RPG - Instituut voor Bijzondere Gevallen: Hawaï - 7 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier

Het dorpje

[ bericht aangepast op 9 maart 2014 - 15:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ze had flink wat gedronken en ze hadden tijdens een 'meidenavondje' de hele tijd lopen bekvechten, dus dat verbaast me niks.'

Every villain is a hero in his own mind.

'O jee...' Dat ze had gedronken was hem wel duidelijk, maar niet dat ze ruzie had gehad, als had hij dat wel kunnen weten.
'Hoe weet jij dat eigenlijk?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik mocht meegenieten van de gezelligheid,' antwoordde Venomis met een uitgestreken gezicht. 'Ariana heeft het hier helemaal gemaakt, hoor.' Ze grinnikte kortstondig en liep naar het raam toe toen het begon te regenen en de weersverandering een akelige tocht met zich meebracht. 'Er was wel een overschot aan oestrogeen, als je 't mij vraagt.'

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey kon een lachje niet onderdrukken.
'Dat kan ik me voorstellen bij meidenavondjes. Ik denk dat dat het beste is waar je op had kunnen hopen.'
Hij ging bij haar staan en legde zijn ranke hand op haar schouder.
'Misschien kan je hier eindelijk het leven opbouwen wat je al die tijd gemist hebt.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik heb me inderdaad afgevraagd hoe zo'n meidenavondje zou zijn,' antwoordde Venomis eerlijk. Zijn hand voelde koud aan op haar warme schouder en ze keek gefascineerd naar de puntjes die op haar arm verschenen. Iets was ze in haar gewone lichaam nooit had gehad.
'Maar ik pas niet tussen hen. Ze maken zich druk om niks en lijken nergens tevreden over.'

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey kon daar niets over zeggen. Hij mocht Cordelia en Emily heel graag, maar het was ook zo lang geleden dat hij echt met hen had opgetrokken. In die tijd waren ze beiden erg zorgzaam geweest. Cordelia was zacht en lief en Emily avontuurlijk. Ze hadden geen slecht karakter.
'Je hoeft toch ook niet alleen tussen de meiden te passen?' Hij streek een lok van haar haren weg. 'Er zijn er genoeg die minder oppervlakkig zijn.'

[ bericht aangepast op 12 maart 2014 - 23:05 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis haalde haar schouders op. ‘Jij bent de enige bij wie ik me echt oké voel.’ Ze staarde even uit het raam. ‘Maar jij bent ook de enige die weet wie ik werkelijk ben.’
Ze wist dat dat ook tussen haar en Emily instond. Als er al vriendschap bestond, was dat slechts een illusie en zou dat verbleken zodra ze haar identiteit onthulde.
Het ergerde haar dat ze zich er druk over maakte. Ze was hier niet gekomen om vrienden te maken. Ze wilde wel van dit leven proeven, maar uiteindelijk was het enkel wat vertier tijdens het wachten op het juiste moment.
‘Er is morgenavond trouwens een feest,’ liet ze hem weten [of niet? :’]]. ‘Satyr en Athiabbe willen wat leven in de brouwerij brengen. Ga je mee daar naartoe?’

[ bericht aangepast op 12 maart 2014 - 23:26 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey knikte.
'Ik weet alleen niet of ik lang kan blijven.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wat dan?' vroeg ze verbaasd.

Every villain is a hero in his own mind.

Hij haalde onverschillig zijn schouders op, maar daar trapte ze vast niet in.
'Het hangt er vanaf hoe het gaat.'
Als Zipp niet rustig kon blijven, wilde Rodey hem ook niet te lang alleen laten. Hij moest zo ook maar terug om te zien of de hotelkamer nog in tact was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hoe het gaat? Waarmee?' Ze gaf hem een duwtje. 'Doe niet zo vaag. Ik dacht dat dat een vrouwending was.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Dan moet jij er toch alles van weten?'
Hij keek naar buiten en vroeg zich af wat hij erover moest zeggen. Benoni's zou hem vast net zo'n schijterd vinden als al die vrouwen.
'Ik weet niet of mijn zoon wel zo lang alleen kan zijn,' prevelde hij.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Je zoon? Welke zoon?' Ze keek hem verbaasd aan. Dat moest de reden zijn geweest dat hij zolang niet in het dorp was geweest. Ze pakte Rodeys hand vast en trok hem mee naar de deur. 'Ik wil hem zien!' drong ze enthousiast aan.

Every villain is a hero in his own mind.

'Nee!' Hij duwde haar terug naar het midden van de kamer. 'Hij is nog te gevaarlijk'
Rodey keek naar het kleine, nietszeggende lichaam van Venomis en besloot dat dit het beste was. Zipp moest eerst voldoende aangepast zijn en mee moesten elkaar vertrouwen.
'Je ziet hem wel. Binnenkort. Ik heb hem in de afgelopen welen geprobeerd naar dit eiland te halen.'

[ bericht aangepast op 13 maart 2014 - 0:07 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nog te gevaarlijk?' gromde Venomis verongelijkt en eens te meer vervloekte ze dit achterlijke mensenlichaam. Rodey had gelijk, al wist hij dat zelf waarschijnlijk niet eens. Als ze ter zelfbehoud zou veranderen naar haar eigen vorm, was het gedaan met haar dekmantel. Misschien was de magie dan zo sterk dat ze het überhaupt niet overleefde. Met een nukkig gezicht staarde ze naar de deur.

Every villain is a hero in his own mind.