[RPG] Oxford Acadamy for Witches and Wizards [Speeltopic 2] - Speeltopics

Ergens in de bergen van Zweden staat een school. Een school speciaal voor jongeren van 10 t/m 18met een speciale gave: het beheersen van Magie. De school gaat onder de naam 'Oxford Academy'
De jongeren die hier naar school gaan leren hoe ze deze magie moeten gebruiken.
De school is opgericht 46 jaar na Wizarding War II omdat de wizarding populatie alsmaar groter werd en de drie andere europese scholen voor jonge magiërs de hoeveelheid leerlingen niet meer konden aannemen en zo veel jonge Tovenaars en Heksen geen lessen zouden kunnen volgen.

Rollen
Vrouwen
×Phoebe Dana Jacksons - TheHorcrux 6
×Cassandra Adira Zabini - Falahee 5
×June Mercendes - Vivir 4
×America Gaia Lazar - CharmedPaige 6
×Lillith `Lills` Genevieve Malfoy - Gently 2
×Silena Zoë Paetrix - Piaffe 5
×Hunter Lake Sharrow - Oneira 4
×Carfelia Lydia Romanoff - Sangster 10
×Lily Amanda Hale - Verityy 12
×Hope Cailla Elaine Woodward - Walker 17
×Aiden Luca Millefois - Descent 18
×Jade Ira Phernon - TheHorcrux 20
×Rose Sophia Cole - Verityy 20

Mannen
×Colton Lucifer DiRomano - Falahee 10
×Jackson Charles Vanderbilt - Forman 4
×Lewis Mercendes - Vivir 10
×Timothy "Tommy" Cleaver - Eloquentiae 8
×Nathaniel Dylan Phellon - Oneira 10
×Robin McAdair - xBooBear 15
×Max Veran Phubar - Rosea 15

Leraren
×Cevelle Appoline Delacour - Charms - 4
×Ric Alexander Jones - Potions - Verityy 15
×Mary Shawna Woodsen - Divination - TheHorcrux 12
×Eva Katherine Adams - Transfiguration - Verityy 13
×Louise 'madam' hagrid -Care of Magical Creatures - Natuurix 16
×Pernilla Tyra Kjellberg -Muggle Studies - TheHorcrux 18
×Christian Andersson -Anciens Runes 19
×Christopher "Chris" Redfield - DADA 7
×Daniel Stephen Morrison -History Of Magic 18
×Amanda Sprouse -Herbology 19
×Andréas Eriksson -Flying Lessons 19
×Stefan Hägg -Astronomy 19
×Erik Olsson -Arithmancy 19

Regels

×-OOC graag in het praattopic
×Minimaal 200 woorden per post
×Naamsverandering graag doorgeven in de topics
×Houd het realistisch, nieuwe leerlingen kunnen niet meteen vanaf dag 1 al verliefd zijn op iemand.
×18+ mag, maar hou het netjes en onder een spoiler of met waarschuwing voor degenen die dit niet graag lezen.
×Het Uniform voor de dames
×Het Uniform voor de heren.
×Kamerindeling

Topics

×Rollenstory / info story
×Praattopic
×Praattopic 2
×Praattopic 3
×Rollentopic

×Speeltopic 1

Maandag 29-09 8:15
Het weekend is voorbij gevlogen, leerlingen die in het zevende of achtste jaar zitten mochten zondag het kasteel verlaten met toestemming van de professoren. Het was een rustig weekend geweest, de leraren zaten veel op hun kantoren waardoor de leerlingen veel vrij spel hadden sinds er geen gangbewaker meer is.
Over een half uur is het ontbijt over en zullen de leerlingen nog een kwartier hebben om naar de lessen te gaan. De meesten zullen al een tijdje wakker zijn, sommigen hebben zich verslapen. Al met al: Het schooljaar is begonnen, er staat na vandaag veel huiswerk op je bureau en het word weer een druk jaar met veel dingen op de Planning.
Het bestuur van Oxford acadamy is streng, niet zo streng als op Durmstrang, maar zeker niet zo losjes als op Hogwarts.

Roosters
Maandag T/M Woensdag
Donderdag & Vrijdag

[ bericht aangepast op 4 dec 2014 - 20:09 ]

---

Little do you know

"Achja, nablijven met z'n allen kan wel gezellig zijn. Des te meer tijd om het plan uit te werken" zegt Silena zuchtend.
"Zou hij iets door hebben gehad? Ik bedoel hij geeft wel erg veel straf voor een overtreding" bedenk ik me. Stel dat hij alles gehoord heeft, dan zitten we pas echt in de problemen.
"En Silien, hoe ga je het nu vanavond doen? Jones laat ons altijd tot midden in de nacht nablijven"

---

-

Silena Zoë Paetrix

---

take me back to the basics and the simple life

"Tja. Later weg dan maar. Want anders red ik het echt niet. Op een schooldag ga ik namelijk niet en morgenavond is nou niet echt handig" antwoord Silena op mijn vraag.
"We kunnen anders ook die wedstrijd uitstellen tot morgen overdag" zegt Silena.
"Dan kan ik overdag nog effe slapen, anders komt het nooit goed in London" ik knik instemmend maar eigenlijk baal ik heel erg. Ik heb me best wel verheugd op die wedstrijd en dan bedenk ik me dat leraren eigenlijk best wel veel verpesten. Als Kjellberg niet zo'n rotmens was geweest hadden we nooit een wraakplan moeten uitvoeren en als Jones geen straf had gegeven konden we gewoon de Quidditch wedstrijd spelen.
"June? Zullen we samen gitaar gaan spelen?" Vraag ik aan haar. De vorige keer dat June gitaar speelde was het niet zo'n groot succes maar ze moet het leren.

---

-

Robin McAdair
"Ik ben Jade" stelt ze zich voor. "Leuk je te ontmoeten dan, Jade" zeg ik glimlachend.
Dan pas concentreer ik me op haar vraag. Of het hier beter is dan op Durmstrang... Natuurlijk is het hier beter. Hier zijn geen vervelende pestkoppen, tenminste niet tegen mij. Hier word ik niet geslagen, getrapt, uitgescholden. Hier hoef ik niet op te letten waar ik loop, hoef ik niet te kijken wie er nog meer loopt om de anderen te ontlopen. Hier gaan ze voor mij aan de kant.
Ik probeer die gedachten uit mijn hoofd te krijgen en de glimlach op mijn gezicht te houden. Iets wat waarschijnlijk niet lukt en waardoor ik er nu als een grimassende idioot uit zie neem ik aan.
"Natuurlijk is het hier beter. Geloof het of niet, maar ze zijn hier veel minder streng dan daar. Dat zegt geloof ik genoeg over daar." Ik probeer die plagerige toon aan te houden wat ook maar ten dele lukt. Jaren heb ik die beelden van toen uit mijn hoofd verbannen. Nu komt alles in een keer weer terug. En om heel eerlijk te zijn: ik weet niet of ik sterk genoeg ben om het aan te kunnen.
"Waren ze heel streng bij Beauxbatons?" Vraag ik in een poging mezelf af te leiden en het gesprek een andere richting op te sturen. Focus, Robin. Stop het weer weg. Doe normaal. Het is maar een vraag. Alles is goed.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Silena Zoë Paetrix

Kort shitty stukje but I don't give a shit

---

take me back to the basics and the simple life

June Mercendes

Als ik weer terug ben in de kleedkamer laat ik me chagerijnig op een bankje neerploen met mijn handen tegen mijn hoofd aan. Momenteel heb ik nergens zin in. Het gesprek van de anderen gaat een beetje langs me heen. Het kan me even helemaal niets schelen. Ik kijk op als ik mijn naam hoor uit Lily's mond.
"June? Zullen we samen gitaar gaan spelen?" Even frons ik. Vroeg ze nou echt of ik met haar gitaar ging spelen? De vorige keer, dat ging nou eenmaal niet zo heel geweldig.
"Lils, weet je absoluut honderd procent zeker dat je jouw gitaar aan mij toevertrouwt?" Vraag ik haar aarzelend. Het zou me maar net gebeuren dat ik echt gefrustreerd raak, misschien wel erger dan de vorige keer.

[ bericht aangepast op 24 nov 2014 - 21:40 ]

---

She was always looking for more..

Ik kijk toe hoe de groep eigen richtingen uitgaat. Ergens ben ik wel opgelucht dat June is afgeleid, waardoor we het eerdere gesprek niet hoeven af te maken. Met een lichte zucht sta ik op en loop ik de kleedkamer uit. Gewoon, om even wat frisse lucht te halen. Eenmaal buiten zie ik Silena en Max knuffelen met een enigszins ongemakkelijke Aiden erbij. Ik steek mijn handen in mijn zakken en kijk waar ik naartoe zal lopen.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Max Veran Phubar

Aiden en ik staan maar achter de kleedkamers, wachtend tot er iets gebeurt. Ik heb geen idee of we er mee weg zijn gekomen of niet.
Dan verschijnt Silena, en haar uitdrukking verward me. Een mix van verlangen, woede en nog iets, iets wat ik niet kan plaatsen. Dan glimlacht ze, en voor ik het weet heeft ze haar armen om mee heen geslagen, en houdt me in een stevige omhelzing. Ik aarzel geen seconde voor ik mijn armen ook om haar heensla. Achter me hoor ik Aiden weglopen, en eindelijk hebben Silena en ik wat tijd samen. Ik probeer terug te denken aan de laatste keer dat we gewoon met z'n tweeën waren, zonder ergens mee bezig te zijn.
Niks schiet me te binnen.
En dus doe ik niets, zeg ik niets. Ik sla mijn armen wat steviger om haar heen en plant een kus op haar hoofd. Liefde voor haar overwelmd me weer eens. Mijn gedachten gaan terug naar onze eerste ontmoeting, zo lang geleden.
'En jij bent?' vroeg het meisje, met hoog op getrokken wenkbrauwen.
'Max. Max Phubar,' antwoorde ik. Eventjes keek ze me aan, haar donkere haren zwaaiend in de wind. Toen brak er een glimlach door op haar gezicht.
'Mijn naam is Silena. Silena Paetrix.' Ze leek te aarzelen, niet wetend wat nu te doen. Ik stak formeel mijn hand uit, waarop Silena begon te lachen. Ze negeerde de hand, en gaf me een knuffel. Een simpele, korte, aardige knuffel.
'Doei, Max,' zei ze toen, en ze draaide zich om en liep weg.
En ik staarde haar na, kijkend hoe haar donkere haar dansde in de wind.

[ bericht aangepast op 24 nov 2014 - 22:03 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

Lewis Mercendes

Enigzins verbaasd loop ik naar de ziekenboeg toe, met Lily de hele tijd in mijn hoofd. Wat dacht ze wel niet? Wat was ze aan het doen? Als ik bij de ziekenboeg ben wordt ik gelijk geholpen. Gelukkig worden me geen vragen gesteld, daar ben ik wel blij mee. Waarschijnlijk zien ze wel wat er moet zijn gebeurd. Ze laten mijn bloedneus eindelijk stoppen, die tot nu toe alleen maar bleef doorgaan. Zo snel mogelijk ga ik er weer weg, een beetje nors loop ik de deuren uit. Ik heb geen idee waar ik heen moet gaan, net zoals altijd in de weekenden. Ik heb geen enkele plek om heen te gaan. Ik heb geen vrienden, geen plek voor mezelf. Ik kan me niet meer verschuilen bij het ontbijt, omdat dat allang is afgelopen. Als ik door de gangen loop kijken sommigen mensen me raar aan. Die hebben vanochtend zeker gezien wat er gebeurde. Ze zullen het niet snel vergeten. Ik zwerf een beetje doelloos rond door het kasteel, niet wetend waarheen ik eigenlijk ga.

---

She was always looking for more..

Silena Zoë Paetrix

---

take me back to the basics and the simple life

Max Veran Phubar

Na weet ik veel hoelang verbreekt Silena de knuffel. Ik voel het moment wegglippen, maar Silena houdt het vast.
'Laten we naar ergens privé gaan, like, mijn kamer ofzo?' vraagt ze, terwijl ze ondertussen haar vingers verstrengeld met de mijne. Ik neem niet eens de moeite om te antwoorden, ze weet al wat ik denk. We lopen over het gras, richting het kasteel. De lucht is azuurblauw met witte wolken die de hemel bestippelen. We lopen richting haar kamer, niets zeggend, simpelweg genietend van elkaars aanwezigheid. Ondertussen staat er een glimlach op mijn gezicht die er voorlopig nog niet af zal gaan. Als snel komen we aan bij haar kamer. Zonder ook maar een moment elkaar los te laten, doet Silena de deur dicht. Ik leidt haar naar het bed waarvan ik weet dat het de hare is. We vallen er half op, grinnikt. Dan ga ik half zitten, half liggen tegen haar kussen. Silena komt naast me liggen, haar hoofd alweer begraven in mijn borst. En ik doe mijn ogen dicht, mijne ene hand nog in de hare en mijn andere om haar heen. Ik zucht tevreden, en voel Silena glimlachen.

---

“A queen will always turn pain into power.”

Silena Zoë Paetrix

---

take me back to the basics and the simple life

Max Veran Phubar

Ik heb geen idee hoe lang we er liggen, het kan nog middag zijn, al avond, of misschien zelfs al de volgende dag. We doen niets, behalve af en toe een kusje stelen. Het voelt zo ongelofelijk goed, om alleen te zijn. Zonder iets hoeven te doen. Gewoon samen zijn, liggen, genieten. En ik voel me zo gelukkig, zo ongelofelijk gelukkig. Ik ben zo blij dat ik haar nu bij me heb. Dat ik haar mijn vriendinnetje mag noemen.
Ergens, onder de waas van gelukkigheid, vraag ik me af hoe het nou afgelopen is met Jones. Maar ik vraag het niet, omdat ik niet degene wilt zijn die dit moment wilt doorbreken. Wie weet wanneer de volgende keer is dat we weer samen zijn? Dus het enige wat ik doe is haar kin optillen en haar kusje geven.

---

“A queen will always turn pain into power.”

"Lils, weet je absoluut honderd procent zeker dat je jouw gitaar aan mij toevertrouwt?" Vraagt June aarzelend. Blijkbaar staat haar de vorige keer nog goed bij. Gelukkig waren de snaren makkelijk te repareren.
"Nee dat weet ik niet voor honderd procent zeker. Maar je moet risico's nemen in je leven, toch?" Zeg ik glimlachend. June heeft er denk ik wel talent voor, alleen haar ongeduldigheid zit in de weg. Ze wilt het meteen kunnen. Dat had ik ook op het begin maar ik ben gewoon doorgegaan.
"We kunnen ook iets anders gaan doen als je dat liever wilt?" Vraag ik als ik haar nog steeds aarzelende blik zie.

---

-

"Dit is gewoon een doolhof en nog een vraagje aan je; hoe kan het dat ik je te nimmer in Slytherin gezien heb ? Ik ken iedereen daar" zegt Lillith en ze stopt met lopen. Ze kijkt me doordringend aan en even weet ik niks te zeggen. Ik twijfel of ik de waarheid moet zeggen, als ik de waarheid zeg zou ze dan nog wel met me willen praten. Misschien was ze zo'n typische Slytherin die gelijk naar bloedstatus en afdeling keek. Als dat zo is dan weet ik helemaal niet of ik met haar wil praten.
"Omdat ik niet bij Slytherin zat. Ik zat bij Gryffindor" zeg ik tegen haar maar het komt er iets beschuldigender uit dan ik bedoeld had.

---

-