Once Upon A Time (speeltopic) ~7 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

Vittoria
Ik begon op zo krankzinnige manier te lachen. 'Ach lieverdje ik ben alles waard, maar vooruit dan maar als je zo graag wilt weten waar het boekje is dan zal ik je het vertellen.' geheimzinnig glimlachte ik. 'Maar het zal je waarschijnlijk niet bevallen, vertel is lieve Pan, kan jij nog terug naar Neverland nu je hier bent?'


Rumplestiltskin
Ik loop naar Jo toe, nu Pan is afgeleid dankzij Vittoria 'Jo, is er iets?' vraag ik.

[ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 23:10 ]

Ruby

"Ruby, ik herinner het me. Ik heb.." Het bleef even stil. "die wolf neergeschoten." Boos keek ik hem aan. "Graham, Ruby heeft nu even rust nodig. Het lijkt me beter als jij nu maar gewoon even weggaat." Ik wilde niet dat hij wegging maar Regina trok hem al mee. Hij drukte nog snel een zoen om mijn lippen. 'Doeg,' zei ik zachtjes met gemengde gevoelens. "Wil je iets hebben lieverd?" Vroeg Regina toen ze terug was. Ze streelde door mijn haar. Ik schudde mijn hoofd. "Ik heb het al zo vaak gezegd. Dat politiewerk is niks voor jou. Heb je al eens nagedacht over een andere baan?" ik keek haar met geïrriteerd aan. 'Je weet dat ik het super leuk vind om te doen.' Zei ik verontwaardigd. 'Het was een ongeluk, ik gleed uit en viel naar beneden. Ik kwam alleen wat ongelukkig terecht. Bovendien, wat moet ik anders doen?' Ik staarde naar de grond.

---

When you believe your dreams come true

Regina

De geïrriteerde blik in haar ogen had ik al verwacht. 'Je weet dat ik het super leuk vind om te doen. Het was een ongeluk, ik gleed uit en viel naar beneden. Ik kwam alleen wat ongelukkig terecht. Bovendien, wat moet ik anders doen?' Ik haalde mijn schouders op. "Ik ben ook niet voor mijn plezier burgemeester, maar ja..." ik schonk een glas water voor mezelf in en nam een slok. "ik ben de enige die echt geschikt is. Waarom neem je niet een baantje bij Gold of ga je werken bij het gemeentehuis. Geen gevaarlijk werk met 'veldonderzoeken'" ik sprak het laatste woord op een geïrriteerde manier uit. "Moet je nou je prachtige hoofd nou eens zien." Ik zuchtte diep. "Dat blijf je nog wel een tijdje zien."

Graham

Ik besloot om terug te gaan naar het bureau. Daar aangekomen zette ik zelf een bak koffie voor mezelf. "Veldonderzoek." mompelde ik. Ik pakte een dartpijltje en smeet het richting het bord. In de roos. "Wat kan ik toch dom zijn..." opnieuw gooi ik een pijltje. Opnieuw raak. "Ik had oplettender moeten zijn." ik pak het laatste pijltje en smijt deze ook weer richting het bord. Drie keer in de roos. Ik miste nooit

---

Do I look like Mother Teresa?

Jo-Mari Gold

"Is er iets?"
"Een beetje wel ja..." Ik wou gaan vertellen dat ik wist dat hij me niet mocht, of dat ik dat dacht, maar besloot het niet te doen, beter een andere keer dus ik zei maar, "kan ik hetzelfde, toveren?"

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 11:15 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ruby

Ze haalde haar schouders op. "Ik ben ook niet voor mijn plezier burgemeester, maar ja..." ze schonk een glas water voor haarzelf in en nam een slok. "ik ben de enige die echt geschikt is. Waarom neem je niet een baantje bij Gold of ga je werken bij het gemeentehuis. Geen gevaarlijk werk met 'veldonderzoeken' " Ze sprak het geïrriteerd uit. Ik vond dat ze veel te bezorgt was, ik was volwassen en kon echt wel voor mijzelf wonen. "Moet je nou je prachtige hoofd nou eens zien." ze zuchtte diep. "Dat blijf je nog wel een tijdje zien." Nors staarde ik voor mij uit. 'Dat geneest wel weer.' Vervolgens keek ik haar aan. 'Het spijt mij oke, de volgende keer zal ik beter opletten.' Een vloed van duizeligheid overspoelde mij, ik moest me aan de bankleuning vastgrijpen. Gelukkig hield het al snel weer op. 'Je hoeft echt niet zo bezorgd te zijn, het gaat prima.' zei ik snel, in de hoop dat ze het niet had gezien. 'Ik neem gewoon een dagje rust en dan kan ik wel weer aan het werk.'

---

When you believe your dreams come true

Regina

'Dat geneest wel weer.' Ruby staarde mij aan en ik staarde haar terug aan. 'Het spijt mij oke, de volgende keer zal ik beter opletten.' In een fractie van een seconde greep Ruby naar de bankleuning. 'Je hoeft echt niet zo bezorgd te zijn, het gaat prima.' zei ze snel. 'Ik neem gewoon een dagje rust en dan kan ik wel weer aan het werk.' Ik trok mijn wenkbrauw op. "Denk je dat soms jongedame? Dat wil ik nog wel eens zien. Jij gaat pas weer aan het werk totdat ik het zeg." ik stond op en spoelde mijn glas om. "en wanneer je weer gaat werken daar, dan doe je alleen nog maar kantoor werk." ik ging naast Ruby zitten. "Ik heb niet voor niets Graham aangesteld tot sheriff. Hij doet zijn werk goed." Ik keek met een serieuze ernstige blik naar Ruby. "Alsjeblieft lieverd. Ik wil gewoon dat je niks overkomt."

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Regina trok haar wenkbrauw op. "Denk je dat soms jongedame? Dat wil ik nog wel eens zien. Jij gaat pas weer aan het werk totdat ik het zeg." Ze stond op om haar glas om te spoelen. "En wanneer je weer gaat werken daar, dan doe je alleen nog maar kantoor werk." ze ging weer naast mij zitten. "Ik heb niet voor niets Graham aangesteld tot sheriff. Hij doet zijn werk goed." 'Maar mam,' wilde ik protesteren. Ze keek mij ernstig aan. "Alsjeblieft lieverd. Ik wil gewoon dat je niks overkomt." Ik knikte, 'Weet ik wel,' ik boog voorover om haar een knuffel te geven. 'Ik zal pas weer aan het werk gaan als ik genezen ben, maar ik blijf wel hulpsheriff.' zei ik vastbesloten.

---

When you believe your dreams come true

Peter Pan

'Altijd.' Ik begin ongeduldig te worden, ze blijft maar draaien en draaien. 'Ik kan gaan en staan waar ik wil. Ik ben niet vervloekt, slimpie.'
Op dat moment komt er iemand in de deuropening staan.
Odi.
'Ik wist niet dat het hier ook een vechtclub was?' zegt ze. Aan de speelse twinkeling in haar ogen te zien staat ze daar al een tijdje, typisch Odi. Al is ze Odi niet meer. 'En ook niet dat een stel volwassenen dan gevloerd kan worden door een kind. Ik weet wel dat jeugd beter is, maar toch.'
De brutaliteit komt weer eens scherp in haar stem voor, wat me niet bepaald verrast. Ondanks dat ik weet dat ze geen idee heeft wie ik ben moet ik lachen om haar opmerking. 'Kan er iemand even helpen met Jens? Hij staat zo stil, slaan werkt niet.'
Ik zucht en richt mijn hand op de jongen achter haar, waarmee ik de spreuk ophef.
'Maar vertel nu maar waar mijn boek is.' zeg ik dan tegen Vittoria.

---

obsessive rage

Vittoria Gold
Ik volgde de gesprek even van Pan en Odi tot Pan zich weer tot mij wende en wilde weten waar zijn boek was.
'In iedergeval niet meer in deze wereld.'
Ik begon te grijnzen

Regina

Ruby knikte, 'Weet ik wel,' dat antwoord had ik niet zien aankomen. Waarschijnlijk omdat een discussie beginnen teveel energie kosten had Ruby besloten om gewoon in te stemmen. Ze gaf me vervolgens een knuffel. 'Ik zal pas weer aan het werk gaan als ik genezen ben, maar ik blijf wel hulpsheriff.' zei ze vastbesloten. Ach wat maakte het ook uit? Ik zou er persoonlijk wel voor zorgen dat ze een andere baan zou krijgen. Misschien met een beetje hulp van Jos? Zij had vast wel een goed plan.

---

Do I look like Mother Teresa?

Peter Pan

'Dan krijg je je magie ook niet terug.' zeg ik kalmpjes, sta op en loop de winkel uit. Echter had ik niet verwacht dat Odi me zou volgen.
'Even... Serieus. Zat je nou net over magie te praten?' vraagt ze ongelovig. Ik schudt snel mijn hoofd, ik moet me hieruit praten...
Maar tja, daar ben ik nooit zo goed in geweest. Dus neem ik het stukje dat ik het over magie had weg uit haar geheugen, de rest mag ze houden, want het blijft Odi en die mag best iets over haar eigen wereld weten, al heeft ze geen idee waar het nou over gaat. 'Was er iets?' vraag ik met een grijns. Odi knippert verward met haar ogen.
'Nee, denk het niet...' mompelt ze en haast zich dan snel weg. Ik ook, alleen dan de andere kant uit.

---

obsessive rage

Jens Potter

Ik probeerde het gesprek tussen de vreemde mensen te volgen, wat niet honderd procent lukte. Opeens verstijfde ik, en Peter deed iets waardoor ik terug kon bewegen. "Wat is er hier in godsnaam aan de hand?" Ik snapte niets van dit hier, dat je een familiereünie kunt noemen. Ik herkende de oude man zijn gezicht, ook al herinnerde ik niet meer van waar. "Ken ik jullie eigenlijk?"

Rumplestiltskin
Er was inderdaad iets mis met haar, ze vroeg of ze kon toveren ik wist niet of dit de echte reden was dat ze zich niet fijn voelde maar ik zei verder maar niet.
'Ja, je zou kunnen toveren.'
Ik keek naar Jens die vroeg of hij ons van kende.
'nee, je kent ons niet,' Zei ik chagrijnig.
ik keek daarna naar Vittoria. 'Waarom heb je hem niet vertelt waar het boekje echt lag?'
Vittoria haalde haar schouders op en ik rolde met mijn ogen.
'Ik haal Graham hier heen dan vertel je het tegen hem en hij tegen Pan.'

Jens Potter

'Nee, je kent ons niet,' Zei de man chagrijnig. Hij verborg van alles. Dat zag ik direct. Ik had zin om mijn dolk te nemen, hem tegen de muur te duwen en elk moment zijn nek over kunnen snijden. Maar ik keek hem enkel agressief aan. Daarna keek ik terug - met een neutrale blik - richting Vittoria. "Ik kom terug binnen 3 kwartier. Oké?"

Joseph Lloyd Dombrowski

Ik wandelde doelloos rond in het dorpje. Gezellig, maar erg mysterieus. Ik liep voorbij een politiekantoor. Misschien kunnen ze me daar meer info geven. "Hello?" Schreeuwde ik.