The Last Lucky Straw • One Direction • 5SOS • Speeltopic - Speeltopics

Datingsites, de meeste mensen kunnen er wel een paar zo uit hun hoofd opnoemen. Plekken waar je jezelf kunt zijn zonder toch teveel prijs te geven, aangezien de meeste anoniem zijn. Foto's komen er niet aan te pas, alleen een vakje waar je iets over jezelf kunt vertellen, van hobby's tot verre familieleden, niks is te gek. Als je geïnteresseerd bent in iemand kun je diegene een berichtje sturen of chatten. Het is altijd riskant, want je weet nooit wie er achter het scherm zit, of diegene wel echt die eenentwintigjarige jongen in plaats van drieënveertig. Toch kan het ook voor hechte vriendschappen en relaties zorgen, waar iedereen natuurlijk op hoopt. Zo ook een aantal jonge mannen die het hoogtepunt van hun leven hebben bereikt, of dat nou komt omdat je een gezin hebt of al twintig weken op nummer een staat met je hitsingle. Ze hebben alles wat ze willen, maar compleet gelukkig zijn ze niet. Ze missen namelijk iets. Liefde. Dat kan komen omdat je vriendin of vrouw, vriendje, je amper meer ziet staan en je liever kwijt dan rijk is of omdat mensen je alleen willen voor de roem. Waarom zou je -je dan niet inschrijven op een anonieme datingsite? Niemand kent je of weet hoe je eruit ziet, dus kan daar niet op beoordeeld worden, ook niet over je verleden. Als je dan iemand vind waarmee het klikt en waarop je toch wel verliefd wordt is elkaar in het echt meeten de logische volgende stap. Maar wat nou als degene nou is wat je dacht? Of misschien zelfs beter is dan dat? Ga je dan samen verder als stel, vrienden, of breek je het contact toch maar volledig af?

Rollen •
Louis William Tomlinson • IamGroot
Zayn Javadd Malik • TateLangdon
Liam James Payne • Malikhuana
Niall James Horan • Ashwin
Harry Edward Styles • Styford
Ashton Fletcher Irwin • Tethys
Calum Thomas Hood •
Michael Gordon Clifford • IamGroot
Luke Robert Hemmings • Hemlinson
Zachary 'Zack' Gamble • Goner
Tate Evan Walker • TateLangdon

Regels •
• Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
• Graag met leestekens en hoofdletters typen.
• OOC graag met haakjes; [] {} () - -
• Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
• Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
• Geen Mary Sue's (perfecte personages)
• Naamsveranderingen doorgeven.
• Geen personages van anderen besturen.
• Alleen Malikhuana of Atweh maken de nieuwe topics aan.

Begin: Het lijkt een doodnormale dag als alle anderen, de zon schijnt, maar niet te fel en op een fijne temperatuur, een paar wolkjes aan de lucht waarvan het sowieso niet zal gaan regenen. De perfecte nazomersedag dus. Toch is het een niet heel normale zaterdag, het is de dag dat de jongeren eindelijk degene die ze hebben ontmoet op het de site in het echt zullen zien. De spanning ligt hoog en daardoor hebben sommigen nog wel de neiging om de verwachting ook iets te hoog te hebben. Het zou goed kunnen dat het een enorme tegenvaller is en je het alleen uit zit voor de beleefdheid, maar met een klein beetje geluk is deze middag er een waarin je iemand ontmoet die je nooit meer kwijt zou willen.

[ bericht aangepast op 31 okt 2014 - 20:18 ]

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik pruilde een klein beetje bij zijn woorden dat ik moest wachten. Ik was echt enorm slecht in wachten, dat kon iedereen die me maar een beetje kende je vertellen. Ik was een stuiterballetje, die al moeite had met stilzitten. Ik ging toch met een pijnsteek door mijn lichaam op het aanrecht zitten. Ik paste precies onder de hoge keukenkastjes, ik stootte net mijn harde hoofd niet. Ik vroeg hem of ik wat kon doen, maar zijn antwoord was een beetje teleurstellend. Toch vond ik het niet heel erg om toe te kijken hoe zo'n knappe jongen diner maakte. Toch zou ik waarschijnlijk meer naar hem kijken dan naar wat zijn handen deden. Ik boog even snel voorover om een kusje van zijn lippen te stelen, voor ik zijn armen even om mijn middel voelde krullen. Het voelde heel erg fijn en het liefst zou ik zo nog wel even blijven zitten. Ik kreeg van hem nog een kusje, waar ik erg van genoot, jammergenoeg trok hij terug voor ik hem terug kon kussen. Ik keek toe hoe hij begon met ons eten, maar al snel was ik meer gefascineerd door zijn prachtige lange vingers, en wat ij ermee kon, dan met wat hij er nu mee deed. Bij zijn woorden keek ik hem grijnzend aan. Ik aaide hem zonder er bij na te denken over zijn wang. "Als je toch wil komen mag je altijd mijn auto pakken. Er liggen tank en parkeerpasjes in, dus als je wil hoef je het alleen maar te zeggen." zei ik. Ik vond het maar al te leuk dat hij überhaupt wilde komen. Daarbij had ik meer dan genoeg om hem gewoon in die auto te laten rijden en die pasjes te laten gebruiken. Ik boog voorover en drukte nog een kusje op zijn kaak. Ik pakte het lege pannetje van het fornuis en vulde het aan mijn andere kant met wat water. Toen ging het terug op het fornuis, die ik met wat moeite aankreeg. Ik ging weer rechtop zitten en trommelde wat met mijn vingers op mijn benen. Ik staarde onbeschaamd naar Harry zijn prachtige lichaam. De marmeren standbeelden in Rome waren nog minder perfect dan hij, met zijn kleine menselijke imperfecties, die hem juist perfect maakten. Ik wilde de tijd nemen om elk minutieus detail van zijn bestaan te leren kennen. Hij was echt het beste vriendje ooit. Ik begon nu pas te realiseren dat ik echt van hem hield, dat hij niet zomaar een jongen van een datingsite was, dat hij degene was waarmee ik nog een hele lange tijd samen wilde blijven, misschien zelfs voor altijd, maar dat zou de test der tijd doen blijken. Nu genoot ik nog met iedere vezel van mijn eigen bestaan van zijn aanwezigheid. Ik bedacht me iets en klom met wat pijn en moeite van het aanrecht. "Een momentje, Boo." zei ik voor ik terug naar de woonkamer trippelde en mijn mobiel tussen de band van mijn boxer stopte, vanuit de lade. De koppen van de thee nam ik direct ook mee, die gingen in de wasbak, waarna ik weer op het aanrecht ging zitten. Ik opende mijn schermpje en begon wat te scrollen door mijn tweets. Zo nu en dan zag ik iets negatiefs, maar eigenlijk elk berichtje was lief, ofwel het waren gelukswensen, ofwel dat we er heel lief uit zagen samen. Het deed me echt heel goed om te lezen en ik kreeg er een brede grijns van op mijn gezicht. "Nou Boo, ik denk dat zowel jij als London nog een tijdje aan me vast zit. Zeker 90% zijn alleen lieve berichtjes en ik heb al een aantal tientallen keren de vraag langs zien komen wie die prachtige hunk naast me is en of ik een model date." zei ik met een opgeluchte glimlach. Ik loog niet, maar was gewoon erg blij dat het zo liep, en niet hoe het slecht had kunnen aflopen.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het was eigenlijk best amuserend om Louis' blik constant op te voelen, en niet op de manier zoals zou moeten als hij echt oplette wat ik deed. Erg vond ik het niet, want als vandaag goedkwam hadden we hopelijk nog een hele lange tijd om hem tenminste een beetje te leren koken. In ieder geval iets in een pan doen zonder de keuken in lichterlaaie te zetten. Af en toe keek ik hem nog wel schuin aan, want dat kon ik gewoon niet laten, maar ik raakte hem niet aan. Dan werd ik te afgeleid en kwam er niets meer van het koken. Ik waarschuwde hem alvast dat hij een nieuwe supporter had, voor zover ik het me kon permitteren zou ik zoveel mogelijk bij zijn wedstrijden zijn. Het was volgens mij niet meer dan normaal dat ik hem zou supporten en voor hem wilde ik best een hele wedstrijd uitzitten zonder ondertussen iets anders te gaan doen. Ik keek weer op toen hij over mijn wang aaide en glimlachte, wat veranderde in een ongelovige grijns door zijn woorden. "Echt? Dat lijkt me ontzettend leuk, dan kom ik ook nog eens ergens behalve London," zei ik met een kleine gniffel. Buiten hele speciale gelegenheden kwam ik eigenlijk nooit buiten de stad, gewoon omdat ik het geld niet had om veel verder dan dat te reizen. Ik humde wat om het kusje op mijn kaak en keek toe hoe hij de pan vulde met water. Dat ging dus nog, goed om te weten. Vervolgens deed ik de macaroni zelf in de pan terwijl de inhoud aan het opwarmen was. Het was te merken dat hij nog steeds naar me aan het staren was en ik kon ook nog steeds niet zeggen dat ik het verschrikkelijk vond. Ik vatte het op als compliment dus kon het me maar weinig schelen. Ik knikte wat bij zijn woorden en bleef rustig bezig terwijl hij weg was. Gelukkig was hij toch redelijk snel terug en glimlachte ik lichtjes naar hem. Nieuwsgierig probeerde ik mee te kijken met wat hij aan het lezen was, gezien het Louis zo blij leek te maken wilde ik het ook weten. Hij kwam er zelf al snel mee, wat me zacht liet grinniken. "Een model? Ik? Zeg me eens, hoe vaag waren die foto's ook alweer?" vroeg ik met een kleine grijns. Mensen moesten wel heel erg blind zijn wilden ze mij voor model aanzien. Ik liet het eten heel even voor wat het was zodat ik mijn armen om zijn middel kon slaan, nadat ik zijn mobiel uit zijn handen had gepakt en die naast ons op het aanrecht had gelegd. "Misschien word het dan toch wat makkelijker om ons te accepteren," mompelde ik zachtjes, waarna ik liefdevol een paar kusjes op zijn gezicht, eindigend bij zijn lippen. Ik was echt blij dat het minder problemen ging veroorzaken dan we eerst hadden gedacht, want mijn angst voor de media was zeker niet gezakt. Het was nu alleen wat afgewend omdat het goed leek te gaan, wat ik graag zo hield. Ik gaf hem nog een klein kneepje in zijn heup voor ik me weer bezighield met het eten, het hoefde niet aan te brandden omdat Louis veel te afleidend was. Eigenlijk zou ik hem gewoon in de woonkamer neer moeten zetten, dan kon ik helemaal niet meer afgeleid worden, maar ik had hem te graag in de buurt.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Onder het koken, of het kijken naar hoe Harry kookte, stelde ik voor dat als hij graag naar mijn uitwedstrijden wilde komen kijken, hij mijn auto en tankpasje kon gebruiken, zonder enig probleem. Zijn lieve woordjes deden me gniffelen. Hij was soms echt heel erg aandoenlijk, dat was hij die twee jaar al en nu in het echt nog veel erger. Ik drukte zacht een kusje op zijn kaak, waarna ik een pan vulde met water. Ik zette het water op voor de pasta en keek voor de rest eventjes verder. Toch was ik al snel verveeld, waardoor ik maar mijn mobiel ging halen en door mijn berichtjes op twitter begon te scrollen. Ik kon mijn geluk niet op. De meeste mensen waren blij voor ons en gaven complimentjes aan mij en Harry. Ik speelde een paar complimentjes door, want hem duidelijk erg goed deed. Het verdrietige jongetje van net was compleet verdwenen, en ik had mijn lieve vrolijke mannetje weer terug. Ik rolde met mijn ogen bij zijn onzekere woorden. "Heb jij dat prachtige lichaam van je ooit gezien? Ik vind het niet vreemd dat ze denken dat ik je uit een mode catalogus of uit de playboy heb gehaald." zei ik met een scheve grijns, terwijl ik mijn armen om zijn nek sloeg. Ik liet mijn mobiel me maar afpakken. Ik grijnsde bij zijn woorden en liet zijn lippen, en het gevoel wat ze me gaven, gewoon over me heen komen. Uiteindelijk kuste ik hem zacht terug. Dat dit mogelijk het eten zou verpesten, kwam niet eens in me op. Ik vlocht mijn vingers door zijn krullen, maar voor ik die goed in mijn grip had, zorgde zijn kneepje in mijn heup ervoor, dat een hoge piep mijn lippen verliet en ik mijn handen terugtrok. "Pestkop." piepte ik zacht, terwijl ik hem een zacht tikje tegen zijn borst gaf. Hij ging verder met het eten. Ik probeerde nog wat aandacht mijn kant op te eisen, maar al snel zorgde een gerinkel ervoor dat ik ermee stopte en mijn mobiel opnam. Het was een teammaat van me, en een goede vriend. Hij begon vrolijk te kletsen met me, dat ik eindelijk ook eens wat actie kreeg op dit vlak en dat hij het eerlijk gezegd van verre had zien aankomen. Ik rolde met mijn ogen. "Jaja, Chappo. Dat zal allemaal wel." zei ik, voor ik knalrood werd over een opmerking die hij maakte over manklopen morgen op de training. "Wie zegt dat ik onder lig in de relatie." zei ik semi-beledigd. Zijn volgende opmerking kwam er met zo'n bulderende lach uit dat Harry het ook kon horen. "Jij zou nog onder liggen met een meisje als die van Jimmy, die tot je middel komt en zo fragiel is dat je die met een adem omblaast. Zorg er nu maar voor dat je gewoon niet te mank bent, Tommo. Dat is voor je eigen gewin." Hij had gelijk, maar dat betekende niet dat ik toe zou geven, ondanks dat ik hier knalrood aan het blozen was. Gelukkig was dit geen skype en kon hij het niet zien. "Ik zal het proberen en zal Harry ook niet te mank achterlaten." zei ik terug, maar het kwam er wat moeilijk uit, omdat het me toch niet helemaal gemakkelijk af ging. "In je dromen, Tommo. Doe hem de groeten en ik zie je morgen." zei hij nog. "Tot morgen, Chappo." zei ik terug voor ik ophing en met een knalrode kop Harry aankeek. "Sorry daarvoor. Het is en blijft toch een mannenclubje." mompelde ik, terwijl ik wat beschaamd mijn gezicht in zijn schouder verstopte, waar ik net bij kon.

[ bericht aangepast op 27 dec 2014 - 15:12 ]

---

Bowties were never Cooler