[RPG] Hogwarts: School of Witchcraft and Wizardry • Speeltopic - Speeltopics

---

Drie jaar voor Harry Potter op de school arriveerde was Hogwarts. . . Gewoon Hogwarts. Het is 1988. Op de school voor jonge heksen en tovenaars is het schooljaar al weer een tijdje aan de gang, een vrij rustig schooljaar over het algemeen – zoals alle anderen. Eerste- tot zevendejaars bewandelen de gangen en nemen deel aan de lessen die de school aanbiedt. Dit RPG is een samenwerking tussen Sarita (Burritho) & Megan (Anatomy). We volgen het leven op Hogwarts voor Harry Potter. Je bent vrij om te kiezen in welk jaar jouw personage zit. Hou er wel rekening mee dat de meeste waarschijnlijk voor het 6de of 7de jaar kiezen.

---

ROLLENLIJST

GRYFFINDOR STUDENTS "You might belong in Gryffindor, where dwell the brave at heart. Their daring, nerve, and chivalry, set Gryffindors apart." — Girls Emily Chloe Rhine / Burritho 1.3 Jade Fay Rosewood / Burritho 1.5 Gereserveerd voor HaldirOfLorien — Boys Noah Matthew Rhine / Anatomy 1.2 Silver Sebastian Caylen / Rickon 1.5 Malcolm Wayne Churchill / xVeertje 1.4 Aiden Harrison / SphinxX 1.5 Nathanaël 'Campbell' Saunders / Phillip 1.12

HUFFLEPUFF STUDENTS "You might belong in Hufflepuff, where they are just and loyal. Those patient Hufflepuffs are true, and unafraid of toil." —Girls Amaliya Aaslaid / Polovina 1.2 Chiara Niamh Fitzgerald / xVeertje 1.4 Lydia Maya Haynes / Aemilin 1.6 Acacia Pappalona / Aurea 1.6 Mae Belov / Gibigianna 1.10 — Boys Wesley Bakersville / Khal 1.4 Liam Scott Harris / Aemilin 1.6

RAVENCLAW STUDENTS "Or yet in wise old Ravenclaw, if you've a ready mind. Where those of wit and learning, will always find their kind." — Girls Roslyn Olivia Ollivander / Anatomy 1.2 Charlotte Clearwater / Westwick 1.4 Anastacia Evina Reid / Panix 1.5 Thalia Amanda Black / Aurea 1.12 — Boys Geraint Delwyn Hughes / Camhanaich 1.7 Maxim Nathaniel Chambers / Ziegler 1.4 Gereserveerd voor Burritho

SLYTHERIN STUDENTS "Or perhaps in Slytherin, you'll make your real friends. These cunning folks use any means, to achieve their ends." — Girls Maybelinne Emilia MacAlister / Camhanaich 1.4 Aydin Marina Belluci / MaIec 1.5 Alexis Warrington / ItsImpossible 1.4 Gereserveerd voor Volpina Jo Snape / JoSnape 1.10 — Boys Jaime Alexander Coleman / ANTI 1.11 Perseus Ingram / RichardSHarmon 1.3 Gereserveerd voor HaldirOfLorien

---

VERDERE INFORMATIE



TOPICS
» Speeltopic
» Rollentopic
» Praattopics: 01 / 02

BEGIN
We beginnen op een gewone maandagavond. Het weekend is weer achter de rug en zo ook de lessen van vandaag. Het avondeten wordt zo geserveerd, dus alle leerlingen zijn op weg naar The Great Hall.
Veel schrijfplezier!

[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 23:09 ]

---

but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

"Ik vertrek zo naar de bruiloft van mijn broer," zegt Cadi plotseling. Even sta ik met mijn mond vol tanden. Dat had ik niet verwacht, dat ik mijn beste vriendinnetje voor een paar dagen of misschien wel langer moet missen. "Maar ik heb het nog niet aan Geraint verteld," vervolgt ze dan en ik krijg een naar gevoel in mijn onderbuik, wetend wat ze straks aan me gaat vragen. En inderdaad, nog geen vijf seconden later zegt ze dat ze het hem niet kan vertellen en of ik het alsjeblieft zou kunnen doen. Ze weet natuurlijk dat ik haar nooit iets zou kunnen weigeren en ik zie het in haar ogen dat ze het heel moeilijk vind. Dus ik knik en sta op om haar een stevige knuffel te geven. "Goed," zeg ik. "Ik zal het hem vertellen en ik hou hem goed in de gaten terwijl je weg bent," beloof ik haar en ik geef haar een kus op haar wang. "Ik ga je wel missen, hoor. Feliciteer je broer voor me." Dan laat ik haar los en ga weer zitten. Ik heb niet zoveel honger meer, dus schuif mijn bord aan de kant. "Hey, Wes, hoe gaat het?" hoor ik ineens en dan zit Liam plots naast me. Ik kijk even naar Cadi en zwaai dan vrolijk naar Liam. "Hey! Goed, zoals altijd. Hoe is het met jou?" vraag ik hem.

[ bericht aangepast op 17 juni 2016 - 0:35 ]

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Charlotte Clearwater| 6th year Ravenclaw| British English | Prefect
Feeling irritated

---

I was an angel living in the garden of evil

---

---

---

'Sorry van mijn vraag over die relatie. Ik vind het zelf altijd vervelend als mensen dat vragen en ik begrijp ook niet zo goed waarom ik het vroeg.'
Ik glimlachte hierbij en keek weer weg naar de boek die ik vasthield. Velen denken wel dat ik een relatie heb met Char. Ik laat ze maar gewoon denken want ze weten het feit niet dat we ook gewoon vrienden kunnen zijn. Jongens en meisjes kunnen eenmaal met elkaar vrienden zijn.
'Ik ga mee terug naar bibliotheek. Ik was niet echt van plan om ergens heen te gaan. Ik moet eigenlijk huiswerk maken maar ik heb op dit moment niet de concentratie. Daarnaast lijkt het mij heel leuk om bij jullie te komen zitten. Charlotte ken ik alleen van een paar vakken die we samen hebben en jou spreek ik eigenlijk alleen op het Quidditch veld en dat is best vreemd.'
Dat was waar. Ik praatte nooit met haar. Tot nu, tenminste.
We liepen richting de bibliotheek toe waar we Charlotte nog aan dezelfde tafel zagen zitten. Met een glimlach legde ik de boek weer op het tafel neer en nam weer naast haar plaats.
'Heei, Char,' begon ik en keek Jade even aan en voelde plotseling de hand van Charlotte die ze op die van mij rustte. Ik keek haar even aan en dan weer terug naar de hand.
'Goed dat je er bent, ik vroeg me net af of je zonder mij was gegaan,'
Klonk ze nou jaloers? Ik keek haar verbaasd aan toen ze haar hand gauw weer terug trok. Nee, ze kan niet jaloers zijn.. of wel?
'Volgens mij heb ik me nog nooit netjes aan je voorgesteld, ik ben Charly.' a.k Charlotte, dacht ik bij mezelf en keek toe hoe ze haar hand naar Jade uitstak. Ik kan het nog steeds moeilijk geloven dat wij in die zes jaar nog nooit met haar gepraat hebben. Ik bedoel, is dat niet absurd? Naja, tenminste weet ze mijn naam. En het is nooit te laat om vrienden te maken- wat mij blij maakt want ik ben afschuwelijk in het maken van vrienden aangezien de helft van Hogwarts liever uit mijn buurt blijft omdat ze niet.. uncool willen lijken.

---

---

[Sorry, maar er viel gewoon niets te zeggen voor Aid ^^]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Samen met Aiden liep ik terug naar de bibliotheek aangekomen daar sprong Charlotte al op. Ik moest een klein beetje glimlachen om haar enthousiasme. Ze legde een hand op Aiden 'Goed dat je er bent, ik vroeg me net af of je zonder mij was gegaan,' zei ze. Toen ze mij zag kijken trok ze snel haar hand weg. Ik voelde mezelf gelijk weer ongemakkelijk worden, was dit wel een goed idee geweest? Ik moest even aan mijn eigen beste vriend denken en beet op mijn lip.
Aiden begroette Charlotte en stak Charlotte op haar hand naar mij uit.
'Volgens mij heb ik me nog nooit netjes aan je voorgesteld, ik ben Charly.' Charly? dacht ik bij mezelf. Zou ik dan al die tijd haar naam verkeerd hebben onthouden? Zou ik haar nu echt bij de verkeerde naam hebben genoemd waar Aiden bij was? Of was het gewoon een afkorting voor Charlotte. Mijn gedachten gingen als een snel vaart maar tegelijkertijd stak ik mijn hand uit.
'Ik ben Jade,' stelde ik mezelf voor. Ik glimlachte vriendelijk en ging toen bij hun aan tafel zitten.

---

"Ignite, my love. Ignite."

-

[ bericht aangepast op 18 juni 2016 - 9:33 ]

Charlotte Clearwater| 6th year Ravenclaw| British English | Prefect
Chatting with Aiden & Jade

Het meisje keek me even aan met enige verwarring in haar ogen. Misschien kwam het omdat ik mezelf als 'Charly' had voorgesteld en kende ze me alleen bij de naam 'Charlotte'. Ik had echter een grote hekel aan mijn volledige naam en irriteerde me wanneer mensen deze gebruikten in mijn bijzijn. Charlotte klonk te netjes, te keurig en zo voelde ik me totaal niet. Ik was dan wel een Ravenklauw, maar de naam Charly paste naar mijn mening beter bij mijn karakter.
Ik schudde met een glimlach de slanke hand van de blondine. 'Ik ben Jade,' zei ze met een vriendelijke lach op haar gezicht. Tegelijkertijd ging er in mijn hoofd een belletje rinkelen. Nu ze haar naam had uitgesproken, wist ik ineens weer hoe ze heette. Ik liet haar hand los en ging weer zitten.
Aiden en Jade kwamen ook zitten. Op de een of andere manier voelde ik geen sprankje jaloezie of ongemak meer. Het voelde vertrouwd dat Jade bij ons kwam zitten, ze kwam vriendelijk over en Aiden leek haar ook te mogen, hij deed in ieder geval moeite om haar erbij te betrekken.
'Je speelt Quidditch, toch?' vroeg ik aan Jade. 'Aid sleept me mee naar elke wedstrijd die hij speelt,' verklaarde ik daarna met een glimlach.

---

I was an angel living in the garden of evil

MT.

---

i tried to buy your pretty heart, but the price too high

Alexis Warrington

Na nog even gepraat te hebben sta ik op. 'Ik ga nog even Quidditch spelen voor we niet meer naar buiten mogen' zeg ik. Zonder op een antwoord te wachten sta ik op en loop the Great Hall uit. Ik loop op een snel tempo door de gangen de trappen af, naar de Slytherin common room. Daar zeg ik gehaast het antwoord, en loop zodra ik binnen ben gelijk door naar de meiden commonroom. Ik trek vlug mijn Quidditch kleding aan, pak mijn bezem en loop weer terug. Mijn maag rammelt. Ik had misschien toch wat meer moeten eten. Ik zucht. In de common room zitten niet echt veel mensen. Ik steek mijn hand op naar een groepje jaargenoten in de hoek, en loop via het portret weer naar buiten. Door mijn gehaaste snelheid let ik niet op en knal tegen iemand aan. 'Kan je niet uitkijken ofzo?' snauw ik boos. Dan loop ik verder, terwijl ik kijk of mijn bezem niet beschadigd is. Het is het duurste van het duurste maar het beste van het beste. Aangezien mijn ouders rijk zijn, en we het ons dus kunnen veroorloven krijg ik elke keer zodra er een nieuwe bezem is, een van de eerste exemplaren. Meestal houd ik mijn oude dan thuis, of geef ik ze aan een vriend. Als ik buiten ben en de wind voel, sta ik even stil om diep in te ademen. Dan loop ik op een drafje naar het Quidditch field. In de verte ontwaar ik een vaag figuur. als ik dichterbij kom zie ik dat het Jamie is. 'Bonjour Jamie! Vouloir jeter la balle? Zin om over te gooien?' Roep ik over het veld.


(Ik heb Jamie al bij het Quidditch veld laten staan, weet nie tof je het erg vindt :') en mijn Frans is belabberd, niet op taalfoutjes letten haha)

[ bericht aangepast op 17 juni 2016 - 21:24 ]

---

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

---

---

---

'Ik ben Jade,' zei ze een schudde haar hand.
'Je speelt Quidditch, toch? Aid sleept me mee naar elke wedstrijd die hij speelt,'
Ik liet hierbij een kleine grinnik horen en gaf Char een speelse maar zachte stomp tegen haar schouder aan.
'Dat doe ik omdat ik van je hou,' fluisterde Ik dan.
'..En ik heb iemand nodig die mij kan aanmoedigen want het lijkt wel alsof de Gryffindor studenten op een gegeven moment stoppen met juichen.. eh- elke keer wanneer ik.. de Quaffle in mijn handen krijg.'
Het is niet dat ik niet goed kan spelen: ik kan het goed. Heel goed zelfs, wanneer ik alleen speel tenminste. Ik raak nerveus door al de toeschouwers en wanneer ik nerveus raak, gaat het mis. Bij mijn eerste wedstrijd viel ik bijna van mijn bezem af toen iedereen mijn naam begon te roepen. Het was afschuwelijk.
'Ik weet dat je Quidditch haat, Char, maar- maar lijkt het je niet leuk om het tenminste een keer te proberen?' Ik bleef even stil zitten en keek Charlotte met een kleine grijns aan.
'Kan je eens met mij en Jade spelen, wie weet kom je zelfs in de team!'

---

---

[Ik heb echt geeeeen idee wat ik met Aid moet doen x')]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

'Je speelt Quidditch, toch?' vroeg Charly aan mij. 'Aid sleept me mee naar elke wedstrijd die hij speelt.'
'Ja, klopt. Sinds ik in het tweede zit ik in het team, het is echt super leuk.' Quidditch was het enige waar ik oprecht goed in was en iets waar ik oprecht trots op was. Ik haalde wel goede cijfers maar die vielen altijd bij het niets bij andere mensen. Ik was meestal gemiddeld, ik haatte het om gemiddeld te zijn. Bij Quidditch lag dat anders, daarbij was ik niet gemiddeld maar gewoon goed, toch durfde ik dat niet hardop uit te spreken. Alsof het mijn geheim was dat ik ergens goed in was, wat best een stomme gedachten was want ik was nu al twee jaar Captain en dat moest iets zeggen, toch?
Ik zag Aiden iets tegen Charly fluisteren en ik sloeg mijn ogen neer. Ik begreep dat die twee beste vrienden waren en dat ze hun eigen dingen hadden, ik begreep niet waarom mezelf daar ongemakkelijk bij voelde. Nouja, stiekem wist ik het wel.
Ik beet weer even op mijn lip.
'..En ik heb iemand nodig die mij kan aanmoedigen want het lijkt wel alsof de Gryffindor studenten op een gegeven moment stoppen met juichen.. eh- elke keer wanneer ik.. de Quaffle in mijn handen krijg. Ik weet dat je Quidditch haat, Char, maar- maar lijkt het je niet leuk om tenminste een keer te proberen?' Hij keek Charly met een klein grijns aan. 'Kan je eens met mij en Jade spelen, wie weet kom je zelf in het team!'
Ik glimlachte eventjes en keek toen naar Aiden. 'Ik vind dat je het goed doet.' Natuurlijk vond ik dat, anders had ik hem niet het team gelaten. Toen wende ik mij naar Charly. 'Probeer het eens. Maar alleen als je wilt, je moet je niet gedwongen voelen want dan is iets nooit leuk.' Ik begon weer te ratelen maar gelukkig kwam ik daar snel achter en viel ik stil terwijl ik weer eens diep in en uit ademden.

---

"Ignite, my love. Ignite."

---

Samen met Mae liep ik naar de Great Hall. Ondanks dat er genoeg mensen waren waar ze toch wel bij kon gaan zitten, voelde het goed om met iemand naar binnen te lopen. Ik voelde me net wat belangrijker, specialer onder de groep mensen. Alsof ik er meer deel van uit maakte als ik niet alleen was. Dat was dan ook waarom ik zo'n hekel had aan alleen zijn. Ik voel me dan klein en mijn onzekerheid gaat dan sneller een rol spelen. Ik wil niet onzeker zijn. Ik wil de zekere Lydia zijn, die zeker overkomt. Niet het meisje dat soms gek wordt van haarzelf en stemmen denkt te horen die er niet zijn. Gewoon het vriendelijke, vrolijke en oprechte meisje. En soms, als ik het niet kan laten, gewoon de keiharde bitch. Mae leek ook een tijdje stil te zijn en zich geen houding te geven. Ik ging naast haar zitten op een stoel aan hun afdelingstafel en pakte de kan pumpkin juice. 'Hoe vond je de lessen vandaag?' vroeg Mae, niet al te hard pratend. Ik glimlachte een beetje teleurgesteld. 'De lessen gaan zoals ze horen te gaan, maar ik kan nou niet zeggen dat het resultaat me echt bevalt.' Dat klonk wel echt mega dom, zoals ik het zo zei. 'Ik bedoel, de lessen vandaag waren eigenlijk best leuk, niet bijzonders, maar daarom ook niet saai. Alleen mijn cijfers zijn de laatste tijd nogal bagger. Maar hoe was jou dag?' Het was leuk om een keer tegen Mae te praten, maar tegelijkertijd ook heel anders. Nu ik erover nadacht, ik ga eigenlijk niet echt met jaargenoten uit hufflepuff om. Terwijl ik nota bene elke nacht met hen op dezelfde kamer slaap! Misschien werd het wel tijd om wat meer met hen, of 1 van hen om te gaan. Hen zie ik natuurlijk ook meer dan mensen van andere afdelingen, en het zou het leven soms wel iets gemakkelijker maken, een vriendin die even oud is en in hetzelfde huis zit. Maar goed, ik zie wet wat het leven me brengt. Ik probeer er maar niet teveel bij stil te staan, voordat ik weer op hol sla. Met nadruk op probeer.

I say I don't care anymore, but truth is, I care too much.

[ bericht aangepast op 18 juni 2016 - 9:35 ]

---

take risks

Charlotte Clearwater| 6th year Ravenclaw| British English | Prefect
Chatting to Aiden & Jade

Aiden reageerde met een zachte stomp tegen mijn schouder. 'Dat doe ik omdat ik van je hou,' fluisterde hij, waarna ik naar hem glimlachte. Ik vond het niet erg om naar zijn Quidditch wedstrijden te gaan, ik was er trots op dat hij in het team zat.
'..En ik heb iemand nodig die mij kan aanmoedigen want het lijkt wel alsof de Gryffindor studenten op een gegeven moment stoppen met juichen.. eh- elke keer wanneer ik.. de Quaffle in mijn handen krijg.' Ik rolde ongezien met mijn ogen. Aiden kon goed vliegen, dat wist ik, maar op de een of andere manier werd hij zo zenuwachtig tijdens een wedstrijd, wat afbreuk deed aan zijn kwaliteiten. Ik hoopte elke keer dat hij zijn zenuwen de baas kon worden en was de meest enthousiaste supporter op de tribune. Het kon me niks schelen dat de Gryffindors me vreemd aankeken, omdat ik een Ravenklauw was, ik juichte Aiden altijd toe.
'Ik weet dat je Quidditch haat, Char, maar- maar lijkt het je niet leuk om tenminste een keer te proberen? Kan je eens met mij en Jade spelen, wie weet kom je zelf in het team!' De grijns op Aiden's gezicht was aandoenlijk en ik glimlachte waterig terug.
Gelukkig begon Jade te praten en had ik dus even tijd om over zijn voorstel na te denken. 'Ik vind dat je het goed doet.' Aiden keek haar even aan, alsof hij wilde inschatten of ze het meende. Ik knikte bevestigend. Ik vond het fijn dat Jade zei dat hij het goed deed, als Aiden iets kon gebruiken was het zelfvertrouwen en ik hoopte dat hij haar zou geloven.
Daarna wende ze zich tot mij. 'Probeer het eens. Maar alleen als je wilt, je moet je niet gedwongen voelen want dan is iets nooit leuk.'
Ik lachte even hardop. Toen ze me beide verwachtingsvol aankeken, besefte ik dat ze geen grapje maakten. Ze waren serieus en wilde dat ik, Charlotte Clearwater, op een bezem de lucht in zou gaan. Ik dacht terug aan de eerste vliegles die ik had gehad op Hogwarts. Niet alleen had het me ontzettend veel moeite gekost om op te stijgen, toen ik eenmaal twee meter boven de lucht zweefde, was ik van mijn bezem gevallen. Het gelach van mijn medestudenten weerklonk nog even hard en gemeen in mijn herinnering als op de dag zelf. Het was niet eens zo dat ik Quidditch zo verschrikkelijk vond, het was vooral het feit dat ik er zelf niet goed in was. Als echte Clearwater wilde ik overal de beste in zijn en vond ik het vreselijk om ergens niet goed in te zijn. Sinds mijn eerste vliegles, had ik zelf nog maar amper gevlogen, puur omdat ik bang was om weer af te gaan.
Ik haalde diep adem en keek toen van Aiden naar Jade. 'Ik denk dat we het wel kunnen proberen. Hebben jullie vanavond tijd?' vroeg ik met een gemaakte zelfverzekerdheid. Op de een of andere manier vond ik dat ik deze kans moest nemen. Aiden zou anders blijven aandringen en misschien viel het allemaal wel mee. Daarbij had ik ineens de enorme behoefte om mezelf te bewijzen.

---

I was an angel living in the garden of evil

Acacia Pappalona
6th years|Being happy|Being a chaser

Huppelend en zingend ging ik door de gangen. Mensen keken me raar aan, but I didn't care.
Ik was zojuist AANGENOMEN als chaser!
Voor me liepen twee meisjes, Lydia en Mae als ik het goed had. Ik glimlachte lief naar ze terwijl ik opgewekt verder liep.
Wat zou ik eens gaan doen? Mijn familie schrijven?
Ik sloeg een afslag in, Mae en Lydia waren zo te zien op weg naar The Great Hall.
Omdat ik al had ontbeten besloot ik ze niet te volgen.
Ik liep de bibliotheek in. Ik zag wat mensen praten, maar ik zocht naar 'een beknopte beschrijving van Hogwarts' om nog wat geheime gangen te ontdekken.
Ik keek om me heen en zag wat mensen praten. Ik herkende er een, omdat ze de prefect was van Ravenclaw. Charlotte heette ze volgens mij.
Ik vond uiteindelijk het boek en bladerde gelijk door naar de geheime gangen.

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 11:26 ]

JAIME ALEXANDER COLEMAN 7th | Slytherin | Chaser       Met een grijns op zijn gezicht keek Jaime naar de nieuwste versie van de Comet. Hij was compleet zwart, inclusief de haren. Zijn oom, die in Frankrijk woonde, kende de bezemmaker en hij had er een gekregen voor een laag prijsje. Omdat hij wist dat zijn neef zo geobsedeerd was door Quidditch had hij besloten om hem cadeau te doen. Het zou namelijk nog even duren voordat ‘ie écht uitkwam voor het ‘normale’ publiek.       Op zijn kamer trok hij zijn Quidditch–outfit aan. Hij wilde nog even wat rondvliegen voordat hij zijn schoolwerk af moest maken. Opgewekt verliet hij de common room, om zich naar de Quidditch velden te begeven. Hij was al drie jaar één van de Chasers van Slytherin en hiij was daar hartstikke trots op.       “Bonjour Jamie! Vouloir jeter la balle? Zin om over te gooien?” Jaime draaide zich verrast om toen hiij de stem van Alexis hoorde. “Altijd,” antwoordde hij. Jaime wachte even totdat ze wat dichterbij was gekomen voordat hij op zijn bezem ging zitten. “Mooie bezem, trouwens,” complimenteerde hij. Hij wist dat het ook een nieuw model was. Omdat de meeste in Slytherin uit volbloed families kwamen hadden ze altijd genoeg geld om nieuwe bezems te komen. Het team van Slytherin zag er daarom heel modern uit.       Jaime pakte één van de Quaffles op van de grond en steeg op. “Kom je, slome?” Vroeg hij plagend, terwijl hij omhoog schoot. Toen hij ter hoogte was van de hoepels gooide hij grijnzend de bal naar haar.

[ bericht aangepast op 18 juni 2016 - 16:39 ]

---

i tried to buy your pretty heart, but the price too high

Jamie draait zich om. 'Altijd' Ik zie dat hij een nieuwe bezem heeft. Te zien aan de gestroomlijnde steel en de netjes bijgeknipte takjes, is het het nieuwste model van De Comet. Toen ik dichterbij was ging hij al op zijn bezem zitten. 'Mooie bezem trouwens' zei hij. 'Dankje' glimlachte ik. Ik was er echt trots op. Maar de bezem van Jamie mocht er ook wel wezen. Ik wed dat Jamie's bezem net zo goed of misschien zelfs beter is dan die van mij. Jamie pakte een van de Quaffles, en steeg op. 'Kom je, slome?' zei hij, en hij schoot omhoog. Zoals ik al dacht, die bezem is behoorlijk goed. 'Ik ben niet sloom!' riep ik naar hem, terwijl ik razendsnel op mijn bezem sprong. Ik vloog in Jamie's richting, - Hij was ondertussen al bijna bij de hoepels- en keek hem met een Quasti-boo gezicht aan. Hij gooide de Quaffle naar mij. Razendsnel reageer ik door de Quaffle te vangen en gelijk een stuk naar links te vliegen. 'Pak mij dan als je kan' Roep ik over het veld, terwijl ik heen en weer vlieg. Plagend steek ik mijn tong naar hem uit. Ik moet lachen om zijn gezicht. Door de tribunes echoot mijn lach over het veld. Ik grinnik. Om Jamie nog meer te plagen maak ik een paar figuren, zoals een salto. Dan vlieg ik weer heen en weer. 'Kom dan als je kan' grinnik ik.

---

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.