MSV - Op een middelbare school (2) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Darius Visser - Jeffrey
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jake Blake - CaTbUg
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Jiang Chen - Rosanne
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Speeltopics: 1
Praattopics: 1
Rollentopic

[ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:33 ]

Jace zuchtte diep. ''Mijn ouders zitten in de problemen, mijn vader eigenlijk. Hij had een ongeluk.'' mompelde ze. Ze keek hem aan en beet hard op haar lip. ''Ik ga wel bij je voorop, heb geen zin om mijn fiets te pakken.'' zei ze met een brede grijns. ''Zie je mijn roze bh erg goed? Anders ga ik een ander shirt aandoen.'' vroeg ze aan hem en borstelde wat door haar haren met haar vingers.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Oh.. Hopelijk komt alles goed met je vader,' zei Joél toen. Joél grijnsde even toen Jace zei dat te lui was om haar ogen fiets te pakken. 'Is goed hoor luie draak, ik zal je wel dragen,' zei Joél toen grijnzend. Jace vroeg daarna of de roze bh heel erg zichtbaar was door haar blouseje en Joél schudde zijn hoofd. Hij had eerlijk gezegd niet eens door dat ze een roze bh aanhad. Joél liep naar zijn fiets en wachte tot Jace kwam. 'Wil je op de stang of de bagagedrager?' vroeg Joél toen.

That is a perfect copy of reality.

Jace zuchtte diep en knikte. "Hij ging net operatiekamer in, dus ik weet het niet zo zeker. Ik hoop het natuurlijk wel." Mompelde ze zacht. Jace huppelde mee naar zijn fiets en keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Ik ga liever op jouw bagagedrager, ik ga niet mijn leven riskeren." Zei ze met een lichte glimlach. "En, wat ga je doen als je vader thuis is?" Vroeg ze uit nieuwsgierigheid.

[ bericht aangepast op 12 juni 2014 - 23:13 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Het komt vast wel goed,' zei Joél toen, proberend om Jace op te vrolijken. Verder besloot Jace ook om niet op zijn stang te gaan zitten, maar veilig op zijn bagagedrager. Joél grinnikte even en toen Jace zat begon hij te fietsen. Joél luisterde naar de vraag die Jace stelde. 'Oh, hem het uitleggen denk ik maar. Mijn vader zal heus niet boos worden, hij vind het eerder grappig denk ik. Verder zal Céline me keihard uitlachen en me gaan pesten en als ze ziet dat jij m'n vriendin bent zal ze niet blij zijn denk ik,' zei Joél toen.

That is a perfect copy of reality.

Jace grinnikte even en klampte zich vast aan hem toen ze eenmaal fietsten. "Grappig? Ik mag hem nu al. Blijf je nog bij me of?" Céline zou inderdaad nog een probleem worden met hun.. Relatie. Ze zuchtte diep. "Zeg gewoon dat je een vriendin hebt en het niet gaat vertellen wie, tot ze ons morgen samen ziet natuurlijk. Laat maar. Ze mag me toch niet, wat heb je te verliezen?" Zei ze lachend. Ze hield haar telefoon constant in de gaten voor het geval ze een bericht kreeg van haar moeder.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Joél lachte even om haar relatie. 'Als miin vader het oké vindt dat ik hem alleen laat met zeikerd Céline zal ik bij jou blijven,' zei Joél grijnzend. Joél fietste door en na tien minuten ongeveer waren ze bij zijn huis. 'En je hebt gelijk. Céline mag je toch niet, dus we kunnen het net zo goed gelijk bekent maken,' zei Joél grijzend. Joél stapte af en hielp Jace van zijn bagagedrager af. 'Ga nu niet giechelen als een kind van zes oké Jacie van me?' vroeg Joél toen plagend aan haar.

That is a perfect copy of reality.

Ze grinnikte even en knikte. "Dat vind ik goed." Zei ze lachend. Na zo'n tien minuten waren ze aangekomen en hij hielp Jace van de bagagedrager af. "Je mag van alles doen met Céline, het is alleen niet mijn fout als ze morgen bij me komt zeiken dat ik jou niet verdien." Zei ze met een glimlachje. Ze kruiste haar armen, keek hem verontwaardigd aan en pruilde haar lip. "Misschien ben ik gewoon zes. Daar kan je niks aan doen." Ze stak haar tong naar hem uit en lachte even.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Omg, sorry dat ik hier zo lang niet geschreven heb ;(


Jiang en Phoebe voelden zich net als de anderen niet zo op hun gemak. Hij was door een van de jongens wel eens uitgemaakt voor schele Chinees en hij trok zich daarom ook een beetje terug, in de schaduw van de boom.
'Waarom gaan jullie niet iemand anders vervelen?' zei Phoebe met een zucht. Jiang vond het wel stoer dat ze haar mond durfde open te trekken, want meestal was ze ook iemand die in haar schulp kroop.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Ramon keek een beetje verbaasd over zijn schouder. Hoewel de meeste meisjes zwijgend naar hun telefoon tuurden of op een andere manier aan de aandacht probeerden ontsnappen, keek Phoebe de jongens verwijtend aan. Hij kende haar niet zo goed, maar had haar zich niet voorgesteld als een meisje dat zoiets tegen wildvreemde jongens zei.
Zijn mondhoek ging even omhoog omdat hij het erg moedig van haar vond, maar daarna richtte hij zijn blik op Jordy, die in haar tas groef en vast en zeker naar iets zocht dat ze naar hen kon gooien. Hij gaf haar een por met zijn knie ten teken dat ze moest ophouden, want hij wilde niet dat ze in de problemen kwam. Deze gasten waren geen lieverdjes en Jordy leek nu eenmaal geschapen om stampij te maken. Hij ging ervan uit dat zo wel weer zouden gaan als er niet op hen gereageerd werd zoals ze hoopten.

[ bericht aangepast op 13 juni 2014 - 15:30 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Joél moest lachen toen Jace zei dat ze misschien wel een zesjarige was. 'Tuurlijk Jace. Als je een zesjarige was, was ik nu strafbaar bezig. Daarbij ben je veel te groot voor een zesjarige en veel te veel ontwikkeld, ook praat je veel te volwassen,' zei Joél grijnzend. Ze liepen naar binnen en tot Joél's verbazing was zijn vader thuis. 'Heb je een vriendinnetje Joél?' vroeg zijn vader grijzend. Joél werd rood. 'Eh ja, pa, dit is Jace,' zei hij toen grijnzend. 'Maak maar even kennis met elkaar, ik ga me nu omkleden, deze natte kleding zit heel oncomfortabel,' zei Joél toen en hij rende naar boven

That is a perfect copy of reality.

Ze rolde met haar ogen. ''Je bent niet illegaal bezig als je niet minderjarig bent en een vijftienjarige met een zesjarige kan geen kwaad. Trouwens, ik die veel ontwikkeld is en volwassen praat?'' vroeg ze lachend. Jace werd overdonderd toen zijn vader thuis was, ze had aangenomen dat hij niet thuis was en hoogstens met Céline moest aan zien. Ze voelde dat ze weer rood werd en glimlachte even. ''Leuk om kennis te maken,'' zei ze en schudde zijn hand. Jace krabde even aan haar nek en knikte. ''Kom wel snel naar beneden,'' Joél's vader glimlachte breed en keek haar aan. ''Sinds wanneer?'' Jace moest even lachen. ''Vandaag, het was eerst een weddenschap, maar het is nu zo uitgekomen.'' legde ze uit. Ze beet op haar lip.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Nadat Joél naar boven was gerend en zich had omgekleed in droge kleren, gooide hij zijn natte kleren in de wasmand. Die zou hij later wel wassen. Hij ging weer naar beneden, hij wilde Jace niet nog langer ongemakkelijk laten voelen. Hij hoorde haar nog net zeggen dat het om een weddenschap ging. 'Ja, maar we vonden elkaar al een tijdje leuk, alleen ik was te eigenwijs om het toe te geven en Jace te verlegen,' zei Joél grijnzend en hij drukte Jace dicht tegen zich aan. 'Vertel eens Jacie, wat wil je doen?' vroeg Joél toen aan Jace.

That is a perfect copy of reality.

Taco keek toe hoe een van zijn vrienden het meisje een spottende grijns toewierp en voor haar ging staan.
'Dat bepaal ik lekker zelf wel. Ik wil je best iets te doen geven!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ze glimlachte weer en haalde opgelucht adem toen Joél naar beneden kwam. ''Ik ben niet verlegen! Nou ja, alleen in dat. Ik zou het nooit aan de jongen toegeven. Met wat geluk geeft hij zelf toe of is mijn plan verpest door mijn vrienden.'' zei ze met een diepe zucht. Jace keek Joél aan toen hij vroeg wat ze wilde doen, maar haalde haar schouders op. ''Euhm, weet ik niet. Vandaag ga ik heel erg alleen in mijn thuis zitten vanavond en wachten op de uitslag van de operatie van mijn vader.'' Ze klampte zich vast aan zijn arm en beet weer op haar lip. Jace hoopte vurig dat alles goed ging en dat hij heelhuids naar huis toe kwam.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Zeg, je lult nu gewoon over mijn vraag heen.' Jordy wiebelde met haar wenkbrauwen. 'Wilde je een date met onze lieve Darius of niet? Ik wil best al wat organiseren, hoor. I'm the lovedoctor.'

[ bericht aangepast op 13 juni 2014 - 19:19 ]

Every villain is a hero in his own mind.