• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Darius Visser - Jeffrey
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jake Blake - CaTbUg
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Jiang Chen - Rosanne
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    Speeltopics: 1
    Praattopics: 1
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:33 ]

    Kyra keek op naar de jongen die erbij was komen staan. Ze kende hem nog niet.
    'Natuurlijk!' zei ze vrolijk, waarna ze op de grond klopte.

    • Jake Blake •

    Zijn ogen keken even heen en weer. Zijn blik rustte op een meisje. Haar mond ging open. 'Natuurlijk!' zei ze. Een beetje speels. Ze klopte op de grond en hij kreeg door dat er een glimlach te voorschijn was gekomen op zijn olijfkleurige huid. Hij ging op een leeg plekje zitten en liet de adem uit zijn longen komen. Zijn ogen vlogen even over de groep. 'Ik ben Jake....' zei hij kort maar warm. 'En jullie zijn..?' zei hij automatisch. Dat had hij niet moeten zeggen..... Hij hij zuchtte door zijn domheid en deed zijn ogen kort dicht. Toen hij zijn open open deed besloot hij....dit is geen droom. Maar dit is echt.

    Kyra grinnikte even. 'Ik ben Kyra.'

    • Jake Blake •

    Als de rest niet praatte richtte hij zich op het meisje. Ze grinnikte en zei:'Ik ben Kyra.' 'Jij zit toch ook 4e Havo..?'
    Vroeg hij en hij krapte achter zijn hoofd. Het meisje had een grappig leuke uitstraling. Wachtend op haar antwoord
    keek hij haar aan.

    Jacelyn von Liszel

    Na een tijdje ging ze toch naar het park en keek zo nu en dan naar de blauwe lucht boven haar. Ze wachtte op een bericht van haar ouders vanuit Amerika, maar die kwam maar niet. Van ver zag ze haar klasgenoten en ze glimlachte licht. Jace kon deze klas wel hebben, beter dan haar vorige klas die maar irritant tegen haar deden. ''Hey.'' zei ze tegen niemand in het bijzonder en plofte naast iemand neer.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Joél van der Leech

    Nadat hij een tijd lang doelloos had rondgelopen had hij besloten om ook maar naar het park te gaan, daar waar al zijn klasgenoten waren. Toen hij eenmaal bij het park was aangekomen scande hij even de plek af, hopend dat hier ergens zijn zusje te vinden was. Helaas. Hij liep naar zijn klasgenoten toe en ging erbij zitten. 'Ik kom ook even mengen,' zei Joél met een kleine grijns op zijn mond.


    That is a perfect copy of reality.

    • Jake Blake •

    Het was grappig om te zijn hoe langzaam mensen zich bij de groep voegde. Het stoorde niet echt met het kleine gesprek tussen Kyra en mij. Het was juist leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. Nieuwe gezichten. Mensen kwamen opduiken .En de rest leek hun te kennen. Ik had een van hun vast wel over het schoolplein zien lopen. Maar verder wist ik het niet meer. Het gat zonder vriendschap leek gevuld.

    Jacelyn von Liszel

    Jace keek wat om haar heen en zuchtte toen ze zag dat vrijwel iedereen in een gesprek zat met iemand anders. Iedereen was bezet. Ze haalde een hand door haar haren heen en strekte haar benen. Joél kwam erbij zitten, naast haar en grijnsde breed naar de groep. Ze dacht weer aan de weddenschap en draaide zich naar hem toe. Jace drukte nogal onbewust een kus op zijn lippen en keek hem aan. "God, ik zit met jouw zusje opgescheept." Zuchtte ze.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Joél van der Leech

    Jace draaide zich vrijwel gelijk naar Joél toe en drukte een kus op zijn lippen. Joél ging er op in en drukte ook een kus op haar lippen. Joél zette na de kus Jace op zijn schoot en begon met haar haar te spelen. 'Hoe bedoel je met mijn zusje opgescheept?' vroeg Joél daarna verbaasd. Hij grijnsde even en keek Jace aan. 'Vanwaar die spontane kus trouwens, niet dat ik het niet leuk vind hoor,' grijnsde Joél daarna.


    That is a perfect copy of reality.

    Thomas zijn wenkbrauwen schoten lichtjes omhoog bij het zien van de liefdes affaire die voor zijn neus gebeurde. De jongen en het meisje die zich mengde bij de groep gaven elkaar een kus althans - het meisje de jongen. ''Ik ben ook wel nieuwsgierig,'' voegde Thomas toe aan de vraag van de jongen en zo mengde hij zich in het gesprek van de twee.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Jacelyn von Liszel

    Ze glimlachte toen hij ook een kus op haar lippen drukte en haar op zijn schoot tilde. "Die groepjes voor kennismaking, ik zit met jouw zusje in één groep. Wens me alvast succes." Grinnikte ik. Ze keek hem aan en wiebelde haar wenkbrauwen. "Die deal, dat je geen echte relatie aan kon en die kus daar, was de officiële start van onze.. Relatie." Fluisterde ze in zijn oor. Bij het woord relatie moest ze gaan kuchen en keek hem weer aan. "Maar ik weet dus zeker dat je geen relatie aan kan. En als je zegt dat je mij niet leuk vindt, waarom kus je me dan en zet je mij op je schoot?" Ze grijnsde breed en lachte. Jace keek even naar de jongen en grinnikte. "Het is niks interessants. Alleen het feit dat hij een mietje is en geen relatie aankan," zei ze doelend op Joél.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    'Klopt.' glimlachte Kyra, waarna ze een slok uit haar flesje water nam. 'Heb je al zin in kamp?'

    Joél van der Leech

    'Oh die, misschien kan ik wel ruilen met haar? Zal ze vast wel oké vinden,' zei Joél terug. 'Dus.. We hebben vanaf nu een relatie? Mag ik je dan vriendinnetje noemen?' fluisterde Joél terug naar haar. Joél luisterde nep-beledigd naar de volgende woorden die haar mond verlieten. 'Ik zal je het tegendeel bewijzen door middel van jou, wacht maar,' zei Joél met een grote grijns naar haar. Toen kwam een andere jongen zich mengen. Joél wilde antwoorden, maar Jace was hem voor. 'Ik kant echt wel een relatie aan en ik ben geen mietje,' zei Joél met een pruillip. Hij keek Jace aan en drukte een kusje op haar wang.


    That is a perfect copy of reality.

    Jacelyn von Liszel

    Ze haalde haar schouders op. "Het maakt me niet echt uit en bekvechten met haar lijkt me juist wel grappig." Zei ze lachend. Ze keek hem aan en bevestigde het met een knikje. "Het klinkt stom, maar ja. Het klopt." Jace vond het maar raar om te zeggen dat ze een relatie had, zeker een relatie met Joél. "Je hebt mijn vraag niet beantwoord, die moet je wel beantwoorden hé." Zei ze met een lichte grijns om haar mond. Ze rolde met haar ogen en zuchtte. "Je bent wel een mietje, maar wel mijn mietje." Ze moest haar lach inhouden, maar lachte toch even en glimlachte bij de kus op haar wang.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Joél van der Leech

    'Dan moet ze eerst wel komen, ik heb haar al sinds vanochtend niet meer gezien,' zei Joél toen grijnzend. 'Het klinkt helemaal niet stom, het is toch juist geweldig om mij als vriendje te hebben,' zei Joél toen lachend. Een beetje ego was altijd goed. 'En als antwoord op je vraag..' zei Joél toen. Hij bewoog zijn hoofd dichter naar haar hoofd. 'Omdat ik je stiekem toch wel heel leuk vind, maar dat zo zwak is om toe te geven. Maar het geldt ook omgekeerd, niet?' fluisterde Joél in haar oor. Hij ging weer rechtop zitten en ging weer met haar haar spelen.


    That is a perfect copy of reality.