Zouden jullie dit lezen of gaat dit te ver? - Story problemen

Ik wil het hoe dan ook proberen te schrijven, dus het gaat er komen, maar ik wou weten of het niet te ver gaat.
Nadat ik een hele tijd niet eer heb geschreven, wil ik weer beginnen met schrijven. Ik wil me gaan focussen op gedachtes en gevoelens, omdat ik hier meer aan moet gaan werken. Dit gaat dus een psychotische thriller worden. (Gaat niet online komen)

(Nog onbekende naam) Een vrouw is dit keer in de hoofdrol als moordenaar en het zal zich gewoon in Nederland afspelen. In Friesland, wel te verstaan. Voor de verandering wil ik gewoon lekker dichtbij blijven. Ik ga geen namen van dorpen etc. noemen. De vrouw is psychotisch, kannibaal en neurotisch.
Ik twijfel echter nog hoe ik het zal schrijven. Vanuit de moordenaar of vanuit het slachtoffer, Of zal ik beiden doen?

Korte verhaallijn. (Ik schrijf dit topic trouwens even snel, ik wil het kwijt, voordat ik het vergeet.)
De vrouw pleegt haar eerste moord, nadat een (nog onbekende man) haar huis binnen wil dringen en wil verkrachten + beroven. Uit angst besluit ze de man in stukjes te zagen en krijgt dan het weerzinwekkende idee om het op te eten. Ze kookt het eerst, maar vind het niet lekker, dus bakt ze het. Zo wordt ze een kannibaal. (Dit heb ik trouwens gebaseerd op iets wat ik op tv heb gezien, van een echte serial killer) Als ze erachter komt, dat een twintig jarig meisje haar gruwelijke daden heeft gezien, besluit ze haar te ontvoeren. Hier begint dus het echte verhaal. Ik wil dat het meisje, wat nuchter denkt en doet (waar Friezen bekend om staan), langzaam aan aftakelt. Ze krijgt mensenvlees te eten en krijgt dagelijks te maken met het psychotische en neurotische gedrag van de vrouw. Ze wordt mishandeld en helemaal tot de grond toe geboord. Als straf op een ontsnappingspoging, wordt ze zelfs een lange tijd levend begraven.
Ik weet echter nog niet wat het uiteindelijke plot zal worden.
1) Het meisje ontsnapt en de vrouw wordt daarbij opgepakt.
2) Het meisje wordt ook vermoord en daarna opgegeten door het volgende slachtoffer.

Hierbij heb ik dus een paar vraagjes,
1) Uit welk standpunt zal ik het schrijven? De moordenaar, slachttoffer of allebei?
2) Gaat dit niet te ver? Zouden jullie (deze hele slechte, snel geschreven samenvatting) dit lezen?
3) Hebben jullie nog op en aanmerkingen?
4) Hebben jullie ook eventuele namen, voor zowel de vrouw als het slachtoffer? (Frieze?)

[ bericht aangepast op 15 juli 2015 - 12:10 ]

---

Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

Liopleurodon schreef:
Ik vind het leuk geschreven, ik ben benieuwd naar de rest Alleen in de volgende zin zou ik even iets aanpassen. Ik vind 'regelmatig' en 'altijd' niet echt bij elkaar passen in een zin

Regelmatig ging ik altijd even naar buiten,

Oh dat staat inderdaad wat raar. Dat ga ik even aanpassen. Dankje! (:

---

Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

1)ik zou schrijven vanuit het meisje dat het zag gebeuren en later zelf slachtoffer wordt
2)ik zou het misschien lezen maar ik lees gewoon niet graag dat soort dingen.Het gaat niet te ver als je het niet te grof schrijft en er ook wat humor insteekt
3)Mijn enige tip is om op te letten dat je je werkwoorden juist schrijft want het is veel aangenamer Om iets te lezen dat juist geschreven is: ik zeg dit ni speciaal voor jou ma gwn omdat veel mensen op Q dat verkeerd schrijven zoals : ze beleefd ipv ze beleeft, snap je ?
4)Ik vind het idee van Liopleurdon wel leuk dat de vrouw vermoord wordt en dat het meisje zelf kannibaal wordt
Dat is een onverwacht grappig einde 😃
5)Als titel dacht ik aan "soort eet soort" ipv soort zoekt soort

---

Friends share secrets, that's what keeps us close, -Alison Dilaurentis

Ik zou dit zeker lezen.
Hoe bloederiger en psychotischer: des te beter

[ bericht aangepast op 24 juli 2015 - 0:49 ]

---

Why so serious? :]

Wiarda schreef:
(...)

Met die specifieke stoornis zou ik dan wel oppassen, want er is nogal wat controversie over. Een grote groep psychiaters beweert namelijk dat het niet bestaat, of in ieder geval niet in de vorm waarop hij nu gedefinieerd is. Het zou dus ook averechts kunnen werken als je voor het realisme gaat. :x

Ja, klopt inderdaad. Er is een best grote groep die er niet in geloofd en er is ook een groep mensen die claimt DIS te hebben gehad maar dat dit aangepraat bleek te zijn. Dus die hadden fictieve herinneringen en zo.
Wat overigens ook een plot twist zou kunnen zijn. Want er is een grote groep behandelaren die wel in DIS geloofd en daarop cliënten behandelen (er zijn echt speciale behandelcentra daarvoor) , maar dat ze (een groep) cliënten dus fictieve herinneringen aanpraten. Die mensen gaan die herinneringen dan bijvoorbeeld weer herbeleven en geloven jarenlang dat ze (ritueel) zijn misbruikt. Maar komen er op een geven moment achter dat het logischerwijs nooit heeft plaatsgevonden.
Je zou in je verhaal bijvoorbeeld in de toekomst kunnen beginnen waarin de hoofdpersoon in therapie is en dan telkens terugblikken op wat er aan (fictieve) gebeurtenissen heeft plaatsgevonden. Wat dan uiteindelijk helemaal niet blijkt te kloppen.

Mocht je het wat vinden, kan je even hier kijken: http://www.traumaversterking.nl/

Los van het feit of je DIS wilt gaan beschrijven of niet, is dissociatie wel iets wat heel veel voorkomt tijdens het hebben van traumatische ervaringen en kan ook volledig los staan van DIS of welke dissociatieve stoornis dan ook.
Dan kan je bijvoorbeeld denken aan het gevoel van buiten jezelf staan/erboven te zweven (denk bijvoorbeeld aan bijna dood ervaringen. Als mensen uit hun lichamen denken te treden.), jezelf/je omgeving als onecht ervaren, gevoelloze ledematen of het hebben van (korte) black-outs.

[ bericht aangepast op 24 juli 2015 - 15:12 ]

---

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

Wauw. Wat interessant allemaal. Zodra ik even tijd heb, zal ik gaan kijken. Bedankt!! (:

---

Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

(Sorry als dit niet meer relevant is, maar ik heb geen zin alle reacties door te spitten )

Anyway, ik zou het wel willen lezen, omdat ik dit soort dingen altijd wel mega interessant vind Persoonlijk vind ik dit dus niet te ver gaan, maar ik snap dat dit per persoon anders kan liggen. Het is maar net hoe je het bekijkt.

1) Uit welk standpunt zal ik het schrijven? De moordenaar, slachttoffer of allebei?
Mijn voorkeur gaat wel uit naar allebei, omdat ik het meestal wel interessant om dingen vanuit twee perspectieven te lezen, die totaal anders tegen dingen aankijken, waardoor je dus op een andere manier naar een situatie gaat kijken.

2) Gaat dit niet te ver? Zouden jullie (deze hele slechte, snel geschreven samenvatting) dit lezen?
Zoals hierboven aangegeven, zou ik dit wel graag willen lezen en vind ik dit persoonlijk niet zozeer te ver gaan.

3) Hebben jullie nog op en aanmerkingen?
Zo gauw niet

4) Hebben jullie ook eventuele namen, voor zowel de vrouw als het slachtoffer? (Frieze?)
Ik ben erg slecht in namen, dus niet echt

[ bericht aangepast op 24 juli 2015 - 20:01 ]

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Ik heb al een aantal dingen besloten en moet nodig de beginpost eens aanpassen. Hier in de reacties zie ik al veel bruikbare dingen staan. Ik wil het ook héél graag gaan uitwerken, maar ik ben xo druk met werk en 's avonds vaak moe. Ach ja. Misschien moet ik me rr gewoon even tot dwingen. ^^

---

Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!