[RPG] Hogwarts: School of Witchcraft and Wizardry • Speeltopic - Speeltopics

---

Drie jaar voor Harry Potter op de school arriveerde was Hogwarts. . . Gewoon Hogwarts. Het is 1988. Op de school voor jonge heksen en tovenaars is het schooljaar al weer een tijdje aan de gang, een vrij rustig schooljaar over het algemeen – zoals alle anderen. Eerste- tot zevendejaars bewandelen de gangen en nemen deel aan de lessen die de school aanbiedt. Dit RPG is een samenwerking tussen Sarita (Burritho) & Megan (Anatomy). We volgen het leven op Hogwarts voor Harry Potter. Je bent vrij om te kiezen in welk jaar jouw personage zit. Hou er wel rekening mee dat de meeste waarschijnlijk voor het 6de of 7de jaar kiezen.

---

ROLLENLIJST

GRYFFINDOR STUDENTS "You might belong in Gryffindor, where dwell the brave at heart. Their daring, nerve, and chivalry, set Gryffindors apart." — Girls Emily Chloe Rhine / Burritho 1.3 Jade Fay Rosewood / Burritho 1.5 Gereserveerd voor HaldirOfLorien — Boys Noah Matthew Rhine / Anatomy 1.2 Silver Sebastian Caylen / Rickon 1.5 Malcolm Wayne Churchill / xVeertje 1.4 Aiden Harrison / SphinxX 1.5 Nathanaël 'Campbell' Saunders / Phillip 1.12

HUFFLEPUFF STUDENTS "You might belong in Hufflepuff, where they are just and loyal. Those patient Hufflepuffs are true, and unafraid of toil." —Girls Amaliya Aaslaid / Polovina 1.2 Chiara Niamh Fitzgerald / xVeertje 1.4 Lydia Maya Haynes / Aemilin 1.6 Acacia Pappalona / Aurea 1.6 Mae Belov / Gibigianna 1.10 — Boys Wesley Bakersville / Khal 1.4 Liam Scott Harris / Aemilin 1.6

RAVENCLAW STUDENTS "Or yet in wise old Ravenclaw, if you've a ready mind. Where those of wit and learning, will always find their kind." — Girls Roslyn Olivia Ollivander / Anatomy 1.2 Charlotte Clearwater / Westwick 1.4 Anastacia Evina Reid / Panix 1.5 Thalia Amanda Black / Aurea 1.12 — Boys Geraint Delwyn Hughes / Camhanaich 1.7 Maxim Nathaniel Chambers / Ziegler 1.4 Gereserveerd voor Burritho

SLYTHERIN STUDENTS "Or perhaps in Slytherin, you'll make your real friends. These cunning folks use any means, to achieve their ends." — Girls Maybelinne Emilia MacAlister / Camhanaich 1.4 Aydin Marina Belluci / MaIec 1.5 Alexis Warrington / ItsImpossible 1.4 Gereserveerd voor Volpina Jo Snape / JoSnape 1.10 — Boys Jaime Alexander Coleman / ANTI 1.11 Perseus Ingram / RichardSHarmon 1.3 Gereserveerd voor HaldirOfLorien

---

VERDERE INFORMATIE



TOPICS
» Speeltopic
» Rollentopic
» Praattopics: 01 / 02

BEGIN
We beginnen op een gewone maandagavond. Het weekend is weer achter de rug en zo ook de lessen van vandaag. Het avondeten wordt zo geserveerd, dus alle leerlingen zijn op weg naar The Great Hall.
Veel schrijfplezier!

[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 23:09 ]

---

but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

---

Met haar rechter wijsvinger draaide ze kleine rondjes over de gesp van haar leren tas. Voordat ze uit het lokaal was gelopen hoorde ze achter zich wat gemurmel. Het was altijd wel dat nadat ze haar verdoemenis had uitgesproken dat leerlingen ontevreden werden. Dat kon altijd gebeuren. Plots hoorde ze achter zich een luide stem. ''Tuurlijk joh succes, weet je May ik heb altijd al geweten dat je een hekel aan mij hebt, maar als je zelfs deze positie steeds probeert af te nemen van me, dan ben je een nog groter secreet dan ik dacht.'' Dat was Malcolm, die haar zojuist een secreet noemde. Dit was de druppel die de emmer liet overlopen voor May, dit kon gewoon niet. Ze draaide zich woest om en haar gezicht stond op onweer. Diep vanbinnen voelde ze zich wel gekwetst. "Ik mag dat wel een secreet zijn, maar ik neem tenminste mijn verdomde functie serieus." Met elk woord dat ze sprak werd haar stem wat harder.       Maybelinne's houding begon aanvallend te worden en het kon haar geen hol schelen wie het zag. Ze liep op de Gryffindor af en stopte zo'n drie meter voor hem. "Malcolm, je kan wel altijd zo enorm stoer doen. Maar iedereen weet dat je gewoon een puppy bent." Haar woorden klonken gemener dan ze had bedoeld. Ze haalde haar blonde lokken uit haar gezicht en praatte verder. "Ik ben verdomme de enige hier de überhaupt problemen oplost, het enige wat jij doet is roken en in de problemen komen. Denk je niet dat ik daar moe van word. Elke week is het wel raak met je." Haar blik was gefixeerd op de jongen, en werd niet zachter. "Dan sta je daar maar, en heb je het lef om míj een secreet te noemen." Ze nam een uitdagende stap dichterbij, "Maar in de realiteit ben je gewoon een alcoholistische en gevoelloze zak." Zo, dat was eruit. Het luchtte meer op dan Maybelinne gedacht had. Maar ze was nog steeds woedend.

The female of the species is more deadly than the male. Bees that hae honey in their mouths, hae stings in their tales.

[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 13:48 ]

---

Up with the sun. Gone with the wind.

“Of course she's gonna say she's happy for you and fake a smile. But look into those eyes, you broke her.”

---

Ergens ben ik een beetje verwonderd wanneer Lydia ook echt naast me komt zitten aan onze afdelingstafel. Dat ze ook echt bij me ging blijven, had ik eigenlijk niet verwacht, maar op zich is het een best fijne verrassing. Niet alleen hoeven eten is best een opluchting, ook al ga ik me nu sowieso wat inhouden met het aantal voedsel dat ik inneem. Hopelijk heb ik daardoor niet teveel honger wanneer ik ga slapen. Lydia neemt de kan pumpkin juice en terwijl ik wacht tot ze ermee klaar is, schep ik alvast wat van het uitgestalde eten op mijn bord. Stiekem let ik er heel goed op dat het kleine porties zijn. Wanneer Lydia mijn vraag beantwoord lijkt ze een beetje teleurgesteld. "De lessen gaan zoals ze horen te gaan, maar ik kan nou niet zeggen dat het resultaat me echt bevalt," zegt ze, maar voor ik nog iets kan zeggen, gaat ze verder. "Ik bedoel, de lessen vandaag waren eigenlijk best leuk, niet bijzonders, maar daarom ook niet saai. Alleen mijn cijfers zijn de laatste tijd nogal bagger. Maar hoe was jou dag?"
Oprecht bezorgd kijk ik haar aan. "Oh? Ik had niet door dat je wat moeite had met je cijfers." De gedachte om aan te bieden haar te helpen met studeren, komt meteen bij me op. Ik heb namelijk geen problemen meer met de vakken sinds ik mijn jaar overnieuw heb moeten doen. Toch ben ik bang dat ze dat helemaal niet wilt en ik heb eerlijk gezegd geen zin in een afwijzing. "Mijn dag was wel goed, hoor," glimlach ik dus maar, gewoon haar vraag beantwoordend. Toch lijkt Lydia me zeer aardig en ze verdient het niet om haar jaar overnieuw te moeten doen, zoals ik dat heb moeten doen. Misschien wil ze wel heel graag hulp. Ze lijkt in ieder geval geen probleem te hebben met aan te geven dat ze het wel kan gebruiken. Waarom denk ik er zo moeilijk over? Als ze mijn hulp niet wilt, zegt ze dat toch gewoon. Dan heb ik gewoon weer evenveel vrienden als eerst, geen. Dit is mijn kans om met iemand in contact te komen. Probeer het gewoon.
"Zal ik je helpen met je vakken?" De woorden stromen uit mijn mond alsof ze aan me wouden ontsnappen. Mijn hoofd kleurt lichtjes roze omdat ik het zo oncharmant eruit geflapt heb. Onzeker kijk ik naar mijn bord. "Sinds ik mijn jaar overnieuw heb gedaan, haal ik namelijk zeer goede punten," stamel ik ongemakkelijk.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

JAIME ALEXANDER COLEMAN 7th | Slytherin | Chaser       Het duurde niet lang voordat Alexis zich op grote hoogte bij Jaime voegde. Ze ving de Quaffle behendig op en vloog lachend verder het veld op. “Pak mij dan als je kan,” lachtte ze, terwijl ze een paar truucjes liet zien. Een grijns vormde zich op Jaime’s gelaat. Door de truucjes verloor ze snelheid en met gemak haalde hij haar in, terwijl hij vliegensvlug de Quaffle afpakte.       De oranje gloed van de ondergaande zon verlichtte het Quidditch veld en Jaime genoot van het warme licht op zijn huid. Zijn happy–moment werd echter algauw verstoord. “Hé! Mag ik meedoen?” Een schelle stem weerkaatste tussen de tribunes van het Quidditch veld. Het meisje herkende hij niet maar toen hij wat lager begon te vliegen zag hij het Hufflepuff embleem op haar mantel. Hij rolde met zijn ogen en negeerde het meisje terwijl hij wat dichter naar Alexis toe vloog. “Ken jij haar?” Zijn stem klonk hard en geïrriteerd. Hoewel hij niet per sé een hekel had aan andere huizen — met uitzondering van Gryffindor, natuurlijk — leek het meisje een beetje te oud om een zevendejaars te zijn. Plotseling was zijn zin om te oefenen voor Quidditch weggeëbt.       “Ik moet nog wat schoolwerk maken,” zei hij geïrriteerd tegen Alexis. Iemand die hem goed kende zou nu om hem lachen. Schoolwerk maakte hij zelden en hij zat daar dan ook vaak genoeg in de strafklas voor.       Hij landde zachtjes op de grond en bekeek het Hufflepuff meisje nog een keer. Hij gunde haar een vuile glimlach voordat hij het Quidditch veld verliet en zich naar het kasteel begaf.

---

i tried to buy your pretty heart, but the price too high

---

Ik tikte wat met mijn vingers op het houten tafelblad voor me, terwijl ik de woorden van Geschiedenis van Toverkunst tot me probeerde te laten dringen. Ik wist wel dat het een stom idee was om zonder Jade te gaan beginnen, gezien we meestal samen de verhalen veel mooier konden maken dan professor Kist kon of een saai oud boek van minimaal tienduizendjaar oud, kortom uit de prehistorie, maar ik wist dat mijn cijfers daar niet hoger van zouden gaan worden. Helaas. Ik stak blies mijn aardbei bubblegum wat op, voor ik deze weer liet klappen. Ik was daar nu al minstens een half uur mee bezig en de smaak was er middels al uit. Echter moest ik het voor nu het doen met de snoep wat ik nog bezat wat bestond uit kakkerlak crunchies en dreuzel bubblegum. Ik kon dan ook niet wachten om weer naar Zweinsveld te gaan, om daar mijn voorraad weer aan te vullen. Misschien kon ik met Jade naar zwerkbal training, die ik zo zou hebben, naar de keukens nog gaan. Het leek me wel een strak plan na zo’n intensieve middag als deze. Ik pakte een kakkerlak crunchie uit het zakje, waar een zwartharig meisje plotseling bij me kwam zitten. Ze haalde haar boek tevoorschijn, hoewel ik niet kon zien wat voor vak het was. Ik gokte geschiedenis voor Toverkunst gezien dat de enige vak was dat de meeste kinderen teisterde om naar de bieb te gaan als je potions en transfiguration niet meetelde. Sommige leraren moesten niet de ernst in het leven zien maar gewoon eens lol beleven, zoals gewoon geen huiswerk geven en kijken hoeveel boeken we door professors kist hoofd kunnen gooien tot deze het in de gaten heeft. Het laatste was dan ook een hobby van mij, hoewel ik het helaas met propjes perkament moest doen.
‘Hoi.. hoi, ik ben Thalia.’ Mijn blik gleed weer van het perkament naar het meisje, waar ik haar een kleine glimlach zond. Ze was helemaal rood aangelopen, wat me deed vermoeden dat ze verlegen was en dit een mijlpaal in haar leven was. Echter hoefde ze niet bang te zijn dat ik beet, want ik was nu alweer bezig met mijn kaken vullen met een kakkerlak crunchie. Ik schoof het zakje dan naar het meisje toe, zodat zij er ook een kon pakken. ‘Campbell, maar zeg maar Cam. Is een stuk makkelijker. Zin in een crunchie?’

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 21:41 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Alexis Warrington

Doordat ik trucjes deed was ik snelheid verloren waardoor Jamie mij makkelijk kon ontdoen van de Quaffle. "Hey geef terug" riep ik lachend,terwijl ik achter hem aanvloog. Dit waren voor mij een van de mooiere momenten. Als ik Quidditch speelde. Mijn ambitie om een beroemd Quidditch speler was nog even groot, misschien zelfs wel groter. Abrupt werd ik uit mijn gedroomd gehaald Door een stem die over het Quidditch veld galmde met dank aan de tribunes. 'Hé, mag ik meedoen?' Toen ik mij omdraaide -Door mijn gedroom was ik iets verder dan Jamie gestopt-en langzaam vloog ik richting Jamie. Ik zag dat ze de gele kleuren van hufflepuff op haar uniform had. 'Ken jij haar?' Vraagt Jamie aan mij. 'Soort van, ik zie haar wel eens door de gangen lopen 'antwoord ik terug. Jamie zijn gezicht stond op onweer. "Ik moet nog wat schoolwerk maken" zei hij geïrriteerd. Ik moest lachen. 'Zozo, Jamie gaat zijn schoolwerk eindelijk eens doen.' Jamie vloog naar beneden, keek het hufflepuff meisje nog eens met een vuile glimlach aan. 'Jamie! Drama Queen! Bonjour! ' Volgde mijn stem Jamie over het veld. Ik vloog naar beneden, en landde vlak voor het hufflepuff meisje haar voeten, die daarvan leek te schrikken aangezien ik heel hard aan had komen vliegen. 'Sorry macht der gewoonte' grinnikte ik, terwijl ik mijn witte haren uit mijn gezicht haalde. Ik stak mijn hand uit. 'Volgens mij hebben wij nog nooit echt gepraat, maar aangenaam kennis te maken, ik ben Alexis Warrington , Zesde jaars slytherin en captain en chaser van het Slytherin Quidditch team.' Nadat het meisje zich had voorgesteld leek ze een beetje verbaasd dat ik zo normaal deed en niet uit de hoogte. 'Ik doe alleen arrogant als ik mensen niet mag, meestal zijn het arrogante betweterige mud- en halfbloods, waar ik echt een hekel aan heb,en Gryffindors ofcourse" grinnikte ik. "Maar om terug te komen op wat ik en Jamie aan het doen waren' zeg ik,terwijl ik de Quaffle op en neer gooi. "Zin om Door een Slytherin ingemaakt te worden met Quaffle gooien?' Grinnik ik.

---

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

Acacia Pappalona
6th years|feeling embarassed and trown out|Talkingto Alexis

De jongen keek me even aan en vloog iets omhoog, om wat te zeggen tegen het meisje dat daar vloog.
Daarna kwam hij omlaag en landde zachtjes op het gras. Hij wierp me een spottende blik toe.
Hieruit maakte ik op dat hij geen zin had om me mee te laten doen, hoewel hij daarna het veld verliet.
Het meisje landde snel daarna.
Ze veegde haar haren uit haar gezicht en stak haar hand uit.
"Hoi, volgens mij hebben wij nog geen kennis gemaakt." Zei ze, en ze stelde zich netjes voor.
"Acacia." Zei ik snel. Ik was blij dat ze niet zo uit de hoogte deed. "Maar je mag me Asaas noemen als je dat liever hebt."
Ze vertelde me dat ze alleen een hekel had aan Gryffoendors en aan betweterige Mudbloods.
"Ik ben wel een Mudblood, is dat een probleem?" Vroeg ik.
Ze stelde voor om een potje te gaan Quafflen, wat me goed in de oren klonk.
"Ja, leuk, graag!" Zei ik opgewekt terwijl ik mijn hand door mijn haren haalde.
Ik glimlachte lief. Blijkbaar waren niet alle Slytherins gemeen!

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 22:04 ]

[xVeertje -> Cicatrice]

---

kip is lekker daarom heet ik drumstick

Charlotte Clearwater| 6th year Ravenclaw| British English | Prefect
Talking to Aiden, Jade & Liam


'Oh, heei Liam. Kom hier zitten, we hebben nog genoeg plaats!' zei Aiden met een stem die doorklonk van enthousiasme.
Liam nam plaats en haalde zijn boek van Potions uit zijn tas.
'Zeg, sorry dat ik jullie diepgaande gesprek onderbreek, maar weet iemand hier iets van Potions af of heeft iemand een boek waar ik extra uitleg in kan vinden? Ik kan niet zeggen dat ik altijd goed oplet, maar dit is echt veel te ingewikkeld,' vervolgde Liam.
Bijna automatisch wilde ik reageren. Ik had Potions allang af en ik snapte niet helemaal wat Liam zo moeilijk vond. Voor zover ik me kon herinneren, had het me niet veel moeite gekost. Net toen ik het boek wilde pakken, besefte ik me iets. Aiden was redelijk goed in Potions en hoewel ik graag de beste was in alles, wist ik dat het goed zou zijn voor Aiden's zelfvertrouwen als hij iemand kon helpen met zijn huiswerk. Voor mij stelde het misschien niks voor, maar voor Aiden zou het een overwinning zijn.
Kort raakte ik Aiden's hand aan, om zijn aandacht te trekken. Toen hij me vragend aankeek, zei ik soepel: 'Aid, jij bent al klaar met Potions en jij bent er echt goed in. Je kunt Liam toch wel even helpen?' Ik zette mijn woorden kracht bij met een brede glimlach. Ik hoopte dat hij zou instemmen.

---

I was an angel living in the garden of evil

Het Hufflepuff meisje stelde zich voor als Acacia. Nadat ik gevraagd had of ze zin had om mee te doen, reageerde ze enthousiast. Plots schoot mij te binnen waar ik haar nog meer van kende, naast het feit dat ik haar door de gangen zag lopen. Ze was een van de chasers van Hufflepuff, en een behoorlijk goede ook.
Voordat ik op mijn bezem stapte, deed ik mijn haar in een staart. Net bij Jamie had ik ontzettend last van mijn rond wapperende haar. Tegelijk met Acacia stapte ik op mijn bezem. Ik schoot als een speer omhoog. Grinnikend maakte ik weer een salto, Achterover deze keer. Ik gooide de Quaffle naar Acacia toe. Behendig ving ik hem, en gooide hem weer terug. Terwijl ik en Acacia aan het overgooien waren, maakte ik ondertussen weer allerlei figuren, de ene gekker dan de ander. 'Ooit, als ik dit doe, val ik nog eens van mijn bezem af en breek ik mijn nek' Riep ik grinnikend tegen Acacia. Ik vloog dichter naar haar toe. 'Wat wil jij later worden? Ik wil professioneel Quidditch speler worden, vandaar al die gekke trucjes. en als ik geen professioneel Quidditch speler kan worden dan wil ik de opleiding gaan doen voor Auror, ik ben lekker ambitieus, als een echte slytherin' grijnste ik.

(Kort stukje, maar mag eigenlijk niet op de laptop, kmoet leren )
(Met toestemming van Aurea geschreven )

---

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

---

'Oh? ik had niet door dat je wat moeite had met je cijfers.' Mae klonk oprecht bezorgd, wat me een prettig gevoel gaf. Het zien dat iemand met je meedenkt, komt veel meer binnen dan als iemand het alleen zegt. 'Maar mijn dag was wel goed hoor,' vervolgde Mae glimlachend. Ik glimlachte terug. Mae was veel aardiger dan ik eigenlijk dacht. Of nouja, eigenlijk dacht ik nooit echt na over Mae die aardig of onaardig was. Ik hield me nooit echt met haar bezig. Terwijl ik normaal toch mensen de kans geef om te laten zien dat ze aardig zijn. Op de een of andere manier heb ik nooit bij Mae stilgestaan. Misschien omdat ze veel op zichzelf was, of omdat ze gewoon niet zo op viel. Ik voelde me alleen plotseling best schuldig dat ik haar nooit eerder heb aangesproken. Want het voelde toch best goed om tegen Mae te praten. 'Zal ik je helpen met je vakken?' Mae ontwaakte me uit mijn gedachtes en ik keek even verbaasd. Maes hoofd kleurde lichtjes roze en ik liet de vraag even op me inwerken. Wilde ze me serieus helpen? Dat ze alleen al haar bezorgdheid toonde, kon ik zeer waarderen, en nu wil ze me ook nog helpen! Nog nooit had iemand dat aangeboden, en ik wilde er zelf ook nooit over beginnen. Ik probeerde altijd dingen zelf op te lossen, maar nu kreeg ik gewoon hulp aangereikt. 'Sinds ik een jaar overnieuw heb gedaan, haal ik namelijk zeer goede punten,' stamelde Mae. Ik knikte opgewekt. 'Als je me zou willen helpen, meer dan graag zelfs!' En nu hoopte ik dat Mae dan ook goed was in de vakken die ik lastig vindt, want als zij daar dan ook weer wat slechter in is, helpt het alsnog niet. En wat als ze dan toch dingen ook niet snapt en ik alsnog geen betere cijfers ging halen, ook al had ik hulp? Ik kreeg sterk het verlangen om mezelf in mn gezicht te slaan. Ik draafde weer eens door. Krijg ik hulp, denk ik weer te veel en te moeilijk. Misschien was Mae ook wel goed in het uitschakelen van je gedachten. In plaats van mijn gedachten hardop uit te spreken, glimlachte ik naar Mae. Ik kon haar echt waarderen, hoe aardig ze was voor anderen.

I say I don't care anymore, but truth is, I care too much.

---

take risks

Blijkbaar zag Aiden aan mij dat ik in mezelf zat te piekeren. ‘Als je ergens anders naartoe wilt gaan, dan dwing ik je niet om hier te blijven.’ Hij zweeg even terwijl hij nadacht. ‘Ik bedoel,’ vervolgde hij gauw. ‘Eh- We kunnen ook ergens anders heen gaan als je het hier niet fijn vind..’ Ik keek hem geschrokken aan en schudde mijn hoofd. Ik wilde hem niet bij zijn beste vriendin weghalen omdat ik mezelf druk ging maken over dingen. Hij was niks aan mij verplicht en ik voelde mezelf schuldig en verplicht om te uit te leggen. 'Nee, dat is het niet,' begon ik maar toen kwam Liam erbij zitten.
'Zeg,' begon Liam. 'Sorry dat ik jullie diepgaande gesprek onderbreek, maar weet iemand hier iets van potions af of heeft iemand een boek waar ik extra uitleg in kan vinden? Ik kan niet zeggen dat ik altijd goed oplet, maar dit is echt veel te ingewikkeld.' Ik keek Liam aan. Ik kende hem niet goed, alleen van Quidditch, hij zat in het team van Hufflepuf. Maar daarmee hield het echt op en ze kon zichzelf niet herinneren dat in als de zes jaar maar een woord met hem gewisseld had. Ze dacht na over potions, waar ze zelf heel goed in was. Aan de ene kant vond ze het heel eng om haar hulp aan te bieden aangezien ze de jongen niet kende. Maar Liam leek haar een hele aardige jongen en ze wilde hem best beter leren kennen. Maar voordat ze iets kon zeggen begon Charlotte al.
'Aid, jij bent al klaar met Potions en jij bent er echt goed in. Je kunt Liam toch wel even helpen?' Ze glimlachte breed naar de jongen.
Ergens vond ik het jammer dat Charlotte mij voor was, aan de andere kant was het beter dat Aiden Liam hielp. Ze kenden elkaar beter en hoogstwaarschijnlijk had ik mezelf alleen maar voor schut gezet.
Ik knikte bemoedigend naar Aiden.

---

"Ignite, my love. Ignite."

---

---

---

'Nee, dat is het niet,'
Ik keek haar vragend tot ik een harde *bonk* hoorde en ietwat geschrokken omdraaide om vervolgens Liam zijn tas voor mijn neus te zien.
'Zeg,' begon Liam en nam aan onze tafel plaats. 'Sorry dat ik jullie diepgaande gesprek onderbreek, maar weet iemand hier iets van potions af of heeft iemand een boek waar ik extra uitleg in kan vinden? Ik kan niet zeggen dat ik altijd goed oplet, maar dit is echt veel te ingewikkeld.'
Potions? Ik wist er wel wat van, maar een echte genie ben ik niet. Het Is wel makkelijk, maar het heeft ook zijn moeilijke delen. Ik keek even Liam aan en twijfelde of ik hem zou moeten helpen. Ik kan moeilijk mensen helpen als het om leerwerk gaat zonder mijzelf voor schut te zetten. Ik krabbelde daarom maar weer terug en hield mijn mond dicht. Tenminste, tot Charlotte mijn hand aanraakte waardoor ik haar vragend aankeek.
'Aid, jij bent al klaar met Potions en jij bent er echt goed in. Je kunt Liam toch wel even helpen?' Ik keek haar verbaasd aan en schudde zachtjes met mijn hoofd. Nog net zag ik Jade mij bemoedigend aankijken. Het komt wel vaker voor dat mensen mij een duwtje naar de juiste richting moeten geven of ze proberen mij meer uit mijn eigen bubbel te laten kruipen, net als nu. Daarom keek ik Liam maar aan en haalde slapjes mijn schouders op.
'Ik denk het,' murmelde ik en liet even een brede glimlach zien.
'Niet het beste in Potions, maar ik kan je wel helpen. Maar reken maar niet op een U voor je eerstvolgende les,' zei ik met een stompzinnige grijns.. Ik ga mijzelf zo erg voor schut zetten.

---

---

[Kort, ik weet het ^^ ik typte het ook even snel op mijn telefoon]

[ bericht aangepast op 25 juni 2016 - 17:43 ]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Acacia Pappalona

Alexis gooide de Quaffle naar me toe. Ik merkte dat ze erg behendig was, en nam haar gelijk als voorbeeld voor mezelf.
"Oeh, als ik dit doe breek ik nog mijn nek!" Riep Alexis giechelend terwijl ze wat vreemde capriolen in de lucht maakte.
"Pas maar op, met een gebroken nek kun je geen Quidditch spelen!" Riep ik melig terug.
Nadat we nog wat kunstjes hadden gedaan en de Quaffle wel tien keer heen en weer was gegaan, vloog ze naar me toe.
"Wat wil jij later worden?" Ze vertelde me dat ze Quidditch wilde spelen, en dat ze ambitieus was, net als een echte Slytherin.
Ik giechelde, maar dacht wel even over de vraag na.
"Eigenlijk weet ik het nog niet precies. Ik wil misschien een pleeggezin worden, en weeskinderen helpen." Ik keek naar de grond en probeerde het verdrietige gevoel weg te duwen, voor ik zou gaan huilen.

[ bericht aangepast op 27 juni 2016 - 13:45 ]

Alexis Warrington


Acacia dacht over de vraag na. "Eigenlijk weet ik het nog niet precies. Ik wil misschien een pleeggezin worden en kinderen helpen". Ze keek richting de grond en ik merkte dat ze ergens mee zat. Ik wilde vragen wat er was maar bedacht me dat dat misschien apart zou over komen aan gezien we elkaar misschien net een halfuurtje kennen. Dus vlieg ik naar haar toe, geef een zacht duwtje tegen haar schouder, en gooi weer de Quaffle omhoog. 'Lets go another round ' grijns ik. Ik spurt weg, en als ik een stukje verder ben draai ik mij om. Ik en Acacia gooien de Quaffle heen en weer. Na een tijdje trek ik weer een sprintte naar de andere kant van het veld. Terwijl ik wacht vlieg ik een beetje heen en weer tot Acacia weer in mijn buurt is

[ bericht aangepast op 2 juli 2016 - 19:34 ]

---

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

---

Liam keek Aiden, Charlotte en Jade een voor een aan. Alsjeblieft, hij had maar een van hen nodig, een van hen die hem even wilde helpen. Hij bleef hopen op Aiden, dat Aiden zelf zei dat hij het wel kon, wilde helpen. Dat hij eens wat meer zelfvertrouwen kreeg. Liam probeerde Charlottes blik te vangen, maar die leek ook naar Aiden te kijken. Jade leek ook sterk te twijfelen. 'Aid, jij bent al klaar met Potions en jij bent er echt goed in. Je kunt Liam toch wel even helpen?' zei Charlotte. Aiden keek verbaasd en haalde zijn schouders op. 'Ik denk het,' murmelde hij. Opgelucht haalde Liam adem. Eindelijk. 'Niet het beste in Potions, maar ik kan je wel helpen. Maar reken maar niet op een U voor je eerstvolgende les,' vervolgde Aiden snel, terwijl hij breed glimlachte. 'Oh, maar die hoef ik ook niet hoor, ik ben tevreden met een voldoende. Een A is ook al een keer wat anders dan een S,' zei Liam, terwijl hij grinnikend naar Aiden keek. Hij had er soms zoveel voor over om een klein stukje van zijn zekerheid aan Aiden te geven, zodat Aiden eens wat meer voor hemzelf op kwam. Helaas was dat nog steeds niet echt gelukt. 'Maar heb je daar nu tijd voor, of is een andere keer makkelijker? Vanavond heb ik zelf wel tijd, maar ik weet niet hoe het met Gryffindor Quidditch zit. Ik bedoel, soms zijn al die trainingen van verschillende afdelingen nogal ingewikkeld.' Liam grijnsde. 'En persoonlijk, ik moet dan wel huiswerk maken, dat is eigenlijk waarvoor ik hier kwam, maar het is toch pas voor over 3 dagen, dus ik heb nog wel tijd. En eigenlijk heb ik er ook niet echt zin in, als iets anders op dit moment leuker is.' Liam was blij met zichzelf, en kon zich wel voor zijn kop slaan. Hij had inderdaad geen zin in potions huiswerk. Maar hij had net de juiste instelling gevonden om naar de bibliotheek te gaan en zichzelf een keer eraan te zetten, probeert hij weer een afleiding te vinden en het uit te stellen. Maar goed, de woorden waren al uit zijn mond en hij kon het simpelweg niet meer in zijn mond terug stoppen. Misschien dat het voor Aiden een andere keer ook beter uit kwam, en anders moest hij maar weer een nachtwerk gaan maken, maar dan helaas in zijn eentje.

My attitude is based on how you threat me.

[ bericht aangepast op 28 juni 2016 - 15:01 ]

---

take risks