde langs de kling een straaltje water naar buiten. Hij pakte de derde kruik van zijn rug die hij leeg had gelaten en zette hem onder het straaltje water. Toen de kruik vol was gelopen wendde hij zich tot Sha'rin.
'Deze idioot levert je water van de berk. Deze berk bevat sap, en dit sap bevat genezende werkingen. Laat deze kruik maar rond gaan en ga er maar zorgvuldig mee om'.

[beetje ongeloofwaardig maar blijkbaar is het echt zo ]

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan

'Alsof dat een reden is om de rest van de kruiken maar kapot te gooien,' reageerde Sha'rin kregelig. Ze blikte even boos op Thranduil. Een lekkere koning was dat, als hij zo'n imbeciel had uitverkoren om mee te gaan. 'Houd jij die bende dan maar bij je. Hopelijk ben jij wijs genoeg om ze niet uit je handen te laten vallen.'

[ bericht aangepast op 22 mei 2014 - 10:02 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Ithilwen Cútalion

Ithilwen keek toe met een neutrale blik. Aan de ene kant vont ze dat Sha'rin zeker gelijk had, Larduin had niks kapot hoeven smijten. Maar hij was wel degene die op het idee kwam dat het sap van de bomen veel beter zou zijn dan water. Bovendien was Larduin 'van haar soort' dus zou ze in feite hem moeten verdedigen. Maar of het nou zo handig was om zich er meteen in te mengen wist ze niet. Ze besloot zich afzijdig te houden, maar die belofte brak ze al meteen toen Sha'rin opnieuw sprak.
'Houd jij die bende dan maar bij je. Hopelijk ben jij wijs genoeg om ze niet ui je handen te laten vallen.' bitste Sha'rin in de richting van Thranduil. Ithilwen veerde op en deed een paar stappen naar voren. Met haar hand op haar zwaard keek ze de jonge vrouw woedend aan.
'Let een beetje op je toon jij, heb jij enig idee tegen wie je het hebt? Jouw kennis en vaardigheden waar je zo trots op bent zijn niets in vergelijking met wat Thranduil kan en doet. Heb een beetje respect voor je meerderen.' snauwde ze. Ergens in haar achterhoofd zei een stemmetje dat het niet handig was om zo vroeg vijanden te maken, maar ze negeerde het. Het irriteerde haar dat Sha'rin zo uit de hoogte deed en dat ze ook nog eens zo bot tegen Larduin en Thranduil was, was de druppel.

(Haha, Natas, volgens mij raak je een beetje in de war met je story. Je schreef Thranduin in de plaats van Thranduil. Klein verschil :'D Hoop dat het zo goed is, ik dacht dat het wel goed was om een beetje opschudding te veroorzaken?)

[meh. dat gaat er nooit meer uit]

'Mijn meerdere?' schamperde Sha'rin. 'Nou, dat is hij niet.'
Een laatdunkende glimlach speelde om haar lippen terwijl ze naar Ithilwen keek. 'Blijkbaar verwacht jij dat je koning niet eens voor zichzelf kan spreken. Dat wekt inderdaad een respectvolle indruk.'

Every villain is a hero in his own mind.