• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    † Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    † Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1, 2

    [ bericht aangepast op 8 mei 2014 - 22:42 ]

    Mitchell keek even moeilijk naar de klim die hij moest maken. Hij blikte even naar Eden, voordat hij tegen de wand aan begon te klimmen en de pijn verbeet.

    Eden was onder de indruk van de inspanningen die hij nog wist te leveren, ondanks zijn lichamelijke gesteldheid.
    'Ik geef je rugdekking hoor!' riep ze omhoog. 'Voor als er nog een verdwaalde compy uit je broekzak kruipt of zo.'
    Ze grinnikte zachtjes, maar blikte toen weer met een serieus gezicht omhoog. De eerste druppels vielen al.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Hij keek even verbitterd omlaag naar Eden. Toen het begon te regenen, vloekte hij geirriteerd. De stenen werden al gladder. Toen hij de rand van de grot bereikte, keek hij eerst voorzichtig naar binnen, voordat hij zich omhoog trok en zijn geweer in de aanslag hield.
    'Kom maar naar boven,' riep hij, zonder naar beneden te kijken.

    'Nou, ga eerst maar kijken of er wat in zit!' riep Eden sceptisch terug, gezien hij nog steeds geen stap had verzet en enkel naar binnen keek.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mitchell rolde met zijn ogen en zette het lampje van zijn geweer aan. Daarna stapte hij bedachtzaam de grot binnen, waar tot zijn opluchting niks engs was gehuisd. Vervolgens draaide hij zich om.
    'De kust is veilig,' concludeerde hij.

    Eden kon het nauwelijks geloven, maar ze klom toch maar naar boven. Een kreun ontglipte haar lippen toen ze weer door haar enkel zakte, maar ze klemde haar kaken opeen en klom verder. Mitchell had zich al in de spelonk verscholen.
    'Wat een gentlemen ben je toch,' grinnikte ze toen hij geen aanstalten maakte om haar over de rand te helpen. Uitgeput liet ze zich op de grond zakken.
    'Ga jij je maar douchen.'
    Ze had de woorden nog niet uitgesproken of de hemel brak open en de regen denderde naar beneden.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mitchell leunde even tegen de rotswand aan, voordat hij aanstalten maakte om zijn broek uit te trekken. Hij wilde niet dat zijn - een van de weinige - kledingstukken zeiknat werd, dus trok hij het uit, samen met zijn sokken en schoenen. Deze pleurde hij ergens neer in de grot, voordat hij eruit stapte en de regen langs lichaam spoelde. De regen pikte venijnig in zijn wonden, waardoor een pijnlijke kreet zijn mond verliet.

    Eden moest, hoe sadistisch ook, grinniken toen ze die lange, stoere jongen hoorde vloeken. Ze maakte Mitchells rugtas open omdat ze verwachtte dat er wel een flesje in zat, en dronk daar een paar slokken uit voordat het op de grond zette om het te laten vollopen met water. Haar eigen tas had ze in paniek achter gelaten, waar ze flink van baalde. Ze zouden hoe dan ook terug moeten keren, want met alleen de rugzak van Mitchell gingen ze het niet reden.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mickey staarde met grote ogen naar het lichaam dat voor haar lag. Langzaam blikte ze omhoog, maar er was niets te zien waaruit ze kon opmaken wat er met haar gebeurd was.
    'We moeten hier weg,' fluisterde ze indringend toen ze zag dat de grond rood begon te kleuren.

    -
    Met een zucht kwam Hugo overeind, maar hij wist dat ze gelijk had en hij kwam, zo goed en zo kwaad als het ging, overeind.

    -


    Every villain is a hero in his own mind.

    Piper klopte hem bemoedigend op zijn schouder.
    'Zullen we de anderen gaan zoeken?' vroeg ze en ze keek om zich heen of ze ergens een spoor van hen kon ontdekken. Ze zouden wel kilometers ver weggerend kunnen zijn en zij waren nauwelijks uit de buurt van waar de dinosaurussen hadden toegeslagen.

    ~ ~

    Søren streek walgend door zijn haar en wenste dat hij ergens kon zien hoe hij eruit zag. Toen hij nar zijn drijfnatte kleding keek, wist hij dat het nergens meer op leek en slaakte een zucht.
    'Dit is echt een ramp,' bromde hij en hij trok zijn blazer uit.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Zeker omdat we hier vast nauwelijks opdragen,' zuchtte Slade. Hij trok zijn shirt over zijn hoofd en wrong hem uit, waarna hij hem weer aan trok. Hij vloekte toen zijn oog op een slijmerig beest viel dat zich had vastgezogen aan zijn onderbeen.
    'Gatver,' gromde hij, niet wetend of hij het beest eraf durfde te trekken. Hij meende zich te herinneren dat je dat niet met bloedzuigers moest doen, maar wist niet waar dat op gebaseerd was.
    'Kan ik 'm er gewoon aftrekken denk je?' deelde hij zijn twijfels.

    -
    Hugo knikte, al kon hij niet zoveel anders. Zijn oog viel op twee anderen, waaronder het meisje uit de bus. Hij keek hen glazig aan, maar hij had geen flauw idee waarom ze hem zo afwachtend aankeken.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Sla hem dood,' zei Søren, die besloot om niet te dichtbij te komen. Hij begon zijn eigen lichaam ook maar op rare beesten te controleren en was blij dat hij ze niet had, al had hij zijn handen niet meer in zijn haar durven steken en wist hij het dus niet zeker.

    ~ ~

    Piper zwaaide naar de mensen verderop.
    'Hebben jullie water?' vroeg ze zodra ze wat dichterbij waren. Ze durfde eigenlijk niet zo hard te praten, uit angst dat er weer vreemde dieren op hen af zouden komen.
    Ze had best wel dorst, omdat zein het vliegtuig al niet gedronken had en ook hierbuiten niet, terwijl het best warm was en ze veel gelopen hadden.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Slade herinnerde zich het mes dat hij in het vliegtuig had gevonden en haalde het uit zijn doorweekte rugtas. Hij merkte dat zijn vingers trilden toen hij het naar de bloedzuiger bracht en vervloekte zijn eigen zwakheid. Hij plaatste het lemmet tussen zijn huid en het diertje en begon het langzaam los te wrikken. Het deed pijn en het was vreselijk ranzig, maar uiteindelijk viel het ding wel met een plof in het gras neer.
    'Dat is dat,' mompelde hij, met een afgunstig gezicht naar de wond op zijn been kijkend.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mitchell beet hard op zijn lip, terwijl hij zichzelf schoon begon te wrijven. Hij blikte even naar het bloed wat van zijn lichaam werd gespoeld. Zijn lichaam leek wel een slachtveld. Hij blikte even achterom toen hij Eden hoorde grinniken. 'Ruilen?' vroeg hij nors.

    _

    Neil liep naar het groepje toe en trok een flesje water uit zijn tas. 'Hier, ik heb er nog twee, maar we moeten wel zuinig zijn,' zei hij zacht.

    'Nou, pas maar op dat die wond niet mij infecteerd,' bromde Søren.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes