"Je moet positiever worden"
Weet je? Fuck you! Hoe moet ik positief worden als ik iedere keer dat ik thuis ben de grond in getrapt word, van alle kanten bekritiseren mensen mij en vervolgens krijg ik te horen dat ik het hier niet zo zwaar heb. Nee, ik heb het niet zwaar. Ik heb het ondraaglijk zwaar. Maar het verschil is dat mijn moeder zich wel slecht mag voelen en dat ik dat niet mag. Ik moet maar kappen met aanstellen en mijn tranen drogen om vervolgens te doen alsof er niets aan de hand is. Ik ben zat van dit toneelspel. Ik wil ook gewoon mezelf kunnen zijn, want daarvoor is een "thuis" toch? Of houdt een thuis in dat ik maar gewoon toneelstukjes op moet voeren en maar moet stikken in mijn eigen tranen. Dat gevoel geven jullie mij nu namelijk. Maar hé, ik zal mijn mond wel houden, want straks is mijn moeder weer helemaal over de zeik en dan ben ik de grote boze, ondankbare boeman.
En als je het wil weten; ik ben er ook niet blij mee dat ik besta. Ik had ook graag nooit geleefd en die keuze heb ik ook nooit gehad.
Well, that was my rant, or something. Nu ga ik verder met iets waar ik de laatste tijd heel goed in ben. Me opsluiten in mijn kamer en huilen. Dat is kennelijk ook het enige waar ik goed in ben. Verder ben ik een psychisch gestoorde jongvolwassene die het leven voor iedereen onmogelijk maakt. En voor je het vraagt; nee, het gaat niet oké. Ik voel me super rot. Thanks.

26 - 02 - '16