• Hello!
    Ik reis wel eens met de trein, maar dat doe ik meestal met andere mensen en dan heb ik er geen last van. Als ik echter alleen reis dan komen er allemaal van die vreemde, enge mensen die mij zomaar aanspreken en dan rare dingen zeggen. Zo heb ik al eens een meegemaakt die mij vroeg om geld. Ook was er eens iemand die half met mij begon te flirten. Ik zat gewoon op een bankje, het was denk ik acht uur 's avonds en ik wachtte op de bus, op het station. Toen kwam er zo'n jongeman, ik schat begin twintig, naast me zitten en begon in het Engels dingen te vragen. Waar ik heen moest en dergelijke. Ik dus zeggen met welke bus ik moest, niet gelijk waar ik heen moest. Zei hij daarna ineens: 'Do you have a boyfriend.' Toen hij dat vroeg had ik (nog) geen vriendje, maar om snel van hem af te zijn zei ik 'Yes, I do have a boyfriend.' Hij zei vervolgens: 'Your boyfriend must be very lucky' en toen liep hij weg. VREEEEEEEEEEEMD. Laatst ook nog een in de trein. Hij vond dat ik boos keek, zei hij althans. Toen zei ik dat ik dat niet zo bedoelde, begon hij eng naar me te lachen (althans ik vond het eng) en liep hij weg. AAAAH.

    Wat te doen tegen creeps, want ik ben een echte creepmagneet. Halp me please!


    26 - 02 - '16

    Creeps mogen mij niet, ze komen nooit naar me toe, lol. x)


    wat was dit ookalweer

    Ik was een paar weken geleden in het schemerdonker aan het hardlopen. Ik rende langs een basisschool en daar liepen twee jongens helemaal in het zwart. Ze bleven maar zwaaien en fluiten, dus ik heb mijn muziek keihard opgezet en ben naar de drukste straat in de buurt gegaan :')

    Het beste middel tegen creeps is negeren, en op drukke plaatsen komen.


    Not all those who wander are lost.

    Ik heb heel vaak last van creeps tot mijn grote spijt


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.