• Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

    De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

    Jo
    "Ja, je zou kunnen toveren." Snel bedacht ik een plan, hij verborg iets voor me dus als ik leerde toveren dan zou ik hem aankunnen.
    "Zou je het me kunnen leren?" vroeg ik.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Rumplestiltskin
    Ik keek even bedenkelijk toen ze vroeg of ik het haar zou kunnen leren, natuurlijk zou ik dat kunnen maar er hangt wel een prijs aanvast, en door deze stomme armband kan ik niet echt toveren.
    'Als ik me magie weer heb dan zou ik het kunnen doen, er hangt wel een prijs er aan vast.'
    Ik reageerde niet meer op Jens keek Jo even aan en pakte daarna mijn mobiel om Graham te bellen hopelijk neemt de sheriff op.

    'Vittoria Gold
    Ik liep naar Jens toe. 'Let maar niet op hem, is goed ik zie je dan wel.' ik glimlachte naar hem.

    Jo
    'Als ik me magie weer heb dan zou ik het kunnen doen, er hangt wel een prijs er aan vast.'
    "Welke prijs?" vroeg ik meteen, "En hoe komt je magie weer terug?"
    Rumple pakte zijn telefoon en belde iemand, geduldig wachtte ik op zijn antwoord.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Jens Potter

    Ze liep naar mij toe. 'Let maar niet op hem, is goed ik zie je dan wel.' Ze glimlachte naar mij. "Oke. Dankjewel!"

    Graham

    Ik liep naar het dartbord toe en rukte de pijltjes eruit en gooide ze opnieuw in de roos. Aan de ene kant had ik het gevoel dat Regina gelijk had, maar aan de andere kant had Ruby ook gelijk. Een wolf zou ik nooit zomaar neerschieten. Dieren hebben eenmaal het zuiverste hart van al het levende.
    Bzzzz Bzzz
    Ik kijk op en hoor mijn mobiel trillen. Aan het nummer kon ik niet snel zeggen wie het was, maar ik nam alsnog op. "Sheriff Graham, zegt u het maar."


    Do I look like Mother Teresa?

    Rumplestiltskin
    Graham nam na een tijdje op. "Sheriff Graham, zegt u het maar." hoorde ik hem zeggen.
    'Goedendag Sheriff, met mr. Gold zou je zo snel mogelijk naar mijn winkel kunnen komen? ik heb je ergens voor nodig.'
    Hopelijk had Regina gelijk dat ik hem ook mocht gebruiken en kwam en zou die dan ook zo naar mij toe komen.

    Joseph Lloyd Dombrowski

    Ik hoorde geen reactie. Ik schreeuwde nogmaals "Hello! Sheriff? Are you here?" Ik liep voorbij een ruimte, waar een man lag te telefoneren. Ik probeerde oogcontact te maken.

    Graham

    'Goedendag Sheriff, met mr. Gold zou je zo snel mogelijk naar mijn winkel kunnen komen? ik heb je ergens voor nodig.' Waarom belde Gold mij daarvoor? Ik had wel andere dingen aan mijn hoofd. Mijn lichaam zei nee, maar toch zei ik ja. "Ik kom eraan. Je ziet me zo verschijnen." ik hing op en stopte het mobieltje in mijn zak. Hello! Sheriff? Are you here?" Ik draaide verbaast om toen ik een man het bureau binnen zag komen lopen. "euh, sorry. ik heb het nogal druk." ik grijp mijn jas van de kapstok, maar loop nog niet naar buiten. "Kan ik u helpen?"


    Do I look like Mother Teresa?

    Joseph Lloyd Dombrowski

    "euh, sorry. ik heb het nogal druk." De man grijpt zijn jas van de kapstok, maar loopt nog niet naar buiten. "Kan ik u helpen?" Nederlands... Pfff... "Euhm, ik een Ruslander. Ik geen Nederlands goed spreken. Heb hulp nodig." Hopelijk begrijp hij mij. Hij leek niet zo snugger, maar met hem moet ik het maar doen.

    Ruslander is het beste woord ooit! ;)

    Graham

    "Euhm, ik een Ruslander. Ik geen Nederlands goed spreken. Heb hulp nodig." ik keek op de klok. Gold zou ik niet moeten laten wachten. "Schiet op! Ik heb haast. I'm in a hurry." Nederlands zou die gozer toch niet verstaan. "How can I help?" opnieuw keek ik naar de klok.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Ik maakte mij los uit Regina's armen. 'Ik ga even onder de douche, dan voel ik mij vast beter.' voorzichtig liep ik de trap op. In de badkamer keek ik in de spiegel. 'Je hebt er wel eens beter uitgezien Ruby,' mompelde ik. Het verband was helemaal rood en mijn kleren inclusief ik zelf zat onder het bloed en modder. Ik trok mijn kleren uit en deed de douche aan. Voorzichtig stapte ik er onder. Het warme water voelde fijn en spoelde al het vuil van mijn lichaam af. Zachtjes trok ik het verband van mijn hoofd. Deze was toch aan vervanging toe, het was helemaal vies. Na een tijdje zette ik de douche uit en droogde mij af. Ik keek in de spiegel om te kijken hoeveel schade de wond had aangericht. Tot mijn verbazing was er geen wond te bekennen. Ik bekeek mijn hoofd van alle kanten, maar nergens was er een teken dat hier net nog een wond had gezeten. Ook voelde ik geen pijn meer en kon ik helder denken. Ik was verbaast maar vooral blij. Snel trok ik schone kleren aan en rende de trap af. Ik wilde het nieuws aan mijn moeder vertellen, maar ik twijfelde. Ze zou mij niet geloven en mij zeker niet laten gaan. Ik zag dat ze in de tuin bezig was, dus vluchtte ik snel door de voordeur naar buiten. Ik moest en ik zou gewoon weer aan het werk gaan, stil zitten was niets voor mij. Helemaal niet nu ik mij weer top fit voelde. Graham en Regina konden mij nu niet tegenhouden. Snel liep ik in de richting van het politiebureau.


    When you believe your dreams come true

    Joseph Lloyd Dombrowski

    "Schiet op! Ik heb haast. I'm in a hurry. How can I help?" De man keek naar de klok. "Do you no a shop where books Netherlands-Russia are? Weet winkel met boek Nederlands-Ruslands?" Opeens voelde ik woede in mij opkomen. Omdat hij mij niet verstond. Mijn handen begonnen behaard te worden. Opeens... Was ik een wolf? Ik liet mijn tanden zien. "Ik houd het nog even in bedwang!" Dacht ik, ook al wist ik dat de man mijn niet kon horen...

    Rumplestiltskin
    Ik begon ongeduldig op mijn klok te kijken. 'Waar blijft die, ik wil mijn magie terug.'
    Ik liep naar het raam toe en keek daar uit, daarna richtte ik me op Jo.
    'Jo, mijn prijs is als ik jou magie ga leren is om bij Regina in te breken en de hart van die Graham te stelen!'

    Graham

    "Do you no a shop where books Netherlands-Russia are? Weet winkel met boek Nederlands-Ruslands?" ik raakte gefrustreerd. "What the fack dude? Waarom moet je daarvoor naar de sheriff komen. Iedereen op straat kan je daarmee helpen." ik passeerde man en wilde naar buiten lopen totdat ik gegrom achter me hoorde. De man was verdwenen en er was een wolf verschenen. Mijn eerste reactie was de deur dichtsmijten en op slot doen. Daarna rende ik zo snel als ik kon naar buiten. "What the fuck?" herhaalde ik. Ik schudde mijn hoofd. Dit moest wachten... ik moest naar Gold toe. Die wolf kon nu toch nergens heen en Gold kon ik niet langer laten wachten. Ik stapte in de auto en reed zo snel als ik kon naar gold.
    Hijgende kwam ik de winkel binnen. "Gold, je had me nodig?"


    Do I look like Mother Teresa?

    (zijn jullie in de winkel of in een andere kamer?' Want ik sta namelijk in de winkel.)