[Speeltopic 12] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Een nieuw jaar op Zweinstein breekt aan. De tovenaars en heksen keren terug naar Zweinstein, waar weer heel veel te beleven is. Zoals, Het Toverschooltoernooi. Er doen 3 verschillende scholen mee aan het Toverschool toernooi, de leerlingen van een bepaalde school gooien een briefje met hun naam erop geschreven in de Vuurbeker. Die kiest dan de namen. En natuurlijk, de nieuwe Zwerkbal try-outs, niet iedereen kan natuurlijk in het team zitten. De tovenaars en heksen leren weer nieuwe dingen die ze later weer kunnen gebruiken. Het zal je niet te makkelijk afgaan, er zit natuurlijk wel een maar aan het verhaal. Want als je de beker jouw naam gekozen heeft kom je er niet meer onderuit. En natuurlijk de opdrachten zijn zwaar. Zoals het gouden ei stelen van een draak, je dierbare redden van de meermensen, die in het meer naast Zweinstein leven. Dit schooljaar wordt dus lastiger dan de andere jaren...



|| Graag Invullen:


Invullijstje voor de studenten:


Invullijstje voor leraar, schoolhoofd of afdelingshoofd:




|| Rollen: ||

Reserveringen:



Leerlingen:



Beauxbattons: Vol! Er doet maar 1 van de Beauxbattons mee!




Klammfels Vol! Er doet maar 1 van de Klammfels mee!




Leraren:

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

---

Spoiler alert: you will save yourself

Oke wie maakt beginpost voor nextday in de trein toch naar perron 3/4?

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Trein RI perron 9 3/4 VOOR de KERSTVAKANTIE

Campbell Saunders

Zachtjes sloot ik de deur achter mijn rug dicht en liep door de doodstille schip richting de deur. De zweet stond op mijn voorhoofd. Niemand zou me nu mogen vinden. Anders zou ik de trein missen en niet meer mee kunnen naar waar de trein je ook naar toe voert. Ik had George iets over Londen horen zeggen maar ik wist het niet zeker en dat puntje alleen al maakte me nerveus. Ook omdat ik misschien niet toegelaten werd door de trein omdat ik geen Zweinstein-student was. Of dat Karkarov bij de kaartjespoort stond. Allerlei horror-scenario’s vlogen omhoog terwijl er steeds harder gesnurk te horen viel.
Zachtjes plaatste ik mijn hand op de klink terwijl de gesnurk plotseling stilviel. Ik sloot mijn mond waardoor geen enkel zuchtje lucht mijn mond kon verlaten of betreden terwijl het minutenlang stil leek te zijn tot ik voetstappen hoorde. Zonder er nog bij na te denken knalde ik de deur open en renden naar buiten het gazon van Zweinstein over terwijl ik een klein tasje in mijn zak droeg. Het was klein maar al mijn kleding paste erin. Het was dan ook magisch betoverd waardoor je het makkelijk mee kon dragen. Het had zelfs het formaat van een dreuzel portemonnee. Minuten streken voorbij terwijl ik door bleef rijden tot ik bij de zwarte paarden aankwam. Hier moest ik wachten op George had hij gezegd. Ik hijgde zachtjes terwijl ik een hand nerveus door mijn haar streek. Hoe verder van Karkarov hoe beter. Ik had het gevoel alsof hij elk moment uit de bosjes kon springen en me ging grijpen wat mijn hart nog erger tekeer liet gaan als daarvoor.


Campbell wacht op jou George; dus ook op Ralf & Fred, Ginny & Draco :p

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

@ Linde hoe doen we het met Draco en Ginny ?

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Eerder in deze rpg had george een plan om wisseldrank in te nemen van campbell om als hem in de ziekenzaal te liggen en dan sneaky eruit zou glippen om naar het trein te kunnen gaan. Zal ik die doorzetten of kan geoge gewoon normaal aankomen?

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Eerder in deze rpg had george een plan om wisseldrank in te nemen van campbell om als hem in de ziekenzaal te liggen en dan sneaky eruit zou glippen om naar het trein te kunnen gaan. Zal ik die doorzetten of kan geoge gewoon normaal aankomen?

doe maar het eerste x') dan klopt het verhaal ongeveer. heb btw ook gereageerd @ Generations

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Bijna en al mijn adrenaline barste uit mijn lichaam toen ik Madama Plijster naar me zag staren. Een paar honderd keer dacht ik ook dat ze Karkarov was die aan kwam lopen en dan zat ik echt in de problemen.
'Het lijkt maar alsof geen een van deze medicijnen u helpen, Saunders.' Zei ze verward en trok me overeind uit de bed waar ik in lag. Stompzinnig probeerde ik te glimlachen en krapte achter mijn nek; iets wat Campbell vaak doet als hij nerveus is. Muhaha, ik ken hem goed.
Ik zweeg en tilde mijn schouders op. Als ik iets zeg herkend ze mijn stem als George. En ik ben George.
'Ik zal wel nog een sterke voor je maken..' zei ze, misschien wel voor de tiende keer. Ik knik met mijn hoofd en mijn ogen vielen op de raam achter haar. Campbell Saunders, mijn Campbell Saunders liep over het terrein. Hij wacht op me, is het nu al tijd om weg te gaan? Oh god, mijn hutkoffer is nog in het Gryffindor leerligenkamer. Ik beet op mijn lip toen Madama Plijster omdraaide.
'En vlucht niet weer weg, ik weet je wel weer te vinden Saunders.' Zei ze voordat ze terug ging naar haar eigen kamer. Ik rolde even met mijn ogen en sprong op.
'Vast wel.' Grinnikte ik en rende de ziekenzaal uit, Richting de Gryffindor kamer, pakte mijn hutkoffer, beende de portret uit. De portret vroeg eerst wat in hemels naam Campbell Saunders te zoeken had in de Gryffindor kamer, maar ik negeerde haar en beende de trappen af, viel bijna, viel alsnog en met een duikvlucht landde ik op de grond, hutkoffer op me en kon ik haast zweren dat mijn ruggengraad een pijnlijke "krak" liet horen. Toch krabbelde ik snel overeind en sleurde mijn hutkoffer mee naar buiten waar ik Campbell op de terrein zag staan. Slechts zijn rug. Ik voelde me weer veranderen en merkte dat ik weer de normale George was geworden wat me een betere gevoel gaf want om bijna een week mijn vriendje te zijn gaf me een ongemakkelijke gevoel. Ik liet mijn hutkoffer vallen en trok Campbell in een knuffel.
'Campbell, je bent er.' Fluisterde ik en drukte een kus op zijn lippen voordat ik hem weer terugtrok in een knuffel.
'Ik kan niet geloven dat je mee gaat, we moeten snel gaan voordat Madama Plijster achter me aan komt rennen.' Ik liet hem even weer los en bestudeerde zijn gezicht.
'Oh Merlin, ik heb je gemist. Ook al was het niet zo lang gelede sinds ik je weer kon zien.'

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Fred Weasley
Ik kijk naar de berg kleding die op mijn hutkoffer ligt. Ik ben niet echt netjes en opgeruimd. Dus nu moet ik dat nog doen. Campbell komt binnengelopen en pakt Georges hutkoffer. Ik ben verbaasd maar Campbell is al weg voor ik iets kan zeggen. Maar ik blijf weer in mijn eentje over. Leo is ook al weggegaan, net zoals de rest. Ik begin mijn spullen in mijn koffer te stoppen terwijl ik zachtjes een melodietje neurie. Het liedje waarop Ralf en ik gedanst hebben op het bal. Het enige liedje helaas. Maar het is niet erg, want nu ik en Ralf het openbaar hebben gemaakt beginnen sommigen het te accepteren. Natuurlijk zijn er nog mensen die het raar vinden, maar ik trek me er niets meer van aan. Ik heb Ralf en dat is alles wat ik nodig heb. Eindelijk ben ik klaar met spullen in mijn hutkoffer zetten, waarna ik die optil met de leviosa spreuk. Ik word er steeds beter in en het is ontzettend handig.
Zo snel als ik kan ren ik naar Ralfs slaapzaal, waar ik mijn vriendje zie staan. Zonder iets te zeggen sla ik mijn armen van achteren om hem heen, wat ik erg leuk vind. Ik druk een kusje in zijn nek. 'Hallo Wolfje, klaar om naar mijn huis te gaan?' vraag ik. Ik zeg Wolfje alsof het een koosnaam is, maar vannacht is het volle maan.

[ bericht aangepast op 6 aug 2014 - 17:58 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Linde jij begint met Draco post voor Ginneh

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George zag er uit als campbell door wisseldrank dus fred weet niet dat het george was (:

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
George zag er uit als campbell door wisseldrank dus fred weet niet dat het george was (:

Oh haha wacht ik pas het aan.

@Leora, oké ga zo schrijven.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Ik voelde vanaf achter twee armen om mij heen geslagen worden wat mijn ogen deed opensperren. Karkarov. Mijn hart ging nog harder te keer en ik kon zweren dat ik elk moment weer kon flauwvallen tot ik Georges stem hoorde. ‘Campbell, je bent er.’ Hij draaide me om in zijn greep en ik wilde zeggen dat mijn hart verslapte doordat ik nu veilig bij George was maar het was nog steeds als het begin toen ik net George leerde kennen. Nog steeds kon hij mijn hart versnellen met zijn kastanjebruine ogen en zijn welgevormde wenkbrauwen tot aan zijn adem die over mij heen streek die bij mij kippenvel vormde. Ik wilde nog veel langer zijn gezicht bestuderen maar George drukte zijn lippen tegen die van mij waardoor mijn handen naar zijn schouders gleden voordat hij weer los liet.
‘Ik kan niet geloven dat je mee gaat, we moeten snel gaan voordat Madame Plijster achter me aan komt rennen.’ Ik lachte zachtjes. Gewoon het idee om madame Plijster te zien rennen. Hoe raar het ook klonk maar binnen dit half jaartje is Zweinstein meer mijn thuis geworden dan wat dan ook. De leraren waren ook onwijs intressant en mijn cijfers waren hier ook gestegen. Misschien was het omdat je hier ook vakken had zoals Kruidkunde hoewel ik sommige wezens nogal irritant vonden omdat ze de oren van je hoofd af konden schreeuwen. Of ze begonnen met je te vechten. Het enige vak waar ik nogal moeite mee had was toverdranken. Dit kwam vooral omdat ik me niet kon concentreren in de kerkers omdat er steeds spookgedachtes naar voren kwamen van Klammfels en waarzeggerij? Na een les was ik die les al beu van een vrouw met een veels te grote bril en allerlei rare toekomstvoorspellingen aan mij gaf waar geen touw aan vast te knopen was.
‘Oh Merlin, ik heb je gemist. Ook al was het niet zo lang geleden sinds ik je weer kon zien.’ Mijn lach veranderde in een glimlach en drukte hem met mijn armen die gebonden waren in zijn nek dichter naar mij toe waardoor mijn hoofd voor een seconde onder zijn hoofd hing en zachtjes een kus op zijn ademsappel gaf voordat ik mijn hoofd dichter naar zijn lippen bracht. ‘Hoe cliche het ook klinkt; ik heb jou enorm gemist; George. Zelfs zo erg dat ik me dingen ging inbeelden zoals een nacht met jou of tot mijn dood zwerkballen. De antwoord daarop weet je natuurlijk al.’ Beëindigde ik mijn verhaal met een glimlach voordat ik het bevestigde met mijn lippen die de zijne beroerde. Mijn hand streelde even door zijn haar terwijl ik nog steeds bezig was mijzelf dichter tegen hem aan te drukken tot ik besefte dat we de trein konden gaan missen. Spijtig liet ik hem los en drukte mijn muts weer iets terug op mijn hoofd aangezien hij tijdens onze knuffel mijn oren ontbloot had. Ik greep naar Georges hand en trok hem mee door de sneeuw terwijl er een glimlach rond mijn lippen speelde die alleen Karkarov kon verpesten met zijn aanwezigheid. Gelukkig was die nog aan het uitslapen op het boot en als hij wakker was wist hij niks beters dan dat ik opgesloten in het ziekenzaal lag met madame Plijster als waakhond. ‘waar is eigenlijk het perron, George?’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Draco Malfoy
Nerveus bekijk ik mezelf nog een keer in de spiegel. Ik heb alvast mijn Dreuzelkleding aangedaan en heb geprobeerd het er een beetje fatsoenlijk uit te laten zien. Ik heb eigenlijk alleen maar dreuzelkleding die heel luxe is omdat mijn vader dat wil. Maar dat voelt zo raar als ik bij de Weasleys ben dus heb ik via uilenpost wat nieuws bestelt. Ik vind het niet heel erg mooi maar Ginny hielp me met uitkiezen en dit vond zij het mooiste. Dus nu heb ik dit aan. Ik check mijn koffer nog een keer. Van alles zou mis kunnen gaan. Tegen mijn vader heb ik gezegd dat ik op Zweinstein blijf, omdat ik bang ben dat hij anders boos gaat worden (wat logisch is natuurlijk). Maar wat nou als hij besluit naar school te komen of zoiets? Dat kan ik niet hebben.
Ik trek mijn hutkoffer mee en ga naar het portret van de Dikke Dame, die voor de ingang van de Griffoendor-toren zit. Ik wacht tot er iemand naar buiten komt, diegene blijkt Hermelien Griffel te zijn, en vraag haar of ze aan Ginny door kan geven dat ik hier sta te wachten. Het modderbloedje geeft me een chagrijnige blik maar loopt wel weg om dat tegen Ginny te gaan zeggen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Ginny Weasley

Hermelien kwam aangelopen en bromde iets over Malfoy en wachten wat mij op mijn klok liet kijken. Het was inderdaad al laat terwijl ik zat tijd heb gehad. Ik had geen oog dicht gedaan. Zo en zo niet meer sinds mijn broers Draco uitnodigde. Dit ging fout. Een Weasley en een Malfoy hoorde niet bij elkaar en dat zouden mijn ouders geheid zeggen. Toen ik Draco’s kleding zag wist ik meteen dat mijn ouders weer wat op hem te katten zouden hebben. Hij zag er geweldig uit in een stak uniform maar ik wist dat dat niet bij mijn ouders zou passen. Hij moest tot mijn spijt iets losser zijn en koos daarom iets met Draco uit wat op Georges en Freds kleding leek. Ik zuchtte nog zachtjes voordat ik mijn hutkoffer greep en de portret uitliep waar ik Draco trof. Ik liet mijn hutkoffer los en krabde ongemakkelijk aan mijn arm. Het was onduidelijk wat er precies gaande was tussen mij en Draco. We waren samen naar het bal geweest en stilzwijgend gedanst. Dit kwam mede door het rare gedrag van Fred zowel George. Ik wist me daarom ook totaal geen houding te geven dus dat beloofde wat voor later wanneer mijn broers met hun vriendjes daar stonden en ik met Draco. Een vriend?
‘Hoi, Draco. Sorry dat het zo lang duurde. Ik kon iets niet vinden.’ Loog ik gauw voordat ik weer naar zijn onwijs mooie grijze ogen keek. Ze waren anders dan die van Ralf hoewel ze allebei grijze ogen hadden. ‘Je hoeft echt niet mee; Draco. Ik bedoel George en Fred kunnen je niet verplichten en ik snap als je niet mee wilt.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron

Ik stond voor de spiegel na mijn dreuzel kleding aan te hebben gedaan, en probeerde mijn warrige haren tenminste minder warrig eruit te laten zien. Ik ben bang dat Fred zijn ouders me niet gaan accepteren kmdat ik een jongen en een weerwolf ben. Ik slik even en deed maar verslagen de capuchon van mijn vest op. Nog steeds zag je mijn warrige haren voor mijn ogen verschijnen. Ik zucht om de.fijt dat mijn grijze ogen te fel leken te zijn met deze kleren. Ik haat het. Ik zucht alweer en gooide mijn capuchon ban mijn hoofd af waarna ik weer voor mijn hutkoffer neer knielde.
'Heei, Auron, waar blijft die foppemaker van jou?' Vroeg een jongen. Ik zei niets en pakte de potje met pillen uit de koffer en liet die maar in mijn broekzak glijden.
'Pas maar op, misschien is die relatie van jullie wel een grap!'
'Rot op.' Siste ik en voor ik het wist was ik weer alleen in de leerlingen kamer. Het was al lang zo. Sinds iedereen wist dat Fred iets met mij heeft doen ze zo. Maar ze zijn wel goed met Campbell en George, en niet met Fred met mij. Natuurlijk, komt omdat ik een "Ralf" ben. En een jongen. Ik beet weer op mijn lip en gooide mijn hutkoffer dicht waarna ik op stond en mijn koffer ook mee trok. Het gaat wel leuk vinden. Ik heb mijn oom een uil gestuurd om hem te laten weten dat ik met kerst naar Fred ga. Hij vond het oké, meer dan dat zelfs. Hij vond het fijn dat ik eindelijk een vriend hem. Maar hij weet niet dat het een vriendje is, gaat hij dit wel accepteren?
Opeens schrok ik me dood toen twee armen van achter me om me heen werde geslagen, die ik herkende als Fred. Ik glimlachte en al mijn zorg werd weer weggezogen toen hij een kus in mijn nek plaatste.
'Hallo Wolfje, klaar om naar mijn huis te gaan?' Vroeg hij. Ik knikte en draaide me om waarna ik ook mijn armen om hem heen sloeg.
'Ik heb me bedacht, ik denk maar dat ik naar mijn huis ga.' Grapte ik en kwam op mijn tenen staan om mijn lippen even op die van hem te plaatsen.
'ik ga alleen mee omdat jij er ook bent. Maar..' ik stop even en keek hem in zijn bruine ogen aan.
'Weten je ouders al over mij? En deze keer echt helemaal over mij, dat je iets met mij hebt?'

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••