• Ergens in de bergen van Zweden staat een school. Een school speciaal voor jongeren van 10 t/m 18met een speciale gave: het beheersen van Magie. De school gaat onder de naam 'Oxford Academy'
    De jongeren die hier naar school gaan leren hoe ze deze magie moeten gebruiken.
    De school is opgericht 46 jaar na Wizarding War II omdat de wizarding populatie alsmaar groter werd en de drie andere europese scholen voor jonge magiërs de hoeveelheid leerlingen niet meer konden aannemen en zo veel jonge Tovenaars en Heksen geen lessen zouden kunnen volgen.



    Rollen
    Vrouwen
    ×Phoebe Dana Jacksons - TheHorcrux 6
    ×Cassandra Adira Zabini - Falahee 5
    ×June Mercendes - Vivir 4
    ×America Gaia Lazar - CharmedPaige 6
    ×Lillith `Lills` Genevieve Malfoy - Gently 2
    ×Silena Zoë Paetrix - Piaffe 5
    ×Hunter Lake Sharrow - Oneira 4
    ×Carfelia Lydia Romanoff - Sangster 10
    ×Lily Amanda Hale - Verityy 12
    ×Hope Cailla Elaine Woodward - Walker 17
    ×Aiden Luca Millefois - Descent 18
    ×Jade Ira Phernon - TheHorcrux 20
    ×Rose Sophia Cole - Verityy 20

    Mannen
    ×Colton Lucifer DiRomano - Falahee 10
    ×Jackson Charles Vanderbilt - Forman 4
    ×Lewis Mercendes - Vivir 10
    ×Timothy "Tommy" Cleaver - Eloquentiae 8
    ×Nathaniel Dylan Phellon - Oneira 10
    ×Robin McAdair - xBooBear 15
    ×Max Veran Phubar - Rosea 15

    Leraren
    ×Cevelle Appoline Delacour - Charms - 4
    ×Ric Alexander Jones - Potions - Verityy 15
    ×Mary Shawna Woodsen - Divination - TheHorcrux 12
    ×Eva Katherine Adams - Transfiguration - Verityy 13
    ×Louise 'madam' hagrid -Care of Magical Creatures - Natuurix 16
    ×Pernilla Tyra Kjellberg -Muggle Studies - TheHorcrux 18
    ×Christian Andersson -Anciens Runes 19
    ×Christopher "Chris" Redfield - DADA 7
    ×Daniel Stephen Morrison -History Of Magic 18
    ×Amanda Sprouse -Herbology 19
    ×Andréas Eriksson -Flying Lessons 19
    ×Stefan Hägg -Astronomy 19
    ×Erik Olsson -Arithmancy 19


    Regels
    ×-OOC graag in het praattopic
    ×Minimaal 200 woorden per post
    ×Naamsverandering graag doorgeven in de topics
    ×Houd het realistisch, nieuwe leerlingen kunnen niet meteen vanaf dag 1 al verliefd zijn op iemand.
    ×18+ mag, maar hou het netjes en onder een spoiler of met waarschuwing voor degenen die dit niet graag lezen.
    ×Het Uniform voor de dames
    ×Het Uniform voor de heren.
    ×Kamerindeling


    Topics

    ×Speeltopic 1


    Maandag 29-09 8:15
    Het weekend is voorbij gevlogen, leerlingen die in het zevende of achtste jaar zitten mochten zondag het kasteel verlaten met toestemming van de professoren. Het was een rustig weekend geweest, de leraren zaten veel op hun kantoren waardoor de leerlingen veel vrij spel hadden sinds er geen gangbewaker meer is.
    Over een half uur is het ontbijt over en zullen de leerlingen nog een kwartier hebben om naar de lessen te gaan. De meesten zullen al een tijdje wakker zijn, sommigen hebben zich verslapen. Al met al: Het schooljaar is begonnen, er staat na vandaag veel huiswerk op je bureau en het word weer een druk jaar met veel dingen op de Planning.
    Het bestuur van Oxford acadamy is streng, niet zo streng als op Durmstrang, maar zeker niet zo losjes als op Hogwarts.


    [ bericht aangepast op 4 dec 2014 - 20:09 ]


    Little do you know


    June Mercendes


    "Oja, ze "ging er wel iets te ver in"? Ze probeerde ons uit elkaar te halen. Als je dat al te ver noemt, waren Lewis en ik een kibbelend echtpaar!" Sist Tommy naar mij. Perfect, nu kan ik Lewis er ook nog leuk bij betrekken. "We kunnen net zo goed de hele tijd stil tegenover elkaar gaan zitten, als niets belangrijk genoeg is om te vertellen." Ik probeer verdrietig te kijken, zeker als er mensen zo naar ons kijken.
    "Zo bedoelde ik het niet, dat moet je toch kunnen begrijpen. Ik dacht gewoon dat we er toch alleen maar ruzie van zouden krijgen. En trouwens, ik zou het een stuk prettiger vinden als je niet zo over mijn broer zou praten. Heb een beetje respect voor mijn familie wil je!" Heb ik nou echt serieus gezegd dat Tommy respect voor Lewis moet hebben? Ja dus. Dat was ergens een best wel grappige gedachte. Dan probeer ik ineens heel spijtig te kijken, alsof ik er net achter kwam dat ik het juist goed probeerde te maken met hem in plaats van boos op hem te worden. "Sorry. Dat wou ik niet zo zeggen." Zeg ik weer iets zachter en een beetje verdrietig. Dan begint Silena te praten.
    "Nou, misschien zei ik dat, omdat ik eerlijk ben tegenover anderen. En het ook belangrijk vind, dat als iemand hier al bijna een half jaar mee bezig is, dat anderen het weten. Zoiets kan namelijk niet eeuwig doorgaan, weet je." Dat kwam er echt ongelofelijk bot en hard uit waardoor zelfs ik schrik, net als Morrison zo te horen.
    "Paetrix!" Zegt hij.
    "Wat moet je? Zie je niet dat ik bezig ben. " Zegt ze dan zo hard dat ik bang ben dat ze na moet blijven. Dat kunnen we niet gebruiken. "En ik stel nu voor. Dat we dit onderwerp laten rusten. Julie willen me toch niet boos meemaken?"
    "Zo. Is. Het. Genoeg!" Zegt Morisson dan heel erg boos. Dan sta ik ook op, wat Silena al heeft gedaan, haar wand heeft ze in haar hand.
    Dit onderwerp laten rusten? Bedenk dan even goed dat jij juist degene bent die hierover is begonnen. Als het aan mij lag was dat al helemaal niet gebeurd!" Schreeuw ik terug. Onder het praten door had ik in mijn tas mijn wand gevonden, die ik nu ook in mijn armen klem. Wie had gedacht dat Silena en ik nu in duelleer positie staan in deze o zo saaie les. Stiekem vindt ik dit helemaal geweldig.


    She was always looking for more..

    Lily Amanda Hale.
    "I can't drown my demons, they know how to swim"


    Max fluistert iets in Tommy's oor wat ik niet kan verstaan.
    "Dat meen je toch niet" lacht Tommy spottend en ik moet toegeven dat deze gehele conversatie er voor buitenstaanders erg realistisch uit moet zien.
    Wanneer was je van plan om te vertellen dat Lily ons uit elkaar probeert te drijven? Over het algemeen deel je dat even met iemand, weet je. En al helemaal met mij" hoor ik hem zachtjes tegen June zeggen. Ik geloof niet dat de rest van de klas het hoort.
    "Zei Max dat net?" zegt June hard terwijl ze een blik op Silena en Max werpt.
    "Tommy, Lily voelde zich gewoon alleen. Dat kan je toch wel voorstellen. Ze ging er dan wel iets te ver in, maar ik had haar gewoon meer tijd moeten geven. Het spijt me echt, maar ik dacht dat het toch niet belangrijk was" ze draait zich naar Silena.
    "En waarom moest jij dat nou zeggen!? Lily is je vriendin weet je?" zegt ze hard waardoor er nog meer mensen omkijken.
    "Oja, ze 'ging er wel iets te ver in'? Ze probeerde ons uit elkaar te halen. Als je dat al te ver noemt, waren Lewis en ik een kibbelend echtpaar!" zegt Tommy nu nog harder dan June.
    "Nou, misschien zei ik dat, omdat ik eerlijk ben tegenover anderen. En het ook belangrijk vind, dat als iemand hier al bijna een half jaar mee bezig is, dat anderen het weten. Zoiets kan namelijk niet eeuwig doorgaan, weet je" zegt Silena hard. Iets te hard want Morrison werpt haar een boze blik toe en schreeuwt 'Paetrix!' door het lokaal.
    "Wat moet je? Zie je niet dat ik bezig ben" zegt Silena nu tegen Morrison.
    "En ik stel nu voor. Dat we dit onderwerp laten rusten. Julie willen me toch niet boos meemaken?" zegt Silena met een nep glimlach.
    "Zo. Is. Het. Genoeg!" zegt Morrison met een rood hoofd en ik besluit dat het tijd is om me ook in de conversatie te mengen.
    "Dit onderwerp laten rusten? Bedenk dan even goed dat jij juist degene bent die hierover is begonnen. Als het aan mij lag was dat al helemaal niet gebeurd" zegt June.
    "Weet je wat!" zeg ik terwijl ik met een ruk opsta.
    "Misschien ben ik niet zo slim geweest. Maar denk je dat dit leuk voor mij is!" ik adem diep en langzaam in.
    "Jullie zijn altijd samen en ik ben altijd degene die alleen is! Ik ben de gene die altijd al alleen is geweest! En ga maar gerust verder met je zielige leventje en laat mij maar aan de zijlijn staan! Want ik ben niet belangrijk toch?" ik laat tranen over mijn wangen lopen en ik ben blij dat ik altijd al goed ben geweest in nep huilen.
    "Ik ben nooit belangrijk geweest! Ik was altijd maar het meisje wat wel een leuke toevoeging was in jullie levens maar verder niks uit maakte. Jullie zijn altijd maar bij elkaar en aan het zeiken over hoe fantastisch jullie liefdes leven wel niet is. En ik? Ik ben alleen!" mijn stem slaat over.
    "En jullie hebben het niet gemerkt of het kan jullie bizar weinig schelen dat ik ongelukkig ben. Maar dat maakt niet uit toch? Zolang jullie maar gelukkig zijn en niemand jullie plannen voor de toekomst laat mislopen!" er lopen nu meerdere tranen over mijn wangen en druppen neer op mijn uniform.
    "Ik ben een last voor jullie en ik geloof dat jullie liever willen dat ik een eind oprot!" schreeuw ik nu door de klas.
    "En misschien moet ik dat wel doen. Een eind oprotten zodat ik jullie zieke levens niet meer verpest!"

    [ bericht aangepast op 16 dec 2014 - 19:52 ]


    -

    Max Veran Phubar


    'Dat meen je toch niet,' zegt Tommy. Hij buigt zich naar June toe. 'En wanneer was je van plan te vertellen dat Lily ons uit elkaar probeert te drijven? Over het algemeen deel je dat even met iemand, weet je. En al helemaal met mij.'
    June kijkt boos van mij naar Silena. 'Zei Max dat net? Tommy, Lily voelde zich gewoon alleen. Dat kan je je toch wel voorstellen. Ze ging er dan wel iets te ver in, maar ik had haar gewoon meer tijd moeten geven. Het spijt me echt, maar ik dacht dat het toch niet belangrijk was.'
    De ruzie is begonnen. Ik probeer naar ons te kijken als een buitenstaander. Een enorm hecht vriendenclubje dat ineens ruzie krijgt. Het ziet er wel geloofwaardig uit, denk ik. Lily die zich het vijfde wiel aan de wagen voelt.
    'Zo. Is. Het. Genoeg!' hoor ik Morrison uitroepen tegen Silena. Ik heb meteen de neiging voor haar op te komen, maar nu is niet het moment. Ondertussen staart de hele klas naar ons.
    'Silena, rustig aan,' zeg ik dus maar. 'Ik ben blij dat je het in ieder geval vertelt hebt. Maar Lily,' zeg ik, hopelijk met een teleurgestelde stem. 'Ik dacht dat je onze vriendin was.'
    Lily begint door de klas te schreeuwen en te gillen. Maar ik ben boos op haar, dus ik pik het niet. Denk ik.
    Dit vind ik wel een mooi moment om een tafel om te gooien. Ik sta op, maar hou het uiteindelijk bij een stoel. Dan been ik het klaslokaal uit (de les is toch al bijna afgelopen). Met een extra harde knal gooi ik de deur achter me dicht.
    Maar Lily's tirade blijft me bij staan. Het leek zo echt. Wat als ze zich echt zo voelt?

    [ bericht aangepast op 16 dec 2014 - 19:58 ]


    “A queen will always turn pain into power.”


    Silena Zoë Paetrix
    "Dit onderwerp laten rusten? Bedenk dan even goed dat jij juist degene bent die hierover is begonnen. Als het aan mij lag was dat al helemaal niet gebeurd" Roept June naar mij en nog geen drie seconden later staan we tegenover elkaar, in duelleer positie.
    "Weet je wat!" Begint ook Lily nu.
    "Misschien ben ik niet zo slim geweest. Maar denk je dat dit leuk voor mij is! Jullie zijn altijd samen en ik ben altijd degene die alleen is! Ik ben de gene die altijd al alleen is geweest! En ga maar gerust verder met je zielige leventje en laat mij maar aan de zijlijn staan! Want ik ben niet belangrijk toch?" Tranen vallen nu over haar wangen en eigenlijk wil ik haar nu een knuffel geven. Ik kan echt nog steeds niet tegen huilende mensen. Of het nou nep is of niet.
    "Ik ben nooit belangrijk geweest! Ik was altijd maar het meisje wat wel een leuke toevoeging was in jullie levens maar verder niks uit maakte. Jullie zijn altijd maar bij elkaar en aan het zeiken over hoe fantastisch jullie liefdes leven wel niet is. En ik? Ik ben alleen! En jullie hebben het niet gemerkt of het kan jullie bizar weinig schelen dat ik ongelukkig ben. Maar dat maakt niet uit toch? Zolang jullie maar gelukkig zijn en niemand jullie plannen voor de toekomst laat mislopen! Ik ben een last voor jullie en ik geloof dat jullie liever willen dat ik een eind oprot! En misschien moet ik dat wel doen. Een eind oprotten zodat ik jullie zieke levens niet meer verpest!"
    Ik haal een keer diep adem. "Lil. Hou nu godverdomme je bek even. Je bent niet minder belangrijk, en je bent een fantastische vriendin maar dit was gewoon te laag. Je ging over een lijn. En dat accepteer ik niet. Als je iets vindt, dan gooi je het godverdomme in de groep en zeg je het niet tegen twee mensen!" Gil ik. Ondertussen is Max het lokaal uit gelopen, nadat hij een stoel om heeft gegooid. Goddamnit. Morrison loopt nu naar ons toe. Hij pakt June en mij vast in onze kragen en sleept ons mee naar voren. "Hale, Decroix, Mercendes. Meekomen." roept hij boos. "De rest, oprotten!" buldert hij door het lokaal. Wanneer iedereen dan ook bang, en gehaast het lokaal verlaat. Mijn wand heb ik nog steeds in mijn hand geklemd en ik kijk boos naar June.


    take me back to the basics and the simple life


    Lewis Mercendes


    De les is bijzonder saai voor vandaag, maar ik probeer mijn aantekeningen zo goed mogelijk bij te houden.
    "Dus dat was het punt waarop Voldemort voor de deuren van Hogwarts stond." Zegt Morisson, maar voordat hij nog verder iets kan zeggen hoor ik iets aan de achterkant van de klas.
    "Nou, misschien zei ik dat, omdat ik eerlijk ben tegenover anderen. En het ook belangrijk vind, dat als iemand hier al bijna een half jaar mee bezig is, dat anderen het weten. Zoiets kan namelijk niet eeuwig doorgaan, weet je." Het is één van June's vriendinnen en na een paar heftige uitspattingen wijst Morisson haar op haar plek, al lijkt ze daar niet naar te willen luisteren. Even later staan June en Lily ook op. Lily begint een heel verhaal over hoe alleen ze zich wel niet voelt. De anderen zijn duidelijk boos op haar. Ik ben boos op hun allemaal, behalve Lily natuurlijk. Hoe ze zo klinkt, zo alleen. Dat snap ik maar al te goed. Ondertussen begint de ruzie echt uit de hand te lopen en Max gooit zijn stoel om en loopt boos het lokaal uit. Net als iedereen schrik ik. Net als iedereen wil ik weten wat er aan de hand is. Morisson weet zelfs niet wat hij hiervan moet zeggen. Ik vindt het super vervelend voor Lily. Ze moet zich vast ongelofelijk eenzaam voelen en dan is iedereen ook nog eens boos op haar. Aan de andere kant vindt ik deze ruzie supergoed. Nu heeft June toch niet het perfecte vriendengroepje. En die Timothy, die moet met zijn poten van haar af blijven. Zij heeft niets verkeerds gedaan, daar ben ik zeker van.
    "Hale, Decroix, Mercendes. Meekomen." roept hij boos. "De rest, oprotten!" Schreeuwt Morisson dan ineens. Hij zegt dat de meisjes mee moeten komen. Ik weet niet hoe snel ik weg moet komen.

    [ bericht aangepast op 16 dec 2014 - 20:14 ]


    She was always looking for more..


    Timothy "Tommy" Cleaver


    "Zo bedoelde ik het niet, dat moet je toch kunnen begrijpen. Ik dacht gewoon dat we er toch alleen maar ruzie van zouden krijgen. En trouwens, ik zou het een stuk prettiger vinden als je niet zo over mijn broer zou praten. Heb een beetje respect voor mijn familie wil je. Sorry. Dat wou ik niet zo zeggen." Ik kijk haar pissig aan en zucht alleen.
    "Noemde je het respect als hij zegt dat ik niet goed genoeg ben? Flikker toch een eind op. Als jij niets belangrijk genoeg vindt om te zeggen, denk ik dat ik voorlopig maar die gewoonte overneem en maar even mijn mond houdt. Dan komt Morrison tussen alle chaos in en June reageert er ongelooflijk boos op en Max probeert de situatie te laten sussen.
    "Silena, rustig aan. Ik ben blij dat je het in ieder geval vertelt hebt. Maar Lily, ik dacht dat je onze vriendin was." Ik knik instemmend en lach vervolgens spottend. "En ik kan me niet herinneren dat onder de definitie vrienden ook valt dat je hun leven verpest." Dan staan June en Silena in duelleerspositie. Uit bezorgdheid sta ik meteen op, om ervoor te zorgen dat niemand gewond raakt. Maar al snel bedenk ik me dat het nep is.
    "Weet je wat! Misschien ben ik niet zo slim geweest. Maar denk je dat dit leuk voor mij is! Jullie zijn altijd samen en ik ben altijd degene die alleen is! Ik ben de gene die altijd al alleen is geweest! En ga maar gerust verder met je zielige leventje en laat mij maar aan de zijlijn staan! Want ik ben niet belangrijk toch? Ik ben nooit belangrijk geweest! Ik was altijd maar het meisje wat wel een leuke toevoeging was in jullie levens maar verder niks uit maakte. Jullie zijn altijd maar bij elkaar en aan het zeiken over hoe fantastisch jullie liefdes leven wel niet is. En ik? Ik ben alleen! En jullie hebben het niet gemerkt of het kan jullie bizar weinig schelen dat ik ongelukkig ben. Maar dat maakt niet uit toch? Zolang jullie maar gelukkig zijn en niemand jullie plannen voor de toekomst laat mislopen! Ik ben een last voor jullie en ik geloof dat jullie liever willen dat ik een eind oprot! En misschien moet ik dat wel doen. Een eind oprotten zodat ik jullie zieke levens niet meer verpest!" Ik ben even stil en kijk naar de grond. Het klinkt zo echt en ik kan me bijna niet voorstellen hoe dit gespeeld is.
    Dan begint Silena weer. "Lil. Hou nu godverdomme je bek even. Je bent niet minder belangrijk, en je bent een fantastische vriendin maar dit was gewoon te laag. Je ging over een lijn. En dat accepteer ik niet. Als je iets vindt, dan gooi je het godverdomme in de groep en zeg je het niet tegen twee mensen!" Ik knik instemmend mee met Silena, maar dan sleept Morrison hun naar voren. Meteen loop ik verdedigend naar voren.
    "Meneer, dit is nergens voor nodig. Het is gewoon een klein misverstand. Geef ons vijf minuten en we zullen geen last meer zijn." Met een onschuldige glimlach kijk ik naar de leraar, maar ik probeer mijn blik zo neutraal mogelijk te houden. Even kijk ik naar Lewis, terwijl hij het lokaal uitloopt. Ik hoop dat ik hem in ieder geval niet te pissig heb gemaakt door ruzie te zoeken met June.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    June Mercendes


    "Weet je wat!" Echt super dat Lily zich er ook mee gaat bemoeien. "Misschien ben ik niet zo slim geweest. Maar denk je dat dit leuk voor mij is! Jullie zijn altijd samen en ik ben altijd degene die alleen is! Ik ben de gene die altijd al alleen is geweest! En ga maar gerust verder met je zielige leventje en laat mij maar aan de zijlijn staan! Want ik ben niet belangrijk toch?" Het klinkt bijna echt. Bijna voelt het echt. Ik weet dat ik haar nu niet kan gaan troosten, alhoewel ze dat nodig lijkt te hebben. Ik moet goed tegen mezelf zeggen dat Lily dit net zo geweldig vindt als ik. "Ik ben nooit belangrijk geweest! Ik was altijd maar het meisje wat wel een leuke toevoeging was in jullie levens maar verder niks uit maakte. Jullie zijn altijd maar bij elkaar en aan het zeiken over hoe fantastisch jullie liefdes leven wel niet is. En ik? Ik ben alleen! En jullie hebben het niet gemerkt of het kan jullie bizar weinig schelen dat ik ongelukkig ben. Maar dat maakt niet uit toch? Zolang jullie maar gelukkig zijn en niemand jullie plannen voor de toekomst laat mislopen! Ik ben een last voor jullie en ik geloof dat jullie liever willen dat ik een eind oprot! En misschien moet ik dat wel doen. Een eind oprotten zodat ik jullie zieke levens niet meer verpest!"
    "Lil. Hou nu godverdomme je bek even. Je bent niet minder belangrijk, en je bent een fantastische vriendin maar dit was gewoon te laag. Je ging over een lijn. En dat accepteer ik niet. Als je iets vindt, dan gooi je het godverdomme in de groep en zeg je het niet tegen twee mensen!" Zegt Silena. Voordat ik überhaupt iets kan zeggen komt Morrison onze richting op. O nee, als hij ons maar geen straf geeft. Hij grijpt mij en Silena vast en zegt tegen ons alle drie dat we mee moeten komen. Dit gaat niet echt de goede kant op. Ik wil niet nog meer nakomen en al helemaal niet hierdoor.
    "Meneer, dit is nergens voor nodig. Het is gewoon een klein misverstand. Geef ons vijf minuten en we zullen geen last meer zijn." Terwijl hij mee loopt. Ik weet niet hoe ik moet reageren. Ik kan het toch niet eens zijn met Tommy, want ik heb zogenaamd ruzie met hem. Maar als ik het niet eens ben met hem betekent het dat ik het eens ben met Morrison. En dat is al helemaal niet zo. Dan bedenk ik me dat Tommy alleen maar boos is op mij en ik niet op hem Ik wil het uist goedmaken. Oké, handig dat ik dat weer even weet.
    "Ja proffesor. Tommy heeft gelijk. We hebben alleen maar een klein meningsverschil." Nu maar hopen dat het werkt.

    [ bericht aangepast op 16 dec 2014 - 20:30 ]


    She was always looking for more..

    Max Veran Phubar


    Twijfelend blijf ik voor de deur staan. Waar moet ik nu heen?
    Ik hoor dat binnen iedereen op staat, en dus besluit ik gewoon naar mijn kamer te gaan. Haastig loop ik erheen, hopend dat ik niemand tegen kom.
    Als ik aankom bij de common room zijn er een paar eerste jaars, maar voor de rest niemand. Ik loop de trappen op, naar mijn kamer, en trap de deur open.

    Hierna nog 7 reacties en dan is het topic vol...

    [ bericht aangepast op 16 dec 2014 - 20:47 ]


    “A queen will always turn pain into power.”


    Silena Zoë Paetrix
    "Meneer, dit is nergens voor nodig. Zegt Tommy, terwijl hij ons achterna loopt. "Ja professor. Tommy heeft gelijk. We hebben alleen maar een klein meningsverschil." Staat June hem bij. Ik rol een beetje met mijn ogen. Morrison drukt ons in de voorste stoelen. "Zoals ik al zei, Cleaver, moet je nu het lokaal verlaten." Hij klinkt in eerste instantie kalm maar je kan duidelijk horen dat hij woedend is. "Meneer." Ik kijk hem aan. "Dit kunnen we makkelijk zelf uit praten. Laat ons gewoon met rust." val ik naar Morrison uit. Echt, ik hou van nepruzies voeren. Vooral met mijn vrienden. Het is gewoon grappig en bijna wil ik in lachen uitbarsten. Het ene moment vallen we elkaar vrolijk en lachend om de hals, het andere staan we te ruzieen in Morrison's klas.


    take me back to the basics and the simple life


    Lewis Mercendes


    Verbaast loop ik het lokaal uit. Wat was er net nou precies gebeurd? Ik heb echt geen idee. Overal om me heen zitten mensen te fluisteren. Er klinken opgewonden stemmen die het allemaal over één ding hebben. Er gaan hier zeker roddels van komen. Voor de avond valt weet de hele school ervan. Ze beginnen nu al te komen. Ik probeer een paar gesprekken af te luisteren.
    "Had ik je nog niet verteld dat Lily een paar dagen geleden naar me toe is gekomen? Ze zij dat ze het niet meer aankon en weet je wat ze toen zei? Dat ze verliefd was op Timothy." Oké, dat is dus totaal niet waar. Ik weet niet wat mensen hiervan allemaal gaan maken. Sommigen mensen kunnen wel erg goed roddels verzinnen denk ik.
    "Echt! Ik begon juist te denken dat Max Silena liet zitten en achter June wilt gaan. Dan kan Tommy mooi naar Lily toe." Ik frons even. Ik ben benieuwd welke combinaties er nog meer zouden komen. Ik zie de twee meisjes al lachen en bespreken hoe ze deze leugen verder de wereld in kunnen helpen. Ik zucht als ze de Girls Common Room binnen gaan. Arme Lily. Ze heeft volgens mij al genoeg aan haar hoofd zonder al die roddels. Ik besluit maar gewoon naar mijn eigen slaapzaal te gaan, waar nog niemand is. Of eerder gezegd waar nog niemand was, omdat Max op dat moment de deur binnen trapt.
    "Max? Wat was er net aan de hand?" Ik kan het niet laten om hem te vragen wat er aan de hand is.


    She was always looking for more..

    Max Veran Phubar


    'Max?' klinkt er achter me. Het is Lewis. 'Wat was er net aan de hand?' vraagt hij.
    Ik zucht eventjes, niet wetend wat ik erop moet antwoorden.
    'Gewoon ruzie,' mompel ik maar. Dan loop ik de kamer binnen, maar laat de deur openstaan zodat Lewis ook naar binnen kan. Zal ik hem vertellen over het plan? Aan de ene kant, nee. Tommy zou het 'erg vervelend' vinden. En June ook. Aan de andere kant is wat Silena zei wel waar. Meer mensen is beter.
    'Kijk,' begin ik dus maar. Ik weet niet hoe ik het moet brengen. 'Heb je ook haat aan Kjellberg?' vraag ik dus maar.


    “A queen will always turn pain into power.”


    June Mercendes


    Oké, dit gaat dus niet echt de goede kant op. We willen alleen een geintje uithalen met Kjellberg en dan krijgen we problemen met Morrison.
    "Zoals ik al zei, Cleaver, moet je nu het lokaal verlaten." Zegt Morrison tegen Tommy.
    "Meneer. Dit kunnen we makkelijk zelf uit praten. Laat ons gewoon met rust." Zegt Silena dan. Morrison kijkt haar scherp aan.
    "Mevrouw Paetrix, zoals het er net uizag kunnen u en uw vrienden dat niet makkelijk zelf uit praten. En zelfs als dat wel zo zou zijn. Wat geeft u dan de reden om zo respectloos tegen een leraar te praten? Wat waren u woorden ook al weer? "Wat moet je? Zie je niet dat ik bezig ben. " Zoiets misschien. Mevrouw Paetrix, zou u mij daar een goede verklaring voor kunnen geven?" Zegt hij dan weer. O god, dit gaat al helemaal niet meer de goede kant op. Misschien had Silena dan ook niet op die manier tegen Morrison moeten reageren. Misschien had ze beter ietsje sublieler kunnen zijn in haar woordkeuze. Ik ben benieuwd hoe we ons nu weer hieruit moeten redden. Misschien heeft of Silena, of Lily, of Tommy een geweldig plan. Dat betwijfel ik alleen wel.


    She was always looking for more..


    Timothy "Tommy" Cleaver


    "Zoals ik al zei, Cleaver, moet je nu het lokaal verlaten." Zegt Morrison tegen me en ik kijk hem met een frons aan.
    "Dit is nergens voor nodig. We moeten gewoon even een moment hebben om dingen uit te praten en dan is het weer een groot feest." Morrison kijkt me bij het laatste met een geïrriteerde blik aan.
    "Meneer. Dit kunnen we makkelijk zelf uit praten. Laat ons gewoon met rust." Silena houdt haar toon niet zo subtiel, wat haar een waarschuwende blik van Morrison oplevert.
    "Mevrouw Paetrix, zoals het er net uizag kunnen u en uw vrienden dat niet makkelijk zelf uit praten. En zelfs als dat wel zo zou zijn. Wat geeft u dan de reden om zo respectloos tegen een leraar te praten? Wat waren u woorden ook al weer? "Wat moet je? Zie je niet dat ik bezig ben. " Zoiets misschien. Mevrouw Paetrix, zou u mij daar een goede verklaring voor kunnen geven?" Ik denk even na. Wat moeten we hier in godsnaam op zeggen.
    "Meneer, het was een meningsverschil. Iedereen was gewoon een beetje opgewonden en zeiden dingen die we niet meenden. We beloven dat het niet vaker gebeurt." Ik kijk hem onschuldig aan, maar in plaats van een vriendelijke uitdrukking kijkt hij me spottend aan.
    "Cleaver, herken ik een patroon? Eerst met meneer Mercendes op zaterdag en nu weer hier. De belofte is niets waard."


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    Lewis Mercendes


    "Gewoon ruzie," Antwoord Max alsof het niets was. Ik frons even. Gewoon ruzie? Dat was alles behalve gewoon ruzie. Ik begrijp er minder dan niets van. Ik doe mijn mond al open om iets te zeggen, maar dan begint hij alweer met praten. "Kijk," Zegt hij en ik voel me extreem verwarrend. "Heb je ook haat aan Kjellberg?" Die zin maakt me alleen maar verbaasder. Ik fons nog meer. Waar moet dit gesprek heen gaan? Ik heb echt absoluut geen idee. Ze hadden net allemaal extreme ruzie en nu begint hij ineens over Kjellberg terwijl die hier voor de verandering even niets mee te maken heeft.
    "Tuurlijk haat ik die. Ik vindt het nou niet echt super leuk om twee weken te moeten nablijven bij dat mens." Zeur ik een beetje. "Maar wat is er dan met haar? Wat was er gebeurd? Waarom maakte jullie ruzie?" Ik heb echt geen idee wat er hier nou eigenlijk aan de hand is. Ik snap er helemaal niets van. Die groep is zo close als het maar zijn kan en dan ineens, bam. De hel breekt los. Hoe kan dat nu gebeurd zijn. Misschien is Lily eindelijk bij zinnen gekomen en heeft ze besloten zich tegen de rest te keren, maar verder zou ik het niet weten.


    She was always looking for more..


    June Mercendes


    "Meneer, het was een meningsverschil. Iedereen was gewoon een beetje opgewonden en zeiden dingen die we niet meenden. We beloven dat het niet vaker gebeurt." Hoor ik Tommy zeggen in een poging om alles weer goed te laten komen. Ik heb alleen niet echt het idee dat het werkt. Morrison laat zich er dan ook niet mee voor de gek houden.
    "Cleaver, herken ik een patroon? Eerst met meneer Mercendes op zaterdag en nu weer hier. De belofte is niets waard." Ik zucht heel even. Stom achternamen gedoe. Lewis en ik worden gewoon onder dezelfde naam aangesproken. Ver-schrik-ke-lijk. Nu klinkt het net alsof ik zaterdag met Tommy heb gevochten.
    "Professor, alstublieft. Het spijt me, het spijt ons. Maar wilt u nu alstublieft zeggen wat u eraan wilt gaat doen. Als u ons wilt laten nablijven moet u in de wachtrij gaan staan." Oké, dat was misschien ook niet het aller verstandigste om te zeggen, maar ik moest het toch gewoon even zeggen. Ik heb geen zin meer om hier nu nog om heen te draaien. "Wilt u ons alstublieft gewoon laten gaan? En anders in ieder geval Tommy. Hij heeft niets gedaan. En er is verder toch ook niets gebeurd? Het spijt me als we u les hebben verstoord, maar verder was er niets toch?" Ik probeer alles maar een beetje recht te zetten, al betwijfel ik of dat gaat gebeuren.



    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    She was always looking for more..