MSV - Askroth [5] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Topic 2
Topic 3
Topic 4
Het nieuwe topic!

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 29 jan 2015 - 22:02 ]

'Van het Rijk en van dit kloteland.'
Hij ging weer met zijn hand door zijn haar en dit keer bleef er wat bloed aan kleven.
'Je durft wel, mij eerst blesseren en daarna je wil afdwingen.'

[ bericht aangepast op 22 jan 2015 - 19:31 ]

Eva moest nu wel lachen.
'En Ardaneus is daar mee akkoord gegaan, gezien dit zijn thuisland is en niet de jouwe?' Eva glimlachte naar hem. 'Ach je bent niet zo'n aansteller toch? Dus je kunt wel tegen een stootje!' ze bedacht wat ze net had gezegd, misschien kende Ignatius Ardaneus helemaal niet.

Hij kneep zijn ogen samen.
'Ardaneus verdient niets dan de dood.'

Eva keek hem aan, ze was wel benieuwd wat Ardaneus had uitgespookt op aarde dat deze jongeman hem dood wenste.
'Vertel?' Eva hielp hem ondertussen met staan.

'Het is een verraderlijke hond,' antwoordde Ignatius.
'Ik heb zijn leven voor hem rechtgetrokken, en in ruil daarvoor stak hij me in mijn rug. Hij probeerde mij mijn recht te ontnemen. Hij voegde zich bij een vuile rebellenbeweging.'

Eva was onder de indruk, Ardaneus was altijd zo nobel naar haar idee geweest.
'Oké, vind je het erg als je met mij mee gaat? Ik heb nog een meisje in een huis liggen die mijn hulp ook nodig heeft.'

Ignatius fronste.
'Ik heb geen hulp nodig,' gromde hij.

'Oké,' Eva haalde haar schouders op en stopte met ondersteunen van Ignatius. 'Fijne dag verder.' ze liep naar voren toe.

Ignatius snoof. Hij kon het nu wel alleen, maar hij wist niet hoe erg de hoofdwond was en die moest verzorgd worden.
'Maar ik maak wel gebruik van je huis.'

Eva grinnikte.
'Het is net zo min mijn huis, als jij koning van Askroth bent. Maar oké, loop maar mee.'

Ignatius liep mee en liet zich binnen op een stenen bank vallen, maar zei verder niets.
'Er is hier vast een stok voor mij.'

'Een stok? Die heb ik niet eens nodig, ik kan noet toveren. Ik ga even bij Wense kijken die is vast gaan slapen.' Eva liep naar een kamertje in het huis.

[ bericht aangepast op 22 jan 2015 - 17:09 ]

Wense hoorde twee stemmen.
'Eva?' Eva haar hoofd kwam om de hoek.
'Hey slaapkop, ik heb iemand mee die ook hulp nodig had.'
'Ow, oké. Ik heb trek gekregen.' zei Wense zachtjes.
'Wat heb je?'
'Trek!' Wense ontblote haar tanden.
'Het is niet nodig om zo je tanden te laten zien, maar oké is goed.' Eva knielde naast haar en stak haar arm uit. 'Eetsmakelijk,' Eva beet op haar lip, het deed niet zo zeer pijn maar het voelde erg onprettig.

'Hun soort is zeer interessant,' zei Ignatius, die het tafereel nog nét kon zien vanaf zijn positie.
'Ik heb ze bestudeerd. Mijn beste wetenschappers hebben ze bestudeerd.'
Hij grinnikte even.
'Alle vampieren in het Rijk hebben we opgepakt. We hebben ze ontleed, gezocht naar hun bron van..jeugd. We hebben geëxperimenteerd, maar we konden het niet vinden. Hoeveel er aan een vreselijk einde zijn gekomen, lijdend..smekend voor verlossing.'
Zijn ogen fonkelden even.
'Maar ze waren waardeloos, helaas. Dus toen hebben we hun soort vernietigd. Ik raad je aan dat jij hetzelfde doet, Eva.'

[ bericht aangepast op 22 jan 2015 - 19:31 ]

Wense keek hem woest aan en Eva aaide met haar hand over haar wang.
'Elk wezen is gemaakt met een doel door mijn schepper. In elk opzicht zijn ze prachtig, hun kracht, hun mogelijkheid tot overleven en hun passie die ze altijd hebben.' Eva draaide zich om naar Ignatius en schudde haar hoofd. 'Wensen jij hebt toch de mogelijkheid om mensen tot vampier te veranderen?'
'Ja, hoezo?' Eva grijnsde en keek Ignatius aan.
'Tijd voor een demonstratie, misschien wilt Ignatius het proefkonijn zijn?'