• We beginnen bij dat er een groepje elfen aan tafel zit en overleggen waar ze naartoe gaan omdat ze vluchten voor de oorlog.
    Ze besluiten dus naar Nunandur te gaan.
    Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=163114
    Dit is het speeltopic van Elfenjacht.
    Een groepje elfen vlucht van de oorlog in hun land naar Nunandur.
    Onderweg komen er een heleboelgevaren voorbij.
    Zometeen komen hier de personages:

    Ilyriana Snowfeng 16 boself- Snowfallx
    Elemmíre Elanesse 23 boself- Fiance

    Hilana Nessiandre 40 ijself tovenares twee kinderen die meereizen: Faenith 6 en een jongen Himdor 11- NymeriaDorne
    Robin Tigrisblack 18 weerwolf wildmeter 4 - Robind19
    Nina Sherwood 17 weerwolf wildmeter 4 vriendin Robin - Fiance
    -




    Regels:
    Er is geen minimum aan woorden. Als het maar meer dan 20 is :)
    Als je niet serieus doet zet ik je eruit.
    Alleen Creaboek maakt een nieuw topic aan.
    Minstens 1 of 2 keer per week reageren.

    [ bericht aangepast op 26 sep 2014 - 16:02 ]


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    robin Tigrisblack
    Ik rook de elfen beter en knielde neer. Ik hoopte niet dat de elfen ons zagen of hoorde. Ik keek op afstand toe. Een groep van 3 waarbij een lag. Simpele prooi dus.

    Aliyah Greenway
    Ik zag dat Elemmíre ons iets probeerde te vertellen. Ik was bang heel bang. Ilyriana is wanhopig aan het deppen. 'Stop met deppen!' Riep ik. Ilyriana kijkt mij raar aan. 'Leg het doekje op de wond en bind er een andere omheen. Misschien helpt dat.' Ik begon zenuwachtig heen en weer te lopen. Ik hoorde takjes kraken. Ik dacht het zijn de andere elfen, maar mijn geweten zei dat het iemand anders was. Mijn gezicht betrok van angst. Zag ik dat nou goed? Ja! 'Ilyriana pak Elemmíre en rennen!!!' Ze kijkt me weer raar aan 'geen tijd voor uitleg rennen!' Gelukkig deed ze wat ik zei. 'Hilana, Nessiandre!! Rennen!' Ze doen wat ik zeg gelukkig. Al heb ik geen idee meer waarom.


    We all just wanna be somebody

    Ik pak elemmire razendsnel op en begin te rennen. 'Wat is er!!!' gil ik naar aliyah. 'weerwolven' zegt ze snel, waardoor ik nog harder ga rennen. Ik had nog geen doekje kunnen rondwinden waardoor elemmire veel bloed verloor. Ohh god we gaan dood. We gaan dood. Wanhopig ren ik verder. Ik zie hilana en nessiandre achter ons aan struikelen. Het is moeilijk lopen met een lichaam in me handen. Vlug geef ik het aan nessiandre door. Ik ben al aardig vermoeid van het renenn maar we kunnen niet anders. 'waar moeten we naartoe' vraag ik aliyah. Blijven we gwn als kippen rondrennen?


    I have a dream to reach and if I die trying, at least I've tried. -Monkey D. Luffy

    robin Tigrisblack

    Toen ze begonnen te rennen. Tikte ik nina aan en zette de achtervolging in. Na een paar minuten rende ik nog maar vlak achter hun. Elke stap dichterbij verloor ik steeds meer mijn geduld. Ik moest ze hebben.

    [heel even om te zeggen: Nessiandre is Hilana's achternaam :) ]

    Nina Sherwood
    Robin tikt me aan als de elfen wegrennen.
    "Snel! Pak ze!" Schreeuw ik naar haar en begin harder te rennen.
    Het is al eeuwen geleden dat we iemand hebben gevangen. Ik heb het gevoel dat het speeksel over mijn kin loopt.
    Lekkere elfen, makkelijke prooi. Ik begin nog sneller te rennen. Robin kan me al bijna niet meer bijhouden.
    Ik spring op het blonde meisje dat het levenloze lichaam vast heeft. Eerst het lichaam. Dat is té makkelijk.
    Maar net als ik mijn tanden in haar vlees wil zetten, spert ze haar ogen wijd open en begint te gillen.
    Niet veel later voel ik een stekende pijn in mijn rug. Ik kerm en ren terug, naar de beschutting van de bomen.
    Ik bekijk mijn wond. Een pijl. Ik wil zó graag te keer gaan op dit moment. Net als Robin. Ik ren terug naar mijn huisje en ga hijgend op de bank liggen, die rood kleurt van het bloed.


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    robin Tigrisblack

    Toen nina op het meisje sprong wist ik het zeker. We hebben eten. Maar nog voor ik in de buurt was rende nina weg. Ik probeerde nog de elf te grijpen. Maar ging toen achter nina aan. Ik stormde zonder na te denken haar huis in. "wat is er aan de hand? " vroeg ik bezorgd.

    Hilana

    Het was allemaal veel te snel gegaan. We waren aan het wachten totdat iedereen er was toen een van onze groep gewond was, de rest probeerde haar te verbinden maar ineens waren daar weerwolven! Ik rende achter de rest aan, zoekend naar mijn kinderen.
    'Himdor! Faenith!' De groep werd uit mekaar gedreven en iedereen zat in de moeilijkheden met de wolven.
    Uit mijn linkerooghoek zag ik Hindoe staan, hij vocht met een zwaard tegen een weerwolf, een onmogelijke daad. Waarom deed hij zo dwaas? Terwijl ik er naar toe rende zag ik dat hij al neergeslagen werd.
    'Himdor!' Riep ik toen ik bij hem neerknielde. Er zat een snee onder zijn oog maar verder was hij ongedeerd. De wolf wou nog een slag doen, maar ik hief mijn hand op en sprak de oude taal, een toverspreuk.
    'Bush kish tum-dai skul.' Hij bevroor nadat ik de woorden had gezegd. Himdor keek naar rechts en ik volgde zijn blik:
    Faenith! Ze lag bewusteloos op de grond en er stonden drie wolven om haar heen. Haar draakje was uitgeput en had geen kracht meer om haar te beschermen hoewel hij nog dapper maar dwaas overeind stond.
    Himdor ging ten aanval, ik stond op en sprak dezelfde spreuk uit als daarnet maar nu krachtiger. Toen knielde ik bij Faenith neer, ze had een grote snee aan haar rechter slaap, die hevig bloedde. Ze zat onder de schrammen en ze had een wond aan haar enkel en haar linkerpols. Ik nam haar in mijn armen, haar hartje klopte heel zwak, en ze had veel bloed verloren. Ik wist niet of ze het zou gaan redden, en Himdor naast mij, wist ook dat zijn zusje waarschijnlijk zou bezwijken. Het is moeilijk voor een moeder om te beseffen dat haar kind misschien binnen een week dood is, en dan vergeet ze de hoop die er nog is, dat had ik nu ook. Ik drukte Faenith tegen me aan, en langzaam begon alles om me heen te bevriezen, behalve de levende wezens natuurlijk. Niemand mocht haar aanraken, de moed zonk naar mijn schoenen terwijl ik zachtjes snikte, en ik haar hartje zachter hoorde kloppen. Ik bad tot alles en iedereen: 'Iemand, red haar.'


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    Elemmire Elanesse

    Langzaam werd ik wakker van de diepe slaap door mijn wond.
    Mijn ogen gingen open en ik moest even twee keer kijken voordat ik besefte dat er een weerwolf op me zat.
    Ik gilde de longen uit mijn lijf. Toen rende de wolf weg, een elf van onze groep had de weerwolf aangevallen.
    Ik glimlachte bedankend naar haar. Om me heen was paniek, elfen renden rond in de hoop er levend vanaf te komen. Dit begon geweldig...
    We waren nog niet eens vertrokken! Blijkbaar had ik veel bloed verloren. Mijn wond klopte, maar het ging al beter. Vermoeid stond ik op, toen zag ik Hilana staan. Ik liep ongemerkt wat dichterbij. Ze had Faenith in haar handen en stond te huilen. Wat erg voor haar!
    Ik moest iets doen. Wat dan ook. Ik moest IETS doen.
    "Iemand, red haar." hoorde ik haar zeggen. "Kan ik iets doen?!" vroegik aan haar. Ik vondhet zo zielig en ik wist niet hoe je zoiets zegt tegen iemand die haar dochter dreigt te verliezen... Om me heen worden weerwolven gedood. Maar helaas zie ik nét dat Jacob wordt meegesleurd door een van de weerwolven.

    [ bericht aangepast op 5 aug 2014 - 14:42 ]


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    Ik kijk om me heen en zie wolven.
    Omg omg omg dit is zoo slecht. Ik zie iemand een wolf neerschieten. Ha!!! de verdiende loon. Vlug pak ik een tak en begin als een bezetende de wolven te slaan. Overleving is het enige wat telt. Ik probeer hun tanden te ontwijken, die zien er toch wat te scherp uit.... Au, gil ik het uit van de pijn als er een wolf zijn tanden in mij zet. Ik richt me op de tak boven hem en met een paar onverstaanbare woorden valt hij op de wolf. Zo snel als ik kan haal ik een dolk uit me riem en steek het door de wolf zijn keel. 'bye bye hondje' grijns ik gemeen. Als ik me omdraai zie ik iets wat iedereen even zou doen stilstaan. Hilana staat met haar dochter in haar handen. 'kan ik iets doen' hoor ik elemirre vragen. Vlug ren ik naar hun toe. Is er niemand die heelspreuken kan doen?

    [ bericht aangepast op 8 aug 2014 - 22:37 ]


    I have a dream to reach and if I die trying, at least I've tried. -Monkey D. Luffy

    Vragend kijk ik iedereen aan. Of toch degene die in het zicht zijn.


    I have a dream to reach and if I die trying, at least I've tried. -Monkey D. Luffy

    Robin Tigrisblack - 4

    Ik had andere kleren aangetrokken en een kap over mijn hoofd gedaan. In een mensen form liep ik terug naar de elfen. " wat is er gebeurt?

    Elemmire

    Ik zie een elf aankomen. "Wat is er gebeurd?" Vraagt ze. Ik kende haar niet, maar waarschijnlijk wou ze gewoon mee met ons dus vond ik het goed. Ik legde alles uit, van de bespreking tot nu. "Wil je misschien mee?" Vroeg ik. De elf rook naar wolf.
    Ik had een heel goede neus. Misschien had ze net ook gevochten. "Kun... Kun jij misschien ditmeisje helen?" Vroeg ik stotterend. Ik zou anders ook niet weten hoe je moest formuleren dat de dochter van iemand die je goed kent, stervende is.
    Nog steeds had niemand antwoord gekregen van Hilana. Ik dacht dat ze in shock was ofzo. Samen met de elf liep ik naar een klein open plekje. De wolven hadden zich terug getrokken en ik hoopte dat ze dat nu zo zouden houden.
    De elf gromde. "Hé wat?" Ze hoestte. Vast verkouden. Toch voelde ik iets vreemds aan haar. Maar ja, ook een elf had het soms mis.


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    robin Tigrisblack - 4

    Ik liep mee naar de open plek. Tot zover werkte mijn plan ik keek om. Ik gromde bij het zien van de dode wolven. Ik liet snel mijn grom over gaan in gehoest. "nee sorry ik kan niet healen. " zei ik droevig. "ze had wel massel. Die wolven hadden haar bijna. Weet jij wie haar gered heeft?"

    Hilana

    "Kan ik iets den?" Alles ging vaag langs me heen, totdat iemand aan mijn schouder rukte, ik keek bevend op. Het was mijn zoon, Himdor.
    "Mam, je kan haar misschien nog redden, bevries haar wonden, dat zal het bloeden voor een tijdje stoppen, en dan kunnen we vluchten. In de wouden groeit genezend kruid." Hoe wist hij dat allemaal? Hij was nog zo jong, nog zo jong. Ik knikte, en ik focuste me, maar toen ik mijn krachten op haar wonden richte, gilde ze het uit. Ik huilde, wou stoppen, maar iets hield me tegen. Ik ging door, en bevroor de wonden. Toen ik klaar was, keek ik Himdor aan. Hij had de ogen van zijn vader, hoe kon ik dat nu pas merken? Waarom merkte ik alles pas, wanneer het te laat was? Himdor nam Faenith op zijn rug, en ik nam zijn bagage over. Ik zag dat iedereen, toegetakeld was. Hoe kan ik zo egoïstisch zijn geweest? Ik liep naar Elemmire, en een andere elf. De andere elf kende ik niet, ze leek me verdacht.
    "Elemmire, zorg dat iedereen klaar is om te vertrekken wil je? Ik zal zorgen dat we niet gevolgd worden, maar dan moet iedereen bij elkaar zijn." Ik zag dat Himdor naar de elf keek.
    "En wie ben jij, reis je ook mee?" Vroeg ik.


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    Elemmire
    "Weet jij wie haar gered heeft?" Vraagt de elf.
    "Euh... De wolven hadden Faenith aangevallen en Hilana heeft haar toen gevonden. Ik hoop dat ze nog leeft..."
    Toen kwam Hilana in beweging. Himdor zei iets wat ik niet kon verstaan maar Hilana begon met wonden bevriezen. Dat was wel slim gezien.
    Hilana kwam naar ons toe en vertelde me dat ik moest zorgen dat iedereen klaar was. Ik knikte. "En wie ben jij? Reis jij ook mee?" Hoorde ik Hilana zeggen tegen de andere elf. Hoe stom! Ik wist niet eens hoe ze heette! Ach ja, even snel iedereen verzamelen. Ik zag Alijah nergens. "Alijah! Alijah waar zit je???"
    Ik hoopte niet dat ze mee was genomen door de wolven, net als Jacob... Ilyriana zag ik wel staan. "Ily!" Gilde ik. Gewoon zo, haar naam was redelijk lang.
    Ze keek op. Ik zag dat ook zij wonden en schrammen had. Waarschijnlijk iedereen hier. "Kom mee! We moeten iedereen verzamelen!"
    Ik trok haar mee naar Hilana. Toen ging ik nog even rond kijken. Ergens uit de bosjes zag ik een arm steken. Ieuwh, ik gruwelde bij het idee.
    Langzaam liep ik erop af. Het was Jacob. Dode uitdrukking op zijn gezicht. Lege ogen. Angst... Ik gilde. Ik wist niet waarom, maar ik gilde. Ik had vaker dode elfen gezien maar dit?! Bang rende ik weg, Jacob achterlatend. "Alijah! Heeft iemand Alijah gezien??!!" Gilde ik wanhopig. Als zij er ook zo aan toe was...
    Bah, niet aan denken! Even denken... Ik, Himdor, Faenith, Ilyriana, Hilana en... Dat was het, als we Alijah niet zouden vinden dan. 5 elfen. O ja, en die andere.
    Ik liep terug naar Hilana en Ilyriana. "Hebben jullie Alijah gezien???"


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider