• Hier dus de speeltopic.
    Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.


    Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
    Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575


    Veel plezier (:

    Jo


    Rumple was woest, dat kon je zien, maar dat was hij altijd dus dit was niets nieuws.
    'Als ik die ring niet terug krijg dan heb ik een heel mooie kerker voor jou.' ik schrok, de kerker was een verschrikkelijke plaats, maar besloot niets te laten merken,
    "Ring? Wat bedoel je met ring?" vroeg ik onschuldig.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    ______________________________________________
    When Life Knocks You Down Roll Over And Smell The Roses
    ______________________________________________
    Fransisco Straw

    Treurig keek ik om me heen, ik zat alleen in
    een boom en niemand kon me zien.
    Je vraagt je nu af: 'Waar is het zo behoorlijk
    misgegaan met die jongen, en wie is hij?'
    Nou? Ik ben de broeder van Peter Pan,
    en ik ben vrij uit het stenenbeeld, speciaal
    door Evil Queen. En nu ben ik haar slaafje, zo
    noem ik het. Moeizaam en treurig klom
    ik uit de boom, maar door 1 voet niet goed
    neer te zetten gebeurde het, net zat ik gewoon
    en nu zat ik vast in een liaan en keek ik
    om me heen. 'Ugg, heb ik weer'

    ______________________________________________
    When Life Knocks You Down Roll Over And Smell The Roses
    ______________________________________________


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Rumplestiltskin
    Ik zag dat ze schrok 'Ring? Wat bedoelen je met ring?' Zei ze ik rolde even met mijn ogen. 'Je weet best wat ik met ring bedoel Dearie.' Zei ik dreigend tegen haar. 'Jou kwam ik hier tegen dus dat betekent dat jij hem hebt, ik kan die ring ook zo tevoorschijn toveren.' Ik grijnsde. 'Volgens mij weet je niet meer echt wie je voor je hebt staan.'

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 16:40 ]

    Jo


    'Je weet best wat ik met ring bedoel Dearie.' Zei hij dreigend. 'Jou kwam ik hier tegen dus dat betekent dat jij hem hebt, ik kan die ring ook zo tevoorschijn toveren. Volgens mij weet je niet meer echt wie je voor je hebt staan.'
    Nors keek ik voor me uit, "Misschien niet nee... Misschien ook wel..." zei ik vaag, "Maar ik weet niet waar hij is." zeg ik dan emotieloos en kijk hem aan.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]


    Divergent (Tris)

    Ik ram boos mijn voet tegen de boom in de hoop dat hij niet omvalt,
    en het lukt. De boom valt niet om. 'Goed, je woede beheersen kan je
    dus nog niet zo perfect', hoor ik Merida achter me zeggen en ik haal mijn
    schouders op. 'Wat woede voor de ene is, betekend wraak voor de ander',
    Merida glimlacht om mijn wijze woorden. 'Misschien ben je niet wijs,
    maar je bent ook niet gek', en toen vertrok ze het huis in. Ik keek haar
    na en trapte toen iets te hard tegen de boom aan, mijn voet en
    enkel deden pijn en hinkend liep ik naar binnen, boompje
    trappen is het niet, weer over naar balletje trappen...

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 17:54 ]


    ~

    - Meld me even af, even naar de buurvrouw duurt niet lang


    ~

    Rumplestiltskin
    'Misschien niet nee... Misschien ook wel...'' zei ze vaak. 'Maar ik weet niet waar hij is.' zei ze emotieloos, ik keek haar woedend aan en liep dreigend op haar af.
    'Ik geef jou een kans om gewoon eerlijk te zeggen waar die is, zodat je er een keer zonder kleerscheuren er vanaf komt, maar als je het zo wilt spelen...goed.' ik bewoog met mijn hand en de ring die ik kwijt was verscheen om mijn vinger.


    Eliana Gold
    Ik besloot om de tuin uit te gaan en de bossen in te gaan, ik deed de hek open en liep de tuin uit vijf minuten later stond ik in het bos, ik bleef op het pad lopen misschien dat ik even naar het dorp zou gaan of gewoon in het bos blijf.

    Jo


    Rumple kwam dreigend op me af lopen, 'Ik geef jou een kans om gewoon eerlijk te zeggen waar die is, zodat je er een keer zonder kleerscheuren er vanaf komt, maar als je het zo wilt spelen...goed.' ik bleef hem rustig aankijken zonder iets te doen, hij bewoog met zijn hand en de ring verscheen om zijn vinger, mijn hand schoot meteen naar mijn zak, de ring was weg.
    Boos keek ik hem aan, "En wat wou je dan gaan doen? Je hebt hem nu toch..." en sloeg mijn handen over elkaar.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Rumplestiltskin
    ''En wat wou je dan gaan doen? Je hebt hem nu toch.' ze sloeg haar handen over elkaar. 'Denk je dat ik jou hier ongestraf mee laat weg komen?'' ik lachte ik liet haar tegen de muur aanvliegen ik liep weer naar haar toe en aan haar haren trok ik haar overeind, ik bleef haar stevig vast houden. 'Ik denk dat een enkeltje kerker je wel goed zou doen, of misschien ook niet.' ik grijnsde. 'Misschien moet ik maar weer eens wat dingen gaan uit proberen in de martelkamer.''

    Jo
    'Denk je dat ik jou hier ongestraft mee laat weg komen?'' Hij lachte hij liet me tegen de muur aanvliegen en met een harde klap viel ik op de grond hij liep weer naar me toe en aan mijn haren trok hij me overeind, ik probeerde me te verzetten maar hij bleef me stevig vast houden. 'Ik denk dat een enkeltje kerker je wel goed zou doen, of misschien ook niet.' hij grijnsde, dat betekent dat hij een plannetje heeft. 'Misschien moet ik maar weer eens wat dingen gaan uit proberen in de martelkamer.'' ik sperde mijn ogen wijd open, martelkamer!?
    "En wat dacht je van een nachtje in mijn eigen bed?" stelde ik voor, ik wist dat het toch niet mocht maar ik wou echt niet naar die vervloekte martelkamer! Dan nog liever naar de kerker, maar waarschijnlijk weet hij wel dat ik er niets van leer als hij me in de kerker gooit...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Peter Pan

    'Hé, Frans, weer jezelf?' vraag ik, zie hoe mijn broertje vrij onhandig vast zit in een liaan. 'Hulp nodig?'
    Ik beweeg met mijn hand en de liaan verdwijnt. Waarschijnlijk gaat de jongen raar reageren, wat ik goed begrijp, want ik hoor hier niet, en ik leef. Net als hij trouwens. Maar ik had overal ogen en oren en hij niet. Felix en Devin komen naast me staan, als twee bodyguards.
    'Wat moet je met dat joch?' sist Felix. Ik rol met mijn ogen.
    'Dit is mijn broer, sukkel,' sis ik terug. Wat kan hij soms ongelofelijk dom zijn.


    obsessive rage


    Belle French


    Rustig vouw ik de kleren die ik gisteren van de waslijn gehaald had op, ondertussen fluit ik een vrolijk deuntje. Vanuit het raam kijk ik naar de bomen die ons mooie huis omringen. Glimlachend sluit ik even mijn ogen om gewoon van de rust te genieten. Tot ik boven een harde klap hoor. Hiervoor had ik al iets gehoord, alsof Rumple schreeuwde, maar dat wist ik niet zeker dus heb ik maar gelaten. Deze harde klap kan ik alleen niet negeren. Met een zucht leg ik het kledingstuk dat ik net wou opvouwen neer en begin de trap op te rennen. Na kort wat kamers in kijken en gewoon op geluid af gaan, vind ik de bron van het geluid.
    Rumple houdt Jo nogal hardhandig vast en net wanneer ik binnen kom hoor ik iets over een martelkamer.
    "Martelkamer?" roep ik geschrokken uit. "Rumple, wat gebeurt er? Waarom heb je Jo zo vast?" Stiekem wil ik ook wel aan Jo vragen wat ze nu weer gedaan heeft, maar ik weet ook wel dat je daar niet meteen van uit mag gaan. Op die manier schaad je kinderen hun vertrouwen. Jo mag dan misschien mijn kind niet zijn, ik hou nog steeds van haar alsof ze mijn eigen dochter was. Ik wou alleen dat zij en Rumple wat meer met elkaar overweg konden.

    [ bericht aangepast op 25 juni 2016 - 9:00 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Rumplestiltskin
    'en wat dacht je van een nachtje in mijn eigen bed?'' zei ze. Ik keek haar boos aan. 'Wat denk je wel niet sto...' ik stopte toen ik een vrouwenstem hoorde. 'Martelkamer?'' riep Belle geschrokken ik liet Jo snel los en keek Belle aan mijn blik werd gelijk wat zachter.
    'Rumple, wat gebeurt er?' Waarom heb je Jo vast?'' vroeg ze. 'Ik uhm ik, ze had een ring van mij gestolen en wilde niet toe geven dat zij het was.'' ik keek haar aan. 'Ik liet me even gaan.'' hopelijk zou ze nu niet boos op mij worden dat zou alles verpesten wat ik van plan was, het etentje, de ring.


    Evan Gold
    Ik werd wakker van allerlei geluid en opende langzaam mijn ogen, ik sloeg de dekens van mij af en liep in mijn pyjama de gang op, ik probeerde zo snel mogelijk te lopen en liep ik de trap op richting het geluid.

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 21:11 ]

    Jo
    Rumple begon tegen me te schreeuwen maar op dat moment hoorde ik een vrouw, Belle,
    'Martelkamer?'' riep Belle geschrokken, een zucht verliet mijn mond, Belle, hij liet me snel los en hard viel ik op de grond, en bedankt... dacht ik.
    'Rumple, wat gebeurt er?' Waarom heb je Jo vast?'' vroeg ze. 'Ik uhm ik, ze had een ring van mij gestolen en wilde niet toe geven dat zij het was. liet me even gaan.''
    Ik stond langzaam op, mijn hand schoot naar mijn hoofd en ik wankelde even, "Even? Even?? Helemaal niet even..." zei ik verontwaardigt en keek Rumple boos aan, "Je wou me naar de martelkamer brengen! Hoe bedoel je even?" Belle, ze had me gered, nouja, voor nu wel dan.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]


    Leslie Weasly
    (DE GOEDE FEE)

    'Ik ben niet arrogant, maar gewoon irritant!' Ik liep door
    het bos en keek om me heen, ik was wakker geworden uit
    een nare droom. 'OMA! OMA!' Ik rende naar beneden en rook
    de geur van heerlijke toverkoekjes. 'Hallo lieve schat, wil je deze
    even zo rondbrengen, en er niet zelf van snoepen?' Om dat laatste
    moesten we allebei lachen en ik knikte. Ik pakte ze aan en liep naar buiten,
    ik kon geen kant kiezen dus ik liet mijn toverstaf de keuze nemen voor me,
    het dier dat ik maakte ging speels om me heen en bracht me naar het huis van Belle
    en Rumple, vrolijk klopte ik in alle vroegte aan, en merkte toen pas dat ik in
    mijn pyjama stond, snel toverde ik mijn kleren aan en wachtte tot iemand
    de deur opende :p


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'