• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 15 dec 2015 - 22:21 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Nee, we zijn hier pas net,' antwoordde Phoebe.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Ramon wist even niet wat hij daarop moest antwoorden, dus hij besloot het maar in het midden te laten. 'Misschien is het maar beter als je dat niet weet.'


    Phoebe en Kate begonnen Layla al snel te vervelen en ze wendde zich tot Qaasim.
    'Wat was dat nou met jou en Mia vanochtend?'
    Mia vond het niet fijn in het bos. Zo nu en dan maakte Bram opmerkingen tegen Jiang die ze echt niet vond kunnen, maar ze durfde er niets van te zeggen. Ze had vandaag al genoeg aandacht getrokken en het leek Jiang niet heel veel te kunnen schelen.
    Toen ze bijna een uur onderweg waren, vonden ze een bankje waarop sommigen neerploften. Doris liet een zak snoep rondgaan en Mia ritste haar tas open om een flesje AA te pakken. Ze had wel dorst gekregen van het lopen, hoewel ze vast nog lang niet op de helft waren.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Qaasim nam een trek van de sigaret die hij zojuist had opgestoken en spuugde op de grond.
    'Weet ik veel. Ze draaide ineens helemaal door.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Layla trok haar wenkbrauwen op. Ze kende Mia al een hele lange tijd via de basketbal en ze hadden het nooit erg goed met elkaar kunnen vinden, maar ze had haar nog nooit iets agressiefs zien doen. 'Heel vreemd.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Qaasim knikte. Hij wilde het er niet meer over hebben. Het was al awkward genoeg dat hij door een meisje in elkaar geslagen was en dan was het ook nog eens een tata.
    Hij keek naar het apparaat dat Layla in haar handen had.
    'Hoe moeilijk is dit nou?' vroeg hij. 'We lopen gewoon in één keer terug naar het kamp. Dan wil ik liever eerst nog even wat leuks doen nu we de kans hebben!'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Layla haalde haar schouders op. 'Best. Wat wil je doen? In een boom klimmen?'
    Ze trok spottend haar wenkbrauwen op.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Misschien moeten we gewoon Maps op de telefoons aanzetten,' zei Jiang. 'Ik hou eigenlijk niet zo van de bossen,' bekende hij tegen Mia. 'Ik wed dat mijn telefoon ons veel sneller terug brengt.' Hij hield hem weer trots omhoog.
    'O ja?' klonk een snerende stem achter hem.
    Jiang keek op en zag het grijnzende gezicht van Bram. 'Is ons kleine Chineesje bang voor de bossen?' Hij trok een pruillip. 'Misschien moet je je maar gauw om je mammie roepen. Dan komt zij je wel halen. O nee, wacht. Met die schele ogen rijdt ze zichzelf nog in de prak.' Hij lachte luid en genoot zichtbaar toen Jiang met een rood hoofd overeind kwam.
    'Hou je mond over mijn moeder.'
    Bram gniffelde en griste de telefoon behendig uit Jiangs handen. 'Die telefoon van jou kon ons hier zo uit krijgen zei je hè?' Hij smeet het ding weg en zag tot zijn grote genoegen dat de tranen in de ogen van de jongen schoten. 'Maps bracht ons toch zo terug? Misschien vindt ie die telefoon ook wel zo voor je terug. Succes met zoeken.' Hij schopte een laag modder naar Jiangs voeten en keek de jongen met een uitdagende blik aan. Bram vormde met zijn vingers een grote L en liep schaterend naar zijn vrienden.
    Jiang kookte van binnen, al moest hij moeite doen om niet in tranen uit te barsten. Hij had zo lang gespaard voor die telefoon. Zonder iemand aan te kijken liep hij weg en begon als een gek naar zijn telefoon te zoeken, waar waarschijnlijk toch niets meer van over zou zijn.

    [ bericht aangepast op 17 mei 2015 - 17:53 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Phoebe sjokte een beetje verveeld voor zich uit en wierp een blik op haar horloge. Voor haar gevoel liepen ze hier echt al uren. Ze liet haar gedachten afdwalen naar leukere dingen. Ze probeerde zich voor te stellen hoe hun eerste date eruit zou zien en hoe ze het initiatief zou nemen om de eerste kus te geven. Een kus die ze tot in de puntjes van haar tenen zou voelen. Haar gedachten werden echter verstoord toen ze luide stemmen hoorde. Hun groepje was een van de andere groepen tegen gekomen. Het was behoorlijk toevallig dat dat was gebeurd; het bos was groot en misschien gebeurde het wel met een reden. Alles gebeurde met een reden, zei Jiang altijd. Haar hart sprong op toen ze hem ook zag, alleen sprak hij met een ander meisje. Een veel leuker meisje, zo bleek. Zijn gezicht sprak toch boekdelen.. Phoebe sloeg teleurgesteld haar ogen neer en trok zich terug. Ze had geen behoefte meer om met iemand te praten van de andere groep.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Ik vind Bram echt een heerlijk vervelend personage. :x
    Volgens mij heeft hij in deze groep alleen Elin die erom kan lachen haha. :p


    Mia was te ontsteld om snel te kunnen reageren. Even wilde ze boos tegen Bram uitvallen, maar ze besefte al snel genoeg dat ze daar helemaal niets mee zou opschieten. Ze kon maar beter helpen met zoeken. Ze snelde zich achter Jiang aan. Hoewel de herfst nog niet was ingetreden, lagen er al veel bladeren op grond en het gras kwam voorbij haar enkels.
    'Zal ik je bellen?' vroeg Mia aarzelend. Ze pakte haar telefoon. 'Weet jij het nummer al uit je hoofd?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ramon vond het niet heel erg dat zijn conversatie met Isa tot een einde kwam toen er luide kreten klonken en ze een ander groepje tegenkwamen. Hij vond het moeilijk om haar te peilen. Hij was Jordy gewend, tegen wie hij altijd alles kon zeggen zonder dat ze zich gekrenkt voelde. Iets wat voor het merendeel van de meiden vast niet gold. Hij vond Isa oprecht een leuke meid, al nam ze niet zo erg zijn gedachten in beslag als een van zijn andere klasgenoten deed.
    'Het ziet ernaar uit dat we gezelschap hebben gekregen.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Elin liep grinnikend voort en keek met een blik van goedkeuring naar Bram.
    Ze pakte haar eigen telefoon, verwachtend dat Bram haar wel met rust zou laten en stuurde een berichtje naar Layla, hopend dat ze voldoende bereik had.
    Je projectje is in tranen ;-)
    Daar kon ze vast wel wat mee.



    Qaasim haalde zijn schouders op.
    'Als het dan leuker wordt...'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Je kunt het allicht proberen,' vond Layla. Ze greep naar haar telefoon toen deze trilde en trok verbaasd haar wenkbrauwen op toen ze het berichtje van Elin las.
    Oh oh. Wat is er gebeurd?
    Toen ze haar telefoon weer terug in haar broekzak schoof, keek ze over haar schouder om te zien waar de anderen waren. Zij had de GPS al een tijd in handen, maar had al een tijdje geen anderen meer gehoord. Een eind achter hen zag ze hen staan, maar het aantal leek te zijn toegenomen.
    'Volgens mij zijn we een ander groepje tegengekomen.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Kate keek op toen er steeds meer stemmen in de buurt klonken en de groep stuitte op een ander groepje. Ze keek om zich heen naar wie de GPS had en merkte dat Layla een eind verderop stond. Hopelijk liep ze later niet van de groep weg als ze opnieuw bleven staan. Kate keek naar de andere groep. "Hoe hebben jullie gelopen? Nog iets nieuws ontdekt?"


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    'We hebben vooral bomen gezien,' meldde Ramon en hij keek Kate aan. 'Jij was er net nog niet, toch?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Jullie helen met de vijand! Of zoiets,' riep Qaassim naar de helft van zijn groepje dat nu stond te praten met de anderen. 'Kom terug.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes