MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 15 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 12:45 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het zal wel koud worden,' meldde hij, 'maar je kunt straks mijn kleren gebruiken. Aan mijn vscht heb ik genoeg.'
Dat was niet helemaal waar, want door de aanhoudende warmte op het eiland, waren zijn haren toch flink uitgedund. Hij verwachtte echter niet dat hij zou doodvriezen en Michelle had helemaal nergens haren op haar lichaam, net als Cordelia.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Oké.'
Michelle wist dat de kou wel zou meevallen in vergelijking tot het land waar ze vroeger had gewoond, gezien het hier tropisch was, maar er was evenzogoed een flink temperatuurverschil, dat ze niet gewend was binnen de muren van haar huis.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik wil niets anders,' zei Emily, 'maar ik ben bang dat de dorpelingen daarvoor een eenheid moeten gaan vormen en met die saaie gevallen hier zie ik dat niet snel gebeuren.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Kato haalde de brief van Cordelia tevoorschijn en las hem nog eens over. Venomis had het potlood dat ze had bijgesloten ook in zijn hand laten vallen en daar was hij blij om.
Er was helaas weinig licht en het schrijven ging moeizaam, maar hij hoopte dat zijn woorden haar een beetje gerust konden stellen. Ze waren hier nog niet zo lang en Kato wist niet hoe moeilijk ze het zou krijgen. Misschien werden binnenkort wel alle vogels met brieven in de gaten ge houden... Alles was mogelijk op dit moment.

Lieverd,

Maak je maar geen zorgen om ons. Ik heb niet veel licht en tijd om te schrijven, maar ik wil je toch vertellen dat alles goed komt met ons. We hebben een plek gevonden om te slapen en morgen zal ik mijn broers vragen of ze iets voor ons kunnen doen. Athiabbe zal op jou en de kleintjes passen, maak je daar maar geen zorgen over.
We zien elkaar snel weer.

Kato.

Kato wist nog niet hoe hij de brief zou versturen. Hij joeg vogels alleen maar weg en het was nu ook veel te laat om er eentje te vinden die de klus überhaupt zou kunnen klaren.
Hij vouwde het papier op en stopte het weg voor hij zijn ogen even op de sfinx richtte. Het wezen was nog altijd bij hen, maar Kato wist niet of hij dat wel zo prettig vond. Hij had gezegd hen te doden als ze geen antwoord wisten op hun raadsel en hoewel ze het goed hadden gehad - Michelle had het goed gehad - verwachtte Kato half dat hij hen in hun slaap alsnog zou kunnen vermoorden.
Kato schudde zijn hoofd om die gedachte van zich af te schudden en wist dat hij licht zou slapen vannacht.
Hij veranderde in een wolf en schoof zijn kleren naar Michelle toe.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Michelle klok zijn kleren aan en keek even naar buiten. 'Moet we om de beurt de wacht houden?'

-
'We kunnen klein beginnen,' vond Venomis. 'We kunnen een bericht achterlaten op een plaats die iedereen kan zijn, zonder dat de Raad ooit ontdekt wie het heeft geschreven.'
Haar vingertoppen kriebelden. Ze vond het oprecht leuk om de brave Emily mee te trekken en iets wat verboden was.

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was van plan geweest de hele nacht te waken, maar misschien was het goed als ze om de beurt gingen. Hij knikte en liep naar de ingang van de grot, om als eerste te gaan.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Maak me maar wakker als je wilt slapen,' zei Michelle. Ze liet zich op de grond zakken, die ijskoud was. Ze hoopte maar dat ze haar ongemak en haar boosheid opzij kon schuiven zodat ze in ieder geval kon slapen vannacht. Ze zou haar rust hard nodig hebben.

Every villain is a hero in his own mind.

Emily dacht na. 'Misschien kunnen we het gemeentehuis bekladderen!' zei ze plotseling enthousiast. Het idee om er iets tegen te doen, stond haar wel aan.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Een grijns verscheen op Venomis' gezicht.Dat was inderdaad een actie die ze voor ogen had gehad.
'Precies.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Maar hoe?' Ze blikte even op de kinderen. 'Ik kan de kinderen 's nachts niet alleen laten.' Ze ging er tenminste vanuit dat ze het 's nachts zouden doen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Kato knikte en legde zijn kop op zijn poten. Even keek hij naar de sfinx die al die tijd stil was geweest en vroeg zich af waar hij meer op moest letten: zijn nieuwe metgezel of de omgeving om hen heen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis slaakte een zucht. Ze was blij dat zijn kinderen had, want het bleek wel hoe erg het je vrijheid in de weg stond.
'Ze kunnen heus wel een paar uurtjes alleen blijven,' vond Venomis.

Every villain is a hero in his own mind.

De nieuwe regels die voor het dorp golden, zouden niet goed voor de zaken zijn. Het café moest vroeg sluiten, terwijl de meeste inkomsten pas 's avonds werden geïnd. Satyr sloot het gebouw af toen het nog daglicht was, iets wat hij nog nooit had gedaan.
'Vreemd hè,' merkte hij tegen Athiabbe op toen ze over het lege plein uitkeken. 'Het dorp wordt er zo.... doods van.'

Ik heb werkelijk geen idee waar Athiabbe is, dus als ze elders is pas ik het wel aan.:'D

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik laat ze met alleen,' zei Emily. Ze wilde niet weer een risico nemen.

Misschien kan Rodey op ze passen haha

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Venomis rolde met haar ogen. 'Dan blijf je hier huisvrouwtje spelen en doe ik het wel alleen.'
Dat kind kon heus wel vijf minuten zonder haar moeder. Ze vond het ongezond dat dat blijkbaar nooit gebeurde.

Every villain is a hero in his own mind.