• Hogwarts will ALWAYS be there to welcome you home.


    Drie jaar voor Harry Potter op de school arriveerde was Hogwarts. . . Gewoon Hogwarts. Het is 1988. Op de school voor jonge heksen en tovenaars is het schooljaar al weer een tijdje aan de gang, een vrij rustig schooljaar over het algemeen – zoals alle anderen. Eerste- tot zevendejaars bewandelen de gangen en nemen deel aan de lessen die de school aanbiedt.

    Dit RPG is een samenwerking tussen Sarita (Burritho) & Megan (Anatomy). We volgen het leven op Hogwarts voor Harry Potter. Je bent vrij om te kiezen in welk jaar jouw personage zit. Hou er wel rekening mee dat de meeste waarschijnlijk voor het 6de of 7de jaar kiezen.



    ROLLENLIJST
    GRYFFINDOR STUDENTS
    "You might belong in Gryffindor, where dwell the brave at heart. Their daring, nerve, and chivalry, set Gryffindors apart."

    — Girls
    Emily Chloe Rhine / Burritho 1.3
    Jade Fay Rosewood / Burritho 1.5
    Gereserveerd voor HaldirOfLorien
    — Boys
    Noah Matthew Rhine / Anatomy 1.2
    Silver Sebastian Caylen / Rickon 1.5
    Malcolm Wayne Churchill / xVeertje 1.4
    Aiden Harrison / SphinxX 1.5
    Nathanaël 'Campbell' Saunders / Phillip 1.12
    HUFFLEPUFF STUDENTS
    "You might belong in Hufflepuff, where they are just and loyal. Those patient Hufflepuffs are true, and unafraid of toil."

    —Girls
    Amaliya Aaslaid / Polovina 1.2
    Chiara Niamh Fitzgerald / xVeertje 1.4
    Lydia Maya Haynes / Aemilin 1.6
    Acacia Pappalona / Aurea 1.6
    Mae Belov / Gibigianna 1.10
    — Boys
    Wesley Bakersville / Khal 1.4
    Liam Scott Harris / Aemilin 1.6
    RAVENCLAW STUDENTS
    "Or yet in wise old Ravenclaw, if you've a ready mind. Where those of wit and learning, will always find their kind."

    — Girls
    Roslyn Olivia Ollivander / Anatomy 1.2
    Charlotte Clearwater / Westwick 1.4
    Anastacia Evina Reid / Panix 1.5
    Thalia Amanda Black / Aurea 1.12
    — Boys
    Geraint Delwyn Hughes / Camhanaich 1.7
    Maxim Nathaniel Chambers / Ziegler 1.4
    Gereserveerd voor Burritho

    SLYTHERIN STUDENTS
    "Or perhaps in Slytherin, you'll make your real friends. These cunning folks use any means, to achieve their ends."

    — Girls
    Maybelinne Emilia MacAlister / Camhanaich 1.4
    Aydin Marina Belluci / MaIec 1.5
    Alexis Warrington / ItsImpossible 1.4
    Gereserveerd voor Volpina
    Jo Snape / JoSnape 1.10
    — Boys
    Jaime Alexander Coleman / ANTI 1.11
    Perseus Ingram / RichardSHarmon 1.3
    Gereserveerd voor HaldirOfLorien


    VERDERE INFORMATIE

    HEAD BOY/GIRL
    – Malcolm Wayne Churchill, Gryffindor.
    – Maybelline Emilia MacAlister, Slytherin.

    PREFECTS

    – Ravenclaw, zesde jaars Prefect is Charlotte Clearwater.

    – Hufflepuff, zesde jaars Prefect is Acacia Pappalona

    QUIDDITCH TEAMS


    – Captain en Seeker van Gryffindor is Jade Fay Rosewood.
    – Keeper van Gryffindor is het personage van Rickon.
    – Chaser van Gryffindor is Malcolm Wayne Churchill.
    – Chaser van Gryffindor is het personage van SphinxX.

    – Captain en Chaser van Hufflepuff is het personage van TheseWords.
    – Keeper van Hufflepuff is het personage van Khal.
    – Beater van Hufflepuff is het personage van Gibigianna.
    – Chaser van Hufflepuff is Liam Harris
    – Chaser van Hufflepuff is Acacia Pappalona

    – Chaser van Ravenclaw is Erin Nicola Ainsworth

    – Captain en Chaser van Slytherin is Alexis Warrington.
    – Beater van Slyterin is Perseus Ingram.
    – Chaser van Slytherin is Jaime Alexander Coleman


    TOPICS
    » Speeltopic
    » Rollentopic
    » Praattopics: 01 / 02

    BEGIN
    We beginnen op een gewone maandagavond. Het weekend is weer achter de rug en zo ook de lessen van vandaag. Het avondeten wordt zo geserveerd, dus alle leerlingen zijn op weg naar The Great Hall.
    Veel schrijfplezier!

    [ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 23:09 ]


    but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

    Mt ! Ga morgen mijn stukjes met Lydia en Liam posten (:


    take risks

    Alexis Warrington

    Ik loop snel zigzaggend tussen de studenten Door. "Ga aan de kant" snauw ik naar een Gryffindor. Ik beuk me erlangs heen. Dan zie ik zo'n een a twee meter voor me Geraint lopen. Ik duw mensen aan de kant, tot ik vlak achter hem loop. 'Geraintjeee" roep ik, terwijl ik een aanloopje neem en op zijn rug spring. Hij struikelt maar weet zich nog net omhoog te houden . Ik grinnik een maak zijn haar door de war voordat ik me van zijn rug laat glijden. Ik slaak een gilletje en ren een klein stukje voor hem uit. Dan draai ik mij om en doe net of ik een model ben door een positie aan te nemen. 'Zullen we wat gaan eten?" Vraag ik, zodra Geraint bij mij is, terwijl ik een glimlach op mijn gezicht tover. Huppelend loop ik al voor hem uit richting de eetzaal zonder op zijn antwoord te wachten. Hij loopt waarschijnlijk toch wel achter me aan. In de eetzaal pak ik twee chocolade broodjes van de tafel van slytherin en gooi Geraint er eentje toe. "Eet smakelijk" glimlach ik, terwijl ik mijn haar over mij schouder werp omdat het anders in de weg zit. "Aan welke tafel gaan we zitten, Slytherin of Ravenclaw? "


    I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

    Geraint Delwyn Hughes
    Ravenclaw | Seventeen | Welsh | Feeling hungry and irritated
    Talking to Alexis and Chiara
    Outfit

         

          Een rommelend geluid kwam uit zijn onderbuik. Geraint had honger, goed honger. Niets ging hem stoppen van een lekkere, warme maaltijd binnenkrijgen. Met een vlug tempo beende hij door de hallen van de school. De geur van het eten kwam zijn neus al binnen, hij genoot ervan. Achter zich hoorde hij wat mensen roepen, de competitie in de hallen was zeker evident. Zeker in de race naar het eten. Geraint's favoriete eten was pasta. Macaroni met carbonarasaus om precies te zijn. Dat was een gerecht waarvan zijn mond ging wateren.
          De Welshman werd abrupt uit zijn dagdroom over eten getrokken door een snerpend geluid. "Geraintjeee" klonk er luid achter hem, gevolgd door een gewicht op zijn rug. De jongen hield zich amper omhoog door het gewicht dat zich opeens op zijn rug manifesteerde. Het was Alexis, de dame slaakte een gilletje uit en rende wat naar voren. "Uitslover." Mompelde hij. Ze maakte een pose voor zijn gelaat en hij grijnsde even naar haar. "Zullen we wat gaan eten?" Vroeg de blondine vervolgens aan hem. "Nou Ale, het is alsof je mijn gedachten kan lezen." Zei hij ietwat sarcastisch. Toen ze begon te huppelen, versnelde Geraint zijn pas.
          Eenmaal in de Great Hall aangekomen kan hij niet helpen maar glimlachen, eindelijk eten. Hij zag Alexis uit zijn ooghoek naar de Slytherintafel lopen en iets in haar handen nemen. Voordat hij kon nadenken, gooide ze iets op hem af. Het was een warm chocoladebroodje. "Ik wist wel dat je goed met je handen was, darling." Zei hij grijnzend. Hij keek naar hoe ze haar lange lokken over haar schouder wierp. "Aan welke tafel gaan we zitten, Slytherin of Ravenclaw?" Zei Warrington tegen hem.
          Hij wierp een geconcentreerde blik door de zaal. Het makkelijk aan Geraint was dat, door zijn lengte, hij boven alles en iedereen uit kon kijken. Zijn hazelnootbruine kijkers vielen op een meisje die aan de Hufflepufftafel zat. Zijn beste vriendin, Chiara. "We gaan bij Hufflepuff zitten, Lex." Wiep hij naar de Slyhterin naast zich. Hij nam twee borden gevuld met warme, heerlijk ruikende kipschotel mee. In zijn achterhoofd werd hij herinnerd dat kipschotel het favoriete gerecht was van Chi. "Kom op, let's go." Blèrde hij tegen Alexis.
          "Hey goodlooking." zei hij tegen de blondine van Hufflepuff, die wat leek te dagdromen. "Ik heb eten en Alexis voor je meegenomen." Hij zette het bord voor haar neus en plofte naast haar neer. Met zijn rechterhand pakte hij een besteksetje vast en vouwde een servetje uit en legde het naast zijn bord neer. "Bon appetit allen."

    People who live in glass houses should not throw stones.


    Po callaf y dyn, anamlaf ei eiriau.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 17:10 ]


    Up with the sun. Gone with the wind.

    Acacia Pappalona
    6th years|Excited|On the way to the Great Hall



    Ik zat vol adrenaline. Ik moest mezelf in bedwang houden om niet door de gangen te gaan stuiteren, zoveel zin had ik in het heerlijke voedsel dat Hogwarts me elke dag voorschotelde.
    'Prefect? Is er iemand hier prefect?'
    Ik draaide me om. 'Ik ben Prefect. Is er wat aan de hand?'
    Het jongetje zag er een beetje teneergeslagen uit.
    'Ik kan de Great Hall niet vinden. Weet jij waar die is?' De eerstejaars keek me hoopvol aan.
    'Ja, ik ga er zelf ook heen. Loop maar met me mee.'
    Het jongetje volgde me naar The Great Hall.
    In de zaal keek ik speurend rond, op zoek naar mijn tafel, die ik gelukkig gauw vond.
    Toen ik eraan plaats nam, stootte een vriendin van me mij aan.
    'Acaas, heb jij ook zo'n honger?'
    Ik knikte.
    'Ik hoop dat het eten gauw komt.'

    [ bericht aangepast op 18 juni 2016 - 16:11 ]

    Chiara Niahm Fitzgerald
    Irish | 17 | Hufflepuff | Cutest blonde of Hogwarts | Happy
    ''She was a star that wanted to be the sun.''


    Met een kleine zucht liet ik mij neervallen op de bank aan de Hufflepuff tafel waar het nogal leeg was. Maybelinne moest een of ander iets doen als Headgirl zijnde en dat betekende dat ik dus eigenlijk alleen zat op het moment. Even later viel er toch weer een glimlach op mijn gezicht en schonk ik mijzelf een glas Pumpkin Juice in. Mijn blik viel op een kleine groep andere Hufflepuffs die zaten te praten over het een of ander en hier bleef ik dus ook kort naar luisteren.
    Niet heel erg veel later stond ik toch maar op, gezien het zwarte gewaad van mijn uniform veels te warm was. Met een redelijke pas liep ik naar het South-Terrian waar de Hufflepuff Common Room was, ik tikte op de vaten het ritme van 'Helga Hufflepuff' en liep vervolgens de ronde, warme en zonnige Common Room in.
          Snel liep ik door naar mijn slaapzaal en trok mijn hutkoffer onder mijn bed vandaag. De ronde ramen lieten zon binnen, wat knap was sinds dit een soort van de kelder was, waardoor het hier warm en een aangename sfeer kreeg. Ik sloot mijn koffer weer en liep hierna de Hufflepuff Common Room uit.
    Eenmaal terug in de Great Hall en aan mijn House haar tafel zittende, keek ik weer eventjes rond en hierdoor ging mijn aandacht eigenlijk naar nergens. ''Hey goodlooking,'' Het Welsche accent die ik maar al te goed herkende liet mij doen opkijken. ''Hi, Paddy,'' groette ik terug met een grijns, die kort daarna verdween. ''Ik heb eten en Alexis voor je meegenomen.'' vervolgde hij, een bord eten voor haar neerzettende. Een glimlach verscheen wederom op mijn gezicht. ''Je bent echt de beste Ger,'' zei ik glimlachend en vervolgens vestigde ik mijn blik op Alexis. ''Hey,'' groette ik haar. Mijn blik viel op het eten en ik kwam tot de conclusie dat het dus kipschotel was. ''Wauw, dat je dat hebt onthouden.'' mompelde ik zachtjes en ik volgde Geraints voorbeeld om het bestek setje te pakken en deze te openen. ''Eetsmakelijk,'' gaf ik als antwoord op zijn 'bon appetit'.


    kip is lekker daarom heet ik drumstick

    • LIAM SCOTT HARRIS •
    ______________________________

    Hufflepuff || Sixteen || American English
    Coming into the wrong room





    Liam klapte het boek dicht. Hij was helemaal klaar met dat stomme werkstuk voor transfiguration. Hij snapte zo onderhand wel dat hij niet goed was in het verkleuren van wenkbrauwen of haar. Het enige wat hem was gelukt waren een paar van zijn bruine wenkbrauwsprietjes kobaltblauw kleuren. En omdat hij het nog steeds niet onder de knie had, moest hij maar een ellenlang werkstuk maken over het verkleuren van haar, hoe je het kon oefenen, wat voor handelingen je moest ondergaan en hoe je kon zien of je een goed resultaat had. Hoe kon hij nou ooit 15 hele centimeters schrijven over het resultaat? Hij vond 'als je wenkbrauw een andere kleur heeft, dan betekend het dat u een goed resultaat heeft' voldoende. Daar kwam het in ieder geval toch gewoon op neer?
    Liam zette zijn gebruikte boeken terug in de kasten, pleurde zijn veer en inktpotje in zijn tas en liep de bieb uit. Twee uur lang tijd had hij verkloot met dat stomme werkstuk, tijd waarin hij ook andere dingen kon doen, zoals eten of quidditch oefenen. En zul je zien, nu was het werkstuk straks nog niet goed.
    terwijl hij naar het lokaal van McGonagall liep, bleef hij steeds zijn geschreven tekst overlezen. Had hij het allemaal goed beschreven of zaten er nog hele grote fouten in?
    Liam opende de deur en stapte het lokaal binnen.
    Het tafereel was iets anders dan hij zich had voorgesteld.


    Malcom de headboy, een jongen van Slytherin waarvan hij zich de naam niet kon herinneren en May keken hem aan.
    Liam schrok, trok zijn wenkbrauwen op en staarde onzeker naar zijn werkstuk. Hij draaide zich resoluut op en gooide de deur met een klap dicht. Waarom was hij toch altijd zo dom om het verkeerde lokaal in te lopen?

    Liam beende met stevige pas weg en liep met lokaal van professor McGonagall binnen. Ze was bezig met het schrijven van een perkament en keep Liam even verwijtend aan.
    'Wat brengt jou hier?'
    'Ik moest nog een werkstuk inleveren.' Liam stak zijn hand uit zodat McGonagall zijn werkstuk kon aanpakken. Minachtend keek ze naar zijn onregelmatige, soms onduidelijk leesbare handschrift.
    'Ik ga het nakijken. De volgende les krijg je het terug.'
    Liam zuchtte opgelucht en liep het lokaal uit. Al had hij dan zijn hele middag verkloot aan het schrijven van dat vervelende werkstuk en had hij veel beter iets anders kunnen doen, nu was hij er klaar mee en kon hij gewoon gaan eten.
    Liam denderde de trappen uit en versnelde zijn pas richting de grote zaal. Hij plofte neer op de houten bank, snoof de heerlijke geur van het eten binnen en zette zijn tanden in een kippenpootje.

    [ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 9:44 ]


    take risks

    (Zou je mijn personage niet willen besturen? Dank je c; )


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Eh wil je andermans personage niet besturen? Ik kies zelf lekker wel wat Malcolm zegt. SadTech kiest wel wat Perseus zegt en Camilla kiest wel wat Maybelinne zegt.]


    kip is lekker daarom heet ik drumstick

    xVeertje schreef:
    [Eh wil je andermans personage niet besturen? Ik kies zelf lekker wel wat Malcolm zegt. SadTech kiest wel wat Perseus zegt en Camilla kiest wel wat Maybelinne zegt.]

    @SadTech&xVeertje
    sorrysorrysorry, ik had gister op de chatzy (het was 12 uur snachts waarschijnlijk had behalve Camilla niemand het ook gelezen) een idee bedacht dat Liam chagrijnig maakte en kon het niet op een andere manier verwoorden zegmaar. Ik heb het er nu gewoon uitgehaald en het verhaal iets verdraaid! :$


    take risks

    Alexis Warrington




    Nadat ik aan Geraint had gevraagd waar hij wilde zitten, keek hij de grote zaal rond. Zijn ogen bleven hangen op de Hufflepuff tafel. 'We gaan bij hufflepuff zitten Lex' Ik grinnikte. Hij had volgens mij geen vaste bijnaam. De ene keer is het Ale, dan Alex en nu weer Lex. Hij pakte twee borden gevuld met een kipschotel mee. Ik pakte er voor mezelf ook eentje. 'Kom op, let's go.' Zei hij. Ik liep hoofdschuddend achter hem aan. 'Hey goodlooking' zei hij tegen het meisje, die zo te zien zat te dagdromen. Ik kende haar wel van gezicht, aangezien we sommige lessen samen hadden, maar voor de rest had ik niet echt veel redenen om met haar om te gaan. 'Ik heb eten en Alexis voor je meegenomen' Ik schoot in de lach, zo klonk het net of ik ook eten was. Geraint ging zitten naast de blondine - Chiara schoot haar naam me te binnen- en ik plofte weer naast hem. 'Bon appetit allen' zei Geraint. 'Merci Monsieur, Bon appetit' antwoordde ik. 'hey' zei Chiara. 'Bonjour madame ' glimlachtte ik. vragend keek ze me aan, waarschijnlijk omdat ik Frans sprak. 'Ik ben in het vierde jaar ingestroomd, daarvoor zat ik op beauxbatons' legde ik uit. Ik liet mijn blik over de tafel hiernaast gaan, die van Gryffindor. Ik rolde met mijn ogen toen ik een Mudblood uit mijn jaar zag die zijn middelvinger opstak naar me. 'Stomme betweterige mudblood, met zijn gezeur dat ik het foute antwoord had' Mompelde ik. Ik wende me naar Chiara. 'Speel jij heel toevallig Quidditch, of kan je gooien en vliegen tegelijk? Ik zoek iemand om straks mee over te gooien op het Quidditch veld namelijk, aangezien meneer hier het niet kan' Zei ik grinnikend, terwijl ik een speelse duw tegen Geraint zijn schouder gaf. Verontwaardigd keek hij mij aan. 'Je haar zit trouwens nog steeds in de war' zei ik. Voordat hij wat kon doen, gooide ik zijn haar weer door de war. ' Sorry ik wilde alleen maar helpen' Riep ik vrolijk, en gaf Geraint een knuffel.


    I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

    Acacia Pappalona
    6th jaar|feeling guilty|Destroying someones pants

    Ik zit net lekker verdiept in mijn bord kip met salade als een witte sneeuwuil voor me landt.
    "Lara!" Ik til mijn uiltje op en haal de brief van haar poot.
    Lieve Acaas,

    Ten eerste wil ik zeggen dat ik je mis. Het is minder gezellig zonder jouw gezang thuis. Het is zo stil!
    Mis je mij ook? Ik denk het eerlijk gezegd niet. Jij hebt het vast geweldig daar op Hogwarts!
    Ik wilde dat ik kon toveren. Het lijkt me zo handig!
    Ik wil echt veel meer weten van hoe je daar woont en hoe Hogwarts eruit ziet Acaas! Kun je me minstens één keer per week schrijven voortaan?
    Ik mis je zo ontieglijk Acacia! Ik kan niet wachten totdat het vakantie is en we samen leuke dingen kunnen gaan doen.

    Met mij gaat het gelukkig goed. Ik ga lekker op school en papa en mama zijn supertrots!
    Ze blijven maar zeggen hoe trots ze op je zijn. Binnenkort zullen zij je ook een brief sturen :)

    Hoe is het daar? Heb je nog nieuwe spreuken geleerd? Is het eten lekker? Je bed? Hoe is het om Prefect te zijn?
    Ga je goed met je vakken? Kun je mij gauw je cijferlijst sturen?

    Alsjeblieft, schrijf me gauw terug.

    Ik mis je en ik houd van je.

    je kleine zusje Nova


    Ik glimlach en neem mezelf voor haar meteen een brief terug te sturen als het diner voorbij is.
    Ik kijk speurend langs de tafel, op zoek naar iets lekkers wat ik kan eten. Iets verderop zie ik een schaal aardbeientaartjes staan, en ze zien er zo lekker uit dat i mezelf niet kan bedwingen om te plekke te gaan kwijlen.

    Ik sta op en loop naar de taartjes toe. Ik pak er twee, maar, zo onhandig als ik ben, stoot ik tegen een blond meisje aan en mors de taartjes in haar schoot. Ik sla mijn hand voor mijn mond en tover een doekje tevoorschijn.
    "O mijn god, het spijt me zo! Zal ik het opruimen?" Ik kijk het meisje schuldig aan.

    Waarom heb ik dit altijd?

    [over wiens kleren heeft Acacia taartjes gegooid?]

    [ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 8:13 ]

    Jade Fay Rosewood
    “I can't go back to yesterday because I was a different person then.”


    Alleen liep ik door de gangen van Hogwarts. Het was maandag ochtend en ik had de komende paar uren geen les. Maar alsnog had ik genoeg te doen, ik was een kei in uitstellen en dat merkte ik nu heel erg. Ik moest echt hard gaan werk wilde ik bij komen en daarom was ik nu onderweg naar de bibliotheek. In de leerlingen ruimte was het namelijk veel te druk en aangezien ik mezelf al niet in een stille goed kan concentreren was het in een drukke ruimte helemaal verloren zaak. Ik hoopte dan ook oprecht dat er bijna niemand in de bieb zou zijn zodat ik even hard kan gaan werken.
    Ik sloeg de hoek om en liep de bieb binnen. Ik hield van de bieb. Ik hield van de rust, van de boeken en van de stilte. Ik vond het geweldig hier te zijn en in al de zes jaar dat ik rond liep op deze school was dit altijd mijn vlucht plaats geweest. Ik liep door de ruimte en gooide mijn spullen op de tafel. Toch besloot ik niet gelijk te beginnen en eerst nog even door de boeken heen te lopen op de hoop dat ik nog wat leuks en interessants vond om te lezen. Terwijl ik door rijen van boekenkasten liep liet ik soms mijn vinger langs de kaften van de boeken glijden.
    Toen ik bij de laatste rij aankwam zag ik Aiden tussen de boeken zitten. Ik glimlachte en liep naar hem toe. 'Hey,' zei ik, terwijl ik naast hem ging zitten. 'Hoe is het?'

    [ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 18:14 ]


    "Ignite, my love. Ignite."


    Cadi Aderyn Dill


    Na de les, was Cadi nog even naar buiten toe gelopen. Ze had meestal toch niet echt veel honger en vond het altijd heerlijk om nog even naar buiten toe te gaan. Vooral als iedereen zich verder naar de Great Hall haastte, waardoor ze zo goed als alleen was buiten.
    Zo kwam het ook dat ze, toen ze eenmaal weer naar binnen was, zag dat er helaas geen plek meer naast Geraint aan de tafel was. Iets wat ze ergens toch wel jammer vond. Ze had hem de hele dag al bijna niet gezien en had eigenlijk gehoopt om even samen met hem te kunnen zijn. Echter verscheen er, zodra ze zag dat Wesley ook alleen zat, weer langzaam een glimlach op haar gezicht.
    Echter kon ze het niet laten om even langs Geraint te lopen en haar armen even over hem heen te slaan.
    ‘Heej handsome’ zei ze glimlachend, waarna ze een klein kusje op zijn lippen drukte ‘Eet smakelijk’ vervolgde ze, als begroeting naar de twee meiden, waarna ze zich weer op Geraint richtte en haar lippen op de zijne drukte. Na even met hem gezoend te hebben, liep ze, alsof er helemaal niks gebeurd was, verder naar Wesley. Er was nou eenmaal geen plek meer beschikbaar naast Geraint en als hij meer wilde, zou hij maar naar haar toe moeten komen.
    ‘Heej’ zei ze toen ze bij Wesley aan was gekomen, waarna ze naast hem ging zitten en wat lekkers van tafel op haar bord schepte.
    ‘Heb jij vanavond wat te doen?’ vroeg ze. Cadi haatte de maandagen, wat precies de reden was waarom ze deze altijd vol met leuke dingen wilde plannen.


    Keep your head up, keep your heart strong

    ~~ Wesley Bakersville ~~

    Het eten smaakt zoals altijd weer fantastisch. Het is maar goed dat ik fanatiek aan Zwerkbal doe en daarvoor mijn conditie op peil moet houden, anders was ik allang kilo's aangekomen. Halverwege mijn maaltje zie ik Cadi binnenkomen. Ze loopt richting Geraint en kust hem even kort op zijn lippen. Ik zie dat hij gezelschap heeft van meerdere dames en ik frons. Het bevalt me naar niets. Niet uit jaloezie, maar omdat ik weet hoe leuk Cadi hem vind en ik bang ben dat hij haar hart breekt. Als hij dat doet krijgt hij echter met mij te maken en reken maar dat hij er niet goed vanaf komt.
    Drie seconden later schuift Cadi echter bij mij aan en ik lach haar vrolijk toe.
    "Heej," zegt ze. "Heb jij vanavond wat te doen?" Ze schept haar bord vol en treurig schud ik mijn hoofd.
    "Nee. Echt helemaal niets. Nada. Niet eens huiswerk wat ik kan uitstellen," verzucht ik. "Zeg me alsjeblieft dat jij een geniaal idee hebt?"


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen



    Perseus Ingram
    Slytherin | year 7 | Still annoyed

    ''Oh Merlin,'' mompelde Malcolm toen Maybelinne binnen kwam stormen ''Voordat je gaat schreeuwen over weet ik veel wat; ga niet zeuren dat ik niet goed genoeg ben voor Headboy, dat zeg je namelijk al dertig keer per dag en het begint me zeer te irriteren. Bedankt.'' Er kwam een spottend lachje uit mijn mond en ik keek naar Maybelinne. Ze zei wat tegen de professor die opstond en toen de ruimte verliet. Ik rolde even met mijn ogen en zakte nog een stukje onderuit toen ze mijn kant op keek.
    "Nou," begon ze sarcastisch en ik klemde mijn kaken op elkaar. "Aangezien meneer de Head Boy niet wilt dat ik schreeuw, zal ik het niet doen. Maar, dan wil ik niet dit soort verdomde kindertaferelen zien van iemand in een leidende positie. Echt heel triest." Ik grinnikte om de opmerking van Maybelinne en keek even naar Malcolm, waarna ik geluidloos het woord 'loser' uitsprak. Ik keek weer vooruit en zag dat Meybelinne naar mij keek, haar blik was veel minder hard en ik schonk haar een klein glimlachje. "Jullie mogen beide je verhaal doen, we verlaten deze kamer niet totdat de strijdbijl enigszins begraven is. Per, vertel mij eens. Wat is er zo belangrijk dat je er met een Gryffindor voor op de vuist gaat?" Ik zuchtte en opende mijn mond, maar Maybelinne bood aan om voor aan te komen zitten. Het is dat ik honger had en wilde eten, anders had ik wel wat anders gedaan. Ik stond op en liep naar een van de stoelen voor het bureau, welke ik omdraaide zodat de rugleuning voor zat en ging er zo op zitten. Ik leunde met mijn armen op de rugleuning.
    "Goed. Ik zei iets en daar was meneer het niet mee eens, dus hij gaf meteen een grote mond. Toen bleef hij door gaan terwijl ik al lang klaar was en besloot hij het leuk te vinden om mij van mijn stoel te trekken." Ik keek Maybelinne voor een tijdje recht aan, maar bedacht me dat dit te veel zou opvallen dat het niet de waarheid was, dus ik keek de andere kant op. "Ik deed niets," zei ik en ik haalde mijn schouders op en liet mijn hand weer door mijn haren gaan. Het was een soort tic van me geworden de laatste maanden. Vooral als ik geïrriteerd was gebeurde dit regelmatig. Ik liet mijn handen langs de rugleuning van de stoel glijden en bestudeerde het hout.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 22:36 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.