[MSV] • Loverboys • OO4 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 juli 2015 - 1:04 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Dankbaar knikte ze naar hem dat hij haar hield met de wind ik haar haar. Ze had echt zin haar haar af te knippen, want het begon haar mateloos te irriteren.
"Eh," stamelde ze. Tot nu toe had ze enkel wat flirts gehad, want ze had helemaal geen zin in een relatie. "Lang geleden," besloot ze het er maar bij te houden, terwijl haar wangen rood kleurden. Ze stapte in de auto en keek door de ruit naar voor, ze durfde Max niet echt meer aan te kijken. Wat zou hij vinden van haar, iemand die zelfs nog nooit een vriendje heeft gehad.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

"Dus ik moet niet bang zijn voor jaloerse ex-vriendjes?" grapte hij terwijl hij de auto startte en wegreed. Elles reageerde niet en toen hij opzij keek, zag hij dat ze niet echt aandacht aan hem schonk. Zijn glimlach verdween en hij rukte net iets harder aan de versnellingspook dan nodig was. Het leek alsof Elles' vrolijkheid met elk woord dat hij zei, verminderde. Wat deed hij fout?
"Heb ik iets fout gezegd, Elles?" vroeg Max bezorgd, maar met een nauwelijks hoorbare, scherpe klank in zijn stem. Hij beet op zijn tong en spande zijn kaakspieren aan. Hij kon er niet tegen als dingen misgingen of als hij achteruit ging in plaats van vooruit. Het moest snel en gemakkelijk gaan, maar dat was duidelijk moeilijker gezegd dan gedaan.

Mhm?

De vraag deed haar opschrikken maar ze durfde nauwelijks antwoord geven. Haar gedachten gingen naar de enkele keren dat ze op feestjes wat rondhing en flirtte, maar nooit echt een serieuze relatie begon. Dat zat niet echt in Elles' aard. Ze was liever vrij en zelfstandig. Ze twijfelde even wat Max' mening hierover zou zijn, maar besloot haar mond erover te houden.
"Nee," zei ze uiteindelijk voorzichtig. Ze voelde zich niet echt op haar gemak. Ze kon toch moeilijk uitleggen aan Max dat ze helemáál geen vriendjes heeft gehad? En hier eigenlijk ook helemaal geen behoefte aan had?
"Alleen maar van James, ja," probeerde ze het onderwerp te draaien, maar betekende ook dat ze helemaal geen exen had. Ze herinnerde zich haar blunder nog, dat ze zei dat ze samen was met Max. Terwijl ze even uit het raam keek langs de passagierskant, tuitte ze haar lippen. Niet zo slim, er zullen vast roddels komen die zich als een lopend vuurtje zouden verspreiden. Vurig hoopte ze dat Max het vergeten was, maar wat nu als het echt een relatie zou worden?
Diep zuchtte ze. Elles en een vaste relatie? Ze schudde haar hoofd en keek weer door de voorruit.
"Weet je waar ik woon?"

[ bericht aangepast op 25 juni 2015 - 23:48 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Max registreerde haar woorden heel traag. Natuurlijk wist hij waar ze woonde, dat stond in het dossier, maar dat wist zij niet. Hij merkte nu pas dat hij automatisch al de juiste richting was uitgereden. Normaal lette hij wel op zo'n soort fouten, maar haar omslag in haar humeur had hem van zijn stuk gebracht. Hij trapte op de rem en reed de wagen aan de kant. Elles gilde kort en Max gaf zichzelf een mentale klap. Zo kreeg hij haar nooit weer vrolijk.
"Sorry, sorry, sorry!" zei hij terwijl hij zich volledig naar haar toedraaide. Hij klikte zijn gordel los en leunde naar haar toe. Ze zag wat bleek en keek hem geschrokken aan.
"Het spijt me! Ik wilde je niet doen schrikken. Ik..." Hij leunde weer naar achter en wreef met zijn handen over zijn gezicht. Soms wilde hij dat hij zijn impulsen wat beter kon inhouden, maar hij had het er moeilijk mee. "Ik heb de hele tijd het gevoel dat ik je bang maak en toen vroeg je of ik wist waar je woonde en... Natuurlijk weet ik dat niet, dus waar in godsnaam was ik naartoe aan het rijden? Dat moet vast eng voor je geweest zijn. Het spijt me, Elles. Als je liever alleen met de fiets gaat, dan begrijp ik dat."
Hij keek naar zijn handen op het stuur en wachtte op haar antwoord. Hij hoopte vurig dat ze zijn voorstel zou afwijzen, anders zou de hele dag voor niets zijn geweest. Sterker nog, dan had hij meer achterstand dan voor hij haar kende. In plaats van vreemdeling zou hij naar creep gedegradeerd worden. Fuck, waarom was ze in de eerste plaats zo van haar stuk gebracht? Wat had hij verkeerd gedaan?

Mhm?

Ze plakte zowat met haar rug tegen de autodeur en keek angstig naar Max die met zijn handen op het stuur zat. Alles ging zo snel en ze reageerde op alles veel te fel, dat had ze vaker gehoord. Ze kon deze dag niet zo afsluiten, maar toch was ze iet wat geïntimiteerd door Max. Ze kon er niet echt een vinger op leggen, het was iets in hem dat ze angstwekkend vond. Waarschijnlijk lag het aan haar. Elles met haar overgevoeligheden en snelle humeurwisselingen, Elisa heeft het haar genoeg gezegd.
"Nee, maakt niet uit. Ik reageer wat te fel," zei ze voorzichtig. Het feit dat hij meteen de juiste kant opging vond ze vreemd, maar waar hij naartoe aan het rijden was, bevond zich ook de school. Ze mompelde haar adres en staarde weer uit de ruit.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Max startte voorzichtig de wagen en begon weer te rijden. Zodra hij een mooi plekje vond, parkeerde hij en stapte hij uit. Elles keek hem verward aan door de ruit terwijl hij de kofferbak opendeed en de fiets eruit haalde. Hij kantelde het stuk ijzer voorzichtig tegen de wagen en liep naar haar deur.
"Kom op, ik breng je wel te voet," glimlachte hij voorzichtig. "Dat is wat minder eng en zo ver is het niet. Ik zal je fiets wel vasthouden, als je wil." Hij stak uitnodigend zijn hand uit en beet afwachtend op de binnenkant van zijn wang.

Mhm?

Regina bekende dat ze eigenlijk liever uit de stad ging naar een bos of strand, maar het parkje was ook wel dicht bij natuur. Nathaniel knikte dus gewoon maar. "Begrijp ik wel, als ik kon zou ik ook liever buiten de stad leven, het is hier gewoon te druk." zei hij maar ondanks dat hij niet eens wist hoe het buiten de stad zou zijn. Hij is nou eenmaal opgegroeid in de stad en als ze eens weg gingen was het naar een andere stad. Nathaniel keek haar met een brede glimlach aan toen hij merkte hoe vrolijk ze was. Beiden liepen ze naar de grote treurwilg toe en hij ging naast Regina bij de boom zitten in het gras. Zijn handen speelden wat met de kietelende grassprietjes terwijl hij naar haar luisterde. "Niet echt, dit is eerder een plekje waar ik heen wil met speciale momenten. Zoals nu." glimlachte hij en trok wat plukjes gras. "Ik bedoel, je bent de eerste vriendin die ik hier heb gemaakt op school of in de stad, naast mijn huisgenoten dan." zijn linkermondhoek krulde wat omhoog en Nathan keek even naar het meer. "Dus jij kwam hier vroeger vaak?" de geamuseerde en nieuwsgierige blik van Nathan was duidelijk te zien en niet veel daarna plukte Nathan enkele witte bloempjes die te vinden waren in hun buurt. Zijn vingers vlochten de stengels samen en even voelde hij zich weer het jochie van zeven die met zijn kleine broertjes aan het ravotten was. Het was zijn jongere broer die hem geleerd had hoe je zo'n vriendschapsbandjes moest maken om de meisjes te impresioneren. Wat in gedachten verzonken had Nathaniel niet door dat hij nu echt zo'n bloemenbandje gemaakt had en met een ietswat verbaasd lachje keek hij naar zijn 'creatie.' "Hier, als vriendschapsarmbandje. Ik heb echt geen idee hoe ik dit deed." bekende hij eerlijk en ietswat bescheiden. Hij nam voorzichtig Regina's hand en bond het bandje om haar pols heen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Ze pakte het pakje glimlachend aan en zuchtte diep. ''Eten, eindelijk.'' Vervolgens pakte ze een koekje en stopte die in haar mond, waarna ze even rondkeek om te kijken waar ze waren. ''Hm, wat ga jij ook alweer maken? Dan ga ik alvast mijn geweldige recept even terugzoeken in mijn geheugen.''

I don't want you to die, I want you to suffer.

Regina had nog stil naar het water gekeken dat in het meer lag, tot ze opeens hoorde dat hij haar als vriendin zag. Ze keek glimlachend naar Nathaniel en keek toen even naar het gras. "Dankjewel," glimlachte even blozend, niet wetend wat ze anders moest zeggen. Regina keek snel de andere kant weer op en beet even op haar lip. Blij dat Nathaniel het onderwerp veranderde keek ze naar de jongen en gaf toen een antwoord. "Ja, ik kwam hier bijna dagelijks." glimlachte ze naar de jongen. "Daar aan de overkant, bij het bankje, om eendjes te voeren, om te picknicken, altijd kwam ik hier. Verstoppertje met mijn broers," vertelde ze hem en lachte even bij de herinneringen aan die tijd. Regina ging weer gewoon zitten en keek omhoog naar de treurwilg, die hield het grootste deel van het zonlicht tegen, iets wat ze niet erg vond aangezien ze anders levend zou verbranden.
Ze kon een lach niet onderdrukken toen hij met een armbandje - dat hij had gemaakt van bloemetjes - aankwam. Ze glimlachte naar hem en keek stil toe hoe hij het bandje om haar pols deed. "Dankjewel," glimlachte ze naar de jongen. "Ik moet toegeven, dit kan je beter dan ik ooit heb gekund." zei ze hem en keek hem vrolijk aan.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

"Een Caprèse salade, en voor de rest ga ik het huis zo opruimen dat je de vloer weer kunt zien." Ash grijnsde even en sloeg de hoek om van de straat. Het appartementencomplex kon je al zien vanaf waar ze stonden en hij haalde alvast zijn huissleutels tevoorschijn.

[ bericht aangepast op 26 juni 2015 - 15:03 ]

I just caught the wave in your eyes

''Ugh, ik hoop voor je dat je keuken niet in de brand vliegt door mij. Ik waarschuw je alvast.'' Ze keek hem lachend aan en pakte haar volgende koekje. ''En ik wens je alvast heel veel succes met opruimen, sinds de vloer onder tien lagen nog steeds niet kan zien.'' Ze keek naar hem en grijnsde, daarna ging ze tegen de muur aanstaan van het appartementencomplex en neuriede wat terwijl ze haar koekje verder opat.

I don't want you to die, I want you to suffer.

"Ai nu word ik wel een beetje bang hoor, zeker weten dat het een goed plan is om jou te laten koken?" lachte Ashton toen en hij grijnsde. "Tja gelukkig hebben we de hele middag nog dus met een beetje geluk ben ik aan het eind van de middag klaar." Ashton stak de sleutel in het slot en duwde hem vervolgens open. Hij stapte opzij en keek Jace uitnodigend aan.

I just caught the wave in your eyes

Ruby lachte toen ze Connors gezicht zag, sloeg haar haar achter haar schouders en schudde opnieuw haar hoofd. "Nope," zei ze met een plopgeluidje, waarna ze Connor met een te lieve glimlach aankeek. "Je moet wel iets beter je best doen hoor," deed ze er nog een schepje bovenop. Ze vond dit wel leuk, eigenlijk. Nu voelde ze zich op haar gemak bij de jongen. En dat was toch waar het om draaide?

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

"Wat met die boom daar?", vroeg Connor wijzend naar een random boom die hij zag. Terwijl werd er afgekondigd dat ze de dag vrijaf krijgen.
"Hey wat leuk! Heb jij al plannen?" Vroeg de jongeman enthousiast terwijl hij zijn best deed om niet in een vreugdedansje uit te barsten. Al was het best duidelijk te zien aan zijn gezichtsuitdrukking. Connors ogen glimden van plezier.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Tyler grijnsde even en haalde toen opgelucht adem. ''Ik zei toch dat je het beter zou doen, sweetheart.'' zei hij en hij pakte de bal weer. Hij sprintte naar het doel en wou schieten. Nou ja, het is zeker een tijd geleden. Hij keek naar de bal die langzaam naar de keeper toe werd geschoten, die hem dus ook weer makkelijk kon pakken. ''Dat is dus niet schieten. Got it.'' mompelde hij.

El Diablo.