MSV - Op een middelbare school (2) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Darius Visser - Jeffrey
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jake Blake - CaTbUg
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Jiang Chen - Rosanne
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Speeltopics: 1
Praattopics: 1
Rollentopic

[ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:33 ]

Jace gaf hem zijn stick en ging daarna weer hooghouden. Joél slikte even toen hij zojuist bijna werd ingehaald. Hij kon normaal gezien goed tegen zijn verlies, maar dit vond hij minder leuk. 'Als je niet op voetbal had gezeten, had je nooit deze techniek gehad, leugenaar,' zei Joél toen grijzend. 'Dus.. Het telt niet,' vervolgde hij toen. 'Daarbij is mijn training een tijd lang niet doorgegaan vanwege een blessure, dus ben ik niet fit genoeg, anders haal ik makkelijk de honderd. En ja, ik heb ook blessures gehad, maar dat was mijn eerste,' zei Joél toen grijnzend. Joél pakte de hockeybal en begon ook hoog te houden. Tot zijn grote verbazing kwam hij bij tweeëntwintig. 'Mm, verborgen talent,' zei Joél toen grijnzend.

That is a perfect copy of reality.

Ze rolde weer met haar ogen en keek hem aan met opgetrokken wenkbrauwen. ''Het telt wel, je kan gewoon niet tegen je verlies dat je bijna van een meisje verloor, geef het nou maar toe.'' zei ze en keek naar de bal. Ze keek Joél ongeloofwaardig aan en schudde haar hoofd. ''En jij zei dat je nooit een blessure had, leugenaar. Trouwens, je hebt gewoon bijna verloren van een meisje, je eigen vriendin. Is dat niet een beetje erg?'' Jace liep dichter naar hem toe en grijnsde breed. Ze keek naar hem en lachte. ''Loser.''

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Nee, het telt niet. Je beheerst de techniek en ik ben niet volledig fit. Meisjes kunnen ook wel voetballen en ik kan heel goed tegen mijn verlies,' ratelde Joél achter elkaar door. Nee, hij zat er echt mee dat hij bijna was ingehaald door een meisje. Zijn teamgenoten zouden hem vierkant uitlachen wanneer hij hun dat vertelde. Vooral ook omdat ze tot nu toe altijd een van de beste waren geweest. Joél zat namelijk niet in het team waar de meeste jongens uit zijn klas zaten, maar bij hun concurrenten. 'En jij bent toch ook bijna ingehaald door een jongen die nog nooit heeft gehockeyd?' vroeg Joél toen grijnzend. 'Wie is hier nou de loser?' vervolgde hij toen.

That is a perfect copy of reality.

Jace zuchtte. ''Het telt wel, punt. Ik beheers de techniek ja, maar denk je dat ik fit ben door die val van daarnet?'' vroeg ze met opgetrokken wenkbrauwen. ''Jij bent een jongen en hoort dit beter te kunnen dat mij.'' Jace grijnsde breed. ''Ik kan ook een keer mee met jouw training en het dan aan je teamgenoten vertellen..'' zei ze plagend tegen hem. Ze pakte haar stick weer terug van hem en fronste. ''Denk je nou echt dat ik mijn best deed? Nee, gewoon niet. Ik zit in een selectieteam, schat. Dus ik kan veel beter dan dat.'' zei ze met een lach.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Ik ben toch ook niet fit,' zei Joél toen. 'Het telt gewoon niet. Punt,' zei hij toen. 'En waag het is te vertellen aan mijn teamgenoten, anders heb ik ook wel wat leuks over jou te vertellen,' zei Joél toen plagend terug. Jace pakte haar stick terug en fronste toen Joél zei dat zij anders ook niet zo goed was. Joél luisterde naar wat Jace zei en lachte even. 'Allemaal smoesjes. Ik zit toch ook in een selectie team en jij hebt me toch ook bijna ingehaald?' zei Joél toen grijnzend. 'Ik kan veel beter hooghouden, mijn record is ergens in de tweehonderd, maar nu ik al wekenlang niks meer gedaan heb met voetbal, heb ik het gevoel niet meer,' zei Joél toen. Hij tilde Jace weer op en gooide de voetbal op de grond, daarna legde hij haar stick op de grond. 'Nu krijgt Jacie straf voor het bijna inhalen van mij en daarna het liegen over dat ze niet op voetbal heeft gezeten,' zei Joél grijnzend.

That is a perfect copy of reality.

Ze stak weer een tong naar hem uit. "Ik ben beter, want ik ben een meisje." Zei ze en grinnikte. "Oh, heb je iets over mij te vertellen? Mensen roddelen erg vaak over mij dat ik het onderhand gewend ben geraakt. Geloof me, het kan mij niks schelen al wil ik wel weten wat je hun dan gaat vertellen." Jace glimlachte breed. "Het punt is dat ik gewoon beter ben, geef gewoon toe aan je vriendin." Ze keek hem met een triomfantelijke glimlach aan. Joél tilde haar op en ze liet een gil. "Waag het niet te doen! Gooi me niet in het zwembad of ik vermoord je." Dreigde ze. Ze zuchtte diep en bleef maar over zijn schouder hangen.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Ben je niehiet,' zei Joél toen. 'Je hebt gewoon geluk dat je niet in vorm bent,' zei Joél daarna. 'En ik zie nog wel wat ik ze voor een sappig nieuwtje ga vertellen,' sloot Joél af. Toen Joél Jace optilde begon Jace te dreigen dat Jace hem zou vermoorden als ze hem in het zwembad zou gooien. Dit bracht Joél op een idee. Hij liep met Jace daadwerkelijk op het zwembad af en gooide haar toen in het zwembad. Daarna rende Joél gierend van het lachen weg naar zijn fiets, wetend dat hem nu de kieteldood zou staan wachten en dat Jace daar niet mee zou stoppen, ondanks Joél zijn smeekbedes.

That is a perfect copy of reality.

Jace begon te gillen toen hij naar haar zwembad liep. Ze begon op zijn rug te slaan. "Laat me los! Dit ga je niet doen, ik ga je echt vermoorden, Joél!" Hij gooide haar het zwembad in en Jace gilde. Ze kon hem nu echt letterlijk vermoorden en klom uit het zwembad. Jace zag Joél bij zijn fiets, gierend van het lachen. Ze schudde haar hoofd en zuchtte. "Ik haat je, ik haat je zo erg. Mijn make-up is er nu af en ik lijk nu wel een panda door mijn uitgelopen eyeliner en mascara. Dit is een hel." Zei ze en probeerde de make-up onder haar ogen weg te vegen. "Revanche!" Jace begon hem te kietelen en lachte, negerend met hem feit dat ze zeiknat was.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Jace schudde haar hoofd en zuchtte. 'Jace begon een hele preek te houden over dat ze Joékl haatte en dat haar make-up was uitgelopen en ze er nu uitzag als een panda waardoor Joél alleen maar harder ging lachen. Toen probeerde Jace de make- up onder haar ogen weg te halen. Jace begon hem uit wraak te kietelen en lachte. Joél zatter op de grond en begon weer spastische bewegingen te maken. Hij kroop van Jace weg en ging de tuin weer in. Hij schaamde zich ervoor dat hij niet tegen kietelen kom, het was echt echt schamend.

That is a perfect copy of reality.

Ramon blikte even op de jongens. Hij speelde dit jaar – voor zover hij wist – op een hoger niveau dan hen en vermoedde hen komend jaar niet tegen te komen op het voetbaldveld, al gedroeg hun eerste elftal zich niet anders.
Hij nam niet de moeite om de anderen te begroette, maar ving de bal wel op in zijn handen, zodat ze hem niet voor zijn voeten vandaan zouden schoppen.

-
Mia kon het niet helpen dat ze bang werd toen een stel jongens naar hen toekwam en op een nogal uitlokkende toon tegen haar klasgenoten praatte. Ze pakte haar telefoon en begon daar een beetje op heen en weer te klikken, hopend dat ze snel weer weg gingen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Hebben zelfs fans meegenomen! Da's echt skoftig.' Hij rolde met zijn ogen en keek naar de meisjes die in het gras zaten, hoewel hij later zag dat er ook een paar jongens waren die blijkbaar niet het lef hadden om een beetje te voetballen.
'Pittige meisjes hebben jullie niet uitgezocht, hè? En wat is hij? Gay?' Hij wees op een van de jongens die tussen de meiden zat.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Wat dan?’ hoonde Jordy. ‘Ben je op zoek naar een date?’
Ze voelde zich dan wel niet verbonden met deze klas, maar ze was Ramons allergrootste fan en het was duidelijk dat deze kemphanen van een andere vereniging kwamen.

Every villain is a hero in his own mind.

Hij begon harder te lachen en kroop van me weg de tuin in. Jace pakte de tuinslang en richtte die op Joél. "Revanche, zei ik je toch?" Zei ze met een brede grijns om haar lippen. Jace deed de tuinslang aan en spoot die naar hem toe, waarna het haar beurt was om in lachen uit te barsten. Ze deed de kraan uit en stak een hand naar hem uit. "Quitte?"

I don't want you to die, I want you to suffer.

Toen Joel wegkroop van Jace stopte Jace met kietelen, maar begon ze ook de tuinslang te gebruiken tegen hem. Dit vond Joél echter minder erg, aangezien hij wel wat afkoeling wilde. Jace echter vond het heel grappig. Joél wilde haar moment verpesten door languit op het gras te gaan liggen en daarna te doen alsof hij ervan genoot. Jace vroeg of het quitte stond, waarop Joél reageerde 'Hm, misschien pak ik je later wel terug.' Joél bleef lekker op het gras liggen.

That is a perfect copy of reality.

'Met jou? 'n Aap ziet er beter uit!' vond Taco. 'Jij valt zeker alleen op lafhartige voetbalfalers.'
Hij wierp een blij op zijn oude tegenstanders.
Taco's teamgenoten lachten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes