Once Upon A Time (speeltopic) ~7 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

Jo

"Als sheriff heb ik belangrijkere zaken te doen."
"Als sheriff moet je in dingen geloven die misschien niet altijd waar lijken te zijn ! Anders ben je een slechte sheriff" zei ik boos.
Rumple zei dat ik het kon gooien dus haalde ik mijn hand op zodat ik klaar was om te gooien en mikte op de benen van Graham, gooide, het was raak...

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 18:25 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Graham

'Wacht dan maar tot ik mijn magie weer heb, dan zal je bibberen van angst' er kwam een grijns op het gezicht van Gold. Vervolgens keerde hij zich naar het meisje 'Dat kan je zeker, ga je gang' Wat waren ze van plan? "Als sheriff moet je in dingen geloven die misschien niet altijd waar lijken te zijn ! Anders ben je een slechte sheriff." Dat was een belachelijke redenering. "Een sheriff moet dus in sprookjes geloven?" Dit alles was belachelijk. Ik wilde weer weglopen, maar opeens kwam een vuurzee mijn kant op. Ik schreeuwde het uit van de pijnm "Auw! Laat het stoppen!" ik viel neer op de grond. "Ik doe alles, echt waar alles!" ik smeekt Gold. "Alsublieft, ik doe wat u vraagt!"

---

Do I look like Mother Teresa?

Rumplestiltskin [/b
Een lach ontsnapte uit mijn mond en knikte goedkeuring. 'Goed, Jo dezelfde manier als met vuur maar nu met water doof het vuur'

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 18:36 ]

Jo

Graham viel op de grond en schreeuwde van de pijn, "Ik doe alles, echt waar alles! Alstublieft, ik doe wat u vraagt!"
'Goed, Jo dezelfde manier als met vuur maar nu met water doof het vuur'
Ik moest lachen, nu zei hij wel anders, ik liet even doorbranden want ik vond het eigenlijk wel leuk maar ik deed alsof ik het moeilijk vond om de spreuk weer ongedaan te maken.
Na even gewacht te hebben stak ik snel mijn hand weer op en doofde het vuur, liep naar Graham toe, "Sorry, maar anders had je me niet geloofd." zei ik schuldig. Nu nog vrienden met hem worden en het hart word van mij. Ik rijkte mijn hand uit om hem omhoog te helpen...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Graham

Het leek uren te duren voordat het vuur weg was., maar eindelijk was de hitte weg. Hijgend lag ik nog steeds op de grond. Ik voelde een paar zweetdruppels op mijn voorhoofd. Het meisje liep naar me toe. "Sorry, maar anders had je me niet geloofd." ze reek me haar hand, maar die sloeg ik weg. Nog steeds bleef ik hijgend op de grond zitten. Woedend keek ik het meisje aan, maar vanwege alles wat er net was gebeurd kon ik geen woorden uitbrengen.

---

Do I look like Mother Teresa?

Jo

Woedend keek Graham me aan maar kon volgens mij geen woord meer uitbrengen. Ik knielde bij hem neer, "Het spijt me, echt waar... Ik snap dat je boos bent, en dat is logisch maar wat zou jij doen als je in levensgevaar was?" vroeg ik overtuigend, "Je zou hetzelfde doen toch?" vroeg ik.
"Wil je anders even wat te drinken ofzo?"

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 19:09 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Graham

Het meisje knielde naast me neer. "Het spijt me, echt waar... Ik snap dat je boos bent, en dat is logisch maar wat zou jij doen als je in levensgevaar was? Je zou hetzelfde doen toch?" Als blikken konden doden lag het meisje hier nu recht voor mij. "Levensgevaar?" herhaal ik haar woorden vol ongeloof. "Niemand was hier in levensgevaar. Je wilde alleen overtuigen dat magie bestaat, maar dit noem ik geen magie." Ik probeerde zelf overeind te komen, maar dat lukte niet. "ik noem dit liever hekserij."

---

Do I look like Mother Teresa?

Jo

"Wat is in vredesnaam het verschil tussen magie en hekserij?" vroeg ik aan hem, was hekserij negatief?
Ik begreep nu wel dat aardig doen niet hielp bij hem, hij mocht me nu gewoon niet meer.
"En je zou alles doen wat Rumple zei dus succes...." zei ik vals, waar kwam dit nu eens vandaan? Ben ik altijd zo gemeen tegen anderen?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ruby

De wolf wilde mij iets duidelijk maken, dat was wel zeker. Kon het maar spreken. Plotseling ging de deur van het bureau open. Zo snel als ik kon graaide ik een oude cape of iets dergelijks bij de gevonden voorwerpen vandaan en gooide deze over de wolf. 'Ehh, hallo Archie. Het politiebureau gaat nu sluiten, het spijt me.' Ik duwde hem snel weer naar buiten. 'We kunnen wel samen naar Granny's gaan, als het dringend is.' Snel draaide ik de deur op slot. Ik had nog een blik over mijn schoude geworden en de wolf stond nog steeds op zijn plek. Niemand mocht weten dat er een wolf in het politiebureau zat. 'Kom ik begeleid u,' ik liet Archie voorgaan. Samen dronken we een drankje in Granny's en vroeg hij zoals altijd hoe het met mij ging. Gelukkig moest hij er al snel weer vandoor, ik had geen behoefte aan een psychologisch gesprek. Opgelucht haalde ik adem toen hij vertrokken was. Ik bestelde nog maar een drankje, Graham was toch niet op het bureau dan ging ik daar niet in mijn eentje zitten.

---

When you believe your dreams come true

Rumplestiltskin
'Hekserij is een negatieve woord, dat wordt als een soort scheldwoord gebruikt tegen mensen die magie gebruiken, trek je er niet zoveel van aan.'' ik keek haar aan toen ze ineens vals begon te doen tegen Graham, ik liet geen enkele reactie zien wat ik er van vond en of het me verbaasde.
'Maar inderdaad Graham zou alles doen wat ik wilde, en als hij dat niet doet hoort Regina hoe waardeloos je bent en dat ze jou beter kan afmaken.' in gedachte maakte ik af; maar als zij jou niet afmaakt doe ik het wel

Graham

"Wat is in vredesnaam het verschil tussen magie en hekserij?" vroeg het meisje. 'Hekserij is een negatieve woord, dat wordt als een soort scheldwoord gebruikt tegen mensen die magie gebruiken, trek je er niet zoveel van aan.'' gaf gold als antwoord. "En je zou alles doen wat Rumple zei dus succes...." ik keek verbaast naar het meisje. "Rumple?" vroeg ik verbaast. 'Maar inderdaad Graham zou alles doen wat ik wilde, en als hij dat niet doet hoort Regina hoe waardeloos je bent en dat ze jou beter kan afmaken.' Was Rumple de voornaam van Gold? ik snapte er niks meer van. "Afmaken?" langzaam begon ik bang te worden voor dit duo. "Regina zou zoiets nooit doen. Ik weet niet wat je allemaal uit je duim zuigt, maar je liegt. Maar ik doe wat je wilt. Zeg wat ik moet doen en ik doe het." Hoe eerder ik het gedaan had, des te eerder was ik van ze af.

---

Do I look like Mother Teresa?

Rumplestiltskin

"Afmaken?" zei hij ik merkte dat hij bang werd wat mijn glimlach alleen maar groter deed maken "Regina zou zoiets nooit doen. Ik weet niet wat je allemaal uit je duim zuigt, maar je liegt. Maar ik doe wat je wilt. Zeg wat ik moet doen en ik doe het.' een luide lach klonk uit mijn mond en ik hurkte naast hem neer. Misschien dat ik hem nog banger kan maken, ik kijk hem aan alsof ik hem elk moment zou kunnen vermoorden.
'Dearie, in mijn land noemen ze me de meest gevaarlijkste man die ooit heeft geleefd, een van de ergste moordenaars die ooit op deze wereld heeft rondgelopen.' daarna stond ik weer op en riep ik Vittoria die er gelijk aan kwam. 'Vertel tegen hem waar die boek ligt zodat hij naar Pan kan.'

Vittoria Gold
'Het boekje ligt in het bos, bij de grootste en oude eik in het midden van het bos, als hij het exacte locatie daar wilt vinden moet ik met hem mee gaan en anders kan hij het vast zelf vinden.' ik kijk naar mijn vader die zijn blik op Graham houdt.

Rumplestiltskin
'Je hebt het gehoord, ga naar Pan en vraag hem onze magie terug te geven en dan vertel jij de locatie van de verdomde boekje, en dan zal ik jou voor altijd met rust laten.' dat was natuurlijk gelogen.

The Stranger

Langzaam liet ik de snelheid van mijn motor afnemen. Precies voor Granny's kwam ik tot stilstand. Na het lange toeren had ik nu wel dorst gekregen. Ik passeerden een man met wat warrig haar en een paraplu in zijn handen. Volgens mij was het Archie, maar dat had ik niet goed gezien. Aan een tafeltje zag ik een meisje alleen zitten, Ruby. "Een glas water alsjeblieft." zei ik tegen de vrouw achter de bar. Ik stond naast Ruby. "Mag ik?" vroeg ik terwijl ik tegenover haar plaats nam. "Dat je nu alweer op been bent." zei ik bewonderend.

---

Do I look like Mother Teresa?

Graham

Een luide lach kwam uit Golds mond. Hij leek wel even niet helemaal 100% in orde. Hij hurkte naast mij neer. Die blik in zijn ogen beloofde niet veel goeds. 'Dearie, in mijn land noemen ze me de meest gevaarlijkste man die ooit heeft geleefd, een van de ergste moordenaars die ooit op deze wereld heeft rondgelopen.' ik keek Gold na toen hij van we wegliep en Vittoria riep. 'Vertel tegen hem waar die boek ligt zodat hij naar Pan kan.' Vittoria kwam de kamer binnenlopen. Wat zag ze er toch prachtig uit. Dat zou je niet zeggen met Gold als vader.
'Het boekje ligt in het bos, bij de grootste en oude eik in het midden van het bos, als hij het exacte locatie daar wilt vinden moet ik met hem mee gaan en anders kan hij het vast zelf vinden.' ik herhaal de locatie een paar keer in mijn hoofd.
'Je hebt het gehoord, ga naar Pan en vraag hem onze magie terug te geven en dan vertel jij de locatie van de verdomde boekje, en dan zal ik jou voor altijd met rust laten.' ik knikte naar Gold. "Maar waar kan ik die Pan vinden?"

---

Do I look like Mother Teresa?

Jo

Ik hoorde dat ze aan het praten waren maar echt luisteren deed ik niet, ik staarde een beetje zielloos voor me uit.
Tot het moment dat ik een vraag binnenkreeg,
"Pap, hoe komt het dat die banden jouw Magie kunnen weghalen?" misschien kon ik ze ook wel eens gebruiken bij iemand...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]