MSV - Op een middelbare school (2) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Darius Visser - Jeffrey
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jake Blake - CaTbUg
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Jiang Chen - Rosanne
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Speeltopics: 1
Praattopics: 1
Rollentopic

[ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:33 ]

Jace moest lachen toen Joél zei dat hij niet tegen de kieteldood kon. "Oh, dat ga ik nog wel eens gebruiken. Ooit." Zei ze met een grote grijns. Hij pakte haar armen vast. "Ja, maar nu ben ik zwakjes. Ik heb geen zin om iets te doen." Zei ze met een pruillip. Haar mondhoeken krulden omhoog en wrong zich los uit zijn grip om hem te kietelen in zijn buik. "Payback." Lachte ze.

I don't want you to die, I want you to suffer.

-

[ bericht aangepast op 10 juni 2014 - 16:28 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Je bent niet lief Jacelyn von Liszel,' pruilde Joél toen Jace zei dat ze dat ooit tegen hem ging gebruiken. Toen Joél haar handen vastpakte kwam Jace met de smoes aan dat ze zwakjes was, maar al snel trok ze haar handen los waarna ze hem begon te kietelen. 'Nee! Nee! Stop!' riep Joél toen. Omdat Joél er niet tegen kon begon hij spastische bewegingen te maken. 'Stohop!' riep hij toen.

That is a perfect copy of reality.

-

[ bericht aangepast op 10 juni 2014 - 16:27 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Jace stopte met hem te kietelen en keek hem met een grote grijns aan. "Dan moet je me nooit, maar dan ook nooit meer Jacie of Jacelynnie noemen. Iedereen gaat er aan die mij met mijn hele naam noemt. Ik spaar je dit keer, Joél." Zei ze en keek hem met kleine ogen aan. "Maar wat gaan we nu doen? En nu serieus." Zei ze lachend.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Ik kan niks beloven. Bijvoorbeeld als je irritant bent, dan zal ik je met plezier Jacie noemen,' zei Joél toen grijnzend. 'En dankje dat je me spaart Jacelyn von Liszel, nu ben je wel lief,' zei Joél toen uitdagend. Wanneer Jace het weer zou proberen zou Joél haar weer de tuinslang cadeau geven. Sowieso. Toen vroeg Jace wat ze gingen doen. Joél haalde zijn schouders op. 'Wat wil jij gaan doen?' vroeg hij toen. 'Ik wil eigenlijk wel zien hoe goed jij in hockey bent, dan kan ik daarna mijn voetbalkunsten laten zien,' zei Joél toen grijzend.

That is a perfect copy of reality.

Jace keek hem zuur aan toen hij zei dat hij haar wel Jacie ging noemen als ze irritant was. "Ik haat je, ik haat je zo erg." Zei ze hoofdschuddend. Jace keek hem toen echt geïrriteerd aan toen hij haar bij haar hele naam noemde. "Nu haat ik je echt. Niet mijn hele naam en mijn achternaam.." Zei ze zuchtend. Jace keek hem schuin aan. "Ik heb wel een voetbal in de schuur, maar ik ga even tape pakken voor mijn knie." Jace liep snel, maar pijnlijk de trap op naar haar kamer en pakte de tape om die om haar knie te plakken. Ze pakte haar stick en bal en rende naar beneden. "Wacht even." Ze ging de tuin weer in om de voetbal te pakken en die naar Joél te rollen. "Alsjeblieft." Zei ze met een glimlach.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Ik hou ook superveel van jou Jacie,' zei Joél weer uitdagend. Toen Joél haar weer bij haar volledige naam noemde merkte Joél dat Jace daarvan echt geïrriteerd raakte en hij besloot om daar wel mee te stoppen. Daarna zei Jace dat ze nog wel een voetbal in de tuin had, maar eerst even tape voor haar knie ging halen. Joél knikte. Niet veel later kwam Jace weer naar beneden met haar stick en een bal. De voetbal gaf ze aan Joél, die Joél natuurlijk meteen moest uitproberen. 'Jij mag eerst, ik wil kijken of ik heel misschien nog van je kan winnen,' zei Joél toen grijzend.

That is a perfect copy of reality.

'Koik 'ns wie we daar hebben!'
Taco wenkte zijn vrienden en teamgenoten en ze liepen over het gras naar de mensen in het gras toe. Hij had er wel een paar van hen herkend en schudde gemeen grijnzend zijn hioofd.
'No, dusus jullie durve je snuffert wel te laten zien hier?'
Hij had ook een bal in zijn handen en keek naar de jongens die hij herkende van de voetbal. Hun club stelde niets voor en hij vond het lachwekkend dat ze er nog zo vrolijk bij zaten, wetend dat ze dit seizoen weer zouden falen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ze keek hem schuin aan en lachte. Jace sloeg de bal tegen het hek aan en begon daarna hoog te houden. "Vijfentwintig. Probeer dat maar te halen met een stick en een balletje." Zei ze met een grijns. Jace liep naar de keuken en pakte een blikje cola uit de koelkast. "Of wil je een biertje?" Vroeg ze lachend.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Joris rolde met zijn ogen. Hij had er weinig behoefte aan om met deze jongens te praten. Ze werden elk jaar weer bij elkaar in de competitie ingedeeld en meestal werd de pot door hen gewonnen, maar het was nooit een sportieve wedstrijd. Hun trainer leerde hen om op een slinkse manier mensen te tackelen of blesseren. De scheidsrechter zou het nooit zien, maar de jongen die hen had aangesproken, Taco, had een teamgenoot van hen al eens onderuit geschopt waardoor zijn enkel het had begeven.
'Hoi Taco.' Als aanvoerder van het team besloot hij luchtig en vriendelijk te reageren.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Met een stick en een balletje zal ik vijfentwintig niet halen, maar met een bal en een voet wel,' zei Joél grijzend. Hij begon hoog te houden met de bal en kwam uit op tweeënveertig. 'Dat zie ik jou nou niet zo snel doen, tweeënveertig keer hooghouden,' zei Joél toen grijnzend.

That is a perfect copy of reality.

Jace rolde haar ogen en zuchtte. "Oneerlijk, dat is makkelijker. Ik kan zelf wel de dertig halen met een bal en een voet." Zei ze en kruiste haar armen. Jace pakte de bal van hem af en begon hoog te houden. Ze had vroeger op voetbal gezeten en op hockey, dat vond ze leuk, maar naarmate ze ouder werd kreeg ze minder tijd en stopte ze ermee. Jace juichte toen ze zevenendertig had. "Geef toe dat dat best goed voor een meisje is." Zei ze en stak haar tong naar hem uit.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Misschien is het wel makkelijker ja, geef mij je stick dan eens?' vroeg Joél toen grijzend. Jace pakte toen de bal van Joél af en ging zelf hooghouden. Jace haalde zevenendertig. Joéls gezicht betrok even. Hij was zojuist bijna ingehaald door Jace, een meisje dat niet eens voetbalde. 'Op voetbal gezeten?' vroeg hij toen grijzend. 'Want dan is het alsnog niet eerlijk,' vervolgde hij toen. Hij pakte de bal weer van Jace af en deed het opnieuw. Deze keer was hij meer gefocust en kwam hij bij negenenzestig. 'Dat doe jij me niet na hé,' zei Joél toen grijnzend.

That is a perfect copy of reality.

Jace lachte even toen hij vroeg of ze op voetbal zat of niet. ''Dat gaat je niets aan. Het gaat je ook niets aan in welk team ik zat.'' zei ze met een grijns. ''En wie zegt niet eerlijk? Jij bent degene die hier op voetbal zit.'' zei ze en gaf haar stick aan hem toen hij klaar was met hooghouden. Negenenzestig en dat moest ze wel halen. Jace beet op haar lip toen ze hooghield en kwam bij achtenzestig. ''Oh! Je bent zojuist bijna verslagen door een meisje die niet op voetbal zit.'' zei ze met een grijns. Jace begon te lachen en nam een slok van haar blikje cola.

I don't want you to die, I want you to suffer.