[RPG - 200] Wolvennest - Speeltopic 0.1 - Speeltopics

1 mei 2016 - 18:35 Frisk is offline

Frisk 8242

Wolvennest
Nederlandse RPG
Rollen VRIJ

One town
Two Packs
One Highschool
Will you make it until graduation?

Al jarenlang is de vrede moeilijk
te bewaren in Silverlea. De twee roedels die het kleine
stadje domineren hebben een lange geschiedenis die
enkel te omschrijven valt als bloederig. Enkel de laatste
decennia is het wat rustiger, hoewel de broedende onrust
nooit ver weg is.

• • • • • • • • • • • • •

Een nieuwe generatie staat nu aan het begin van hun
volwassen leven en de spanningen laaien weer op.
De twee laatste jaren van de middelbare school zijn
nooit gemakkelijk, maar als je geboren vijanden in
dezelfde klas zitten, is drama haast onvermijdelijk.

Roedels

Kalender

4 juli (zaterdag) - verjaardag Keira (1999) & Lin (1998)
6 augustus (donderdag) - verjaardag Jessica (1999)
8 augustus (zaterdag) - verjaardag yue (1999)
26 augustus (woensdag) - eerste schooldag
28 augustus (vrijdag) - verjaardag Kaira (1998)
7 september (maandag) - geen school
19 september (zaterdag) - verjaardag Kendall (1997)
21 september (maandag) - START RPG
2 oktober (vrijdag) - Homecoming footballwedstrijd & bal
8 oktober (donderdag) - verjaardag Theron (1999)
9 oktober (vrijdag) - zwemwedstrijd
? oktober - verjaardag Callum (1995)
6 november (vrijdag) - tussentijds rapport eerste semester
11 november (woensdag) - geen school (Veteran Day)
17 november (dinsdag) - verjaardag Zachary (1997)
24 november (dinsdag) - Thanksgiving footballwedstrijd + verjaardag Conan (1996)
25 - 27 november (woendag - vrijdag) - geen school (Thanksgiving)
28 november (zaterdag) - verjaardag Rhiannon (1999)
30 november - zwemwedstrijd
2 - 16 december (woensdag - woensdag) - examens
12 december (zaterdag) - verjaardag Danica (1998)
17 december (donderdag) - zwemwedstrijd
18 december - Kerstmis footballwedstrijd
21 december - 1 januari (maandag - vrijdag) - geen school (Kerstvakantie)
7 januari (donderdag) - verjaardag Gideon (1996)
16 januari (dinsdag) - verjaardag Reyna & Romeo (1998)
18 januari (maandag) - geen school (M.L. King Day)
23 januari (zaterdag) - verjaardag Erin (1997)
29 januari (vrijdag) - eindrapport eerste semester
1 februari (maandag) - footballwedstrijd
4 februari (donderdag) - zwemwedstrijd
6 februari (zaterdag) - verjaardag Alaska (1998)
15 februari (maandag) - geen school (President's Day)
26 februari (vrijdag) - geen school
11 maart (vrijdag) - Liesje haalde haar rijbewijs, joehoe!! + verjaardag Seth (1996)
24 maart (donderdag) - zwemwedstrijd
25 maart (vrijdag) - Pasen footballwedstrijd
28 maart - 1 april (maandag-vrijdag) - geen school (Paasvakantie)
1 april (vrijdag) - Verjaardag Sage & Aster (1998)
8 april (vrijdag) - tussentijds rapport tweede semester
15 april (vrijdag) - footballwedstrijd
17 april (zondag) - verjaardag Maccon (1997)
20 april (woensdag) - zwemwedstrijd
17 mei - 1 juni (dinsdag - woensdag) - examens
30 mei (maandag) - geen school (Memorial Day)
31 mei (dinsdag) - Feline (1999)
3 juni (vrijdag) - laatste footballwedstrijd & prom
7 juni (dinsdag) - verjaardag Castitus (1997)
8 juni (woensdag) - rapport tweede semester & zwemwedstrijd
9 juni (donderdag) - graduation & laatste schooldag

Jaren

Sportteams

Silverlea

Highschool

Nightcrawlers4/4

Skinwalkers 4/3

Mensen 3/4

Anderen 1/1

Het is vrijdag 2 oktober en enkele uren geleden is de grote Homecoming Footballwedstrijd afgelopen. Na een hevige strijd hebben de Skinwalkers met een klein verschil gewonnen. Hoe eerlijk de wedstrijd verlopen is, is een discussie die al vaker gevoerd is. De spanningen zijn zo mogelijk nog hoger dan voor The Game, maar nu is het tijd voor ontspanning. Om 21u, over een kwartier, begint het bal, maar er is al heel wat volk aanwezig.

• • • • • • • • • • • • •

Wie wordt verkozen tot King & Queen? Kunnen de twee teams elkaar wel nog luchten na zo'n overwinning/nederlaag? Wat staat er te gebeuren?

RPG

School

Nightcrawlers

Skinwalkers

Schema's

Rollentopic
Speeltopic
Praattopic 0.1 0.2 0.3

[ bericht aangepast op 29 sep 2016 - 16:33 ]

Mhm?

6 mei 2016 - 12:01 Dubhaile is offline

Dubhaile 32484

Gideon "Vanguard" Rin Irons
"A call to all; pay heed the squall,and turn your sails to home."
19 — Bèta — Nightcrawler — Code Paranoia

Natuurlijk vond ze het 'nieuwe' ding niet leuk, en Gideon besefte het achteraf pas, maar hij kon het niet meer ongedaan maken. Haar sarcastisch getinte opmerking ontging hem dan ook niet, maar hij was er zich van bewust dat hij die eigenlijk verdiende. Hij was dus ook verbaasd toen ze op lichtere toon verder ging op zijn tatoo's.
"Ja, ik heb ze eens gezien, maar dat is ook al weer enige tijd geleden. Jammer dat ze op hiatus zijn nu. En Axl die zingt voor AC/DC is ook echt niet ok. Ik hou van Axl en zijn stemgeluid, maar helaas is die stem gewoon niet kapot genoeg voor de groep", zei hij op spijtige toon. Het deed hem oprecht deugd om eens over zijn interesses te praten.
"Ik ben Gideon trouwens," zei hij toen hij zijn hand uitstak, "Je mag me ook Gid noemen, don't really care." Hij wou een wegwerpgebaar maken, maar zijn hij werd op zijn rug geklopt door zijn 2 centimeter grotere vriend, Cas. De 'Irons!' die er aan vooraf was gegaan had hij niet opgevangen, waardoor het nogal onverwacht was. Na het volgen van hun conversatie was het Gideon ook wel duidelijk dat ze elkaar al kenden en hij trok een wenkbrauw op terwijl hij metzijn wijsvinger eens tegen zijn hoofd tikte door hem over zijn duim te laten gaan.
"Was dat nu nodig jij puppy", zei hij en keek zijn vriend aan met een blik die boekdelen sprak. "En speel niet met je eten alsjeblieft. En natuurlijk is het een nieuwe modetrend. Cas is de fashionqueen van de school, zie je dat niet?", grijnsde hij en knipoogde naar haar, terwijl hij zijn tanden naar Cas blootlachte. Hij was benieuwd naar de reacties...

[ bericht aangepast op 6 mei 2016 - 12:02 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

6 mei 2016 - 23:30 reguluswife is offline

reguluswife 37248

ZACHARY RAFAEL FUENTES

JUNIOR || HUMAN || SEVENTEEN || KANTINE

Wherever you go becomes a part of you somehow

'Maak je maar geen zorgen.' Na deze woorden haalde het meisje een zak snoep te voorschijn, waarop Zach zachtjes lachte. Hij had haar volgens hem nog nooit een dag géén snoep zien eten. 'Ik heb mijn medicijnen bij me.' Vervolgens trok ze hem zowat op haar schoot. Het was een understatement om te zeggen dat sommige meiden op de school sterker waren dan ze er uit zagen. Doordat hij bijna boven op haar was beland, verscheen er een lichte, rode kleur op zijn wangen.
'En jij? Je ziet er ook niet bepaald heel levendig uit/ Vermoeiend weekend gehad?'
Zach haalde zijn schouders op en nam een hap van het eten voor hem. 'Meer een vermoeide zondagavond,' zuchtte hij. 'Mijn vader heeft één of andere nieuwe theorie over weerwolven en hij hield maar niet op met praten er over. 'Het is dus veiliger voor je als je deze week niet langs komt,' grijnsde hij vervolgens. 'Tenzij je het volgende slachtoffer wilt worden van zijn theorieën.'
Het voordeel van de theorieën was vaak wel dat zijn vader langer op een plek bleef.
'Hoe dan ook, heb je nog plannen voor de rest van de week? Ik wilde misschien naar een van die nieuwe films in de bios gaan.'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

9 mei 2016 - 15:57 Ascian is offline

Ascian 10570

Kaira Mae Nesh
Skinwalker || 19 || Senior || Swimmer || Outfit (met panty)

Nadat het zo leek te zijn dat ik alleen zou zitten voor de rest van de lunch, pakte ik mijn oortjes maar weer, om vevolgens netflix op mijn mobiel aan te zetten. Het broodje zalm op mijn dienblad had ik al snel geen aandacht meer voor zodra de bekende klanken van het Pretty Little Liars intro door mijn oortjes klonken. Series waren oprecht leven voor mij, maar ik had de neiging om te wachten met series tot ze ongever vijf seizoenen hadden, om die vervolgens te bingewatchen.
Ik keek op van mijn mobiel zodra ik iemand een opmerking over mijn gezichtsuitdrukking maakte. De stem van Mac had ik maar al te snel herkend en ietwat verward zocht ik dan ook om mij heen naar het bekende gezicht, om erachter te komen dat de jongen op een stoel vlak naast mij zat. Ik had hem niet aan horen komen, doordat ik gespannen naar een aflevering had zitten kijken. Snel deed ik mijn oortjes uit na de aflevering op pauze te hebben gezet.
"Heey Mac," zei ik met een kleine glimlach. Bij het zien van zijn broodje herinnerde ik mij dat ik ook nog lunch had en snel nam ik ook een hap van mijn broodje.
"Al druk aan het trainen voor de grote wedstrijd van volgende week?" vroeg ik. De wedstrijd was iets waar de meeste van ons wel gingen kijken. En het ging gepaard met het bal, iets waar ik graag heen wilde, maar dan moest ik eerst iemand vinden om mee te gaan. Ik zuchtte zachtjes bij de gedachte. Het schooljaar was nog niet heel lang begonnen en ik wist nu alweer dat het waarschijnlijk ik en mijn eind project voor kunst zou zijn de avond van het bal.Natuurlijk wel eerst naar de wedstrijd, zelfs al was het alleen om Mac aan te moedigen, Theron ook, Romeo was ook niet de ergste, maar de rest van het team kende ik niet echt.

We've lived in the shadows for far too long.

9 mei 2016 - 16:27 Ascian is offline

Ascian 10570

Rhiannon Louise Orwell.
Nightcrawler || 17 || Senior || Cheerleader || Outfit

Muziek en creatief schrijven had ik nooit vervelende vakken gevonden, waardoor ik met het huidige rooster ook zeker geen hekel had aan maandagen. Half dansend en struikelend over de nieuwe pasjes voor cheerleading liep ik door de gang richting mijn kluisje.Eenmaal bij mijn kluisje dumpte ik bijna alles wat niet meer compleet noodzakelijk was en wisselde ik mijn tas om voor een andere tas met sportklding en wiskunde boeken erin. ik gooide mijn kluisje hierna weer dicht en liep richting de kantine. Ik had zelf lunch bij mij. Garnalen salade. Het was absoluut heerlijk en ik probeerde eigenlijk zo veel mogelijk van vlees af te blijven, hopend dat ik mezelf onder absolute controle zou hebben op een gegeven moment. Ik keek even met een schuin hoofd naar wat eerste jaars, die er heel normaal bij stonden en waar ik soms toch wel jaloers op was. Ik had soms ook wel normaal willen zijn. Eenmaal in de kantine zag ik Feline zitten. Het duurde dan ook niet lang voordat ik langs mezelf door de menigte had geduwd om naast Fee te kunnen gaan zitten.
"Dus, hebben we nog plannen voor deze week? Of moeten die nog gemaakt worden?" vroeg ik. Ik gooide mijn tas op tafel en haalde mijn salade en een vork eruit. Je eigen eten meenemen had zeker wel voordelen van tijd tot tijd. Ik prikte zachtjes in mijn salade terwijl ik Feline aan keek."We moeten sowieso nog gaan shoppen voor jurken, of heb je dat al zonder mij gedaan?" lachte ik met een pruillipje. Ik was soms een beetje te enthousiast, maar dat moest wel als je deel van de leerlingenraad was. Gnoeg enthousiasme toenen om andere ook enthousiast te maken.

We've lived in the shadows for far too long.

9 mei 2016 - 17:17 Perseid is offline

Perseid 8184

Keira Gillian Fedor
Junior • Human • Kantine • Outfit

Er waren twee dingen in het leven waar Keira Fedor zeker van was. Ten eerste moest haar nieuwe tandarts haar bij uitstek en met zijn voltallige, griezelige hart haten. Het tweede kon worden samengevat in het weer op deze verdoemde maandag. Het voelde alsof ze wegsmolt op haar fiets, maar haar huid levend laten verbranden was ze niet van plan. De blondjarige dame was al zo goed als klaar met het hele idee van school op het moment dat ze het terrein betrad. Haar mond voelde als een slagveld, alhoewel er in alle feiten slechts een gaatje was gevuld. Gewapend met haar rugzak en een boek onder haar arm kwam ze het gebouw binnen; voor een klein moment intens dankbaar voor de crappy ventilatie. In de kantine was het inmiddels al zo druk dat ze niet dacht ooit nog een plekje te bemachtigen. Peinzend over het wel- of niet zitten, schudde ze haar spijkerjack uiteindelijk van haar armen om deze rondom haar middel te binden. Ze had honger, maar mocht niet eten voor op z'n minst nog een uur (want ja, dat zou betekenen dat ze terug naar die doodse plek moest en daarvoor zou ze zich liever uithongeren). Ook moest ze nog langs haar kluisje zien te komen in de tijd die ze had tot de volgende les.
Feit was dat Keira haar moeder zo ver had gekregen de eerste paar uren toe te wijten aan de tandarts, waardoor ze in principe nu pas aan haar aller eerste maandagmorgen begon. Ze had gehoord over nieuwe boeken in de bibliotheek, en naar haar smaak was dat het enige lichtpuntje. Haar kapot gelezen kopie van Hamlet was ook wel aan vervanging toe. Wellicht kreeg ze toegang tot de bieb in de pauze wanneer ze weer eens wat van haar (letterlijk)oude boeken doneerde. Ze realiseerde zich dat ze nog altijd besluiteloos aan de zijkant van de kantine stond, toen een jongen zijn weg op onhandige wijze langs haar heen probeerde te maken en zijn dienblad in het proces tegen haar arm aan stootte. Great. Waar waren haar vrienden als ze hen nodig had?

Feel the fire, but do not succumb to it.

9 mei 2016 - 19:47 Ken_ is offline

Ken_ 18286

Jessica Eve Porter
{
Skinwalker { 16 { Junior b

Haar greep leek iets sterker dan normaal waardoor Zach haast op haar schoot kwam te zitten wat me Jessica zacht deed gniffelen. Het zou best een grappig zicht geweest zijn moest de jongen zich op haar schoot genesteld hebben. Met het binnepretje dat ze had keek ze rustig toe hoe Zach niet op maar naast haar ging zitten. Jessica knabbelde rustig verder van haar paste terwijl ze aandachtig luisterde naar haar vriend. Zach die nog steeds lichte blosjes had haalde zijn schouders op bij Jessica's vraag en nam op zijn gemak eerst een hapje van zijn lunch. 'Meer een vermoeide zondagavond,' begon hij met een zucht wat Jess nieuwsgierig en ook met een vragende naar de jongen keek.
'Mijn vader heeft één of andere nieuwe theorie over weerwolven en hij hield maar niet op met praten er over. 'Het is dus veiliger voor je als je deze week niet langs komt,' bij zijn woorden vertrok haar gezicht haast, theorieën over weerwolven? Normaliter zou Jess zich nooit zorgen maken over die dingen, maar nu is het toch wel erg dichtbij en zeker gezien Zach haar beste vriend is. 'Tenzij je het volgende slachtoffer wilt worden van zijn theorieën.'
vervolgde hij grijnzend "Oh? " zei ze iets verbaasd en glimlachte ietsjes zodat hij niets abnormaals zou merken. "Heeft hij zulke verhalen gehoord tijdens jullie reizen? Want die dingen bestaan toch niet?" vroeg ze geheel onschuldig en stak vlug enkele snoepjes in haar mond zodat ze niets hoefde te zeggen en dat ze weer wat kleur in haar gezicht zou krijgen, echter werd die kleur algauw rood van schaamte want veel mensen staarden haar verbaasd aan. Ze had haast twee handen vol snoep in haar mond gepropt en kauwde moeizaam terwijl ze verder naar Zach luisterde.
Jessica dacht even na, wat als hij al verhalen heeft gehoord tijdens hun reizen, bestaan er dan nog veel roedels over de wereld? Zijn ze nog levend? Hoe zouden zij overleven? Ook als mensen zoals haar roedel en de nightcrawlers deden?
'Hoe dan ook, heb je nog plannen voor de rest van de week? Ik wilde misschien naar een van die nieuwe films in de bios gaan.' Jessica schoot wakker uit haar gedachten en had ondertussen al haar suikergoed binnen waardoor ze even naar de jongen keek en lichtjes rood werd. Oops " Eh? Oh bios?" zei ze iets verward en schaamde zich omdat ze zijn vraag maar half had gehoord. "De bios is wel leuk ja, oh en misschien kunnen we ook eens gaan shoppen ? Het feest komt er bijna aan." zei ze met een glimlachje en benadrukte har woord feest even. Ze was nog door niemand gevraagd en hoopte eigenlijk wel dat er binnenkort iemand haar als zijn date zou vragen ookal is het gewoon als vrienden.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

9 mei 2016 - 22:14 Frisk is offline

Frisk 8242

ASTER MAXWELL CRAKE
xKiss me if I'm ~~wrong~~, but dinosaurs still excist, right?x
Human ~ Senior ~ Kantine

Frans was misschien niet helemaal gelopen zoals het normaal ging. Hoezeer dit Asters schuld was, was nog maar de vraag. Als je hem zou vragen of hij al een week op de drie varkens van de buren let, dan zou hij dat bevestigen met een grote glimlach op het gezicht. Als je hem zou vragen of hij ze ook genummerd had - met een diervriendelijk product natuurlijk - zou hij het nog steeds niet ontkennen. Als je hem zou vragen waarom hij het derde varken het nummertje vier had gegeven, zou hij antwoorden dat hij dat origineler vond.
Maar als je hem zou vragen hoe het kwam dat nummer twee een halfuur voor de middag zich te goed deed aan de deurmat van het Franse lokaal, was hij je vast een antwoord schuldig. Toch genoot Aster van de vermoeide gezichten van de leerkrachten die door de gangen liepen, op zoek naar dat verdomde varken met een nummer drie op zijn rug. Het schooljaar was nog niet eens zo lang bezig en hij was al geslaagd in één van zijn meesterlijke grappen. En dit keer zonder gewonden.
Met een vrolijke lach op zijn gezicht wandelde hij de kantine in, zonder zich druk te maken over de mogelijke gevolgen van zijn humor. Niet dat hij zich daar ooit echt druk om maakte, maar hij was wel gehecht geraakt aan de beesten en hoopte dat hij na dit kunstje nog steeds bij de buren welkom zou zijn. Hij haalde onbewust zijn schouders op en liep naar het fruit toe, waar hij een banaan pakte.
Natuurlijk was die ene banaan niet genoeg om zijn maag te vullen, maar de altijd lange rij aan de kantine had hem lang geleden geleerd om zijn eigen eten mee te nemen. Daarom plofte hij dan ook al snel naast Kendall neer, waarna hij haar betekenisvol aankeek.
"Seems like you've missed an episode of breaking bread," grinnikte hij toe hij zag hoe ze aanviel op haar broodje. "Hiya Kennie, hoe was je weekend?"

[ bericht aangepast op 19 mei 2016 - 11:52 ]

Mhm?

9 mei 2016 - 22:25 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Kendall Celestine Miller
Senior • Human • Seventeen • Outfit

I shout it out

like a bird set free

'Hoewel ik graag in één keer het overheerlijke broodje naar binnen zou willen schuiven, was ik altijd een langzame eter geweest. Meestal begon ik te enthousiast aan de eerste peer happen waardoor ik algauw een vol gevoel kreeg. Daarom verminderde ik het tempo waarop ik mijn lunch naar binnen werkte en pakte even mijn moment om alle mensen in de kantine te bekijken. Ik zou Kendall Miller niet zijn als ik niet over iedereen een oordeel zou vellen. Was het slecht om iemand te veroordelen op het uiterlijk? Waarschijnlijk wel. Toch was ik kwaadaardig genoeg om het toch te doen. Ik vond echter dat ik een excuus had. Ik was een roodharige, dan had je alle rechten om anderen neer te halen om jezelf wat beter te laten voelen.
Even bleven mijn ogen hangen bij een willekeurige jongen die me eigenlijk nog nooit eerder was opgevallen. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een welbekende stem en een lichaam dat zich naast me neer liet ploffen. "Seems like you've missed an episode of breaking bread," Met die opmerking kon het niemand anders dan Aster zijn. Ik keek even zijn kant uit en concludeerde aan het vrolijke gezicht dat het inderdaad Aster was. Heerlijk mens, lichtelijk te enthousiast op sommige momenten maar hoe dan ook mijn favoriete persoon op deze aarde. "Hiya Kennie, hoe was je weekend?"
'Ik heb sinds jaren weer bij mijn vader geslapen dit weekend,' overdreef ik. Het was geen jaren geleden dat ik mijn vader had gezien, eerder vijf weken. Het lag echter lastig met de vreselijke scheiding van mijn ouders. Die twee konden niet anders dan ruzie maken en zelfs nu ze elkaar nooit meer zagen, konden ze geen goed woord over elkaar spreken. Mijn vader was vaak te druk met zijn nieuwe gezin waardoor zijn relatie met zijn eerste dochter erbij in schoot. Vaak deed ik alsof me dat niet kon schelen, maar dat loog ik. Ik leek meer op mijn vader dan ik wilde en dat maakte het zo lastig. 'Het was wel oké, denk ik' zei ik. 'McKaylee was vreselijk irritant en wilde alleen maar de aandacht hebben, maar ik heb het weer overleefd' vervolgde ik mezelf waarna ik sarcastisch mijn duim opstak.
'En hoe was jouw weekend?' vroeg ik vervolgens. Ik nam een grote hap van mijn broodje en daarna nog één zodat het broodje eindelijk op was.

[ bericht aangepast op 9 mei 2016 - 22:27 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

10 mei 2016 - 20:02 wanqi is offline

wanqi 39

[ bericht aangepast op 10 mei 2016 - 20:05 ]

10 mei 2016 - 20:04 wanqi is offline

wanqi 39

[

outfit

Feline "Fee" Abigail Walkers-junior-nightcrawler

Ik dook in mijn tas opzoek naar mijn cupcake. Cupcakes waren mijn verslaving geworden sinds ik mijn eerste cupcake at toen ik 5 was. "Dus, hebben we nog plannen voor deze week? Of moeten die nog gemaakt worden?" hoorde ik de enthousiaste stem van Rhain, toen ik mijn tas op de grond smeet. Een glimlach vormde op mijn lippen. Rhain was altijd zo enthousiast over allen en dat vond ik geweldig. “we hadden volgens mij nog geen plannen, maar laten we die snel gaan maken.” Antwoordde ik haar net zo enthousiast terug. Ze haalde ondertussen haar vork en salade uit haar tas en begon in haar salade te prikken. “we kunnen weer een keer gaan shoppen of naar het zwembad of een stukje gaan rennen” begon ik een beetje hyper te ratelen. Ik bedacht me net bij het woord shoppen dat homecoming er weer aan kwam. Ik wilde net over het kopen van jurken beginnen toen Rhain me onderbrak. "We moeten sowieso nog gaan shoppen voor jurken, of heb je dat al zonder mij gedaan?" zei ze met een pruillipje. Ik lachte in mezelf, omdat ik net het zelfde wilde zeggen. “ik zou niet durven.” antwoordde ik op een hele nep bekakte manier en schoot al snel in de lach. “we kunnen na school of morgen of overmorgen, wanneer je maar wilt!” Begon ik weer enthousiast te praten. Ik ben soms een beetje hyperactief, maar ik kan soms, heel soms wel rustig zijn als het moet. Ik wilde net weer een hap van mijn cupcake nemen toen ik merkte dat hij al op was. Met een sip gezichtje keek ik naar het papiertje die er omheen zat. Ik pakte mijn flesje water en nam daar nog maar een slokje uit.

[ bericht aangepast op 10 mei 2016 - 20:06 ]

11 mei 2016 - 8:55 Frisk is offline

Frisk 8242

CASTITUS "CAS" WALKERS
x I hope your day is as nice as my butt. x
NC ~ Alfa ~ Captain ~ Senior ~ Kantine

Cas had al drie grote happenvan zijn appel genomen voor Lin kon antwoorden. Hij grimaste even toen hij meende dat ze hem puppy noemde, al wist hij niet zeker of het wel Spaans was. Daarbij was hij ook niet echt geweldig goed in talen. Ook op haar andere opmerking ging hij maar niet in, deels omdat het hem niet zo veel kon schelen, maar ook omdat zijn mond vol appel zat en dat zou voor iedereen onaangenaam worden.
"Is dit een nieuwe modetrend waar wij simpele zielen niet vanaf weten?" Cas blikte naar beneden en zag eindelijk de reden waarom zijn kleren zo vreemd zaten. Hij slikte het stukje appel door en deed zijn mond al open om te antwoorden, maar de tik tegen zijn voorhoofd leidde hem af.
"Was dat nu nodig jij puppy?" Cas wierp Gideon een al even betekenisvolle blik toe bij de bijnaam, maar zoals gewoonlijk trok zijn beste vriend zich hier weinig van aan en ging hij verder met hem te bemoederen.
"En speel niet met je eten alsjeblieft. En natuurlijk is het een nieuwe modetrend. Cas is de fashionqueen van de school, zie je dat niet?" Cas staarde Gideon nog even beledigd aan, voor hij nog een hap van zijn appel nam.
"Het spijt me, moeder," gromde hij sarcastisch. Toch kon hij het niet laten om even te grijnzen, waarna hij zich schijnbaar doodserieus weer op Lin richtte.
"Cas' Fashionadvies, tot uw dienst. Wij geven u tips over uw kleding tegen een scherpe prijs," antwoordde hij waarna hij een kleine buiging maakte. Ondertussen schoof de rij langzaam op en Cas' maag begon te protesteren tegen het tempo. Hij werd dus ook snel weer afgeleid en keek over haar schouder - hoofd - naar wat er op andermans borden geschept werd.
"Is dat kip? Zeg me alsjeblieft dat het kip is."

Mhm?

11 mei 2016 - 14:09 KIaus is offline

KIaus 21035

Conan 'Coy' Pavel Volkov

Ik had rustig mijn lunch gegeten, bestaande uit smaakloze aardappelpuree en groente. Ik bleef zelf weg van de hamburgers en pizza. Ik had vroeger altijd geleerd niets te eten waarvan je niet wist wat erin zat, en dat was daarmee zeker het geval. Vanochtend had ik een kom havermout gegeten met een glas melk. Ik verbrandde door de dag heen heel veel, vooral proteïnes vroeg mijn lichaam om, maar ik wist dat ik ook vezels en koolhydraten moest eten om niet om te vallen. Ik had als snack eigenlijk altijd enige vorm van vleeswaren bij me, en op heel lange dagen gewoon een stuk vlees, waar ik op kloof. Ik wist dat ik dit soort eigenaardigheden eigenlijk moest verstoppen, maar dat kon me weinig boeien. Iedereen vond me toch al een vreemde vogel en schreef het over het algemeen af op het feit dat ik uit Rusland kwam. Nu wilde ik ze daar nog wel eens om afsnauwen, want niemand beledigde mijn afkomst. In Moeder Rusland was alles namelijk wel geregeld, en had je geen eindeloze problemen met bureaucratie en kapitalisme, maar ik had me inmiddels geleerd in te houden op dat vlak en het te laten gaan. Voor nu hield ik het bij de aardappelen en groente die ik had gegeten en stond op om mijn dienblaadje op te ruimen. Het was niet dat ik geen trek meer had, maar wat er hier werd geserveerd stilde mijn honger toch niet. Ik rekte me uit en liep weer de gang in. Precies toen ik de hoek om liep botste ik tegen een ranke dame op. Ze zat nog wel eens bij mij in de les, en ze was duidelijk een weerwolf, maar meer dan dat ze in het andere pack leefde wist ik niet van haar. Even richtte ik mijn kijkers recht op die van haar. Ik was misschien de laagste rang, en vond dat wel best, maar ik was niet bang en zeker met wolven van buiten mijn pack durfde ik af en toe wel wat spanningen te creëren. Onwillekeurig trok mijn bovenlip een klein beetje op. Ik wilde niet vechten, maar ik had het er niet op als mensen tegen me op botsten, of het nu hun fout was of die van mij. Het liefst was ik natuurlijk niet meer naar school gegaan, het had gewoon geen enkele zin, want een baan zou ik toch nooit krijgen. Hallo. Ik heb een diploma, maar ik kan twee dagen per maand zoizo niet komen werken want die nacht verander ik in een moordlustig monster. Daarmee kwam je niet aan de bak, maar in de bak. Het liefst zou ik terug gaan naar Rusland, naar de boerderij, deze opknappen, want die stond vast al jaren leeg, en daar mijn leven verder in eenzaamheid leven. Ik vond het nu bijna jammer dat ik van de straat was geplukt en was opgenomen in het pack. Dat betekende namelijk dat hetgeen wat toen mijn leven gered had, mij nu aan deze plek vast ketende. Misschien was deze afkeer tot dit alles wel de reden dat ik confrontatie zocht uit irritatie en geen enkele moeite nam op te klimmen in het pack, wat velen wel probeerden. Intussen bleef ik de dame aankijken, wachtend op een reactie, wat deze ook zou inhouden.

Bowties were never Cooler

12 mei 2016 - 17:08 Samanthablaze is offline

Samanthablaze 388

Yue Selena Swift
Junior • Nightcrawler • Kantine

Met een diepe zucht liep ik de kantine binnen. Maandagen… verschrikkelijk. Het ging zo traag… En het ergste was nog wel dat ik na de lunchpauze wiskunde had. Wiskunde, de hel op aarde. Ik kreeg al hoofdpijn bij de gedachte aan al die cijfertjes. Misschien moest ik meer mijn best doen, maar dat zou betekenen dat ik bijles moest nemen. En bijles betekende extra wiskunde. Dat was dus geen optie.
Ik liep naar een hoekje van de kantine en liet me op een stoel vallen. Ik viste een broodje met ham en een boek uit mijn tas, propte met één hand het broodje in mijn mond en ging met mijn andere hand op zoek naar de juiste pagina van mijn boek.
Het liefste zou ik wiskunde over geslagen hebben en naar de bibliotheek gegaan zijn. Dit boek was bijna uit en ik had gehoord dat er nieuwe boeken waren aangekomen. Waarom was de bibliotheek niet gewoon toegankelijk tijdens de lunchpauze? Nu moest ik wachten tot na school. En op een dag als deze, wanneer de tijd zo extreem langzaam leek te gaan, was dat een vreselijke kwelling. Ik keek om de paar seconden op te klok om te kijken hoe lang het nog duurde, maar de tijd vervloog daardoor niet sneller. Integendeel, voor mijn gevoel begon de tijd elke keer dat ik naar die wijzers keek langzamer te lopen.
Ik zuchtte, nam nog een hap van mijn broodje en probeerde me op mijn boek te focussen. Aan alles kwam ten slotte ooit een einde, zo ook aan maandagen. Ooit. Maar voorlopig nog niet.

Mati en sheva yelu. This action will have no echo.

12 mei 2016 - 20:53 Greenfeld is offline

Greenfeld 11463

YOU ARE MORE
THAN WHAT THEY SEE.

REYNA ROSEMARIE CERVA

Skinwalkers | ~~Alpha~~ | Senior | Seventeen | Outfit

"Every single American — gay, straight, lesbian, bisexual, transgender — every single American deserves to be treated equally in the eyes of the law and in the eyes of our society. It’s a pretty simple proposition." Met een bekritiserende blik keek Reyna naar de woorden van president Barack Obama op haar zelfontworpen committee affiche. De school wilde haar en Dallas' LGBTQ+ committee niet financieren of erkennen? Goed dan, best. Ze zou er dan wel zelf voor zorgen dat de school board haar haar zin zou geven. Homofobie was iets dat niet getolereerd zou mocht en hier stond ze dan, met haar neus bijna tegen een anti-homofobie poster geplakt. Ze zou leden rekruteren en dan zouden ze petities houden en een Parade organiseren. Reyna zag het groot, maar ze had dan ook vele grootse plannen.
"Dal, iets meer naar links. Naar links, zeg ik. Waar the fuck zit jouw links? Ja, daar zo. Goed." Ze sloeg haar ogen ten hemel toen Dallas Willett, een blonde jongen met een zilver-roze kuif en tevens één van haar beste vrienden, de poster eindelijk op de juiste plek hield en deze vastplakte met een stukje tape.
"De volgende doe je lekker zelf," zei hij op een licht geïrriteerde toon terwijl hij elegant van de stoel waarop hij stond, afsprong. "Ik ben je slaafje niet, jij slavendrijver." Reyna grijnsde naar hem, maar voor ze kon antwoorden, werd hij opgetild door Jake, zijn vriend, en besloot Reyna dat het tijd was om hen alleen te laten.
"Ik zie je later wel, Dallas. Doe geen dingen die ik niet zou doen." Ze knipoogde naar het koppel en wierp haar schoudertas over haar schouder.
"Jij zou alles doen," antwoordde Dallas droog en genoot zichtbaar van de aandacht die Jake hem gaf. Reyna antwoordde op een heldere toon: "Precies, ja." Ze lachte, draaide zich om en verliet de gang waarin ze stonden. Na een korte pitstop aan haar locker om haar boeken en notities van de lessen in de voormiddag — ze had twee freaking vrije uren gehad, wat inhield dat ze buiten in de zon een dutje had gedaan — liep ze richting de kantine.
Haar maag knorde knorde luid en haar groene ogen speurden de kantine af op zoek naar één van haar vrienden of een andere bekende. Nica zag ze niet meteen en Romeo gelukkig ook niet.

kindness is never a burden.

13 mei 2016 - 21:58 Sanjit is offline

Sanjit 958

SETH WALTERS
NIGHTCRAWLERS - SENIOR - WITH ALASKA

Het enthousiasme van Alaska was aanlokkelijk. Als hij de grote glimlach en de twee fonkelde ogen van de jongen zag, moest hij haast spontaan lachen. Soms gebeurde dat, andere keren onderdrukte hij de samentrekking van zijn lippen. Voor vandaag, op de eerste schooldag van het jaar, kon er een glimlach vanaf. Het was een niet al te brede.. Eerder een optrekking van zijn mondhoeken.
Er was nooit erg veel emotie af te lezen van Seth zijn gezicht. Er viel niet af te leiden of hij boos, blij of verdrietig was. Meestal zat hij in een wervelwind van verschillende emoties die hij moeilijk kon weergeven. Laat staan dat hij het over zijn lippen kon krijgen. Hij had geleerd om niet over zijn gevoelens te praten, om zo weinig mogelijk emotie te tonen en daarbij sterk over te komen. En zo kwam hij in een bepaald opzicht wel over.
Hij snoof de frisse buitenlucht en voelde de last van zijn schouders vallen. Even geen schelle stemmen, misselijkmakend eten en vooral geen drukte. Buiten was het kalm. De meeste mensen zaten in de kantine. Er stonden enkele rokers aan de ingang maar verder was er geen kat te zien.
Met Alaska aan zijn zijde liep hij naar het open veld die nog geen tweehonderd meter voor hun uit lag. Het gras rook lekker. Het was die ochtend waarschijnlijk nog gemaaid voor de komst van de vele studenten. Her en der lagen er nog hoopjes gras op elkaar. Hij nam plaats middenin het veld en zuchtte diep.
‘Het zijn maar sigaretten, Alas.’ sprak hij op een rustige toon - in contrast met de uitbundigheid van de jongen die naast hem zat. Zonder enige aarzeling nam hij een sigaret uit het pakje en lichtte hij deze op. Toch had hij ergens gelijk. Hij smachtte na een paar uur les naar het gevoel die een sigaret hem gaf. Het kalmeerde hem. Het zorgde ervoor dat de stress minder werd. Dat was tevens ook één van de vele redenen waarom hij rookte. Stress.
‘Er is niets speciaals gebeurd.’ Hij ging op zijn rug liggen in het gras en kneep zijn ogen tot spleetjes toen de zon fel in zijn gezicht scheen. ‘Jij hebt waarschijnlijk heel wat meer te vertellen dan ik.’ Er verscheen een grijns op zijn gezicht waarbij hij zijn hoofd een kwartslag omdraaide en de jongen aankeek. De sigaret bengelde losjes tussen zijn lippen, alsof het daar al jaren hing.

[ bericht aangepast op 13 mei 2016 - 22:06 ]

En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

Index RPG Actieve Topics Zoek