RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 6 - Hawai - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan. Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.

Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard. De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten. Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten. Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water. Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier

Personages

[ bericht aangepast op 16 feb 2014 - 21:29 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Alsof zij hem ooit pijn kon doen...
'Het is goed zo.'
Het was lang geleden dat ze hem gemasseerd had en hij had er eigenlijk ook wel behoefte aan gehad, alzou hij het zelf nooit voorgesteld hebben.
Hoewel ze zijn vrouw was, voelde het op dit moment heel amders om bij haar te zijn. Zeker op deze manier. Hij had er nooit problemen mee gehad om zich naakt voor haar te vertonen, maar nu was hij bang dat zijn lichaam al zijn tegenstrijdige gevoelens zou verraden. Nog erger vond hij dat Cordelia zich ee dan natuurlijk zorgen over zou gaan maken.
Hij boog zijn hoofd en concentreerde zich op haar warme handen op zijn onderrug.

~~

Hij grijnsde.
'Ik zie het.' Hij legde zijn armen om haar heen, zodat ze hem niet hoefde aan te kijken, maar hem wel kon voelen. Hij streek door haar haren.
'Je weet dat wat ik zei allemaal waar is, toch?'

[ bericht aangepast op 18 feb 2014 - 20:29 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Je spieren zijn in ieder geval een stuk losser, nu.' Ze vond Kato wel erg stil, stiller dan anders, en ze sloeg na een tijdje haar armen om zijn middel. Ze drukte haar lippen even op zijn rug en glimlachte. 'Wil je dat ik nog even door ga? Of is het goed zo?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Hmm-hmm!' Javelin sloot haar ogen en snoof zijn verukkelijke geur binnen. 'Ik meende het ook... Als ik bij jou ben, dan lijkt alles beter.' Het was makkelijker om te zeggen nu ze hem niet aan hoefde te kijken en zijn reactie dus niet kon zien.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Blijf dan bij me!' fluisterde hij. Hij hield haar een eindje van zich af en keek haar in de ogen voor zover dat ging in het donker. Het was te fijn om haar te laten gaan en hij wist dat ze beiden niemand anders zouden vinden als ze dit neit zouden doorzetten.

~ ~

Kato schudde zijn hoofd en trok zijn kleren weer aan.
'Dankjewel, lieverd.'
Hij liet zich weer achterover zakken op de bank en legde na een korte aarzeling zijn arm om haar heen. Het duurde even voor hij zich weer kon ontspannen met haar lichaam tegen het zijne, maar toen dat eenmaal gebeurd was, voelde hij dat hij weer wat over zijn lippen kon krijgen.
'Laat je de slagroom op je aardbeien niet inzakken?' vroeg hij met een blik op de schaal die op de houten salontafel stond. 'Anders is het niet meer zo lekker, volgens mij.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Javelin knikte. Ze wilde graag bij hem blijven en besefte nu ook dat hij hetzelfde voelde als zij voor hem. 'Ik blijf bij je,' zei ze bijna onhoorbaar, maar ze wist dat hij het gehoord had.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Het is altijd lekker,' vond Cordelia. Ze at de laatste aardbeitjes op en zette het bakje terug op tafel. Ze ging weer tegen Kato aanliggen en keek naar zijn gezicht.
'Is er iets, lieverd?' vroeg ze bezorgd. Ze pakte zijn hand. 'Je kijkt zo gespannen. Hsb ik je toch pijn gedaan?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Qako knuffelde haar, maar kon die beweging nauwelijks afmaken doordat hij in een wolf veranderde.
Hij blafte speels en likte haar hand.

~ ~

'Nee, schat. Ik voel me prima.' Zo voelde zijn lichaam in ieder geval.
Hij kuste haar gauw voor ze nog wat anders kon zeggen en hield haar ook wat steviger vast, in de hoop dat ze het zou vergeten en hem geloofde.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Gelukkig.' Ze sloeg haar armen om hem heen. 'Mm, zo fijn.' Cordelia keek in zijn ogen en kuste hem terug, langer dit keer. 'Je bent sexy.' Ze grijnsde en bloosde tegelijkertijd. Ze bedoelde er niets mee, ze moest het gewoon even kwijt.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato zou het liefst zijn gezicht hebben afgewend bij het horen van die woorden, maar hij deed het niet. Cordelia's armen om hem heen voelden als een soort bescherming. Hij kon haar altijd vertrouwen. Hij vertrouwde alleen zichzelf niet..
Toch kuste hij haar terug en drukte haar dichter tegen zich aan.

~ ~

Wyatt streek het natte haar uit zijn gezicht en keek toe hoe Winnie en paar meter voor hem op de grond landde. Haar voeten maakten vochtige afdrukken in het zand en hijzelf kwam langzaam overeind uit het water. Voor hen was de muur, maar Wyatt had geen zin om aan te kloppen en te wachten tot Winnie toestemming zou hebben om de muur te mogen betreden.
'Kom,' zei hij, nadat hij zichzelf even een moment had gegund om uit te rusten. Zijn spullen, voornamelijk kleren en een zak muntgeld, sleepte hij achter zich aan. 'We moeten die kant op.'
Hij legde een hand op haar schouder, wetend dat ze uitgeput was van de reis en hij hoopte dat er nog een kamer vrij was in het hotel.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia sloot haar ogen. Het was zo fijn om weer wat intiemer met hem te zijn. Ze streek afwezig met haar hand door zijn haren en genoot van zijn kus.
'Ik kan zo wel eeuwig blijven zitten, met jou.' Ze kon nooit geen genoeg van hem krijgen.

--

Winnie knikte zwijgend en pakte haar tas weer op. Haar vleugels deden een beetje pijn. Ze was het niet gewend zulke lange afstanden te vliegen, en ze had dringend wat slaap nodig.
'Waar gaan we naartoe?' vroeg ze.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Achter de muur is een dorp,' vertelde Wyatt haar. 'We nemen een kamer in het hotel, om op zijn minst deze nacht door te brengen.'
Hij hielp haar door het geheime gat achter een grote, dikke boom te kruipen.

~~

Kato genoot van haar kus en het was al weer zo lang geleden dat hij hem niet wilde verbreken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Is er geen gewone ingamg?' vroeg Winnie.

--

'Het is de fijnste date sinds tijden,' glimlachte Cordelia, die haar handen tegen zijn borstkas legde en zijn hart voelde kloppen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Jawel, die is er,' vertelde Wyatt nadat hij achter haar aan geklommen was, 'maar dan worden we tegengehouden door de wacht en willen ze eerst weten wat voor wezen je bent, dan gaan ze overleggen en dan kunnen we misschien pas morgen naar binnen.' En hij wilde zo ontzettend graag slapen dat hij geen zin had om daar op te wachten.
Hij wees naar een groot, stenen gebouw, dat een beetje spookachtig werd uitgelicht door het maanlicht.
'Daar is het. Ik heb geld voor een kamer.'

~ ~

Zijn hart begon sneller te slaan toen hij in haar ogen keek en het bloed raasde door zijn lichaam. Hij slikte.
Het was de eerste keer dat hij niet wist wat hij moest doen in haar buurt. Hiervoor had het allemaal zo natuurlijk geleken. Alles was vanzelf gegaan. Iedere stap in hun relatie was vanzelf gegaan, maar Kato had het idee dat hij voor het eerst sinds die keer dat ze elkaar op het schoolterrein gekust hadden, een grote muur tussen hen was opgerezen.
Hij was bijna opgelucht toen Liae begon te jammeren. Hij ontspande zich, al voelde hij het zweet op zijn rug staan.
'Ik denk dat dit het einde is van onze date,' zei hij met een scheve grijns.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Mm nee, ik wil niet bij je weg.' Ze hield hem vast en gaf uiteindelijk schoorvoetend toe, voor ze Nykin dadelijk ook nog wakker zou maken. Ze gaf Kato nog een kus voor ze opstond en liep toen Liae's kamertje binnen. Cordelia pakte haar op en nam haar mee naar de woonkamer.
'Tijd voor een lekker flesje denk ik,' zei ze glimlachend tegen Kato.

--

'Jij hoeft niet voor mij te betalen hoor! Ik wil je niet leegplukken,' grinnikte ze.

[ bericht aangepast op 19 feb 2014 - 6:54 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Je hebt geen geld.,' zei Wyatt haar. 'Die Euro's werken hier niet.'
Hij was blij dat er nog iemand van het perconeel bij de balie zat en hij vroeg om een kamer. Het wezen gaf hem nors een sleutel en stapte toen achter de balie vandaan. Wyatt begreep dat ze niet later hadden moeten komen en knikte dankbaar voor hij Winnie de gang op leidde.

~~

Kato knikte en hield haar in zijn armen. Ze was niet echt gestopt met huilen, maar anykin zou haar nu in ieder geval niet horen.
Hij moest toegeven dat hij blij was dat Liae nu in zijn armen lag en niet Cordelia, al was Liae een stuk fragieler. Met zijn duim streek hij ober haar haartjes en wachtte tot Cordekia ypteruv zou komen met Liae's fles.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes