Volledige naam: Alea Keya Saélihn
Bijnaam: Ze gebruikt haar middelste naam Keya als roepnaam, mensen die erg dicht bij haar staan noemen haar zo heel af en toe weleens Lea, een afkorting van haar eerste naam.
Leeftijd: Drieëntwintig jaar.
Geslacht: Vrouwelijk.
Race: Woud-Elf, halfling.
Afkomst: Tacia.
Rueri/Rebellen/Neutraal: Keya hoort zeker niet bij de Rueri, echter is ze er zelf niet helemaal uit of ze zich bij de rebellen zal aansluiten, of zich afstandelijk houd omdat ze geen zin heeft in oorlog, maar het er ook niet zomaar bij wil laten zitten.
Specialiteit: Het liefste is ze bezig met het maken, en mengen, van nieuwe kruiden. Wat ze vaak haalt uit de oude kruiden die ze al kent van de planten waar ze bekend mee is. Woud-elven zijn van nature geen vechtersbazen, maar ze hebben wel geleerd om, wanneer nodig, om te kunnen gaan met speren of eventuele andere wapens. Al gaat de voorkeur echter uit naar een speer omdat deze in het woud makkelijker tussen de bomen door te werpen zijn, en naderhand ook makkelijker vindbaar. Het is dan ook niet heel gek dat Keya weet hoe ze een wapen moet hanteren, en zichzelf tussen de planten en dieren door in vorm houd door af en toe te trainen.
Uiterlijke: Keya heeft, net als alle andere elven, puntige oren die voornamelijk zichtbaar zijn als ze haar haren omhoog gebonden heeft. Wanneer ze deze los heeft hangen willen ze nog weleens, onbewust weliswaar, bedekt worden door haar lange lokken. Haar ogen hebben een heldere blauwe kleur met groene spikkeltjes erin, en worden omlijst door een paar volle, dikke wimpers. Op haar rechterwang heeft ze een mosgroen
teken staan die alle woud-elven op dezelfde plek in het gezicht dragen. Het teken begint net onder haar oog en loopt door naar beneden tot net aan haar kaak. De reden dat alle woud-elven dit teken hebben is heel simpel; het hoort bij hun en het is een soort van herkenning. Een vreemdeling zal dus aan Keya direct kunnen zien dat ze een elf van het woud is. Verbergen doet ze het niet want ze schaamt zich totaal niet voor het teken en haar wezen zijn, en ze vind het zelfs wel een mooi iets. Haar haren hebben een donkerbruine kleur, met daarin een lichte slag en vallen tot halverwege haar rug. Deze draagt ze vrijwel altijd los, mits ze gaat jagen of bezig is met andere werkzaamheden. Dan bind ze haar lokken hoog op zodat ze niet in haar zicht vallen, hier en daar willen er dan nog weleens een paar eigenwijze plukken los schieten waarop ze die dan laat hangen, of ze probeert weg te duwen.
Haar huid heeft een licht getinte kleur, en haar rug wordt gesierd door een paar mooie, groen gekleurde vleugels, iets wat ook niet alle elven hebben. Ze heeft een normaal slank postuur waaraan gezien kan worden dat ze een harde werker is doordat ze op sommige plaatsen iets gespierder is. Qua lengte is ze ongeveer zo'n 1.73 lang.
Karakter: Keya lijkt op eerste oogopslag een rustige, teruggetrokken jonge elf. Toch is dat echter niet helemaal waar. Wanneer ze omringt wordt door haar natuurlijke omgeving, een plek waar ze zich graag bevindt, is ze inderdaad bijna de kalmte zelf. Ze kan intens genieten van al het leven om haar heen, van de kleinste blaadjes die nog in hun knoppen zitten tot de grootste boom in het bos die al meer dan honderden ringen in zijn stam heeft staan. Het maken, en mengen, van natuurlijke producten is een van haar dagelijkse bezigheden omdat ze zo leiden naar verschillende soorten kruiden die allerlei werkingen kunnen hebben. Goede, maar ook slechte want eerlijk is eerlijk; zelfs de meest vriendelijke elf moet zich kunnen verweren op een slinkse manier als dat nodig is. Ook op dieren is helemaal verzot en ze kan er dan soms ook uren de tijd voor nemen om een wild dier zijn vertrouwen te winnen. Natuurlijk is daar ook nog de macht die ze in zich heeft om het dier te bevelen naar haar toe te komen, ze zal dit niet doen wanneer het niet nodig is. Maar wanneer ze zich bedreigt voelt kan ze gevaarlijk uit de hoek komen en hoewel ze een confrontatie misschien in het begin niet direct zal aangaan omdat dat niet in haar aard ligt, zal ze goed laten blijken dat er grenzen zijn waar ook zij uiteindelijk over heen kan stappen.
Diep in haar zit een aardige dosis pit wat ze redelijk goed weet te mengen met de kalmte van de natuur, maar dat kan er soms ook een beetje onhandig naar boven komen. Wat dan weleens kan leiden tot een vervelende situatie. Keya is niet het type dat, letterlijk en figuurlijk, een blad voor de mond neemt. Als haar iets niet aanstaat zegt ze dit direct en daarbij wil ze niet altijd letten op hoe ze dingen over doet brengen, of overkomen. Op het moment zelf heeft ze dat negen van de tien keer niet door en het kan haar dan ook niet veel schelen als iemand er door op zijn tenen getrapt raakt. Achteraf, wanneer ze de tijd heeft gehad om er over na te denken en ze beseft dat ze fout zit, is ze wel mans genoeg om haar fout toe te geven. Ze is niet het type dat over lijken zal gaan om te krijgen wat ze wil, maar ze is wel iemand die het altijd een keer zal proberen. Dit komt voornamelijk door het feit dat als ze eenmaal iets in haar hoofd heeft zitten, ze het er niet meer uit krijgt en het dan ook echt op die manier wil doen, of voor elkaar krijgen. Wanneer het blijkt dat ze dat niet op de ene manier gaat krijgen, zal ze het op een andere manier proberen en net zo lang totdat ze een goede manier gevonden heeft om het toch te kunnen doen.
Ze is vriendelijk, liefdevol en open naar haar eigen soort toe, en dan vooral de gemeenschap waar ze vandaan komt, maar dat is ze niet altijd naar onbekende mensen. Wat dat betreft is ze er oplettend voordat ze iemand volledig toe zal laten. Vooral zand-elven staan erg laag op haar lijstje van een vriendelijke communicatie. Puur omdat ze niet samen op een rechte lijn zitten, iets wat voornamelijk te maken heeft met de machten die de twee elven soorten hebben. Keya's soort beschikt niet alleen over de gave om met planten om te gaan, of voor een bepaalde tijd dieren te commanderen en zo hun wil op te leggen. Ze hebben ook de kracht over de aarde, en het bloed wat door hun aderen stroomt zorgt ervoor dat ze meer bestand zijn tegen vergif en ziekte. Wat voorop staat is dat het beschermers zijn van de natuur, en laat zand-elven nou net een soort zijn die het leven uit levende dingen tot zich kunnen nemen. De hoofdreden waarom ze niet goed samen kunnen.
Relaties: Jasmine Al'Ghamdi is een van de zand-elven waar Keya het niet goed mee kan vinden. Buiten het feit om dat ze erg botsen als het aankomt op hun natuurlijke afkomst, liggen de twee meiden elkaar qua karakter ook niet echt super. Je zult hun dan ook niet samen ergens iets zien drinken, of een wandelingetje maken door de bossen. Woud en Zand zijn net als Water en Vuur, precies wat deze twee ook zijn.
Extra: 
