MSV - Kostschool Het Hunderen 04 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

[ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 20:38 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nou, misschien moeten we dan samen op dansles gaan,' opperde Colten.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Misschien,' zei Vyvyanne.
'Mag dat van deze school?'

'Ik heb geen idee. We zouden kunnen informeren,' zei Colten. Hij wist niet of hij het wel serieus meende, maar tegelijk leek het hem hilarisch om voor een paar weken danslessen te volgen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ja! Als jij het zou willen vragen, dan..zoek ik wel een dansschool.'

Colten grijnsde. 'Best.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Dat was creepy,' vond Annie. 'Een van die andere jongens zei een keer iets over mijn rode haar. Echt heel raar.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat is een deal!' riep Vyvyanne luid door de zaal en ze stak haar hand uit.

Colten pakte haar hand aan en knikte toen naar Scarlett. 'Ik ga nu weer weg, oké? Maar ik ga het vragen bij de schoolleiding. Dat beloof ik je.' Hij keek haar recht aan met fonkelende ogen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Zo, had je sjans?' vroeg Scarlett met een grijns toen Colten weer bij hen aan tafel ging zitten.

Every villain is a hero in his own mind.

Tracey zag dat Tony een paar tafels verderop zat en was blij dat hij niet bij Darcia zat - al zou dat haar hebben verbaasd. Hij zag ze nog niet ontbijten. Zij deden vast liever... andere dingen.
Ze merkte wel dat er verder niemand aan deze tafel kwam zitten, al wist ze niet of dat door Blake of haar kwam, maar ze vond het wel best, zo op de vroege ochtend.

-
Toby zag dat Stef bij Tony aan tafel was gaan zitten, maar zelf had hij niet zoveel behoefte om bij de vriend van zijn zus aan tafel te zetten. Hij besloot daarom Nadine en de andere meiden op te zoeken. Hij vond Annie en Katie immers ook gezellige meiden.
'Eet smakelijk,' zei hij terwijl hij zijn dienblad naast dat van Annie zette.

-
Aidan had een plaatsje naast Oliver gevonden. 'Hoe vond je het feestje gisteren?'
Hij moest zelf toegeven dat hij zijn avond wel eens beter besteed had, maar het kon ook vele malen erger.

Every villain is a hero in his own mind.

Het was Blake niet ontgaan dat Vy een heus gesprek met iemand had gehad. Hij had haar constant in de gaten gehouden, want de vorige keer dat hij haar met iemand had zien praten, was het enigszins uit de hand gelopen en was hij ertussen gekomen. Die aandacht wilde hij deze keer liever mijden, maar hij kon het gevoel niet van zich af zetten dat hij haar moest beschermen.
Hij richtte zijn blik even op Tracey omdat hij niet wilde dat Vy doorhad dat hij haar observeerde, want dat maakte haar waarschijnlijk alleen maar banger en ze had waarschijnlijk toch al zo'n afkeer van hem, net als de rest van de leerlingen.
'Hoe laat beginnen de lessen hier?'
Tracey wierp een blik op de muur. 'Over twintig minuten.'
Hij knikte loom en schoof toen zijn stoel naar achteren. Hij wilde nog even zijn tandenpoetsen zonder in de rij te hoeven staan en hij moest zijn boeken ook nog bij elkaar zoeken.

Every villain is a hero in his own mind.

Raven neuriede in zichzelf en bleef haar intussen strak aankijken. Hij knipperde maar zelden met zijn ogen en nam niet de moeite om haar tafelgenoten te begroeten of zelfs maar te bekijken.
'Wel,' sprak hij na enkele seconden van stilte, 'met enkele acceptabele scores op je eindlijst, zou dat niet zo opmerkelijk hoeven zijn.' Dat hij de lijst al na de tweede keer lezen uit zijn hoofd kende, liet hij vervolgens niet achterwege en ook niet dat hij het feit dat ze enkele maanden in het buitenland was geweest, bewonderenswaardig vond.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Het was alsof iemand de kachel plotseling een stuk hoger had gezet. Nadine nam een grote slok melk, in de hoop het wat koeler te krijgen, maar het hielp niet omdat het pakje half lauw was.
'Goedemorgen,' antwoordde ze zo nonchalant mogelijk, maar wist niet of ze daar in geslaagd was. Ze voelde zich behoorlijk stom en boog zich over haar bord. Ze wilde niet dat Toby hier kwam zitten, maar ze wist dat haar ingewanden alleen nog maar verder in de knoop zouden schieten als hij nu weer op stond.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Owen glimlachte nogmaals vriendelijk naar Vy.
'Heb je liever dat ik je met rust laat?' vroeg hij toen.

Vy sloeg haar blik neer. Het was fijn dat ze niet alleen zat, maar ze wist niet of z zich nu beter op haar gemak voelde.
Ze haalde haar schouders op en keek uiteindelijk voorzichtig weer naar hem op.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes