[MSV] Het Instituut voor Bijzondere gevallen * 16 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Mentaal niet in staat? Heb ik wat gemist? xd

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Ik denk inderdaad niet dat ze daar allemaal weten wat DNA-onderzoek is, maar dat maakt niet uit. Het is wel logisch als Cordelia het wel weet en ze zullen toch wel een beetje ja-knikken en doen alsof ze het gaan onderzoeken. :'D

Toen Erich vernam dat Haliae bij de zee was, ging hij er ook naartoe. Hij wist dat Venomis op hem zat te wachten, maar daar voelde hij geen haast bij.
Hij ging in het zand zitten terwijl hij haar verderop in het water zag. Zelf kon hij niet zwemmen en hij voelde geenszins de behoefte om zich in die mysterieuze zee te begeven.

Every villain is a hero in his own mind.

Satyr voelde zich niet gelukkig met hoe de situatie was en hij besloot Cordelia op te zoeken. Per slot van rekening was haar man weggezonden en hij schaamde zich ervoor dat hij niet eerder naar haar was toegegaan. Nooit eerder was hij bij haar huis geweest, maar hij had het al snel gevonden. Een tijdje tuurde hij naar het goed onderhouden tuintje, waarna hij op de deur klopte.

Every villain is a hero in his own mind.

Cordelia opende de deur en keek verrast op toen het Satyr bleek te zijn. Ze had hem eigenlijk niet verwacht en het verbaasde haar dat hij wist waar ze woonde.
'Hallo!' zei ze vriendelijk. 'Kom binnen.' Ze glimlachte even en liet hem binnen. 'Hoe gaat het met je?' vroeg ze voorzichtig. Ze schonk direct een glas sap voor hem in en wees gebiedend naar de bank.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Rodey keek op toen er op de deur werd geklopt. Hij had Zipp beloofd dat ze naar buiten zouden gaan wanneer hij gewassen was, maar daar voelde Zipp nogal weinig voor. Hij ontweek de uithalen van zijn vader om zijn huid te reinigen met een vochtige doek en had zich in een hoekje van het plafond verschanst.
Rodey zorgde er voor dat hij Zipp niet uit het oog verloor terwijl hij luisterde wie er voor de deur stond.
'Een moment!' zei hij toen er nogmaals geklopt werd. Hij sprong op Zipp af en drukte hem tegen de muur.
'Meewerken!'
Het was zo gebeurd en ze zouden veel vlugger klaar zijn geweest als Zipp direct had geluisterd.
Rosey liet hem los en gooide de vuile doek op het bed voor hij overeind kwam om de deur te openen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Hé,’ groette Venomis Rodey en ze keek ook even langs hem heen om Zipp te begroeten. Ze stapte naar binnen en Rodey peinzend aan, alsof ze hem iets wilde vertellen maar de woorden haar ontschoten waren. Uiteindelijk haalde ze haar schouders op.
‘Ik verveel me,’ gaf ze toe. ‘Is het hier altijd zo een saaie bedoening?’
Venomis had gedacht dat ze iets miste toen ze buiten de stad woonde, maar de regeltjes werden metterdag belachelijker en ze vermoedde dat het niet lang zou duren voordat de bewoners aan de ketting zouden worden gelegd.

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey axhudde zijn hoofd.
'Nwe. Dit is het.'
Hij duwde Zipp bij haar w eg toen hij haar van dichtbij wilde bekijken. Rodey wist dat hij in een pesthumeur was en hij wilde niet dat zijn zoontje zijn opgekropte energie op Venomis zou loslaten. In dit lichaam zou hij haar veel te veel schade kunnen toebrengen.
'Je bent niet de enige sie wel wat spanning kan gebruiken,' sprak hij.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis staarde langs Rodey heen naar de muur. 'Het dorp is zo vreemd. Het lijkt alsof ze de mensen willen nadoen. Alsof ze hun kopieën willen worden.' Er kroop een ongewilde rilling langs haar ruggengraat. 'Die hele raad en al die opgelegde regeltjes ... het is onnatuurlijk en er zou ten behoeve van iedereen een einde aan moeten komen.'
De geintjes die ze met Emily uithaalde waren een leuk tijdverdrijf, maar het begon onderhand om drastischer maatregelen te vragen.

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey haalde zijn schouders op.
'Ik ken de mensen niet zoals jij ze kent, maar de raad is het goed aan het verbruien.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik vind het vervelend,' pruilde ze. 'Misschien dat ik binnenkort wel wegga.'
Misschien dat er binnenkort geen dorp meer was. Als ze Erich daarvan kon overtuigen ...

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey keek haar met grote ogen aan
'Je kunt niet zomaar weggaan,' zei hij, al wist hij niet waarom dat was. Hij wilde gewoon bij haar zijn en dat kon niet als ze hier wegging. Hij zou niet met haar mee kunnen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis lachte spottend. 'Waarom zou ik in vredesnaam niet kunnen weggaan? Wie zou me moeten tegenhouden?'
Toch wist ze dat het niet heel veel bevrediging zou geven.
'Misschien kan ik beter doorgaan met waar ik mee bezig was,' gaf ze toe, waarna ze grinnikte. 'Of het dorp met de grond gelijk maken.'

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey liet een voorzichtige glimlach zien. Hij zou het fantastisch vinden om een eiland met haar alleen te delen. En Zipp.
'Je moet het grootser aanpakken,' vond hij. 'De raad moet beseffen dat het niet gaat om zomaar wat onruststokers.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ja, dat moet echt zwaar voor je zijn,' zei ze met terneergeslagen ogen. 'Met mij gaat het wel hoor. Ik maak me gewoon veel zorgen,' antwoordde Cordelia. 'Ze zitten daar onschuldig vast voor ik weet niet hoe lang. Ik weet niet zo goed wat ik tegen ons zoontje moet zeggen. Kato is nu al een paar dagen weg en hij is klein maar niet achterlijk. Hij merkt ook wel dat zijn vader al dagen niet thuis is.' Cordelia zette haar glas op tafel neer. 'Het ziet er naar uit dat ze voorlopig niet terug komen.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Satyr kneep even in haar schouder. Hij begreep wel dat ze niet tegen haar zoon wilde liegen.
'Kato zal zich wel weten te redden, daar ben ik van overtuigd.' Hij slaakte een zucht. 'Maar het is te absurd voor woorden dat dit zomaar gebeurt.'

Every villain is a hero in his own mind.