RPG - {100} - Speeltopic - De Fabriek - Speeltopics

Een groep jongeren wordt via de belofte van een hoog geldbedrag in ruil voor wat experimenten naar De Fabriek gelokt. Deze Fabriek blijkt op een nogal onopvallende plek te staan waar niemand achterkomt. Op het eerste oog lijkt alles normaal en in orde, maar als ze er eenmaal zijn kunnen ze niet meer weg. Ze worden opgesloten en gedwongen te werken aan computerprogramma's. Niet alleen de fysieke, maar ook de mentale omstandigheden zijn niet gezond. De 'bazin' treitert en mishandeld als ze vindt dat de jongeren niet hard genoeg werken. Tussen de jongeren ontstaan ook relaties (vriendschap, liefde, haat)

@Poshlost

Meisjes/jonge vrouwen:
1: Julia Lisa Dragon --> LisaDragonrider
2: Lynn Swan --> Knorretjuhh
3: Anna Hope van der Loo --> _AnneFleur_
4: Sil James --> Undertale
5: Romy Flavia Salvati --> Poshlost
6: Cinderella Marianne de Boer --> Shairell

Jongens/ jonge mannen:
1: Jonas Lynch --> HarryPotter_007
2: Bran Raven --> Necessity
3: Ryan Cooper --> Sheen
4: Albert Svendsen --> IJsvogel
5: Rick Spencer --> Sans
6: Randall Bruce Grey --> NeverTouchMe

Leider: Clementine Chevalier

Regels:
- Je post een stukje van minimaal 100 woorden, langer mag, korter niet.
- Post je 10 dagen geen nieuw stukje, dan stuur ik je een berichtje.
- Geen perfecte personages.
- Alleen ik maak nieuwe topics aan.
- Clementine Chevalier mag alleen door mij gespeeld worden.
- Alle posts zijn in ABN!
-16+ mag, maar onder spoiler knop!!!!




De brief die allen die uitgenodigd zijn hebben ontvangen:

Beste lezer, Als u deze brief in handen hebt, bent u bij deze uitgenodigd mee te werken aan één van onze experimenten. Wij doen op dit moment onderzoek naar het verband tussen nachtrust en werkgerichte productiviteit. Het experiment zal minimaal een week duren, alle dagen die erbij komen zullen extra worden vergoed. Dit alles hoeft u vanzelfsprekend niet voor niets te doen. U ontvangt aan het begin €1500,- en hetzelfde bedrag aan het einde van het experiment. Natuurlijk wordt ook voor de nodige levensmiddelen gezorgd. Bent u bereid mee te werken aan dit experiment, mail mij dan via: ClementineChevalier@XMail.com. Met vriendelijke groeten Clementine Chevalier Hoofd Chevalier Experimenten

Hier de links naar:
Het ideeëntopic
Het praattopic


Rollentopic

Uitgebreide verhaallijn:

Julia, Lynn, Albert, Bran, Anna, Ryan, Rick, Jonas, Sil, Romy, Cinderella en Randall hebben allemaal een uitnodiging ontvangen met de vraag of zij mee zouden willen werken aan één van de experimenten van Clementine Chevalier. 25 jongeren hebben een uitnodiging, maar alleen deze tien hebben ingestemd mee te doen. Ze hebben allemaal zo hun redenen om mee te doen. Veel doen het voor het geld, maar allen hebben een achterliggende reden. Toen ze een mail stuurden naar Clementine Chevalier hebben ze allemaal hetzelfde antwoord ontvangen:

Beste lezer,

het is fijn om te horen dat u bereidt bent mee te werken aan het eerdergenoemde project. Pak uw koffers in met alles wat u de komende tijd nodig denkt te hebben. Zoals ik al zei hoeft u zich over voeding geen zorgen te maken, daar wordt voor gezorgd. U allen wordt verwacht klaar te staan op het station van Utrecht, dit leek mij een goede plek om jullie af te halen. U dient daar op 24 mei 2016 om 8.45 aanwezig te zijn. Daar wordt u opgehaald door een busje en naar het juiste adres gebracht, wees voorbereid op een lange rit neem iets mee om u te amuseren tijdens de reis. Bent u niet op tijd aanwezig dan vertrekken wij zonder u. Ik hoop u te zien!

Met vriendelijke groet
Clementine Chevalier
Hoofd Chevalier Experimenten

Als de jongeren elkaar voor het eerst ontmoeten blijken ze weinig gemeen te hebben, niet wetend wat er volgt...

De plek waar ze naartoe worden gebracht is onvindbaar voor buitenstaanders en de sfeer in het gebouw is zeer onaangenaam. Als Clementine dan ook nog eens een naar persoon blijkt te zijn willen de jongeren niets liever dan naar huis, maar dat gaat helaas niet. Clementine laat de groep aan computerprogramma's werken en computerchips maken. Ze werken de meeste uren van de dag en komen amper toe aan slapen. Ondertussen ontstaan er in de groep allerlei relaties van vriendschap en liefde tot haat.

[ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 23:14 ]

---

chaos makes the muse

Ik rommelde net in mijn rugzak om Bran mijn fles aan te bieden, maar Romy stond al klaar. Dus ik ritste mijn rugzak dicht.
Een zware nacht had hij gehad. Ik vraag me af wat hij daarmee bedoelt. Nou ja, iets zegt me dat ik het beter niet kan vragen.
Albert had een tijdje naar ons drieën - Bran, Romy en ik - gekeken en stak nu zijn hand uit, specifiek op Bran gericht.

Ik wou dat ik mijn gsm niet in de bagageruimte had gelaten. Ik heb enkel een boek bij als amusement. En ik lees niet zo veel. Verwachtingsvol kijk ik of Bran zijn hand ook uitsteekt.

---

I've hurt you again. How foolish can one man be?

Anna Hope van der Loo
Zelfs de muziek weet me niet echt te bekoren. Ik wil zeker niet in slaap vallen, dus ik open snel mijn ogen en trek de oortjes uit mijn oren. Ik hoor dat Albert zich voorstelt aan de gevaarlijk uitziende achter ons. Dat zou ik nooit durven. Ik staar naar Albert die niks door blijkt te hebben. Zijn korte haar geeft hem een soort stoere uitstraling, maar niet hard. Mijn ogen glijden over zijn kleding, niks bijzonders. Net als dat van mij is het simpel en onopvallend. Ik lach in mezelf en draai mijn hoofd weg. Ik begin opnieuw naar buiten te staren. Afwachtend wat de gevaarlijke te zeggen heeft.

---

chaos makes the muse

‘‘Klinkt interessant.’’ Ze leunde tegen de ruit aan en plaatste haar benen. ‘‘Maar ik zal maar niet verder vragen, Raven.’’ Zei ze en bond haar lange haren in een staart. De bus vertrok eindelijk en ze zuchtte zachtjes. Er was niet veel te horen, buiten de zachte Tirolermuziek van de chauffeur en wat gepraat voorin. De jongen die voor Bran, excuses, Raven, en Ryan zat draaide zich om en richtte zich op Raven. ‘‘Ben je dan wel goed uitgerust voor vandaag?’’ Ze grinnikte zachtjes om zijn vraag en bekeek hem eens goed. Hij had een lief, niet onknap gezicht, en zijn stem matchte zijn uitstraling. Hij stelde zich voor als Albert, een naam die niet echt meer modern was in België en Nederland, wat haar deed afvragen of hij misschien ook een andere afkomst had. Ze hoorde haar telefoon piepen en glimlachte. Haar moeder had drie paragrafen gestuurd over hoeveel ze van haar hield en dat ze voorzichtig moest zijn, dat ze niks moest doen wat ze niet wilden... typical mom stuff. Ze zou straks wel een berichtje sturen, als ze was aangekomen.

[ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 13:31 ]

---

tya

Wat heb ik gemist :p

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Sil James


Ik moest ineens heel erg niezen, waarom wist ik niet maar mijn nies klonk best stom. Ik nam een slok uit mijn fles en zuchtte diep. Daarna zwaaide ik even naar Ryan. Ik keek naar buiten, het regende en daar zat ik dan, in mijn zomer outfit. Ik voelde me misselijker dan normaal is auto's, bussen of treinen. Ineens moest ik overgeven. Ik had geen zakje bij me en spuugde mijn ontbijt van vanmorgen op de grond, en meteen schaamde ik me kapot...

~ dit ben ik ~

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Julia Lisa Dragon

Ik stopte mijn telefoon in mijn tas en ik keek naar Sil. Ze nam een slok water, ze zag er misselijk uit. Ineens moest ze overgeven en alles viel op de grond. Ik pakte haar haren en deed ze in een staart. ''gaat het wel Sil?''
Ze was duidelijk wagenziek. Het is wel vervelend voor haar, ze moest niet achterin zitten maar juist voorin. Dat is beter. Ik legde mijn hand over haar schouder.

Sil James

Ik schudde mijn hoofd, natuurlijk ging het slecht. Waarom heeft een bus geen toilet? Of tenminste een plekje waar je een beetje alleen kan zijn?
'Ik ben al sinds mijn derde wagenziek, waarom kunnen die kud ramen niet open!', ik werd een beetje chagrijnig en ik klonk een beetje boos..
'Sorry, als ik kotst word ik verdrietig en kwaad, en als ik kwaad ben word ik chagrijnig, en als ik chagrijnig ben ben ik meestal zo...
Je krijgt vijf euro als je me nog volgt..', dat laatste zei ik een beetje grijnzend, stiekem had ik zelf lol

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Jonas

Ik was volledig ik mijn boek verdiept. "Oosterschelde, windkracht 10" heette het. Zou Henk het wel redden? Ik keek op van mijn boek want opeens kotste er iemand. Het meisje was blijkbaar wagenziek. "Euhmmm... Moet je hier zitten?" Ik zat vooraan dus ik wist niets beter dan mij mijn plek aan te bieden. De chauffeur merkt blijkbaar niets, misschien maar beter zo.
Meestal ben ik niet sociaal, en nu voelde ik mij aangegaapt. Ik merkte dat mijn boek nog maar amper op mijn stoel lag en... Jaja. Hij viel in het kotssel... Iel. Dat moest ik niet meer hebben. En nu weet ik niet of Henk wel overleefd...

Julia Lisa Dragon

Ze schudde met haar hoofd, het ging duidelijk slecht. 'rustig, rustig, het komt allemaal wel goed.' zei ik kalm, ik probeerde haar een beetje te kalmeren. Waarom duurt deze reis zo lang? kunnen ze niet gewoon wat sneller rijden? De reis lijkt wel eeuwig te duren. Die vrouw had gelijk, de reis duurt echt lang. Ik had geen zin meer om stil te zitten, ik wilde bewegen en iets doen. Ik hoopte echt dat we er zo waren. Als de reis nog langer duurt ga ik echt dood, ik heb echt totaal geen geduld.

Sil James

Schuldig keek ik naar zijn boek in mijn kots. ''ZIJN'' boek in ''MIJN'' boek. 'Sorry.' zei ik. Ik had spijt ervan dat ik ooit wagenziek ben geworden, kan je daar eigenlijk iets aan doen? Ik keek naar de tittel. Ik herinner het me ergens van... Ik opende mijn tas en gaf hem hetzelfde boek. 'Sorry van je boek, maar ik heb dezelfde en ik heb hem uit...' Ik gaf hem het boek en wachtte tot hij het aannam. Toen stond ik op en ging dankbaar op zijn plek zitten. 'Sorry van je boek, mijne mag je houden.'

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Anna Hope van der Loo
Het meisje achterin dat had overgegeven zag er beroerd uit. Ik had medelijden met haar. De bus stopte en even dacht ik dat we er eindelijk waren. Helaas. De chauffeur stond op en riep verveeld dat we een plaspauze hadden. Serieus. We zijn toch geen kleuters? We staan vlakbij een winkelcentrum en over tien minuten worden we verwacht weer in de bus aanwezig te zijn. Ik klim over Albert heen en ben als eerste buiten. De frisse lucht snuif ik diep op. En nu op zoek naar iets lekkers te eten. Alles wat ik bij meheb zit in mijn koffer opgeborgen.

---

chaos makes the muse

De jongen voor hem draaide zich om en vroeg hem of hij dan wel uitgerust genoeg was. Raven grijnsde. Hij mocht de jongen nu al wel. Hij was duidelijk niet op zijn mondje gevallen. "Heb ik een keuze?" was zijn antwoord en hij pakte Alberts hand aan. "Raven." Hij wist dat het meisje naast Albert naar hem aan het staren was en hij beantwoordde even haar blik met een spottende grijns, voor hij zich op Romy richtte, die nog steeds op antwoord zat te wachten. "Dat lijkt me een hele slimme beslissing," antwoordde hij haar met een knipoog. Ook haar mocht hij op het eerste gezicht wel. Een voordeel had zij natuurlijk wel: zij was een van de weinige die qua leeftijd enigszins aan hem gelijk was. “Heroes don’t exist and even if they did I wouldn’t be one of them”

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Ryan _______________ Opeens gebeurde er vanalles: het Zingend Meisje zwaaide naar me - ik weet niet waarom - en gaf opeens over. Dan wou een andere jongen haar zijn zitplaats van voor aanbieden maar zijn boek viel in de kots. Het was eigenlijk best grappig, ik grinnik dan ook even maar probeer me in te houden. Iedereen staart het meisje aan. Best zielig. 'Plaspauze!' roept de chauffeur opeens. '10 minuten en jullie zijn terug.' Mooi, denk ik. Kan Bran misschien langs iemand anders gaan zitten. Ik denk niet dat hij me erg mag.

[ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 17:05 ]

---

I've hurt you again. How foolish can one man be?

Jonas

Het meisje gaf mij hetzelfde boek. "Dankje!" Mijn boek was wel in eerste druk, een verzamelsartikel, maar ik snapte haar gebaar. En nu wist ik ook of Henk het overleefd. Opeens stopte de bus voor een winkelcentrum. "Moeten we daar werken?" Er verscheen een glimlach op mijn gezicht en zag al enkele mensen buiten staan. Ik liep naar het meisje dat eerst buiten was. "Wat doen we hier?" Vroeg ik haar. Ik keek snel even op mijn gsm. 36 nieuwe berichten. Ik zette hem snel uit. Waarschijnlijk mijn overbezorgde vader...

[ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 17:06 ]

Sil James

Ik rende naar buiten, en zoog de zuurstof op. Ik rook nu naar kotst en dat was niet zo smakelijk. Ik zei tegen Julia dat ik even naar de wc ging en ik rende het eerste beste station in. Ik liep meteen naar de wc en gooide 50cent in het potje. Ik liep de eerste beste wc in en ging plassen. Toen ik klaar was waste ik mijn gezicht en handen en vulde ik mijn waterflesje. Meteen moest ik weer plassen, want als ik water zie heb ik nou eenmaal dat gevoel. Ik ging weer naar de wc en een minuut later ging ik weer de wc uit. Ik pakte mijn deo en spoot een flinke laag deo over me heen. Ik begon te hoesten, en wat nog erger was!? Mijn deo was vast half leeg! Ik kocht 2 nieuwe en liep weer fris en fruitig naar buiten, klaar voor een nieuwe rit en hopend dat ze niet weer de vloer onder zou kotsen. En hopend dat niemand achter haar kleine geheimpje komt.

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.