Dauntless | 300 • Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 13 april 2014 - 9:21   Halfling is offline
    Halfling
    Halfling 4374



    D A U N T L E S S
    •• • ••
    We believe that cowardice is to blame for the world’s injustices.
    We believe that peace is hard – won and that sometimes it is necessary to fight for peace.


    ––––––––––

    Binnen in de wereld van Divergent (© Veronica Roth) maken jongeren op zestien – jarige leeftijd een levensbepalende keuze ; de keuze in welke van de vijf verschillende facties zij thuis behoren.

    Dauntless is een van de voorgaande facties – welke is toegewijd aan moed, dapperheid en onverschrokkenheid. De oprichters van de factie beschuldigden de emoties angst en lafheid voor het starten van de vele problemen waarmee de samenleving de afgelopen decennia heeft moeten kampen – wat zij willen bevechten door het voorbereiden van de leden op het controleren van angst.

    Echter, is Dauntless voorbereid op de komst van de personen welke Divergent zijn – welke niet behoren tot slechts een bepaalde factie? Zijn zij bereid deze personen te elimineren – of zijn zij er bewust van dat deze personen juist hulp kunnen bieden?


          • V E R H A A L
    Eric – een van de meest gevreesde Dauntless leiders, zal zijn walging jegens de personen welke Divergent zijn nooit onder stoelen of banken steken. Naar zijn mening dient iedere personen welke Divergent is uitgeroeid te worden, waardoor zij geen bedreiging meer zullen vormen voor de gehele samenleving.
    Echter, binnen de afgelopen jaren zijn vele van zijn " aanhangers " bekeerd – hebben hun gedachtengang om laten draaien en staan volledig achter de personen welke Divergent zijn. Verschillende personen hebben hierdoor de dood gevonden, waardoor de overgebleven groep een kleine vorm van verzet is geworden – met als enige doel het redden van de soort van de Divergent.
    Inmiddels is de groep van verzet steeds groter en groter geworden – zijn er zelfs geruchten dat deze groep af willen rekenen met Eric en de gehele Dauntless factie naar eigen hand willen plaatsen. Echter, Eric en zijn overgebleven aanhangers zullen zich nooit of te nimmer genadeloos stellen zonder een gevecht – zal de groep van verzet het met nieuwe ingewijden voor elkaar krijgen om Eric van zijn troon te stoten en hiermee een grote massamoord op de Divergent voorkomen?


          • R O L L E N
          Rollen – story

          • Trainers
          Eric – aanhangers
    – Eric, grotendeels gespeeld door Stiff

          Divergent – aanhangers
    – Gabriel Naveen Emerson, 'Gabe' • Paracosm
    – Farrah Izabela Griffin • Natsukashii
    – Isabelle Amethyst Cunningham, 'Belle' • Elvithien, Divergent

          • Initiates – DB
          Eric – aanhangers
    – Casper Jacobus Davidson, 'Cas' • Dhvani
    – Jonathan Drew Mason, 'Drew' • Celebration

          Divergent – aanhangers
    – Raven Tyllaster • Dothrakiae, Divergent
    – Ameya Elizabeth Chase • Sempra, Divergent
    – Edith Margot Captes, 'Leena' • Lacville

          • Initiates – FS
          Eric – aanhangers
    – Quintelia Heather Williams, 'Quinn' • Initiate, Divergent

          Divergent – aanhangers
    – Milena Athena Reylin, 'Mila' • Misao
    – Rhozali Eunice Ainsworth, 'Ro' • Raging, Divergent

          • R E G E L S
    Algemeen
          – Alleen ik (Mirte, Stiff) opent de nieuwe topics.
          – Username veranderingen worden doorgegeven binnen het praattopic/rollentopic.
          – Men gedraagt zich respectvol jegens andere personen binnen de RPG, zo niet – volgt een ban binnen de RPG.
          – Deze RPG is geen sneltrein, daarom wordt er rekening gehouden met elkaar.

    RPG
          – Per post worden er minimaal driehonderd woorden geschreven.
          – Binnen in de post wordt gelet op spelfouten en verdere grammatica.
          – Men gaat geen andere personages besturen/vermoorden/etc. in een eigen post – dit gebeurt alleen in duidelijk overleg.

    Voorkomend dat het een sneltrein gaat worden – moeten er twee posts tussen je eigen posts staan.

          • B E G I N

    Met gebalde vuisten in de lucht gestoken en onder het geluid van verschillende joelende geluiden – zijn de kersverse initiates van Dauntless zojuist op het harde grind terecht gekomen – al dan niet vallend en haperend – wat het gehele dak van de initiate ingang bedekt. Alhoewel het grootste gedeelte van de initiates geboren en getogen Dauntless' blijken, zijn er enkele factionswitchers vanuit Amity en Erudite te onderscheiden – uitstaand door de rode, gele en blauwe kledij.
          Wanneer eveneens de factionswitchers de grote grijnzen en glimlachen op de gezichten hebben laten verschijnen, wordt het enthousiasme enigzins getemperd door de verschijning van Eric – welke met een kille, harde blik op de rand van het dak staat te balanceren alsof hij met een stoeprand te maken heeft. Scannend laat hij zijn ogen over de initiates glijden – waarbij zijn gedachten voor enkele seconden naar de vraag "zouden er Divergents tussen zitten" schiet, maar hij uiteindelijk een korte mededeling over zijn lippen laat rollen.
    "Mijn naam is Eric – een van de leiders van jullie nieuwe factie. Verschillende verdiepingen onder ons is de ledeningang van het verblijf van onze factie. Wanneer je het niet kan opbrengen om te springen, hoor je hier niet thuis."

    De eerste en laatste springers zijn al bepaald – deze personen hebben een PB ontvangen.

    ––––––––––
    R O L L E N T O P I C •• • •• P R A A T T O P I C

    [ bericht aangepast op 24 april 2014 - 21:03 ]

    •

    13 april 2014 - 15:35   Saturnz is offline
    Saturnz
    Saturnz 8791

    Quintelia "Quinn" Heather Williams.
    Initiate, 16 · Faction Switcher, Erudite · Eric-aanhanger · Divergent


    De wenkbrauwen van de man die waarschijnlijk mijn trainer is schieten omhoog. Ik kijk hem vragend aan, maar het enige wat hij doet is zijn handen op mijn schouders plaatsen om me te helpen. In een flits zie ik een brede glimlach over zijn gezicht schieten, en dit keer is het mijn beurt om een wenkbrauw op te trekken. Ik weet niet wat hem zo blij maakt, en dat maakt me ongemakkelijk. Ik hou niet van onzekerheden. Hij vraagt naar mijn naam. 'Ik ben-' Mijn stem hapert. Ik wil Quintelia niet meer zijn. 'Quinn,' zeg ik dan, zelfverzekerder dan dat ik me voel. Ik sta op het platform met de andere initiate. Second jumper - Niet slecht. Maar het wachten wordt me nu al te lang. Ik bestudeer de mensen die naar beneden vallen aandachtig. De first jumper was mannelijk, Dauntless-born. De second jumper was ik zelf. De third jumper is een meisje, Dauntless-born, met de naam Ameya. Het voordeel van zo vroeg springen is dat ik de namen te weten kom. Mijn ogen worden groot toen ik Milena naar beneden zag komen. Ik lach. 'Whoow, fourth jumper!' Juich ik lachend. Ik weet niet of ze haar naam ook wil afkorten of zelfs volledig veranderen, dus daarom spreek ik haar naam niet uit. Ik glimlach naar haar, en met die glimlach besef ik dat ik samen met de sprong mijn zorgen heb achtergelaten op het hoge gebouw. Ik ben bevrijd uit de blauwe kooi van Erudite. Maar ik zit nog steeds vast in de grotere, ruimere kooi van Divergency. Van iedereen die springt, vraag ik het me af. Is hij Divergent? En hij? En zij dan? Ook kan ik het niet laten om te bedenken dat één van de trainers het ook zal zijn. Ik heb zorgen achter gelaten, maar angst heeft hun plaats ingenomen. En de angst om ontdekt te worden drukt zwaarder op mijn schouders dan als die zorgen bij elkaar.

    [ bericht aangepast op 13 april 2014 - 16:03 ]

    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    13 april 2014 - 16:05   Ortiz is offline
    Ortiz
    Ortiz 4847

    •Raven Tyllaster•
    || Dauntless born initiate - Divergent - Divergent aanhanger ||




    ‘Ik ga wel’ zegt iemand. Ik draai mijn gezicht naar de gene van wie de stem afkomstig is. Ik zie de eerste springer, Kai. Hij springt, het gaat moeiteloos. Daarna gaat het sneller. Ik voel Eric’s ogen op mijn gezicht prikken en ik voor ik het door heb wordt ik naar achteren geduwd door de menigte. No way. Ik ga dus echt niet als laatste of zo. Dat zou een enorme afgang zijn, op de eerste dag. Waarschijnlijk zou ook dat zelfs al invloed hebben op je ranking. Ik besluit snel en met mijn ellebogen duw ik de initiates opzij en worstel ik mezelf naar voren.
          Voor mij staan nog enkele anderen maar die kan ik toch niet meer voorbij, 3e springer, een meisje, Dauntless born. 4e springer, een meisje, faction switcher Erudite.
          Mijn beurt. Ik ga op de rand staan en alles om me heen begint ineens te tollen. Ik adem diep in en het zwarte gat lijkt me uit te lachen. Verdomme, Raven. Ik zet mijn linkervoet naar voren en laat me vallen. Het is niet eng, het is geweldig. De wind suist langs mijn oren en zoeft door mijn haren. Ik voel me vrij en onverwoestbaar. Ik gil niet ik lach en schreeuw van de adrenaline. Het is een wonderbaarlijk gevoel maar jammer genoeg duurt het maar heel even.
    Ik land in een net en mijn lichaam veert enkele keren terug naar boven voordat ik uit het net kan klimmen. Ik wordt aangekeken door de eerdere springers en kijk op naar de Dauntless leider. Naar mijn weten heet hij Gabriel. Hij vraagt naar mijn naam.
          ‘Raven.’ Zeg ik en glimlach. 5e springer, helemaal niet slecht.
    Ik kijk om me heen en zie de andere initiates staan op een platform. Mijn handen trillen nog van de adrenaline. Ik wil wel op ze afstappen maar om een of andere reden durf ik het niet. Het lijkt wel alsof ze me nu al uitlachen. Maar dat is pure nonsens, ze kennen me niet en ik ken hen niet. Ik slik en loop richting de derde springer. Langzaam adem ik in en weer uit.
          ‘Gaaf he,’ ik glimlach, ‘ik ben Raven Tyllaster leuk je te ontmoeten.’ Ik steek voorzichtig mijn hand uit naar het meisje hopend dat ze hem schudt.

    [ bericht aangepast op 13 april 2014 - 16:06 ]

    Thank you for the tragedy, I need it for my art.

    13 april 2014 - 16:24   Keynes is offline
    Keynes
    Keynes 5267

    Ameya Elizabeth Chase.
    | Dauntless Born Initiate - Divergent - Divergent aanhanger |




    Door één van de trainers word ik begeleid naar een platform. Na mij komt nog een meisje en ik neem haar snel in me op. Dit doe ik ook bij de anderen die al voor mij zijn gegaan.

    ‘Gaaf he, ik ben Raven Tyllaster leuk je te ontmoeten.’ De jongen steekt zijn hand uit en glimlachend neem ik hem aan.
    ‘Ameya Elizabeth Chase,’ stel ik mezelf voor. Ik heb de jongen al een eerder gezien – Dauntless Born, maar ik heb nooit echt met hem gesproken. Het eerste wat me aan hem opvalt zijn zijn ogen die de kleur groen dragen – een kleur die ik het liefst ook zou willen hebben, in tegenstelling tot mijn normale bruine ogen. Ik laat zijn hand los en kijk hem nieuwsgierig aan. Het is handig om nu al vrienden te maken want je gaat ook vijanden krijgen. Daarbij ken ik niet veel mensen hier.

    ‘Al veel zin in de trainingen?’ We hebben natuurlijk al wat training gehad maar ik heb gehoord dat deze trainingen veel zwaarder zijn. Mijn moeder heeft me veel verteld maar niet alles – alleen hetgene wat is toegestaan. Ik weet dat ik mijn moeder even niet ga zien maar dat geeft niet. Ik kan goed voor mezelf zorgen. Ik doe mijn handen in mijn zakken. Mijn zwarte, strakke broek omvangt mijn benen, in tegenstelling tot de faction switchers. Ik ben blij dat ik nu naast iemand sta die dezelfde kleuren als mij draagt, om de een of andere reden voel ik me dan sterker dan ik werkelijk ben – maar dat slaat nergens op. Glimlachend laat ik mijn ogen nog een keer over de jongen glijden hierna verplaats ik mijn blik naar het net waarna ik ongeduldig zucht.
    ‘Ik heb er zin in,’ grijns ik.

    [ bericht aangepast op 14 april 2014 - 15:31 ]

    13 april 2014 - 19:17   Perseid is offline
    Perseid
    Perseid 8184

    | Ro is laatste springer, maar ik post haar nu met toestemming van Mirte/Stiff. |

    • Rhozali '' Ro '' Eunice Ainsworth
    Amity born, 16. Divergent – Divergent aanhanger.
    ••• ••• •••


          De wind blaast in korte slagen over het met grind bedekte dak. De zolen van mijn instappers zijn gehavend, en ik was bang dat ze uit elkaar zouden vallen nadat mijn knieën de witte steentjes hadden geraakt. De volledige treinreis ben ik pijnlijk alert gebleven, waardoor de plotselinge eindhalte enkel en alleen maar meer druk op mijn schouders had achter gelaten.
          Er zouden bovendien geheid blauwe plekken ontstaan op de plaatsen waar de impact van mijn val het grootst was geweest – een sprong zou ik het absoluut niet durven noemen. Dat zullen mijn mede – factieleden kunnen beamen.
          Er zijn al tientallen lichamen over de dakrand verdwenen – opgeslokt in hun eigen kreten die uiteindelijk wegstierven en niets verraadden aan een veilige landing – als ik mezelf weet terug te vinden ten midden van alle chaos in mijn gedachten. Mijn handen voelen akelig klam.
          Mijn hart begint al harder te pompen bij enkel en alleen al de gedachte aan de geheimzinnige beproeving die me te wachten staat.
          ‘Spring je nog, of kan ik je alvast aan de factielozen voeren?’ Het honende – maar bovenal ongeduldige – toontje in de stem van een jongeman die zich heeft voorgesteld als Eric, zorgt ervoor dat ik een moment nerveus opkijk naar zijn met inkt bedekte gestalte. Desondanks de aanwezige lichaamsversieringen, is hij uitzonderlijk knap. Een ruw soort aantrekkelijk, als ik mijn eigen mening bescheiden mag geloven.
          Dat ik als laatste ben blijven staan – echter – is geheel onbewust gebeurt; mijn gedachten zijn voor een groot gedeelte vooral afgedreven naar mijn zus – Ivy – die hier twee jaar geleden op dezelfde plek als ik heeft gestaan. Het lijkt zo onvoorstelbaar dat zij is gesprongen, dat het zweet in stroompjes over mijn rug begint te lopen bij het angstaanjagende idee dat ik hetzelfde van plan ben te doen.
          De keuze die ik nog geen uur geleden heb gemaakt, heeft me daar onlosmakelijk aan verbonden; tenzij ik factieloos wil worden, waar ik me absoluut weiger aan te sluiten.
          Ik durf de geïrriteerde man niet in de ogen te kijken, als ik hem voorbij loop om een afwegende blik over de rand te werpen. Ik ben bang dat Eric me een duw zal geven, en laat mezelf daarom iets achterover leunen. Als ik mijn ogen sluit kan ik zijn dwingende ademhaling haast in mijn nek voelen.
          Hoe zal ik de meest befaamde inwijding kunnen halen als ik me niet eens over durf te leveren aan de allereerste test? Ik word misselijk bij het weggeven van de controle, maar klim uiteindelijk toch uiterst moeizaam op de verhoogde rand. Gedwee glippen mijn ogen voor een miniem moment over het onheilspellende gat waartussen ik zo zal verdwijnen. Levend of dood? Daar zal ik dan meteen achter komen.
          De bloedrode jurk die mijn moeder speciaal voor mijn choosing – ceremonie heeft genaaid, waait op als ik mijn armen aan weerszijden omhoog houdt in een poging mijn evenwicht te bewaren.
          Uiteindelijk dwing ik mijn voeten – met het gehaakte, citroengele vest (dat eveneens van mijn moeders hand is) stevig in mijn armen geklemd – naar voren en laat me vervolgens in volledige stilte naar beneden storten. Geheel gewichtsloos.
          Eerlijk toegeven ben ik te verrast om een gil te slaken, als mijn normaliter zo lichte lichaam als een ware baksteen naar beneden dendert.
          Ik bereid mezelf voor op het ergste, tot mijn rug tegen een snijdend maar praktisch net klapt en lucht op een onaangename manier uit mijn longen wordt geknepen. Verwilderd maar instinctief krul ik mijn lichaam voor een fractie van een moment in elkaar, tot ik zeker ben dat ik op geen enkele manier gewond ben.
          Het is donker en rumoerig als ik mezelf al kruipend uit de wirwar van nylon probeer te bevrijden.
          Twee stevig aanvoelende handen nemen die taak echter van me over, en voor eens laat ik me gewillig door iemand anders helpen. Met het kledingstuk veilig in één van mijn handen geklemd, ben ik dankbaar voor de plotselinge aanwezigheid van vaste grond onder mijn voeten. Springen vanaf een grote hoogte; het is één van mijn angsten, en die heb ik zojuist toch vrij goed weten te trotseren. Ergens voel ik een glimp van trots in mijn binnenste omhoog komen.
          Mijn ogen zoeken naar de persoon die me uit het net heeft geplukt, en ik hoef daarvoor niet lang te zoeken.
          Het is een man, met blauwe ogen en een strakke kaaklijn. Zelfs in het schemerdonker kan ik de spieren zien die onder zijn huid spannen en door zijn gehele bovenlichaam lopen. Mijn mond begint onprettig droog te worden bij deze conclusie, waardoor mijn blik al snel opnieuw naar de menigte dwaalt. Ze zijn in een intimiderende meerderheid en laten het halfschemer op een akelige plek lijken. Toch hoor ik genoeg zacht gegrinnik om de ongerustheid naar achter te stoppen. Ik ben gewend aan de starende blikken, maar deze mensen schamen zich er niet voor als ik ze aankijk; ze kijken steevast terug en juist dát maakt het ongemakkelijk.
          Ze mompelen desondanks opgewonden en lijken tamelijk nieuwsgierig naar het nieuwe vlees dat ze in de kuip hebben verworven.
          ‘Naam?’ oppert één van de vele gezichten uiteindelijk een tikje verveelt; ik neem aan dat ze blij zijn dat de laatste 'eindelijk' is gesprongen.
          Een onverwachtse glimlach bestookt mijn lippen als ik de vraag in stilzwijgen overdenk; het is iets waar ik niet verrassend lang over na hoef te denken.
          ‘Ro – last jumper,’ antwoord ik dan – voor het eerst sinds mijn keuze – vastberaden.
    Niet lang daarna schalt mijn nieuw gekozen naam als een echo door verschillende monden die hem in een enthousiaste verwelkoming na – roepen. Ik kan niet anders dan zachtjes lachen bij dit tafereel; het voelt op een aparte manier als thuiskomen.

    Feel the fire, but do not succumb to it.

    13 april 2014 - 19:56   Halfling is offline
    Halfling
    Halfling 4374

    Gabriel Naveen Emerson, 'Gabe'
    Trainer, 23 – Erudite born – Divergent aanhanger
    •• • ••


    Gedurende de voorgaande jaren, genoot ik van het eerste gedeelte van de initiation – genoot ik van het bestuderen van de vele gezichten welke zojuist voet hadden gezet op de grond van hun nieuwe thuis, hun nieuwe familie. Voornamelijk door het gegeven dat er ontzettend weinig initiates waren dit jaar – waarvan drie faction switchers – genoot ik niet zoals de voorgaande jaren, alsof de waakzame blik van Eric continu over mijn schouders is gericht en zijn warme adem in mijn nek te voelen is.
    Wanneer ik mijn lichaam voor het grootste gedeelte langs het platform naar beneden heb laten glijden – hoor ik echter van het ene op het andere moment het net opnieuw heen en weer schommelen, waardoor ik verbaasd mijn wenkbrauwen in een diepe frons laat glijden. Gehaast trek ik mijn lichaam gemakkelijk omhoog, mezelf vervloekend door de gedachten dat alle initiates inmiddels beneden stonden.
          Geheel automatisch rollen mijn ogen enkele malen rond in hun kassen wanneer ik de wirwar van de kleuren rood en geel over het net zie bewegen – geen wonder dat er zo veel minuten tussen haar en de overige initiates zaten, het was een vrouwelijke faction switcher vanuit Amity.
    Grotendeels uit medeleven laat ik mijn lichaam over het net naar voren zakken, neem haar enigzins hard bij haar bovenarmen vast en til haar zo zonder enige moeite van het net – waarna ik haar op haar beide voeten neer laat komen op het plafond.
          Alhoewel het normaal gesproken mijn taak was – hoor ik iemand van beneden het platform naar haar naam vragen, waar ze verbazingwekkend vastberaden op antwoordt. 'Ro – last jumper.' Grinnikend schud ik mijn hoofd enkele malen heen en weer – ik kon haar humor waarderen, maar ze moest niet gaan denken dat ze met ieder onderdeel van de initiation indruk kon maken door als laatste te eindigen, het springen was hierbij slechts een grote uitzondering.
    Wanneer ik besluit mijn blik voor enkele seconden op haar gezicht te plaatsen – voel ik mijn spieren van het ene op het andere moment aanspannen. Ik herkende haar. Nee – niet haar, ik herkende haar uiterlijke kenmerken. Ik moest iemand van haar familie eerder in mijn groep van initiates gehad hebben, maar op dit moment kon ik er geen naam aan koppelen.

    Met een lichte frons van mijn wenkbrauwen knik ik slechts eenmaal naar het meisje – Ro – waarna ik haar verwelkom in Dauntless en mijn lichaam vervolgens gemakkelijk van het platform laat vallen en op mijn beide voeten terecht kom in het midden van de groep initiates.
          'Allemaal – luisteren. Mijn naam is Gabe, ook wel bekend als Hood – de reden daarvoor zullen jullie snel genoeg te weten komen. Ik ben een van jullie trainers gedurende de initiation, samen met Belle en Farrah.' Mijn hoofd maakt een lichte beweging naar zowel Belle als Farrah, waarna ik direct verder ga met mijn woordenstroom en de initiates geen kans geef om eventuele vragen te stellen.
    'Alles wat jullie denken te weten over de Dauntless initiation is onzin. Jullie zijn een groep waar een geheel nieuwe vorm van de initiation op los wordt gelaten, waarin verschillenden elementen radicaal zijn veranderd.' Ik had voor enkele seconden in de gaten dat mijn taalgebruik hoogstwaarschijnlijk "net" was voor iemand uit Dauntless – maar zowel Bella als Farrah wisten dat ik er niets aan zou kunnen veranderen, al zou ik het nog zo graag willen; het Erudite gedeelte in mij was daarvoor veel te groot.
          'Nu – volgen.'
    Mijn stem is bars wanneer ik mijn lichaam ietwat groter maak en vervolgens door de mensenmassa been – een van de vele gangen in, waar ik zelfs blind mijn weg zou kunnen vinden. Na enkele tientallen meters blijf ik staan, waarna ik me omdraai naar de groep initiates.
    'Ten eerste trainen we jullie gezamenlijk – Dauntless born en faction switchers – en worden jullie eveneens gezamenlijk beoordeeld. Helaas kunnen we een plek in de Dauntless samenleving niet voor iedereen garanderen – velen zullen afvallen omdat zij geen hoge ranking score behalen en anderen zullen zelfstandig opgeven om te leven bij de factionless. Ten tweede trainen we geen groepen meer, maar zullen jullie ieder moment van de dag de mogelijkheid krijgen om een willekeurig onderdeel te beoefenen in de trainingszaal – waarbij jullie individuele begeleiding ontvangen van mij, Belle of Farrah.'
          Voor enkele seconden geef ik de initiates de mogelijkheid om de informatie tot zich door te laten dringen en richt mijn blik voor een kort moment zoekend op Belle en Farrah – welke deze informatie ook voor het eerst te horen krijgen.
    'De deur links is de trainingszaal, daar verwachten we jullie over een kwartier. De deur rechts is de slaapzaal, jongens en meisjes door elkaar heen – evenals Dauntless born en faction switchers. In het midden van de slaapzaal staat een grote bak met oude, afgedankte Dauntless kleding – zoek wat uit, kleed je om en begin met trainen.'
          Na mijn woordenstroom draai ik me op de bal van mijn voeten om en verdwijn door de deur van de trainingszaal – waar ik mijn handen voor een kort moment over mijn gezicht laat gaan. Alle veranderingen welke Eric had aangebracht stonden me voor geen moment aan – alleen ik kon niets anders doen dan volgen en uitvoeren, met slechts Belle en Farrah aan mijn zijde om me te ondersteunen.


    | Ik weet dat het een ontzettend lang stuk is – maar het is van belang voor alle initiates en voor de trainsters. Vanaf nu is er ook meer mogelijkheid om individueel contact met iemand te leggen. |

    •

    13 april 2014 - 20:45   Saturnz is offline
    Saturnz
    Saturnz 8791

    Quintelia "Quinn" Heather Williams.
    Initiate, 16 · Faction Switcher, Erudite · Eric-aanhanger · Divergent


    De jongeman die ons heeft opgevangen gaat voor de groep staan. 'Allemaal luisteren. Mijn naam is Gabe, ook wel bekend als Hood - de reden daarvoor zullen jullie snel genoeg te weten komen. Ik ben een van jullie trainers gedurende de initiation, samen met Belle en Farrah. Alles wat jullie denken te weten over de Dauntless initiation is onzin. Jullie zijn een groep waar een geheel nieuwe vorm van de initiation op los wordt gelaten, waarin verschillenden elementen radicaal zijn veranderd.' Zijn taalgebruik klinkt intelligent, en mijn ogen verwijden zich lichtjes. Ik herken trekjes van een Erudite. Vervolgens knijpen mijn ogen zich lichtelijk samen. Blijkbaar is onze trainer dus een faction switcher. 'Ten eerste trainen we jullie gezamenlijk – Dauntless born en faction switchers – en worden jullie eveneens gezamenlijk beoordeeld. Helaas kunnen we een plek in de Dauntless samenleving niet voor iedereen garanderen – velen zullen afvallen omdat zij geen hoge ranking score behalen en anderen zullen zelfstandig opgeven om te leven bij de factionless. Ten tweede trainen we geen groepen meer, maar zullen jullie ieder moment van de dag de mogelijkheid krijgen om een willekeurig onderdeel te beoefenen in de trainingszaal – waarbij jullie individuele begeleiding ontvangen van mij, Belle of Farrah.' Zijn stroom van woorden moet ik even verwerken. Het is fijn dat we een nieuwe initiation krijgen - zo hebben de Dauntless-borns geen voorsprong. 'De deur links is de trainingszaal, daar verwachten we jullie over een kwartier. De deur rechts is de slaapzaal, jongens en meisjes door elkaar heen – evenals Dauntless born en faction switchers. In het midden van de slaapzaal staat een grote bak met oude, afgedankte Dauntless kleding – zoek wat uit, kleed je om en begin met trainen.' Ik ben de eerste die in beweging komt, door vrijwel meteen naar de slaapzaal te lopen. Daar gris ik snel wat kledingstukken in mijn maat uit de stapel, en ik kleed me om. Ik gooi de kleding die ik had gedragen in de vuuroven. Verbrand. Na zo'n vijf minuten sta ik in de trainingszaal, en loop ik naar Gabe, degene die tot nu toe de enige is in de zaal naast mij. Zacht stel ik de vraag die vanaf zijn woordenstroom al op mijn lippen brand. Het is een persoonlijke vraag, maar aangezien het -hopelijk- over onze oude factie gaat ben ik in de veronderstelling dat ik hem kan vragen. Mijn ogen zoeken vluchtig contact met de zijne terwijl ik controleer of Eric niet in de buurt is. Hij zou zo'n vraag opvallend kunnen vinden. 'Was je Erudite?' Mijn ogen knijpen weer lichtjes samen, en de weinige spieren die ik heb spannen zich aan. Als hij slaat, kan ik wegduiken. Antwoord hij, dan ben ik weer informatie rijker, die ik in mijn voordeel kan gebruiken.

    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    13 april 2014 - 21:15   Perseid is offline
    Perseid
    Perseid 8184

    • Rhozali '' Ro '' Eunice Ainsworth
    Amity born, 16. Divergent – Divergent aanhanger.
    ••• ••• •••


          Na een stijf knikje van de man, loopt hij zonder verdere woorden van de verhoging springt om zijn leiderrol in het figuurlijke midden van de menigte op te nemen.
          Enigszins verbluft blijf ik staan, tot ik mezelf uiteindelijk van het platform dwing en tussen de dringende, opgewonden menigte probeer aan te sluiten. Vanaf nu kan ik me geen enkele dagdroom meer permitteren; ik zal vanaf hier moeten vechten voor iedere seconde die ik hier zal staan.
          ‘Allemaal – luisteren. Mijn naam is Gabe, ook wel bekend als Hood – de reden daarvoor zullen jullie snel genoeg te weten komen. Ik ben een van jullie trainers gedurende de initiation, samen met Belle en Farrah. Alles wat jullie denken te weten over de Dauntless initiation is onzin. Jullie zijn een groep waar een geheel nieuwe vorm van de initiation op los wordt gelaten, waarin verschillenden elementen radicaal zijn veranderd. Nu – volgen.’ Zijn stem is een stuk donkerder als hij ons voorgaat naar een bedompte gang.
          ‘Ten eerste trainen we jullie gezamenlijk – Dauntless born en faction switchers – en worden jullie eveneens gezamenlijk beoordeeld. Helaas kunnen we een plek in de Dauntless samenleving niet voor iedereen garanderen – velen zullen afvallen omdat zij geen hoge ranking score behalen en anderen zullen zelfstandig opgeven om te leven bij de factionless. Ten tweede trainen we geen groepen meer, maar zullen jullie ieder moment van de dag de mogelijkheid krijgen om een willekeurig onderdeel te beoefenen in de trainingszaal – waarbij jullie individuele begeleiding ontvangen van mij, Belle of Farrah. De deur links is de trainingszaal, daar verwachten we jullie over een kwartier. De deur rechts is de slaapzaal, jongens en meisjes door elkaar heen – evenals Dauntless born en faction switchers. In het midden van de slaapzaal staat een grote bak met oude, afgedankte Dauntless kleding – zoek wat uit, kleed je om en begin met trainen.’ Mijn ogen volgen de rug van de man, tot hij volledig aan mijn zicht is onttrokken en ik een tikje verloren in de dringende rij van aspiranten terecht kom. Allemaal willen ze de beste kleding te pakken krijgen, maar mijn hoofd bonkt pijnlijk bij het idee om mijn laatste herinneringen aan thuis zo barbaars in het vuur te gooien.
          Mijn schouders branden van de vele duwen die ze te verduren hebben gekregen in de tijd die ik ben blijven staan – volkomen verloren met het citroengele vest als een reddingsboei in mijn armen geklemd. Uiteindelijk glipt mijn lichaam haast onzichtbaar langs de rest, waarbij ik het vest zo onopvallend mogelijk onder het matras van een dichtbij staand bed prop.
          Met lichte zweetparels op mijn voorhoofd schuifel ik vervolgens achteraan de geslonken rij, om tot mijn grote ongenoegen de kliekjes van de kledingvoorraad onder ogen te komen. Ik weet een zwarte, smalle taillebroek en een te klein uitziend t-shirt achterover te drukken, maar veel meer dan dat is niet over. Uit de felrode jurk heb ik mijn lichaam zo bevrijd; het kost me moeite om mezelf in de gekozen kleding te hijsen. De broek is redelijk, maar het shirt laat meer bloot dan ik correct zou vinden. Toch kan ik er niets tegenin brengen en laat ik mijn jurk met licht sentiment in de vlammen verdwijnen.
          Gehuld in zwarte kleding, besluit ik dan ook meteen mijn lokken uit het netwerk van vlechten te bevrijden. Het resulteert in een waterval van zwart en donkerbruin die over mijn schouders en rug glipt, waardoor ik mezelf voor het eerst anders dan een Vriendschapsmeisje durf te zien.
          Met een strakke pas laat ik de slaapzaal achter me, waarna ik de deur van de trainingszaal voorbij loop om mijn ogen vrijwel direct rijkelijk de kost te geven. Het stelt me absoluut niet teleur, en beangstigd me zelfs minder dan ik in de eerste instantie had verwacht.
          Een nieuw soort tevredenheid vult de blik in mijn ogen als ik langzaam knik; dit is de plek waar ik zal leren te winnen.

    Feel the fire, but do not succumb to it.

    13 april 2014 - 21:29   Orwell is offline
    Orwell
    Orwell 1264

    MILENA 'MILA' ATHENA REYLIN
    Initiate, 16 – Erudite Born – Divergent Aanhanger

    •


    •

    Verbaasd kijk ik op mijn gedachten – waarin ik vooral twijfelde of ik geen fout gemaakt heb door mijn naam niet te geven – wanneer de jongeman die me daarnet uit het net gehaald had, snel weer teruggaat. Pas dan besef ik dat er iemand aan ons groepje ontbreekt, Rhozali Ainsworth, wiens kleurige verschijning me daarnet al opgevallen was. ‘Ro – Last Jumper.’ Een korte grinnik ontsnapt ongewild mijn lippen door haar vastberaden reactie. De vrolijkheid en mondigheid van Amity was me altijd iets vreemds geweest – onnatuurlijk zelfs – maar op sommige momenten wilde ik dat ik diezelfde optimistische blik op de wereld had.

    Vanaf onze trainer, die zich voorgesteld heeft als Gabe oftewel Hood – ik vraag me af waar hij de bijnaam aan verdiend heeft – volg ik achteraan de groep, maar luister aandachtig naar elk woord wat hij zegt. Een stem die net zo goed van iemand van mijn eigen, oude factie had kunnen komen, vertel ik mezelf in gedachten. Even zinkt mijn hart wanneer hij vertelt hoe alles veranderd is – waardoor alle kennis die ik had over de Dauntless-initiatie meteen teniet gedaan wordt. Echter besef ik ook dat het niet enkel negatief is, aangezien het voordeel van de Dauntless-born nu in minieme mate verkleind wordt. “Helaas kunnen we een plek in de Dauntless samenleving niet voor iedereen garanderen – velen zullen afvallen omdat zij geen hoge ranking score behalen en anderen zullen zelfstandig opgeven om te leven bij de factionless.” Vanaf hij de zin uitspreekt, gaat er nog een steek van paniek door mijn hart. Zelfs al ik de initiatie overleef – wat al een succes zou zijn – is er geen zekerheid dat ik niet alsnog factionless zou eindigen?

    De woorden blijven zich ettele malen in mijn gedachten herhalen, waardoor het merendeel van de rest van zijn uitleg me ontgaat. Kort vloek ik bij mezelf voor mijn onoplettendheid, waarna ik Quinn’s acties gewoon volg - ik ben haar nog steeds dankbaar dat ze mijn naam voor zich hield - en ook voor mezelf wat van de versleten zwarte kledij ga uitzoeken in de drukte. Een seconde twijfel ik om me van mijn oude kledij te ontdoen, maar ik weet mezelf te overtuigen dat ze nu niet langer bij me horen – ik moet en zal een Dauntless factie-lid worden. Ik trek me wat terug in een hoekje van de kamer en doe mijn kleren uit, om me daarna in een zwarte broek te hijsen en een net zo donker topje over mijn hoofd te trekken. Mijn helderblauwe, veel nettere kledij laat ik in de vlammen verdwijnen – net als de anderen die me voor gegaan waren. Ik zou liegen als het me geen pijn deed om ze in as te zien op gaan.

    “Een kwartier.”, fluister ik mezelf toe. Ik heb nog wel even, een paar minuten. Snel glip ik de slaapzaal uit – waarvan ik er nu al tegenop zie hem te moeten delen met jongens en Dauntless-born – maar loop nog niet verder naar de trainingszaal. Integendeel, ik laat mezelf wat door de hallen leiden, ondanks ik niet ver van de slaapzaal wijk, zodat ik de gangen al ietwat in me op kan nemen in een poging de weg te leren kennen. Een onmogelijke taak lijkt het, aangezien het er nu eindeloos veel lijken. Na enkele minuten draai ik me weer om en maak mijn weg zo goed mogelijk terug naar de trainingszaal, die me vanaf ik er binnenstap verwondert. Ik zet me wat afzijdig van de anderen en richt mijn blik weer naar Gabe, afwachtend of hij nog wat zou vertellen, terwijl ik al een zeker verlangen heb te leren vechten.

    [ bericht aangepast op 13 april 2014 - 21:41 ]

    A girl who wonders.

    13 april 2014 - 21:49   Trager is offline
    Trager
    Trager 1326

    Isabelle Amethyst Cunningham
    Trainer, 22 - Dauntless Born - Divergent aanhanger


    Na Gabes mededeling werp ik heb een verbaasde blik toe, maar herstel ik mijn gezicht meteen zodra ik vragende gezichten zien. Sinds wanneer was dit het plan? Niet dat er veel nadelen aan zitten. Des te meet individuele tijd ik met een Initiate heb, des te meer ik over ze kan ontdekken. Als sinds ik trainer ben bij Dauntless - wat ik nog niet zo lang ben - heb ik als doel om alle Divergents te beschermen. Aangezien ik er zelf ook een ben, ken ik de gevaren en wil ik anderen daar graag van behoeden. Geinteresseerd laat ik mijn ogen langs alle Initiates gaan. Vanaf het eerste moment probeer ik al bij ieder te ontdekken of ze divergent trekjes hebben, maar tot nu toe is het nog lastig te zien. Aan mij valt ook weinig te zien, maar de Initiates hoeven ook niks van mij te weten. Diegene die het meest van mij weten zijn de trainers. Wat ik wel zie, is dat er zeker een paar zijn met aanleg. Er zijn er zelfs een aantal uit Erudite en een uit Amity. Als ik mijn blik nieuwsgierig nog een keer langs de Initiates laat gaan, zie ik dat Gabe met grote passen de trainzaal in beent. Ik heb mij nog niet voorgesteld, maar komt later wel. Ik wil eerst met Gabe praten. Vlug been ik ook zelf de trainzaal in en ga ik meteen op zoek naar Gabe. Er valt genoeg te bespreken en de beste tijd is nu. Aangezien toch iedereen zich aan het omkleden is en ons niet kan lastigvallen. Helaas word ik teleurgesteld als ik een Initiate met Gabe zie praten. Ik haal mijn schouders op en ga dan aan het begin van de zaal staan, wachtend tot iedereen klaar is. Ik kan niet wachten om te beginnen en meer van de Initiates te zien. Later praat ik wel met Gabe.

    13 april 2014 - 22:06   reguluswife is offline
    reguluswife
    reguluswife 37248

    Farrah Izabela Griffin
    Trainster ¤ Candor born ¤ Divergent aanhanger



          Ik sta samen met Belle op de nieuwe initiates te wachten, terwijl Gabe bij het net staat om ze daar uit te helpen wanneer ze gesprongen hebben. Ik verbaas me er over dat we met z'n drieën zijn, aangezien er eerst altijd twee waren. Misschien zijn ze overgegaan op drie, zodat de initiates beter getraind kunnen worden, maar de kans is groter dat Eric weer een raar plan heeft. Ik erger me er aan dat het niet van te voren verteld is, maar die ergernis verdwijnt zodra ik het net zie bewegen, wat betekent dat de eerste initiate gesprongen is. Het is een jongen, een Dauntless born en eerlijk gezegd had ik ook niet anders verwacht. De tweede springer is echter geen Dauntless born, maar een meisje die afkomstig is uit Eruditie. Net als bij de eerste springer, Kai, klappen Belle en ik beleefd voor haar, maar het klinkt hol vergeleken met de vorige jaren. Ik snap totaal het nut er niet van, om afgezien de trainers niemand meer toe te laten bij het springen. Ze verdienen een groot applaus, vooral degene met hoogtevrees, die er vast en zeker wel tussen zullen zitten.
          Het springen van de initiates gaat verder en bij nummer vier trek ik kort mijn wenkbrauwen op, aangezien ze haar naam niet verteld. Gabe kennende zal hij nu een "prachtige" bijnaam voor haar gaan verzinnen. Ik heb hem nog steeds niet vergeven voor de bijnaam die hij mij gegeven heeft.
          Terwijl de overige initiates ook springen, dwalen mijn gedachten af naar de keer dat ik sprong. Ik weet nog dat ik vreemd genoeg niet bang was, wat waarschijnlijk kwam door de adrenaline die door mijn lichaam raasde en doordat ik geen last heb van hoogtevrees. Ik kick er eerder op. Hoe hoger, hoe beter. Ik was dan ook een van de eersten die sprong. Voor mijn sprong had ik mijn witte blazer op het dak achtergelaten, zodat ik alleen nog zwart droeg. Niet dat dat veel uitmaakte, aangezien ik later alsnog mijn zwarte kleding moest verruilen voor echte Dauntless kleding.
          Inmiddels is de laatste initiate gesprongen, een meisje afkomstig uit Amity. Een lichte glimlach verschijnt op mijn lippen bij het zien van haar vrolijke kleding, iets wat er apart uit ziet in de voor de rest donkere ruimte. Ik vraag me af hoe het meisje het zal doen tijdens de inwijding, aangezien er slechts zeer zelden mensen uit Amity switchen naar Dauntless. Mijn blik blijft peinzend op het meisje gericht totdat Gabe begint met praten. 'Allemaal – luisteren. Mijn naam is Gabe, ook wel bekend als Hood – de reden daarvoor zullen jullie snel genoeg te weten komen. Ik ben een van jullie trainers gedurende de initiation, samen met Belle en Farrah.' Goed dat hij met Farrah noemt en niet Goudlokje, als hij dat had gedaan, dan zou ik hem echt iets aan doen.
          'Alles wat jullie denken te weten over de Dauntless initiation is onzin. Jullie zijn een groep waar een geheel nieuwe vorm van de initiation op los wordt gelaten, waarin verschillenden elementen radicaal zijn veranderd.' Een frons verschijnt op mijn gezicht. Een nieuwe vorm van de initiation?
          'Nu – volgen.' De hele groep volgt Gabe en Belle en ik sluiten.
          'Ten eerste trainen we jullie gezamenlijk – Dauntless born en faction switchers – en worden jullie eveneens gezamenlijk beoordeeld. Helaas kunnen we een plek in de Dauntless samenleving niet voor iedereen garanderen – velen zullen afvallen omdat zij geen hoge ranking score behalen en anderen zullen zelfstandig opgeven om te leven bij de factionless. Ten tweede trainen we geen groepen meer, maar zullen jullie ieder moment van de dag de mogelijkheid krijgen om een willekeurig onderdeel te beoefenen in de trainingszaal – waarbij jullie individuele begeleiding ontvangen van mij, Belle of Farrah.' Geïrriteerd pers ik mijn volle lippen op elkaar. Pardon? Wat ís dit verdomme? Ze hadden wel eerder mogen vertellen dat ze de hele initiation gingen omgooien. Stelletje eikels. De rest van Gabe's verhaal hoor ik niet eens meer en aan mijn gezicht is duidelijk af te lezen dat ik niet bepaald blij ben.
          Het duurt enige tijd voordat het tot me doordringt dat iedereen al naar binnen is weg is gegaan, de initiates om zich om te kleden en Gabe en Belle de zaal in. Ik loop ook de zaal in en zie dat er al enige initiates in de zaal staan, waarvan eentje bij Gabe. Ik werp een nogal kwade en geërgerde blik toe, en met die nog deels Eruditie hersenen van hem kan hij vast wel uitvogelen waarom. Hij heeft geluk dat er nu initiates bij zijn, anders zou ik hem de wind van voren geven.

    [ bericht aangepast op 13 april 2014 - 22:07 ]

    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    13 april 2014 - 22:31   Greenfeld is offline
    Greenfeld
    Greenfeld 11464

    • Casper 'Cas' Jacobus Davidson •
    Aspirant, 16 • Dauntless-born • Eric-aanhanger



    De laatste paar uren waren allemaal erg heftig geweest voor mij. Terwijl mijn test duidelijk had aangetoond dat ik in Dauntless hoorde, was ik niet zeker van die factie. Het hele principe 'factie boven bloed' had geen nut bij mij, aangezien mijn factie en mijn bloed hetzelfde waren. Ik haatte het. Ik wilde dat ik in een andere factie thuishoorde, maar helaas. Je kan niet veranderen wie je bent.
          Ik had al duizenden keren van en op de trein gesprongen, dus dat was een makkie. Als Dauntless-born was dat amper een uitdaging dus slaagde ik ook meteen voor de eerste test. Mijn ouders hadden me niks willen vertellen over de volgende testen, maar van mijn broer kreeg ik het één en het ander te horen. Over de simulaties en over de fysieke trainingen. Hij kreeg een brok in zijn keel toen hij vertelde over de simulaties, omdat onze andere broer, zijn tweelingbroer, niet hoog genoeg scoorde voor die test en factieloos werd. Joachim heeft het er nog altijd moeilijk mee en praat er nooit over met mijn ouders.
          Toen we op en af de trein waren gesprongen en terechtkwamen op een dak, stelde Eric zich voor. Ik kende Eric al; ik haatte hem, maar moest aardig doen van mijn ouders. En van mijn factie. Factie boven bloed. Natuurlijk sprak hij een dreigement uit. Het was Eric, immers. De eerste springer was Kai. Een Dauntless-born, als ik. Ik kende hem wel, maar we waren niet de beste vrienden. Hij ging om met de groep aspiranten die de 'echte Onverschrokkenen' werden genoemd door mijn ouders. Er volgden een aantal andere aspiranten voor ik uiteindelijk sprong. Gabe, één van de trainers stond onderaan het net en verwelkomde de nieuwe aspiranten. Hij kende mijn naam wel, maar toch zei ik dat ik Cas heette. Niet Casper. Dat was te lang en het was de naam die mijn ouders me hadden gegeven. Ik haatte hen. Nee, niet haten. Ik hield gewoon niet van hen.
          Gabe hield een korte intro, waarin hij zichzelf en de andere trainsters voorstelde en zei toen dat de inwijding anders ging verlopen dan andere jaren. Een licht geroezemoes steeg op bij de Dauntless-bornn aspiranten. Ik was vast niet de enige die niks meer aankom met de informatie die men me had gegeven.
          De groep volgde Gabe, Farrah en Belle door de gangen van het gebouw, naar een grote slaapzaal, neem ik aan. Gabe stopte plots met lopen en draaide zich opnieuw naar ons toe. "Ten eerste trainen we jullie gezamenlijk – Dauntless born en faction switchers – en worden jullie eveneens gezamenlijk beoordeeld. Helaas kunnen we een plek in de Dauntless samenleving niet voor iedereen garanderen – velen zullen afvallen omdat zij geen hoge ranking score behalen en anderen zullen zelfstandig opgeven om te leven bij de factionless. Ten tweede trainen we geen groepen meer, maar zullen jullie ieder moment van de dag de mogelijkheid krijgen om een willekeurig onderdeel te beoefenen in de trainingszaal – waarbij jullie individuele begeleiding ontvangen van mij, Belle of Farrah. De deur links is de trainingszaal, daar verwachten we jullie over een kwartier. De deur rechts is de slaapzaal, jongens en meisjes door elkaar heen – evenals Dauntless born en faction switchers. In het midden van de slaapzaal staat een bak met oude, afgedankte Dauntless kleding – zoek wat uit, kleed je om en begin met trainen."
          Veel aspiranten gingen meteen naar de slaapzaal om zich om te kleden, maar ik had al gemakkelijk zittende Dauntless kleren aan, dus sloeg ik die stap over en liep meteen naar de trainingszaal. Halfweg de gang, haalde mijn vriend Thomas me in en vertelde me één of ander vreemd verhaal over Gabe.

    kindness is never a burden.

    13 april 2014 - 22:33   Halfling is offline
    Halfling
    Halfling 4374

    Gabriel Naveen Emerson, 'Gabe'
    Trainer, 23 – Erudite born – Divergent aanhanger
    •• • ••


    Met een lichte glimlach rondom mijn mondhoeken – laat ik mijn handen over de werpmessen van de initiates glijden, welke ze kunnen gebruiken als oefenmateriaal gedurende de "open" trainingen. Geruststellend bedenk ik me in mijn gedachten dat ik mijn "eigen" werpmessen in de binnenkant van mijn leren jack heb geplaatst, evenals in de rechter achterzak van mijn zwarte spijkerbroek.
    Wanneer ik het zachte geluid van een opengaande deur hoor – bedenk ik mezelf dat Belle en Farrah me hoogstwaarschijnlijk achterna zijn gekomen. Echter, op het moment dat ik het tengere gestalte van een van de initiates naast me zie verschijnen kan ik de lichte verbazing op mijn gezicht met geen mogelijkheid verbergen. Vluchtig haal ik me de beelden van de vallende initiates voor op mijn netvlies – waarna ik tot de conclusie kan komen dat het meisje dat naast me is komen staan Quinn heet, een faction switcher vanuit Erudite.
          'Was je Erudite?'
    Stomverbaasd richt ik mijn blik opzij, waarbij ik de werpmessen blindelings – maar precies evenredig aan elkaar – terug plaats op de tafel. Door middel van mijn oude factie was ik persoonlijk eveneens een nieuwsgierig ingesteld persoon, maar deze initiate moest leren dat er binnen de Dauntless factie niet zo'n soort vragen worden gesteld – al helemaal niet aan een trainer.
    'Ten eerste, initiate – denk ik niet dat dat een van jouw zorgen zal zijn. Ten tweede – ben ik Dauntless, en als ik jou was zou ik mijn best gaan doen om dat eveneens te worden.'
          Enigszins gepikeerd door haar plotseling vraag sjor ik mijn leren jack van mijn schouders en laat hem op een lege plek op de tafel terecht komen – waarbij ik mijn set van vijf werpmessen uit de binnenzak haal en deze in mijn andere achterzak plaats. Mijn gedachten komen enigszins tot rust wanneer ik me bedenk dat ik op dit moment in mijn element ben en hier mijn voordeel uit kan halen bij de initiate, welke ik nog een simpele – maar waarschuwende – blik gun.
    'Alle initiates zijn vrij om een onderdeel naar keuze te oefenen – vechten, schieten, messen werpen en al het andere wat er in de trainingsruimte te vinden is.' Alhoewel ik niet heb rond gekeken of alle initiates wel aanwezig zijn, glijdt mijn blik op dit moment slechts naar Belle en Farrah – welke beiden de ruimte hebben betreden en totaal niet vrolijk kijken, wat me direct zorgen baart. 'Gedurende je training wordt je gescoord door ons – dus ik stel voor dat jullie direct beginnen en je tijd effectief indelen.'

    Met een simpele haal van mijn hand door mijn warrige haren en een laatste blik op initiate Quinn – stap ik op Belle en Farrah af, welke zich opvallend aan de zijkant van de ruimte bevinden. Voornamelijk Farrah heeft een woedende blik in haar ogen wanneer ze deze op mij plaatst.
          'Ik wil ten eerste zeggen dat het me ontzettend spijt dat ik jullie niet eerder in heb kunnen lichten – ik heb alle veranderingen vanmorgen pas te horen gekregen en heb geen tijd gehad het door te geven. Daarnaast. . . heeft Eric zelf gezegd dat dat niet nodig was omdat jullie het wel aan konden.' Mijn laatste zin spreek ik enigszins geamuseerd uit – aangezien Eric geen flauw idee had wat voor personen Belle en Farrah waren. 'Jullie moeten het positief bekijken, trouwens. Via deze manier kan je zelf bepalen welke initiates je gaat trainen en op welk onderdeel.'
          'Goldilocks, je ziet er zo veel leuker uit wanneer je gewoon lacht.'
    De glimlach rondom mijn mondhoeken was ondertussen ietwat groter geworden – Farrah en ik hadden een kleine geschiedenis doordat ik haar haar bijnaam had geschonken gedurende haar initiation, wat ze me nooit in dank had afgenomen.

    •

    13 april 2014 - 22:38   Ortiz is offline
    Ortiz
    Ortiz 4847

    •Raven Tyllaster•

    || Dauntless born initiate - Divergent - Divergent aanhanger ||




    Ameya Elizabeth Chase,’ stelt het meisje zich voor. Ik zie enige blik van herkenning en nieuwsgierigheid en glimlach terwijl ze naar mijn ogen kijkt. Ik knipper om te voorkomen dat ze gaan staren en kijk naar de grond.
          'Mooie naam' weet ik uit te brengen en ik meen het maar het klink waarschijnlijk stupide.
          ‘Al veel zin in de trainingen?’ vraagt ze. Ik kijk op.
          'Ik heb er zin in' grijnst ze.
          'Kan niet wachten!' zeg ik gemeend. Ze bestudeert me en ik bestudeer haar. Ze is veel te vriendelijk voor een Dauntless born. Zou ze soms Divergent zijn? Ik probeer aan iets anders te denken en vestig mijn blik op het net. Een Amity meisje genaamd Ro is de laaste springer. Ik bekijk haar van top tot teen en trek een gezicht richting Ameya zovan, "en wat moet dat nou weer voorstellen..." 
          Ameya lijkt me een aardig iemand en ik ben blij dat ze hetzelfde over mij lijkt te denken. Je kan in Dauntless initation maar beter vrienden dan vijanden hebben volgens mij. 
          Dan luister ik naar de stem van de Dauntless leider,  'Allemaal, luisteren. Mijn naam is Gabe, ook wel bekend als Hood. De reden daarvoor zullen jullie snel genoeg te weten komen. Ik ben een van jullie trainers gedurende de initiation, samen met Belle en Farrah.' Hij knikt lichtjes naar de andere twee trainers.
          'Alles wat jullie denken te weten over de Dauntless initiation is onzin. Jullie zijn een groep waar een geheel nieuwe vorm van de initiation op los wordt gelaten, waarin verschillenden elementen radicaal zijn veranderd.' Vervolgt hij, wat een taalgebruik. Naar mijn idee iets te veel Erudite. Ik bijt op mijn lip. 
          'Nu, volgen.' Hij loopt enkele meters verder en de hele groep initates volgt hem als hondjes. 
          'Ten eerste trainen we jullie gezamenlijk, Dauntless born en faction switchers, en worden jullie eveneens gezamenlijk beoordeeld.' Nee dat meen je toch niet. Ik vertik het om samen te trainen met die nitwitten van Amity en Erudite. Ik grom in mezelf en focus weer op Gabe.       'Helaas kunnen we een plek in de Dauntless samenleving niet voor iedereen garanderen, velen zullen afvallen omdat zij geen hoge ranking score behalen en anderen zullen zelfstandig opgeven om te leven bij de factionless. Ten tweede trainen we geen groepen meer, maar zullen jullie ieder moment van de dag de mogelijkheid krijgen om een willekeurig onderdeel te beoefenen in de trainingszaal, waarbij jullie individuele begeleiding ontvangen van mij, Belle of Farrah.' Hij pauzeert. Ook lekker denk ik, wat is dit nu weer voor een onzin.
          'De deur links is de trainingszaal, daar verwachten we jullie over een kwartier. De deur rechts is de slaapzaal, jongens en meisjes door elkaar heen, evenals Dauntless born en faction switchers. In het midden van de slaapzaal staat een grote bak met oude, afgedankte Dauntless kleding, zoek wat uit, kleed je om en begin met trainen.'
          Ik ben blij dat ik niet tussen de oude zooi hoef te grutten en went me tot Ameya. 
          'Wie denken ze wel niet dat ze zijn? Ons een beetje laten trainen met die know-it-alls en die boeren. Alsof wij daar beter van worden.' Ik knars met mijn kiezen, 'vast een of andere strategie van Eric om de Divergent eruit te filteren grom ik.' Ik kijk op naar Ameya om haar reactie te peilen. Grapjes maken over de Divergent is levensgevaarlijk, zeker in een factie als Dauntless. Maar hopelijk wekt een nonchalante houding geen argwaan maar juist averechts. Ik haal mijn schouders op en kijk naar de faction switchers. Ik ben dan misschien wel Divergent maar de trots van Dauntless zit in mij en zal geen plaats maken voor liefkozing voor Erudite en al helemaal niet voor de Amity. 
          'Kom,' zeg ik tegen Ameya, 'ik heb zin om mijn spieren te voelen branden.'

    [ bericht aangepast op 14 april 2014 - 16:11 ]

    Thank you for the tragedy, I need it for my art.

    13 april 2014 - 23:29   Orwell is offline
    Orwell
    Orwell 1264

    MILENA 'MILA' ATHENA REYLIN
    Initiate, 16 – Erudite Born – Divergent Aanhanger

    •


    •

    Ik hield mijn blik even richting Gabe en Quinn gericht – weinig aandacht bestedend aan de trainers en initiates die binnen stromen – nieuwsgierig naar wat ze zeggen. Tot mijn spijt kan ik echter maar enkele woorden uitmaken, aangezien ik me iets te veel afgezonderd heb, maar mijn nieuwe trainer’s blik spreekt meer dan ik zou kunnen horen. Het is duidelijk dat hij even niet zo geamuseerd was, waardoor ik nu al besluit dat tegen hem praten misschien niet het meest wijze is om te doen. Vanaf hij echter luid zegt dat we nu elk onze eigen weg mogen gaan, laat ik mijn blik weer rond de trainingszaal glijden. Ik zou messen kunnen werpen – iets waarvan ik weet dat het niet voor me weggelegd is, maar een paar bokszakken – die duidelijk al heel wat slagen verduurd hebben - aan het uiterste van de zaal trekken mijn aandacht, waarna ik er in een rechte lijn naartoe loop.

    Leren slaan is misschien niet het slechtste om mee te beginnen, neem ik mezelf voor. Ik hef mijn handen in vuisten voor mijn gezicht in een soort verdedigende houding - die ik alleen in boeken gezien heb - en geef een eerste, nog voorzichtige slag tegen de zak. Hij beweegt nauwelijks, wat me ietwat frustreert. De tweede keer – waarbij ik deze keer alle kracht gebruik die ik heb – gebeurt net hetzelfde, al maakt hij deze keer een kleine beweging. Ben ik dan echt zo zwak? Even richt ik mijn blik naar de mensen om me heen, om te kijken of ze dezelfde problemen hebben als ik, maar mijn blik blijft hangen bij mijn andere trainers – Belle en Farrah – die kwaad voor zich uit kijken. Wat zou ze dwars zitten? Wat zouden de anderen kiezen om nu te gaan doen? Allerlei vragen – waarvan ik weet dat ik het antwoord niet zo snel zal krijgen – razen door mijn hoofd.

    "Nieuwsgierigheid past niet bij Dauntless.", zeg ik mezelf bestraffend. Ik kijk nog even rond en bestudeer mijn mede-initiates voor enkele seconden, waarna ik me weer tot de bokszak voor me richt. Mijn handen zijn al snel weer tot vuisten gebeld, deze keer vastberaden te laten zien dat ik niet zo zwak ben als ik nu moet overkomen. Met al mijn macht sla ik keer op keer op de lederen zak met zand, elke keer een beetje harder, waardoor de huid op mijn handen langzaam maar zeker begint te prikken. Toch blijf ik gewoon gaan, bang dat mijn nieuwsgierigheid anders weer parten gaat spelen. Deze ochtend zat je met je neus in de boeken, nu sla je een zak met zand. Ik grijns even zacht, beseffend hoe fijn ik de verandering op het moment vindt - ook al blijft het een onzekerheid met zich meedragen. Dit is echter iets wat ik in mijn oude factie nooit zou mogen doen, daarom laat ik mezelf toe even al de rest te vergeten en er helemaal van te genieten me compleet te mogen laten gaan.

    A girl who wonders.

    13 april 2014 - 23:53   Trager is offline
    Trager
    Trager 1326

    Isabelle Amethyst Cunningham
    Trainer, 22 - Dauntless Born - Divergent aanhanger


    'Ik wil ten eerste zeggen dat het me ontzettend spijt dat ik jullie niet eerder in heb kunnen lichten – ik heb alle veranderingen vanmorgen pas te horen gekregen en heb geen tijd gehad het door te geven. Daarnaast. . . heeft Eric zelf gezegd dat dat niet nodig was omdat jullie het wel aan konden.' Het glimlachje wat om zijn lippen speelt, frustreert me een beetje wat me eigenlijk wel verbaast. Ik zucht even licht geirriteerd na Gabes woorden. Eric is nou eenmaal een hufter en ik weet dat ik dat niet moet laten merken. Als zou het best bevredigend zijn om Eric eens een lesje te leren, al vrees ik dat dat nooit gaat gebeuren. 'Prima,' brom ik. Daarna loop ik vlot weg. Zo belangrijk vind ik het niet meer om met Gabe te praten over de Initiates. Ik strijk even met mijn handen langs een van de geweren die op een tafel liggen. Schieten is leuk, maar niet bevredigend genoeg. Ik ros liever de boks zak in elkaar voor een uurtje, dat bevredigt tenminste. Als ik een van de Initiates bij een boks zak zie staan, kijk ik geinteresseerd toe. Ze doet het best goed. Ik bedenk even of ik er naartoe loop. De initiates moeten zo goed mogelijk worden getraind, want de spar ronde is niet om vrolijk van te worden. Ze worden steeds beter. Zelf had ik het ook moeilijk met het sparren, al heb ik natuurlijk bijna mijn hele leven getraind. Een glimlachje speelt om mijn lippen. Vanavond zal ik zelf maar eens gaan sporten en alle frustraties eruit gooien. Dan loop ik toch maar naar het meisje toe, wat ik herken als Erudite Born, genaamd Mila. Ik kuch even als ik haar bereik en groet haar dan even kort. Niet om ongeinteresseerd te doen, maar we moeten aan het werk.
    'Dat zag er best goed uit,' zeg ik koeltjes. 'Ik ben trouwens Belle.'

    [ bericht aangepast op 14 april 2014 - 17:32 ]




Index RPG Actieve Topics Zoek