• Ik wil even zeggen, dat ik geen aandacht probeer te trekken, ik probeer gewoon hulp te zoeken

    Ik ben mijn hele leven gepest geweest (buiten gesloten, opgesloten worden, stokken in mijn maag geport krijgen, uitgelachen worden) Dit kwam omdat ik niet voor mezelf durfde op te komen (ik ben een verlegen meisje) en omdat de meeste mensen mij niet moeten. Een jaar geleden heb ik me voor het eerst gesneden ik voelde me toen slecht, ik heb toen een schaar genomen en enkele krassen gemaakt. Ik heb het nog twee of drie keer gedaan. Toen ben ik een aantal maanden clean geweest. Nu is het zo dat het de laatste tijd weer slechter met me ging. Het is namelijk zo dat we niet al te goed door onze vader behandeld worden. (mijn vader noemt me slet, hoer, en mijn broertjes en mezelf noemt hij rotkinderen, rotjong, kutkinderen, noem maar op.) Als mijn broertjes of ik teveel tegenspreken en hem te kwaad maken, krijgen we meppen. Ik heb hierdoor ook heel vaak ruzie met mijn vader. De laatste tijd werd het alleen maar erger. Vorige week was ik echt kwaad op mezelf, toen heb ik de schaar en passen weer genomen en mijn arm letterelijk aangevallen, ik was zo kwaad. Daarna kreeg ik een huilbui omdat ik er spijt van had. De volgende avond ging precies hetzelfde. Vijf avonden geleden was er een stuk glas, dat heb ik genomen en ik bloedde niet veel later. Daarna begon ik weer te huilen. Ik heb het aan mijn vriendin vertelt, maar ik heb het gevoel, dat ze me niet meer gaat mogen. Ook heb ik het nog aan drie andere vertelt, ik wil niet dat ze me een freak gaan vinden. Maar het helpt soms echt, ik weet echt niet wat ik moet doen, ik haat mezelf gewoon. ....




    Gedicht dat ik heb gemaakt over mijn 'situatie'

    [ bericht aangepast op 8 sep 2014 - 22:27 ]


    I fake a smile, so I won't let you down

    Ik_hou_van_jou schreef:
    (...)


    Ik kende het project niet, maar ik zal erover nadenken....Het spijt me in ieder geval om te horen dat je ook in zo'n situatie moet zitten :( Wel, ik heb eigenlijk al eens hulp aangeboden gekregen van mensen van het CLB, die heb ik toen afgewezen, (ze wouden iemand sturen naar mijn vaders huis om de situatie beter te leren kennen zeg maar) Omdat ik bang was dat mijn vader dan kwaad zou worden....

    Ja, dat heb ik ook gehad, maar dan niet via het CLB, maar het CGG (centrum voor geestelijke gezondheid). Mijn moeder had daar een afspraak gemaakt omdat ze blijkbaar dacht dat ik voor alle ellende in huis zorgde en dat ik gestoord was en medicatie nodig had. Uiteindelijk bleek dus dat juist ik hulp nodig had en wilden ze eerst dat ik crisishulp aan huis kreeg, dus met andere woorden dat mensen bij mij thuis op random tijdstippen langskwamen en vroegen hoe het ging. Alleen was de situatie toen zo erg dat ik me echt door de dagen heen moest slepen en gingen ze toen over naar een opname.
    Ik persoonlijk ben ook nogal wantrouwig over het CLB en vertrouwensleerkrachten e.d.


    Maar lieve meid, je mag me altijd PB'en als je erover wilt praten of als je gewoon even wilt kletsen. Ik ben ook een lange tijd gepest geweest en ik weet heel goed hoe het voelt, alleen heb ik nooit echt problemen met snijden gehad. Ik begrijp alleen heel goed wat je doormaakt en ik wil ook zeggen dat je er niet alleen voor staat en dat er heel veel mensen met dezelfde problemen worstelen. Misschien moet je ook eens naar fora kijken voor mensen met gelijkaardige situaties, daar kun je soms ook kracht en begrip uit putten. Ik ben er in ieder geval voor je.

    [ bericht aangepast op 6 sep 2014 - 23:50 ]


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Ten eerste doet het me pijn dat dit nog steeds gebeurd maar ik snap je situatie compleet.

    Ik raad je echt aan, zoals vele hierboven hebben gedaan, om hulp te zoeken. Probeer eens met je huisarts te praten of in ieder geval een vreemde die wel verstand heeft van dit soort zaken. Maak jezelf wel de belofte om door te zetten met hulp zoeken.

    En mijn inbox staat open,mocht je hulp nodig hebben voor goede hulp of gewoon als luisterend oor(flower)


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Morticia schreef:
    (...)
    Nou, dat vind ik een beetje onzin. Sorry dat ik het zo vermeld, maar ze is nog wel je ouder dus ze zou wellicht met je vader kunnen praten of iets dergelijks. Ik begrijp maar al te goed dat je haar geen pijn wilt doen, maar volgens mij raakt het haar juist meer als ze niet weet hoe het met jullie daadwerkelijk gaat. Ik weet niet hoe jullie moeder / dochter - relatie is, en hoe zij qua karakter is? Alleen als niemand er wat aan gaat doen, of jijzelf, dan blijft het zo en wordt het op een gegeven moment misschien nog erger. . .


    Dat kan ze dus niet....Het klinkt misschien stom, maar die twee haten elkaar, letterlijk. (MIjn vader noemt haar verschillende namen achter haar rug, waar wij bij zijn) Als ze met elkaar bellen dan is het liefst zo kort mogelijk....Ze doen niet zoals andere gescheiden mensen zeg maar. De relatie met mijn moeder is redelijk goed, buiten het feit dat ze dit dan niet weet....


    I fake a smile, so I won't let you down

    Phanism schreef:
    (...)

    Zolang je het maar vertelt hebt aan je vriendinnen dan is het goed, die kunnen je wel steunen c: En ik zou ook elke keer weer als ik jou was even kunnen nadenken of je - je leven lang met zichtbare littekens rond wil lopen. Ik heb dus niet nagedacht en waar de diepe sneeën bij mij zaten zitten nu heel zichtbare littekens.


    Ik weet dat ze er voor me willen zijn....En ik weet dat ik geluk met ze heb....Ik probeer er ook over na te denken...


    I fake a smile, so I won't let you down

    Brownstone schreef:
    (...)
    Ja, dat heb ik ook gehad, maar dan niet via het CLB, maar het CGG (centrum voor geestelijke gezondheid). Mijn moeder had daar een afspraak gemaakt omdat ze blijkbaar dacht dat ik voor alle ellende in huis zorgde en dat ik gestoord was en medicatie nodig had. Uiteindelijk bleek dus dat juist ik hulp nodig had en wilden ze eerst dat ik crisishulp aan huis kreeg, dus met andere woorden dat mensen bij mij thuis op random tijdstippen langskwamen en vroegen hoe het ging. Alleen was de situatie toen zo erg dat ik me echt door de dagen heen moest slepen en gingen ze toen over naar een opname.
    Ik persoonlijk ben ook nogal wantrouwig over het CLB en vertrouwensleerkrachten e.d.


    Maar lieve meid, je mag me altijd PB'en als je erover wilt praten of als je gewoon even wilt kletsen. Ik ben ook een lange tijd gepest geweest en ik weet heel goed hoe het voelt, alleen heb ik nooit echt problemen met snijden gehad. Ik begrijp alleen heel goed wat je doormaakt en ik wil ook zeggen dat je er niet alleen voor staat en dat er heel veel mensen met dezelfde problemen worstelen. Misschien moet je ook eens naar fora kijken voor mensen met gelijkaardige situaties, daar kun je soms ook kracht en begrip uit putten. Ik ben er in ieder geval voor je.


    Dank je, da's heel aardig van je.


    I fake a smile, so I won't let you down

    TheBadWolf schreef:
    Ten eerste doet het me pijn dat dit nog steeds gebeurd maar ik snap je situatie compleet.

    Ik raad je echt aan, zoals vele hierboven hebben gedaan, om hulp te zoeken. Probeer eens met je huisarts te praten of in ieder geval een vreemde die wel verstand heeft van dit soort zaken. Maak jezelf wel de belofte om door te zetten met hulp zoeken.

    En mijn inbox staat open,mocht je hulp nodig hebben voor goede hulp of gewoon als luisterend oor(flower)


    Dank je voor je advies


    I fake a smile, so I won't let you down

    Ik_hou_van_jou schreef:
    (...)
    Dat kan ze dus niet....Het klinkt misschien stom, maar die twee haten elkaar, letterlijk. (MIjn vader noemt haar verschillende namen achter haar rug, waar wij bij zijn) Als ze met elkaar bellen dan is het liefst zo kort mogelijk....Ze doen niet zoals andere gescheiden mensen zeg maar. De relatie met mijn moeder is redelijk goed, buiten het feit dat ze dit dan niet weet....

    Lekker dan. :/ Wat vervelend voor jou / jullie. Dan zou ik in elk geval wel hulp bij iemand anders zoeken, want dit topic is voor even gelucht, maar niet voor een gehele tijd. Begrijp je dat?


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Morticia schreef:
    (...)
    Lekker dan. :/ Wat vervelend voor jou / jullie. Dan zou ik in elk geval wel hulp bij iemand anders zoeken, want dit topic is voor even gelucht, maar niet voor een gehele tijd. Begrijp je dat?


    Ja dat snap ik, weet ik ook wel. Ik had nu gewoon even nood, om dit te vertellen


    I fake a smile, so I won't let you down

    Ik zou ontzettend graag willen dat ik je een oplossing kan geven – maar die heb ik zelf helaas nooit gevonden. Ik raad je in ieder geval aan om er met iemand over te gaan praten die je verder kan helpen en daarmee bedoel ik dus niet je vriendinnen. Hoeveel steun zij ook voor je kunnen zijn – zij weten uiteindelijk niet waar ze over praten. Ga langs een huisarts, een vertrouwenspersoon op school, et cetera.


    Paracosm schreef:
    Ik zou ontzettend graag willen dat ik je een oplossing kan geven – maar die heb ik zelf helaas nooit gevonden. Ik raad je in ieder geval aan om er met iemand over te gaan praten die je verder kan helpen en daarmee bedoel ik dus niet je vriendinnen. Hoeveel steun zij ook voor je kunnen zijn – zij weten uiteindelijk niet waar ze over praten. Ga langs een huisarts, een vertrouwenspersoon op school, et cetera.


    Hebben huisartsten en vertrouwingspersonen eigenlijk zwijgplicht?


    I fake a smile, so I won't let you down

    Ik_hou_van_jou schreef:
    (...)

    Hebben huisartsten en vertrouwingspersonen eigenlijk zwijgplicht?


    Huisartsen altijd, vertrouwingspersonen weet ik niet.


    Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

    Ik_hou_van_jou schreef:
    (...)

    Hebben huisartsten en vertrouwingspersonen eigenlijk zwijgplicht?


    Ja – voor het grootste gedeelte wel, dat ligt aan je leeftijd:

    Medische gegevens kinderen en jongeren
    Een huisarts mag wel met de ouders of wettelijke vertegenwoordigers praten over de medische situatie van hun kinderen jonger dan 12 jaar. Voor kinderen van 12 tot 16 jaar beslist de huisarts zelf, na overleg met het kind, of hij de ouders inlichtingen geeft.


    Ik_hou_van_jou schreef:
    (...)

    Hebben huisartsten en vertrouwingspersonen eigenlijk zwijgplicht?

    Jazeker - in ieder geval zeker huisartsen, zij mogen enkel dingen vertellen wanneer ze gedwongen worden door de wet om geheimen bekend te maken. Ze mogen sowieso in geen geval dingen doorvertellen aan je ouders.

    Ik heb het even opgezocht op Wiki en "medewerkers van psychosociale diensten zoals het CLB" hebben ook zwijgplicht.

    [ bericht aangepast op 7 sep 2014 - 0:12 ]


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Phanism schreef:
    (...)

    Huisartsen altijd, vertrouwingspersonen weet ik niet.





    Paracosm schreef:
    Ja – voor het grootste gedeelte wel, dat ligt aan je leeftijd:

    Medische gegevens kinderen en jongeren
    Een huisarts mag wel met de ouders of wettelijke vertegenwoordigers praten over de medische situatie van hun kinderen jonger dan 12 jaar. Voor kinderen van 12 tot 16 jaar beslist de huisarts zelf, na overleg met het kind, of hij de ouders inlichtingen geeft.


    Bedankt


    I fake a smile, so I won't let you down

    Brownstone schreef:
    (...)
    Jazeker - in ieder geval zeker huisartsen, zij mogen enkel dingen vertellen wanneer ze gedwongen worden door de wet om geheimen bekend te maken. Ze mogen sowieso in geen geval dingen doorvertellen aan je ouders.


    Oké....


    I fake a smile, so I won't let you down